پنج هزار سال همزیستی انسان‌های امروزی با نئاندرتالها
بی بی سی : نتایج پژوهشی جدید نشان می‌دهد که انسان‌های امروزی و نئاندرتالها زمانی معادل ده برابر طولانی تر از آنچه تا کنون تصور می‌شد در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند. بر اساس دقیق‌ترین آزمایش‌هایی که تاکنون بر روی استخوان‌ها و ابزار برجای مانده از نئاندرتالها انجام گرفته، این دو گونه تا ۵۰۰۰ سال همزیستی داشته و با هم تبادل نظر هم می‌کرده‌اند.
پلب گوش از بخش جهانی بی بی سی گزارش می‌دهد.
تا کنون تصور می‌شد که انسان‌های امروزی و پسرعمو‌های دیرین آنها هرگز با یکدیگر ملاقات نکردند، اما دانشمندان میگویند این دو گونه «حدود ۲۰۰۰۰ سال» در کنار یکدیگر زندگی کرده‌اند.
به نوشته روزنامه «ایندپندنت»، بررسی‌های پژوهشگران نشان داده که آخرین نشان برجای مانده از نئاندرتالها مربوط به ۴۰۰۰۰ سال پیش است و این گونه احتمالاً در نقطه‌ای در اروپای غربی برای همیشه از صفحه روزگار محو شده است.
یافته اخیر اثباتی است بر این نظریه که نئاندرتالها تا ۲۰۰۰۰ سال در کنار هوموساپین‌ها زندگی کرده‌اند. هوموساپین‌ها به گونه جانوری گفته میشود که از لحاظ کالبدشناسی (آناتومی) در دسته «انسان امروزی» طبقه بندی میشود.
اما اینکه «چگونه» و «چه زمانی» نئاندرتالها از بین رفتند دو راز بزرگ نظریه فرگشت (تکامل) بوده است. در تلاش برای یافتن پاسخ پرسش دوم پژوهشگران موفق شده‌اند از طریق انجام آزمایش‌های رادیوکربن بر روی استخوان‌ها و ابزار برجای‌مانده از نئاندرتالها راز زمان انقراض نئاندرتالها را حل کنند.
دانشمندان ۱۹۶ نمونه استخوان، ذغال سنگ و صدف برجای مانده از ۴۰ محل شناخته شده زندگی نئاندرتالها از اسپانیا تا روسیه را بررسی رده و به این نتیجه رسیدند که این گونه حدود ۳۹۰۰۰ سال پیش از میان رفت.
این تاریخ بدان معنا است که همزیستی نئاندرتالها و هوموساپین‌ها در اروپا دست کم ۴۰۰۰ سال به طول انجامید. ممکن است این زمان در آسیا تا ۲۰۰۰۰ سال به درازا کشیده باشد.
پژوهش‌های قدیمی‌تر نشان می‌دهند که نئاندرتالها حدود ۲۵۰۰۰۰ سال پیش نخستین بار در اوراسیا ظاهر شدند و اندکی پس از پیداشدن هوموساپین‌ها از بین رفتند. دانشمندان باور دارند که رقابت احتمالی بر سر منابع و حتی مناقشات خشونت آمیز میان دو گونه در نهایت نئاندرتالها را به جنوب اسپانیا عقب راند.
به رغم این رقابت‌ها، بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که درجه‌ای از اختلاط ژنتیکی و زاد و ولد میان دو سرشاخه دیرین بشر نوین وجود داشته است. این ترکیب ژنتیک بیشتر در آسیا به چشم می‌خورد.
روزنامه «گاردین» نیز در مطلبی درباره کشف جدید درباره سرنوشت نئاندرتالها به نقل از «توماس هایم»، استاد باستان شناسی دانشگاه آکسفورد، نوشت که شواهدی یافته شده که حاکی است واپسین نسل‌های نئاندرتالها تحت تأثیر فرهنگ انسان‌های امروزی قرار گرفته بودند. نمونه‌های ابزار برجای مانده از مکان زندگی نئاندرتالها شبیه ابزاری است که به ظاهر توسط انسا‌ن‌هایی به اروپا وارد شد که از آفریقا به آنجا کوچ کردند.
بعید نیست که یافته‌های جدید به معنای آن باشد که همچنان که نئاندرتالها توسط انسان‌های تازه‌وارد از سرزمین‌های خود بیرون رانده می‌شدند برخی از فن‌آوری‌های مورد استفاده آنها را نیز کسب کرده باشند.
به گفته توماس هایم، «در نهایت این آنها بودند که در رقابت شکست خوردند.»
