فیله موفق به کشف مواد آلی روی دنباله دار شد

فیله با فضاپیمای روزتا به نزدیکی دنباله دار منتقل شد و روز دوازدهم نوامبر بر آن فرد آمد

دانشمندان تایید کرده اند که کاوشگر فیله موفق به شناسایی ملکول های آلی روی سطح دنباله دار ۶۷پی شده است.

مواد آلی شامل کربن اساس حیات در زمین را تشکیل می دهند و ممکن است سرنخ هایی از اینکه چه نوع مواد شیمیایی در ابتدای تاریخ زمین وارد کره ما شد به دست دهد.

ترکیبات کربنی را یکی از ابزارهای آلمانی کاوشگر فیله شناسایی کرده که برای به اصطلاح "بو کشیدن" اتمسفر بسیار رقیق دنباله دار طراحی شده.

سایر تحلیل ها نشان می دهد که سطح دنباله دار عمدتا یخی است که زیر یک لایه نازک غبار پنهان شده.

فیله روز دوازدهم نوامبر پس از یک سفر ده ساعته پس از جدایی از سفینه مادر، روزتا، بر دنباله دار ۶۷پی فرود آمد.

دکتر فرد گوسمان محقق اصلی ابزار موسوم به کوساک(Cosac) که موفق به شناسایی مواد آلی شده این یافته را در گفتگو با بی بی سی تایید کرد، اما اضافه کرد که تیم او هنوز درحال تعبیر نتایج است.

این تیم هنوز نگفته که دقیقا چه ملکوهایی با چه میزان پیچیدگی کشف شده است.

اما نتایج احتمالا شناختی در مورد نقش احتمالی دنباله دارها در آوردن بعضی از مصالح شیمیایی که در نهایت در ترکیب با سایر مواد در زمین به پیدایش موجودات زنده منجر شد به دست می دهد.

نتایج اولیه از یک ابزار دیگر کاوشگر (به نام موپوس) نشان می دهد که لایه ای از غبار به ضخامت ده تا بیست سانتی متر سطح یخی خیلی سفت دنباله دار را پوشانده.

کاوشگر موقع فرود بر سطح دنباله دار با مشکل مواجه شد که از جمله باعث شد زیر سایه یک صخره قرار گیرد و صفحات خورشیدی اش نور کافی برای شارژ باتری هایش نگیرد. به همین دلیل دانشمندان پیش از تمام شدن باتر های فیله در روز شنبه به سرعت حداکثر آزمایش ها را انجام دادند.

یکی از این آزمایش ها حفاری در "خاک" دنباله دار و تحلیل آن با ابزار کوساک بود. اما تازه ترین داده ها نشان می دهد که این ابزار موفق به جمع آوری خاک نشده.

فیله فعلا با زمین در تماس نیست اما سازمان فضایی اروپا‌ (اسا) هنوز از تماس مجدد با روبات ناامید نشده چون ممکن است بتواند به نوعی نور کافی از طریق صفحات خورشیدی اش جذب کند و باتری هایش شارژ شود. به خصوص وقتی به خورشید نزدیکتر شود.

دنباله دار ۶۷پی پهنایی به اندازه ۴ کیلومتر دارد.

فضاپیمای روزتا که حامل فیله بود در سال ۲۰۰۴ میلادی به فضا پرتاب شد. روزتا همچنان دنباله دار را در فضا دنبال و هرگوه علائم ارسالی از فیله را رله خواهد کرد.

عکس موزائیکی روزتا از فیله فرآیند فرود را نشان می دهد

فیله در نقطه ای زیر یک صخره فرود آمده و خیلی نور نمی گیرد اما با نزدیک شدن به خورشید شاید این وضع تغییر کند