هدفگیری درمان‌های میگرن ممکن است نادرست باشد
رأی دهید
درد ناشی از سردرد میگرنی ممکن است بر خلاف آنچه تصور می‌شد، ناشی از گشاد شدن رگ‌های خونی در مغز نباشد، بر عکس یک پژوهش جدید بیانگر آن است که مقصر اصلی ممکن است فعالیت بیش از حد در انتقال پیامهای درد در سلول‌های مغزی باشد.
به گزارش لایو ساینس در حال حاضر چندین شیوه درمانی ابداع شده‌اند که می‌تواند این مسیر پیام‌دهی را تحت تاثیر قرار دهند و به درمان درد میگرن کمک کنند. با اینحال اطلاعات بیشتری لازم است تا ثابت شود که پیام‌دهی بیش از حد فعال عصبی باعث درد میگرن می‌شود.
دکتر مسعود آشنا، یکی از این پژوهشگران، پزشک در دانشگاه کپنهاگ دانمارک می گوید: "بسیاری از مبتلایان به میگرن به داروهای موجود پاسخ نمی‌دهند. و برای همین ما نیاز به داروهای جدید داریم."
آشنا و همکارانش نتایج تحقیق خود را با حمایت مالی شرکت‌های داروسازی انجام شده است، در شماره اخیر جورنال لنست نورولوژی منتشر کرده‌اند. این تحقیق بر اساس اسکن‌های مغزی بیمارانی است که دچار میگرن بوده‌اند.
پدیده اسرارآمیز
از هر 10 امریکایی یک نفر به میگرن مبتلا است و زنان با احتمال بیشتری به این بیماری دچار می‌شوند. این سردرد معمولا از 4 تا 72 ساعت طول می‌کشد و اغلب با تهوع، درد، و حساسیت به نور و صدا همراهی دارد. بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که زن مبتلا به میگرن در معرض خطر بیشتر دچار شدن به سکته مغزی و افسردگی هستند.
شایع‌ترین داروی مورد استفاده برای درمان میگرن گروهی از داروها به نام "تریپتان‌ها" هستند که تصور می‌شود با تنگ کردن رگ‌های خونی در مغز درد میگرن را تسکین می‌دهند. اما به گفته آشنا پژوهش‌های گذشته نشان داده‌اند که فقط درد 30 درصد از مبتلایان به میگرن 2 ساعت پس از مصرف تریپتان‌ها فروکش می‌کند.
پژوهشگران در دهه‌های اخیر به این فکر افتاه بودند که آیا پیامهای درد ناشی از سلول‌های عصبی حسی در مغز علت واقعی درد میگرنی نیست.
درد مغزی
آشنا و همکارانش برای بررسی میگرن در زمان واقعی به 19 زن دچار میگرن را با استفاده از تکنیکی به نام "آنژیوگرافی تشدید مغناظیسی" تحت نظر گرفتند. این تکنیک امکان اندازه‌گیری جریان خون در مغز این زنان را می‌دهد، و این دانشمندان دریافتند که فقط در جریان حمله میگرنی فقط رگ‌های خونی معدودی درون مغزی آن هم به میزان اندکی گشاد می‌شوند.
سپس آنها به این بیماران یک دارو از گروه تریپتان‌ها دادند، و میانگین میزان درد آنها به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت.
اما بررسی رگ‌های خونی نشان داد که تریپتان‌ها رگ‌های خونی خارج از مغز را تنگ می‌کنند، نه رگ‌های اندکی گشادشده درون مغز در حین حمله میگرنی. این یافته بیانگر ان است که تریپتان‌ها درد میگرنی را نه با تنگ کردن رگ‌ها بلکه با سازوکار دیگری - احتمالا با خاموش کردن پیامهای درد صادر شده از سلول‌های عصبی- تسکین می‌دهند.
درمان‌های آینده
آشنا می‌گوید این یافته‌ها این نظریه گشاد شدن رگ‌ها به عنوان علت اصلی درد میگرنی را مورد تردید قرار می‌دهد.
او می‌گوید: "به نظر ما پیامهای درد از سلول‌های عصبی منشا می‌گیرند، و گشاد شدن اندک رگ‌ها - در واقع پیامد فعال شدن این سلول‌های عصبی است."
به گفته آشنا اگر این نظر درست باشد، خبر خوبی برای بیماران میگرنی است زیرا چندین داروی بالقوه برای درمان میگرن که به گروهی از داروها به نام آنتاگونیست‌های CGRP تعلق دارند و به طور خاص پیامهای شیمیایی دخیل در درد میگرنی را هدف قرار می‌دهند- از هم اکنون در حال تولید هستند.
