کریمی یک بار دیگر اخراج می شود؟!
این بار به صورت مستقیم اشاره کرده به محبوبیت بازیکنان میان سکوها و تهدید کرده در صورتی که بازیکنی که هم سال قبل با مربی اش مشکل داشته و هم امسال برای پرسپولیس حاشیه ساخته و در زمین کم فروشی می کند تغییری در رفتار و شکل تعاملش با تیم ، بازیکنان، مربیان و باشگاه به وجود نیاورد، تصمیمی خواهد گرفت که برخلاف تصور و باور سکوها خواهد بود.
این بار انگار خون سرخ رویانیان نقطه جوش را رد کرده و مغزش در مرحله ای از تصمیم گیری قرار گرفته که شاید بی سابقه ترین حکمی را صادر کند که در یک دهه اخیر پرسپولیس نوشته شده است.
چه کسی هنوز میان سکوها محبوب است؟ در شبی که هواداران پرسپولیس با شعار «با این همه هزینه وا... خجالت داره» به استقبال بازیکنان چند میلیاردی تیم رفتند و در شبی که دایی به جای ژوزه تشویق شد و یا در همان شبی که تک تک بازیکنان بی تعصب و بی غیرت لقب گرفتند، فقط و فقط یک نفر به واسطه محبوبیت قدیمی اش مورد تشویق قرار گرفت و لقب با تعصب را به دست آورد. فقط علی کریمی بود که با بهترین القاب مورد حمایت قرار گرفت... فقط علی کریمی.
بخشی از محبوبیت علی کریمی به واسطه نوستالوژی ذهنی هواداران پرسپولیس است. دریبل های تماشایی اش، تعصبی که در زمان مربیگری پروین نشان می داد و حتی افتخاراتی که برای این تیم با پیراهن بایرن و تیم ملی برای پرسپولیسی ها آورد. اما همین علی کریمی، از وقتی به ایران برگشت، کدام خاطره شیرین را در ذهن فوتبال ایران نشاند؟ در استیل آذین یک یاغی و سرکش بود که سرانجام هم اخراج شد.
در پرسپولیس بجز فریادهایی که در وسط زمین بر سر بازیکنان خودی زد و یا درگیری هایش با استیلی و دنیزلی و حالا ژوزه یادگاری دیگری را به جای نگذاشت. فریادهایش در وسط زمین به گونه ای است که هوادار عامه را بر این باور اشتباه می رساند که او براساس تعصبش به تیم در حال اعتراض به سایرین قرار گرفته. اما کسی هم از خودش نمی پرسد که چرا خود کریمی بخاطر بازیهای در سایه و بی فایده اش بر سر خودش فریاد نمی زند؟ چرا حتی در بازی های ملی، علی کریمی بعد از آن بازی فاجعه باری که مقابل لبنان در بیروت داشت به خودش اجازه می دهد از آن جملات سخیف در زمین بازی علیه محمد نوری استفاده کند، اما از خودش نمی پرسد که در همان بازی بجز چند پاس عرضی و بی فایده چه کار دیگری کرده است؟
می توان فصل نقل و انتقالات را به یاد آورد. جایی که محمدرضا خلعتبری مورد توجه رویانیان قرار گرفته بود. باور این مساله که خلعتبری قراردادی با ارزش 150 میلیون تومان پایین تر از پیشنهاد رویانیان را با سپاهان منعقد کرده چندان ساده نیست. اما وقتی می شنویم که خلعتبری در تماس تلفنی با رویانیان به او گفته بود که حوصله داد و فریادهای کریمی وسط بازی را ندارد و بخاطر حفظ حرمت خود کریمی و جلوگیری از درگیری های احتمالی با وی حاضر است با سپاهان قراردادی کمتر امضا کند، باور می کنیم که انگار زیاده گویی های کریمی شهرتی یافته که به گوش مدیران باشگاه هم رسیده. فریادهایی که باعث یک درگیری جدی در زمین بیروت هم شد...
کریمی و رویانیان البته سابقه درگیری دیگری هم دارند. وقتی رویانیان در تلاش بود تا تیم کهکشانی اش را ببندد، کریمی به نشانه اعتراض تلفن همراهش را خاموش کرد و به سفر رفت و برای مدیرعامل پیغام فرستاد که «وقتی می خواهی تیمت را ببندی نباید از من مشاوره بگیری؟» نمونه اش همین بود که کریمی نمی خواست آقازمانی در تیم بماند و برای بازگشت مازیار زارع تلاش می کرد، اما با نظر مخالف رویانیان روبرو شده بود.
علی کریمی البته سابقه ای طولانی در زمینه درگیری با مربیان خود نیز دارد. از برانکو و دایی و قطبی که همگی مورد نکوهش او در تیم ملی بودند تا پروین، خاکپور، استیلی، دنیزلی، ژوزه و ... هرگز با جملات و رفتاری محترمانه از سوی کریمی روبرو نشدند. حالا تمامی اتفاقات قدیم، دیده ها و شنیده های کنونی رویانیان و البته تصوری که برای او در زمینه کم کاری کریمی (به منظور تغییر در کادر فنی) ساخته شده، مدیرعامل باشگاه را به جایی رسانده که موضعی جدی علیه ستاره باشگاه بگیرد. ستاره های که سال هاست نمی درخشد و فقط همه با یاد گذشته او زندگی می کنند.
حالا این سوال باقی می ماند که اگر علی کریمی اخراج شود، واکنش سکوها چه خواهد بود؟ به نظر می رسد کریمی یک چالش بزرگ است. حضورش در زمین نه سود فنی دارد و نه وزنه روحی محسوب می شود، از طرفی نبودش هم جو عمومی هواداران پرسپولیس را بیش از پیش آشفته می کند. با این حال، آن چه از ساختمان پرسپولیس می شنویم و می بینیم گواه بر اختلافات جدی میان مدیریت و کریمی است. شاید خیلی زود و با یک بار نتیجه نگرفتن دیگر کریمی با حکم اخراج مدیرعامل روبرو شود.
