جابجایی یک میلیارد تومان زیر میزی در طی سال گذشته
جام جم آنلاین: چه کسی اولین بار صدایش کرد «زیرمیزی»؟! شاید آن روزها پزشکانی متخلف از گرفتن هــــــزینههای اضافه بر تعرفهشان از بیماران شرم داشتند و آن را یواشکی دریافت میکردند که اسمش را گذاشتند زیرمیزی؛ حالا اما دیگر آن پول، زیرمیزی نیست و آن 15ـ 10 درصد از پزشکان که مطالبهاش میکنند هم شرمی از گرفتنش ندارند و از زیر میز رد و بدلش نمیکنند، بلکه توی چشم بیمارشان نگاه میکنند و رک و پوست کنده میگویند «نرخ من... میلیون تومان است؛ یا قبول میکنی یا میروی بیرون!
مریضها هــــــم ماننـد آن قدیمها هول نمــیشوند، جا نمیخورند، دست و پایشان را گم نمیکنند؛ بلکه فقط سرشان را میاندازند پایین و میگویند: «چک را تحویل خودتان بدهم یا منشی؟» یا میگویند «هرچه شما بگویید دکتر...» آن جمعیت اندک از پزشکان که زیرمیزی میگیرند، احتمال نمیدادند که هزینههای درمان، سالانه 5 /7 درصد بیماران را در کشورمان زیر خط فقر میبرد و اگر بدانند هم فرقی به حالشان نمیکند.
آن جمعیت زیاد از بیماران که زیرمیزی میدهند هم احتمالا نمیدادند که رقم زیرمیزیهایشان در سال گذشته، فقط برای پزشکان تهرانی به یک میلیارد تومان رسیده است. این رقم را دیروز معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اعلام کرد.
حالا خودتان حساب و کتاب کنید تا بفهمید اگر زیرمیزی بـــــرخی پزشکان متـخلف در تهران، در سال گذشته به یک میلیارد تومان رسیده این رقم در کل کشور چقدر بوده است.
این آمار در شرایطی اعلام میشود که تقریبا سه روز پیش، وزارت بهداشت هشدار داد در حال رایزنی با سازمان تعزیرات حکومتی برای برخوردهای جدیتر با پزشکان متخلف است و آن وقت خیلی از آنها که خبر را شنیدند یاد وعدههای پیشین وزارت بهداشتیها در این زمینه افتادند که هیچکدام عملی نشده بود.
اینکه بیماران با همین زیرمیزی دادنها به زیر خط فقر سر میخورند، فقط یک سر جریان این تجارت است و نکته تلختر این است که جامعه عظیم پزشکی با وجود داشتن هزاران هزار پزشک متعهد و وفادار به ارزشهای اخلاقی صرفا به واسطه حضور 15ـ 10 درصد پزشک متخلف و طماع، به چشم مردم بدنام، بیاعتبار و غیرقابل اعتماد میشود و به این ترتیب با گذشت زمان، پزشکان جایگاه ارزشمند و قابل احترامشان را در سطح جامعــه از دست میدهند.