خزان زودهنگام در ویمبلدون
رأی دهید
پس از شکست رافائل نادال در دور اول، حذف راجر فدرر در دور دوم مسابقات ویمبلدون یکی از مهمترین اتفاقات دیروز این رقابت‌ها بود
ویمبلدون همچنان در شوک حذف نابهنگام رافائل نادال بود و تحلیلگران همچنان مشغول تعبیر و تفسیر شکست قهرمان اسپانیایی بودند که ناگهان روز چهارشنبه قهرمانان و مدعیان قهرمانی همانند برگ های درخت در پائیز بر زمین ریختند که معروف ترینشان راجر فدرر مدافع عنوان قهرمانی مردان و ماریا شاراپووا نفر سوم زنان بودند.
اتفاقی که روز چهارشنبه افتاد در بیست یا سی سال گذشته سابقه نداشته است.
ابتدا ویکتوریا آزارنکا نفر دوم رده بندی زنان از بلاروس که در دور اول زمین خورده و آسیب دیده بود اعلام کرد که به همین علت از مسابقات کناره می گیرد. بعد از او نوبت استیو دارسی فاتح نادال بود که به سبب آسیب دیدگی شانه که در مسابقه با نادال عارضش شده بود از مسابقات کنار برود.
پس از دارسی پنج بازیکن دیگر از جمله جو ویلفرید سونگا نفر ششم مردان و جان ایزنر بازیکن آمریکائی و مارین چیلیچ از کرواسی به سبب آسیب دیدگی زانوی چپ یا اصلا در مسابقات شرکت نکردند یا مسابقه خود را نیمه کاره گذاشتند و از دور مسابقات کنار رفتند.
در همین حال زمین خوردن در زمین هم به طرز بی سابقه ای شدت گرفت و به غیر از بازیکنانی که ذکر شد، کارولاین وزنیاکی نفر نهم زنان از دانمارک هم در اثر زمین خوردن آسیب دید و بازی خود را باخت. تمام اینها باعث شد که بعضی بازیکنان ادعا کنند که زمین چمن ویمبلدون امسال بطرز بی سابقه ای لیز و لغزنده است که باعث سر خوردن و زمین خوردن بازیکنان می شود.
اما شکست و حذف بازیکنان بزرگ تنها مختص به زمین خوردگان نبود. دو مدعی اصلی قهرمانی در قسمت زنان و مردان هم با شکست های غیر منتظره در مقابل حریفان کمتر شناخته شده با ویمبلدون خداحافظی کردند.
ماریا شاراپووا نفر سوم جهان از روسیه و قهرمان پیشین ویمبلدون که امسال هم به عنوان یکی از فینالیست های حتمی از او یاد می شد با حریفی روبرو شد که تنها معروفیتش در تور تنیس زنان این بود که جیغ هایش حتی از جیغ های شاراپووا هم بلندتر است.
میشل لارچر دوبریتو حریف شاراپووا که بیست ساله و اهل پرتغال است تا روز چهارشنبه نفر صدو سی و یکم رده بندی جهانی بود. او که به همراه شاراپووا با جیغ هایشان مسابقه گوشخراشی را برگزار کردند بازی بدون اشتباهی داشت و به گفته خودش بهترین بازی تمام عمرش را انجام داد.
در مقابل شاراپووا هم بد بازی نکرد. او سه بار در طول مسابقه زمین خورد و یک بار هم تحت درمان قرار گرفت اما ادامه بازی نشان می داد که که آسیب جدی ندیده است. خودش هم گفت که شرایط زمین برای تمام بازیکنان یکسان است و او نمی تواند زمین خوردن را بهانه کند.
واقعیت این بود که شاراپووا روز خوبی نداشت و با اینکه تمام تلاش خود را کرد مغلوب حریف بهتر از خودش شد و رقیب قدیمی خود سرینا ویلیامز آمریکائی را تنها گذاشت.
اما شوک اصلی شکست راحر فدرر مدعی سوئیسی قهرمانی بود که می خواست با هشتمین پیروزی در این تورنمنت رکوردی از خود باقی یگذارد. فدرر در کمال شگفتی در مقابل سرگی استاخوفسکی از اوکرائین نفر یکصد و شانزدهم جهان کم آورد و در چهار ست مغلوب شد.
فدرر در یازده سال گذشته هرگز در این مرحله از یک گرانداسلم حذف نشده بود و در سی و شش گرانداسلم پیاپی دست کم به یک چهارم نهائی رسیده بود. اما حالا با این شکست مقام او در رده بندی جهانی به نفر پنجم سقوط می کند که آنهم برای او در دهه گذشته بی سابقه است.
سئوالی که پس از شکست فدرر پرسیده می شود این است که آیا دوران این قهرمان بزرگ تنیس جهان به پایان رسیده یا این که او مثل سال ۲۰۰۹ بازگشت دیگری به اوج خواهد داشت؟
هنوز برای پاسخ دادن به این سئوال زود است اما آنچه که مسلم است این است که با اتفاقات سه روز اول ویمبلدون راه رسیدن اندی ماری نفر دوم مردان جهان از بریتانیا به فینال کاملا هموار شده است.
تمام حریفان بالقوه ماری در نیمه دوم جدول مسابقات یعنی واورینکا، سونگا، نادال و فدرر هر یک به نوعی از دور مسابقات حذف شده اند و ماری نگرانی ای برای رسیدن به فینال ندارد. تنها نگرانی او در فینال خواهد بود که قاعدتا باید با نوواک جوکوویچ نفر اول جهان روبرو شود.
اما در ویمبلدون امسال هیچ چیز بر اساس قاعده پیش نرفته است.
