بررسی روزنامه‌های صبح دوشنبه تهران - ۱۰ شهریور
روزنامه‌های صبح امروز تهران مقالاتی در تحلیل و نقد سخنان اخیر رییس جمهور روحانی نوشته و در آستانه دور تازه مذاکرات هسته ای به گمانه زنی درباره نتیجه این گفتگوها پرداخته‌اند.
ابراز نگرانی از بحران اوکراین و خشونت های داعش، گزارش هایی درباره بحران آب و بی هنگامی افزایش جمعیت از جمله دیگر مطالب روزنامه های امروز است.
تاثیرگذاری بر مذاکرات هسته‌ای
تیتر و عکس صفحه اول اعتماد
جاوید قربان اوغلی در مقاله ای در آرمان به گفته های حسن روحانی در مصاحبه مطبوعاتی اخیر اشاره کرده و نوشته: دکتر حسن روحانی اعلام کرد که مسئولیت مذاکرات هسته‌ای را برعهده می‌گیرد، اما پرواضح است که رئیس‌جمهور به‌عنوان مقام مسئول در این مذاکرات حضور پیدا نمی‌کند. بلکه او در یک کلام مسئولیت پیشرفت مذاکرات و یا شکست مذاکرات بر عهده گرفت بدین معنا که مذاکره‌کنندگان در این راه تنها نیستند.
این دیپلومات سابق در توضیح بیشتر نظر خود نوشته: روحانی هوشمندانه پیروزی و شکست مذاکرات را با دستاورد یا شکست دولت مرتبط دانست تا فشارهای روزافزون پس از تحریم‌های یکجانبه ایالات متحده و آغاز مذاکرات از روی دوش تیم مذاکره‌کننده برداشته شود.
نظر نویسنده مقاله آرمان این است که: مذاکرات هسته‌ای نه به مسائل سیاسی و نه به مسائل جناحی ارتباط دارد. گام نهادن در راه پرپیچ و خم مذاکرات، تصمیم نظام و بر اساس منافع ملی بود و مذاکره‌کنندگان در طول مذاکرات، گام در راه تامین منافع ملی برمی‌دارند بنابراین توافق یا عدم توافق درآینده، با در نظر گرفتن منافع ملی و حاصل کار همه کابینه است. مذاکرات اخیر به‌دلیل تحریم‌های یکجانبه آمریکا و زیاده‌خواهی برخی از اعضای ۵ +۱ وارد مرحله حساس خود شده است.
تاسیس جبهه اصلاح طلبان
اعتماد در گزارشی نوشته: عصر عسرت اصلاح‌طلبان با پایان عصر احمدی‌نژاد پایان یافته است. حالا اصلاح‌طلبانی که با تاسیس اتاق فکر در انتخابات ریاست‌جمهوری و تن دادن به خرد جمعی توانستند فرمان ماشین دولت را به دستان حسن روحانی بسپارند به آینده سیاسی خود امیدوارترند. اصلاح‌طلبان با تکیه بر اقتدار اجتماعی و محبوبیت انکارناپذیر در افکار عمومی می‌خواهند این مساله را به جریان تمامیت‌خواهی که حتی نشانه‌هایی از اصولگرایی در آن دیده نمی‌شود نشان دهند که اصلاحات، تمام‌شدنی نیست حتی اگر اصلاحات‌ستیزان، اصلاح‌طلب‌ستیزی کنند.
به نوشته این گزارش: بر همین اساس برای برگرداندن عقلانیت و اصلاح اشتباهات استراتژیک و بهبود فضای ایران و ایرانی نه تنها تن به هزینه‌های گزاف داده و می‌دهند که با درک واقعیات میدان سیاست در ایران هرگز از راهی که رفته‌اند، باز نمی‌گردند. با همین رویکرد، همراهی و حمایت اصلاح‌طلبان از اعتدالگرایی دولت فعلی نشان از آن دارد که اینان، آهسته و پیوسته می‌خواهند همانی باشند که باید باشند و راهی را بپیمایند که نپیموده‌اند.
گزارش اعتماد به این جا رسیده که: تمامی بزرگان اصلاحات با آگاهی از این موضوع که اصلاح‌طلب‌ستیزان تحمل بازگشت دوباره آنان به سپهر سیاسی ایران را ندارند به دنبال افزایش انسجام اصلاح‌طلبانند. اما به واقع اصلاح‌طلبان چگونه می‌توانند به این مهم دست یابند؟ راه‌حل عده‌یی از فعالان سیاسی، راه‌اندازی احزاب اصلاح‌طلب بود و تعدادی دیگر در انتظار کسب مجوز برای از سرگیری فعالیت سیاسی احزاب معلق‌شده اصلاح‌طلب. اما شاید جدی‌ترین راهکاری که می‌تواند انسجام اصلاح‌طلبان را پس از انتخابات به ارمغان بیاورد، راه‌اندازی جبهه فراگیر اصلاحات است.
کارتون حسن کریم زاده، شهروند
جمشید رضایی در سرمقاله روزنامه ایران نوشته: همیشه یکی از نگرانی‌های جوامع این بوده که حزب یا جریان پیروز انتخابات با حزب یا جریان مغلوب انتخابات چگونه رفتار می‌کند و آیا حق و حقوق گروه اقلیت از سوی گروه اکثریت رعایت می‌شود یا خیر؟ اما اکنون در جامعه ما روند معکوس آن در حال رخ دادن است و جریان پیروز انتخابات این انتظار را دارد که جریان اقلیت اجازه بدهد که برنامه‌هایش را برای اداره کشور متناسب با قوانین موجود به مرحله اجرا بگذارد.
نویسنده سرمقاله روزنامه دولت به تذکر رییس جمهور به مخالفان دولت اشاره کرده و نوشته:تذکر از آن روی حائز اهمیت است که جریان تندرو حداکثر چند درصد آرا را در اختیار دارد اما انتظار دارد مدیریت کشور مطابق خواسته‌های آنان حرکت کند. مدیریتی که در جریان انتخابات برنامه‌های خود را به رأی مردم گذاشته و توانسته است بین چند جریان حاضر آرای برتر را کسب کند.
سرمقاله ایران در عین حال اظهار نظر کرده که: جریان های سیاسی موجود در کشور در یکسال گذشته همراهی خود را با رأی مردم نشان داده و در کنار برخی انتقادات، در حد قابل قبول با دولت نیز برای عملیاتی شدن برنامه‌هایش همکاری داشته‌اند. اما در این میان گروهی نیمه پنهان و با خط مشی تندروانه که نه بزرگ را از مردم دریافت کرده‌اند، همچنان حاضر به رعایت الزامات قانونی نیستند این در حالی است که اگر بنا بر اداره کشور مطابق دیدگاه‌های چنین جریانی بود، می‌بایستی رأی مردم را بدست می‌آوردند.
بهمن کشاورز در مقاله ای در شرق با اشاره به بحث هایی که درباره اختیارات رییس جمهور به راه افتاده از استقلال قوا نوشته که
اگر هر یک از قوا در محدوده خاص خود، حضور و فعالیت داشته و حرمت یکدیگر را رعایت کنند- هر چند همواره امکان بحث و تفاوت نظریات وجود دارد- اختلاف به معنای اخص، حادث نمی‌شود؛ بگذریم از اینکه رییس‌جمهور یعنی رییس قوه‌مجریه، یک اختیار و وظیفه استثنایی و ویژه هم دارد و آن، مسوولیت «اجرای قانون اساسی» است که تاکنون به طور جدی از قوه به فعل درنیامده است.
گمان می‌رود اگر رییس‌جمهور به جد در پی اجرای آن باشد، چه بسا اختلافاتی بروز کند.
به نظر این حقوقدان از گزارش آیت‌الله شاهرودی ریاست «هیات عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه» درباره وضعیت یکسال گذشته ارتباط قوا آمده است، می‌توان فهمید تفاوت واضحی میان عملکرد دو دولت پیشین و کنونی وجود دارد. دولت قبلی با مجلس و قوه‌قضاییه شاید در شش سال اول تصدی، کاملا «همگرا» بودند و در دوسال آخر روی استقرار دولت، این همگرایی ابتدا به «واگرایی» و سپس به «تعارض» تبدیل شد. حال آنکه؛ دولت فعلی از آغاز کار، به هیچ‌وجه، از نظر روابط با دوقوه دیگر وضعیت چالشی مشابه با کابینه پیشین نداشت.
مقاله شرق بدین جا رسیده که: وجود آرامش بین سه‌قوه و عدم تنازع آنها و عدم مراجعه‌شان به هیات حل‌اختلاف حکایت از آن دارد که وقتی منطق و تدبیر در میان باشد، اوضاع آرام خواهد شد، جریان امور در جهت مثبت سرعت خواهد یافت، مردم امیدوار می‌شوند و پشت‌سر دولت منتخب خود خواهند ایستاد و واضح است در انتخابات بعدی در پی آن خواهند بود که این آرامش و امیدواری استمرار پیدا کند.
انسداد روزنه‌های امید
سعید معیدفر در مقاله ای در شرق به صعود داعش اشاره کرده که علت این که مردم اقدامی یا واکنشی در برابر رفتار این گروه نشان نمی دهند همان است که در آشویتس رخ داد . زمانی که سرکوب، سهمگین باشد و توأم با خشونت و بیرحمی، آدم‌ها کاملا مسلوب‌الاراده می‌شوند و دیگر امیدی برای دفاع از خود ندارند. در چنین شرایطی، تصور افراد این است که اگر مظلوم باشند و عکس‌العمل اعتراض‌آمیزی از خود نشان ندهند امکان انصراف آن ظالم از ارتکاب ظلم، بیشتر است.
کارتون پیام برومند، شرق
نویسنده جامعه شناس با اشاره به حمله مغول‌ها، تاتارها، هیتلر و حتی در تاریخ معاصر حمله استالین، آن ها را نمونه‌هایی از بروز این وضعیت دانسته و نوشته به سبک سهمگینی کشتاری غیرانسانی اتفاق می‌افتد و افراد می‌دانستند که اگر عکس‌العملی نشان بدهند اتفاقی در راه نجاتشان نمی‌افتد بنابراین به شکل مظلومانه‌ای تلاش می‌کردند ترحمی در دل ستمگران ایجاد کنند.
مقاله شرق سرانجام نتیجه گرفته: انسان‌ها وقتی بفهمند با مداخله‌شان ممکن است روزنه‌ای از تغییر باز شود، حتما شورش می‌کنند اما به نظر می‌رسد این روزها، داعشی‌ها با هجوم وحشیانه‌ای که دارند یا در زمان کشتار آشویتس، کشتاری که توسط آلمانی‌ها صورت گرفته، همه روزنه‌های امید به روی قربانیان بسته بوده. اینجاست که آدم‌ها عملا تسلیم شرایط شده و خودشان را به سرنوشت واگذار می‌کنند.
آب و سیاست غلط جمعیتی
شهروند در سرمقاله خود از مخالفت شورای نگهبان با طرح جمعیتی مجلس استقبال کرده و نوشته: برنامه‌های نمایندگان مجلس کاملاً یک‌سویه است. یکی از دلایل آن بی‌توجهی به مسأله آب در کشور است. در شرایط فعلی با چند مشکل همزمان درباره آب مواجه شده‌ایم. از یک سو افزایش جمعیت، از سوی دیگر افزایش مصرف سرانه و نیز تقاضای روزافزون آب برای صنعت و کشاورزی و بالاخره و از همه مهم‌تر کاهش بارش و خشکسالی‌های ادواری است که موجب نگرانی فراوان نسبت به تأمین آب مردم در آینده شده است و تعدادی از شهرهای مهم کشور را با خطر کم‌آبی مواجه کرده و کیفیت آب مصرفی آنها به شدت کاهش یافته است.
به نظر نویسنده: در این میان اولین و کوتاه‌ترین راه برای یک جامعه نفتی، واردات آب است. همه کمبودها را فوراً با واردات حل می‌کنند، حتی اگر این کمبود آب باشد. چرا؟ برای اینکه پول نفت، انسان را بی‌نیاز از برنامه‌ریزی و فکر می‌کند و اینکه پول را باید برای اصلاح مصرف، بازیابی و تصفیه آب‌های مصرفی و نیز نظام قیمت‌گذاری آب، تغییر در سیاست‌های کشاورزی و کوشش برای واردات آب مجازی، اصلاح و تعمیر شبکه‌های توزیع آب و... صرف کرد و نه برای واردات آب که کشور را وابسته می‌کند و برخلاف خط‌مشی اقتصاد مقاومتی است.
شهروند نوشته: در مقابل این نگاه عده‌ای برای افزایش جمعیت هر برنامه‌ای را پیشنهاد می‌کنند و هیچ فکری به حال تأمین آب آنان نمی‌کنند، درحالی‌که برنامه‌ریزی برای افزایش جمعیت طرحی بلندمدت است، ولی نیاز ما به آب موضوعی عاجل و ضروری است. آیا ممکن است که در یک جامعه درباره افزایش جمعیت فکر و برنامه‌ریزی شود ولی برای نیاز آنها به آب که ماده حیات و آبادانی است هیچ برنامه‌ای وجود نداشته باشد؟
کارتون امین منتظری، آرمان
کیهان در سرمقاله خود به انتقاد از برنامه های دولت و گفته های رییس دولت در مصاحبه مطبوعاتی اخیر پرداخته و از جمله آن جا که وی وضعیتی را تشریح کرده که دولت پیشین به وجود آورده، این روزنامه به طعنه نوشته: مشکل اصلی مملکت اشتغال جوانان است اما دولت در مقابل و به جای چاره‌اندیشی برای اشتغال جوانان جویای کار، همه وقت و انرژی به سخنرانی و شماتت گذشته صرف شده و ظاهرا دیگر مجالی برای چاره اندیشی نیست! در حالیکه در یک کلام باید گفت حتی اگر همه کارهای گذشتگان ناصواب بوده . امروز که دیگر کار دست آنها نیست! کار به دست شماها نیست که منتقد وضع پیشین بودید و در یک فرصت چهارساله قرار است راه درست خودتان را نشان دهید تا همگان بدانند که اینگونه باید کشور داری کرد نه آنگونه! یک چهارم از این فرصت هم که گذشت، پس چرا هنوز به پشت سرتان نگاه می‌کنید و در گذشته مانده‌اید.
این روزنامه تندرو به عنوان راه حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی مملکت نوشته: راه برون‌رفت از همه مشکلات، نه تخریب دیگران است نه چشم دوختن به غرب و آمریکاست ونه استفاده از نسخه‌های پوسیده و کهنه مجامع بین‌المللی. راه روشن است و مردم در انتظار شروع حرکت دولت در این مسیرند راه همان است که رهبر انقلاب چند روز قبل گفتند دولت باید با استفاده از ظرفیت‌های فراوان داخلی، تولید را به حرکت درآورد تا رونق اقتصادی و افزایش صادرات غیرنفتی محقق شود.
مگر نمی خواهی وزیر بمانی
پدرام ابراهیمی در ستون طنز شهروند با اشاره به نوبت استیضاح های وزیران در مجلس خطاب به آن ها دستورعملی نوشته که اگر می خواهند وزیر بمانند به آن عمل کنند. مثلا وزیر ارتباطات باید بگوید آیا همین اینترنت معمولی که بشود با آن فارس نیوز و تسنیم را مرور کرد کافی نیست؟ حالا حتما باید قدرت و سرعت دانلود را به سمتی ببرید که پس‌فردا ملت غیور، خود نیکول کیدمن و ماریا شاراپوا را دانلود کنند؟ به نظر شما، محققان و دانشجویان هنگام دانلود فایل‌های تحقیقاتی خوابشان ببرد بهتر است یا بیدار بمانند و کار به وبکم بکشد؟ ما در دولت قبل زمینه دسترسی آسان و ارزان به پایان‌نامه را برای همین امور فراهم نمودیم ولی باز هم شما بهانه می‌آورید.
طنزنویس خطاب به وزیر بهداشت نوشته: شما با این طرح سلامتتان که هزینه چندمیلیونی خدمات بیمارستانی را به چند ده‌هزار تومان کاهش داده، عملا قبح بیماری را ریخته و هیبت درمان را شکسته‌اید. شما به جای این کارها، بهتر است کمی نظارتتان بر تزریقاتی‌ها را افزایش دهید زیرا طبق آخرین نظرسنجی خبرگزاری تزریق‌نیوز، بالای ٦٠درصد از آحاد عضلات ملت در دوران دولت یازدهم از آمپول‌زن‌ها ناراضی هستند.
وزیر ورزش و جوانان هم به نوشته شهروند: زحمت جوانان را که نیروی محترم انتظامی می‌کشد بنابراین وزیر باید فقط ورزش را آباد کند. او نباید با تکیه بر پای سست و چوبین برنامه‌ریزی، نقش «امید» را فراموش کند. مگر شما خود را دولت امید نخوانده‌اید؟ مثلا در راستای پاک کردن فوتبال از لوث برنامه و تزریق روحیه امیدواری، ما پیشنهاد می‌دهیم که علی دایی سرمربی تیم‌ملی شود.
