مائو؛ وسیله‌ای برای کسب درآمد در چین
۲۶دسامبر صد و بیستمین سالروز تولد مائو، رهبر انقلاب کمونیستی چین است. روستای محل تولد وی که به زیارتگاه هواداران بدل شده، خود را آماده پذیرایی از سیل مشتاقان کرده است. مائو برای بسیاری پربرکت و درآمدزاست.
شاوشان واقع در کوه‌های سرسبز ایالت هونان در چین زمانی روستایی دورافتاده و خلوت بود که گذر کمتر کسی به آن می‌افتاد. اما از آن زمان سال‌های زیادی می‌گذرد. این روستا امروزه به یکی از زیارتگاه‌های چین تبدیل شده است.
شاوشان هر ساله پذیرای هشت میلیون زائری است که برای بازدید از خانه‌ای که مائو تسه‌‌تونگ، رهبر انقلاب کمونیستی چین در آن چشم به جهان گشود، به این روستا سفر می‌کنند.
خانه محل تولد مائو در پارک سرسبز کوچکی که دریاچه‌ای در نزدیک‌اش قرار دارد، واقع شده است. در این روستا از رهبر انقلاب چین همانند یک قدیس یاد میشود. این تصویر زمانی پررنگ‌تر میشود که می‌شنوید راهنمای گردشگران رو به آنها میگوید: «اگر از زیر درگاهی خانه مائو رد شوید، برای همیشه خوشبخت و تندرست خواهید ماند.»
در اینجا هیچ‌کس تمایلی ندارد تا از خون‌هایی که در راه انقلاب فرهنگی مائو ریخته شد حرف بزند و از "بنیانگذار و پدر حکومت" خرده بگیرد. به اعتقاد یکی از بازدیدکنندگان که از پکن آمده، مائو "شخصیتی تاریخی با توجه به شرایط ویژه تاریخی بوده و نباید با نگاه امروزی، او را به چشم دیکتاتوری خشن دید و قضاوت کرد".
حلقه‌های گل، شمع و عود
مائو البته برای ساکنان روستای شاوشان نیز پربرکت و درآمدزا بوده است. هر سال در نیمه شب ۲۶ دسامبر، روز تولد مائو، هزاران نفر در میدان یادبودی در روستا گرد هم می‌آیند و به یاد وی شمع و عود روشن می‌کنند و حلقه‌های گل می‌گذارند.
یانگ هویمینگ که هنرپیشه است، هر روز تئاتری را به مدت دو ساعت در مرکز تئاتر روستا اجرا می‌کند که روایت‌گر زندگی مائوست.
او که خود ایفای نقش مائو را بر عهده دارد، میگوید بعضی از تماشاگران در میانه اجرا گریه می‌کنند. او ادامه می‌دهد: «وقتی که از صحنه پایین می‌آیم، مردم به سراغم می‌آیند و در مقابلم زانو می‌زنند و من را به خاطر شباهتی که به مائو دارم، ستایش می‌کنند.»
یانگ یکی از ستایش‌گران مائوست و میگوید تا زمانی که از عهده‌اش برآید، نقش مائو را بازی خواهد کرد.
زائران مائو البته به جز خانه محل تولد وی، جای دیگری را هم برای بازدید دارند: در موزه روستای شاوشان زیارت از مائو به اوج می‌رسد؛ مسواک، دمپایی‌ها، مایوی قرمزرنگ و حتی جوراب‌های رنگ و رو رفته رهبر انقلاب چین به نمایش گذاشته شدند.
در اینجا هم هیچ خبری از تندروی‌های مائو، علاقه‌اش به زنان جوان و شهوتش برای رسیدن به قدرت در حالی‌که نیمی از مملکت چیزی برای خوردن نداشت، نیست. هیچ نشانی از عطش قدرت‌طلبی مائو و خون‌هایی که در این راه بر زمین ریخته شد، دیده نمی‌شود و طبیعتا کلامی در این مورد به زبان آورده نمی‌شود.
خانه زادگاه مائو
از شکم‌بند و بالش تا جاکلیدی و ساک خرید
هم‌زمان با صد و بیستمین سالروز تولد مائو روستای شاوشان خود را آماده پذیرایی از موج زائران و دوستداران مائو کرده است. بر اساس گزارش‌ها این روستا بیش از ۲۳۰ میلیون یورو صرف آماده‌سازی مقدمات مراسم بزرگداشت مائو کرده است.
اما امروز تصویر مائو فقط در قاب‌عکس‌ها یا روی پوسترها جای خوش نکرده است؛ این مبارز انقلابی هم در دنیای تجاری معاصر به همان سرنوشتی دچار شده که گریبان چه‌گوارا، انقلابی مارکسیست را گرفت.
لیوان‌های چای و قهوه، پیش‌بند آشپزی، کلاه بیس‌بال، ساک خرید، بالش، شکم‌بند، جاکلیدی و حتی عروسک خرسی که تی‌شرتی مزین به عکس مائو به تن کرده، ظاهرا پاسخگوی نیاز طرفداران و سود حاصل از آن قطعا پرکننده‌ی جیب تولیدکنندگان بوده است.
