کفشدوزک , پروژه‌ای برای کمک به زنان علاقه‌مند به اینترنت
رأی دهید
دوبچه وله : اینترنت و فن‌آوری در همه‌جای جهان هنوز در تسخیر مردان است. "کفشدوزک" پروژه‌ای برای زنان فارسی‌زبان است تا بتوانند استفاده بهتری از فن‌آوری داشته و در حوزه‌ی اینترنت، کارآفرین باشند.
"بدترین توصیه‌هایی که به زنان فعال در دنیای فن‌آوری می‌شود: تظاهر کنید که مرد هستید و مثل آن‌ها برخورد کنید."
این جمله‌ی مشهور کاترین منشو، بنیان‌گذار وبسایت موفق "دیلی میوز"، جمله‌ای است که بنیان‌گذاران وبسایت "کفشدوزک" برای هدف خود انتخاب کرده‌اند.
"کفشدوزک" وب‌سایتی برای آسان‌تر کردن دسترسی زنان ایرانی به تکنولوژی و آموزش‌های لازم به آن‌ها است. سایتی که بر مبنای وبسایت انگلیسی موفق "لیدی گیک" طراحی شد تا به زن‌ها نشان دهد که دنیای اینترنت و تکنولوژی، دنیایی "مردانه" نیست و نباید باشد.
گردانندگان این پروژه، اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت گوناگونی را برای خود تعریف کرده‌اند. آن‌ها اهداف کوتاه مدت را "آموزش زنان فارسی‌زبان در استفاده روزمره از تکنولوژی مانند استفاده از گجت‌های مختلف" تعریف کرده‌اند.
تشویق زنان فارسی‌زبان به فعالیت در دنیای تکنولوژی و ایجاد بستر مناسب برای زنان جهت کارآفرینی در زمینه‌های مرتبظ با اینترنت و تکنولوژی نیز به عنوان هدف بلندمدت این پروژه تعریف شده است.
گردانندگان امیدوارند بتوانند از زنان علاقه‌مند به کارآفرینی در اینترنت، در کنار حمایت معنوی، حمایت مالی نیز بکنند.
چرا "کفشدوزک"؟
نام این پروژه ظاهرا ربط چندانی به دنیای اینترنت و فن‌آوری ندارد و انتخاب چنین نامی شاید کمی عجیب به نظر رسد.
گردانندگان پروژه در چرایی انتخاب این نام گفته‌اند: «کفشدوزک بیشتر نامی زنانه است تا مردانه و به همین‌دلیل با بیان آن، ذهن مخاطب معمولا به سرعت به سمت زن می‌رود. ترجمه انگلیسی واژه‌‌ی کفشدوزک هم Ladybug است که با شکستن این واژه به دو واژه‌‌ی تشکیل دهنده آن می‌تواند به درستی مفهوم این پروژه را برساند.»
"کفشدوزک" وبلاگی هم دارد که گردانندگان در این وبلاگ مطالبی درباره‌ی زنان و جهان فن‌آوری می‌نویسند. نویسندگان هم از میان زنان و هم مردان مشارکت‌کننده در پروژه انتخاب می‌شوند.
"کفشدوزک"، یک پروژه‌ی باز است که هرکس که مایل به همکاری باشد می‌تواند در پیشبرد اهداف این پروژه کمک کند و سهیم باشد. بعضی از فعالان حوزه‌ی تکنولوژی و اینترنت در وب فارسی‌زبان، آغازگران این پروژه‌ی باز بودند.
علاقه‌مندان می‌توانند از طریق ایمیل و صفحه‌ی این پروژه در شبکه‌های اجتماعی مختلف، با گردانندگان در ارتباط باشند و همکاری کنند. آن‌ها تاکید کردند که همه‌ی پیام‌های وارده را می‌خوانند و بررسی می‌کنند.
