بازگشت رسول خادم به کشتی، هشت سال پس از ماجرای جواد یساری

رسول خادم، دارنده سه مدال طلای جهانی المپیک.
 

مهدی رستم پور

 رسول خادم دارنده سه مدال طلای جهانی المپیک، مدیریت تیم های ملی و امور فنی فدراسیون کشتی ایران را پذیرفته است تا تیم های ملی را مهیای حضور در رقابت های المپیک لندن کند.

 
حجت الله خطیب سرپرست موقت این فدراسیون در متن حکم رسول خادم، خواستار تاسیس «حوزه فنی و علمی، بازنگری ماهوی و شکلی در فعالیت‌های انستیتو بین المللی کشتی ایران، ترقی فعالیت‌های آموزشی با آخرین متد علمی و برترین شیوه‌های موفق جهانی» شده است.
 
ایجاد تحول اساسی و اصولی در کادر فنی و سرپرستان نیز از دیگر خواسته های خطیب از رسول خادم است.
 
بازگشت این نماینده شورای شهر تهران به صحنه ورزش کشتی از جنبه های مختلف قابل تعمق و بررسی است. او موفق ترین آزادکار ایران در چهار دهه اخیر محسوب می شود.
 
در تاریخ کشتی آزاد ایران فقط غلامرضا تختی، عبدالله موحد و امامعلی حبیبی بیشتر از او افتخارآفرینی کرده اند. پس تعجبی ندارد که بازگشت او با استقبال خانواده کشتی و علاقمندان این ورزش پرطرفدار در ایران مواجه شده.
 
اما پیش از این او حتی برای ریاست این فدراسیون نیز تمایلی نداشت. پذیرش مسئولیت مدیریت تیم های ملی از آن رو جالب تر به نظر می رسد که وقتی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ به پیروزی رسید، در گمانه زنی رسانه های مختلف از رسول خادم به عنوان رییس سازمان تربیت بدنی نام برده می شد. اما او خود را چندان مشتاق نشان نمی داد و سرانجام نیز محمد علی آبادی این سمت را به عهده گرفت.
 
رسول بعداً در انتخابات شهرداری تهران، به رقابت با محمدباقر قالیباف برخاست. انتخابی دشوار برای نمایندگان شورای شهر که به نتیجه ای برابر انجامید. سرانجام رای هفتم را هم تیمی سابق اش علیرضا دبیر به قالیباف داد تا او علیرغم نارضایتی شدید دولت احمدی نژاد، با اکثریت نسبی ۷-۶ مجدداً شهردار تهران باقی بماند.
 
در حوادث پس از انتخابات خرداد ۸۸، برادرش امیررضا خادم مطالبی را در وبلاگ خود منتشر کرد؛ از مهدی کروبی به خاطر افشای تجاوزها به دختران زندانی گله مند بود و آن را  «بهره برداری از احساسات پاک مردم در جهت منافع شخصی» دانست و با تقدیر از اظهارات آیت الله خامنه ای در اولین نماز جمعه پس از انتخابات نوشت: «قطعاً اگر این اظهارات جسورانه و بی ‌منطق {مناظره کاندیداها} را رهبری نظام در خطبه‌های نمازجمعه مورد تقبیح و مذمت قرار نمی‌دادند، بهتان‌های وسیع و لجام گسیخته بعدی از سوی طرفین دعوا، ثمره حتمی‌اش قرار گرفتن نظام در معرض آسیبی جدی و مخرب بود.»
 
رسول اما مانند علیرضا دبیر و هادی ساعی دیگر قهرمانان المپیک حاضر در شورای شهر، راه سکوت را برگزید و سخنی در تایید یا رد نتایج انتخابات به زبان نیاورد.
 
بعداً برای وزارت ورزش و امور جوانان، باز نام رسول خادم در گمانه زنی ها دیده شد اما احمدی نژاد، ابتدا حمید سجادی و سپس محمد عباسی را برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی کرد.
 
حاشیه های سال ۲۰۰۳
 
رسول خادم پس از المپیک آتلانتا و کسب مدال طلا در حالی که فقط ۲۵ ساله بود، تشک کشتی را بوسید و نخستین خداحافظی اش از دنیای قهرمانی را به ثبت رساند. اختلافات شدید او با مصطفی هاشمی طبا مهم ترین عامل این خداحافظی زودهنگام بود.
 
طبق اظهارات کیانوش اعتمادمقدم مربی بدنسازی وقت تیم ملی، هاشمی طبا پس از مصدومیت رسول در مسابقات جهانی ۱۹۹۵ آتلانتا، حتی حاضر به پرداخت هزینه های درمانی او نبود و عقیده داشت که خادم تمام شده است. اعتمادمقدم می گفت رسول به همین خاطر پس از المپیک نیز سکه های طلای اهدایی هاشمی طبا را پس فرستاد.
 
رسول سال ۱۹۹۷ در مسابقات جهانی کراسنویارسک غایب بود. او که قبلاً مدتی کوتاه مدیر تیم ملی کشتی فرنگی شده و بلافاصله انصراف داده بود، در مسابقات جهانی ۱۹۹۸ تهران روی سکوی نایب قهرمانی ایستاد و این بار، رسما از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد.
 
عباس جدیدی که در روز نخست رقابت ها در اعتراض به پرچمدار بودن خادم در مراسم افتتاحیه، تهدید به کناره گیری از رقابت ها کرده بود، در پایان مسابقات دست در دست رسول، در خداحافظی او و دور افتخاری که در سالن ۱۲ هزار نفری آزادی زد، مشارکتی فعال داشت.
 
چهارسال بعد خادم دوباره به روی تشک بازگشت تا در مسابقات جهانی تهران مبارزه کند. رقیب مستقیم او اما علیرضا حیدری بود. سرمربی وقت تیم ملی تمایلی به استفاده از رسول نداشت. او را به جام لایپزیک فرستادند تا آمادگی اش را محک بزنند. رسول دچار مصدومیتی جزئی شد و درخواست کرد رقابت انتخابی اش با حیدری، چند روزی به تعویق بیفتد.
 
علیرضا حیدری همچون محمدحسن محبی سرمربی تیم ملی و حتی امیر خادم رییس وقت فدراسیون کشتی، با این درخواست مخالفت کرد و رسول با دلخوری از اردو بیرون رفت. یادداشتی کوتاه هم نوشت و حسرت خود از زحماتی که در ماه های اخیر متحمل شده بود را منتشر کرد.
 
خادم اما خیلی زود به اردو برگشت تا به عنوان سرپرست، به تیم ملی در این رقابت ها کمک کند. او حتی در چند مسابقه به عنوان کوچ در کنار تشک حاضر شد و سهم پر رنگی در قهرمانی خفیف ایران در خانه داشت. جامی که فقط با یک امتیاز اختلاف و به مدد طلای مهدی حاجی زاده در ۷۴ کیلوگرم رقم خورد.
 
چندی بعد اما امیر خادم در پی نتایج ضعیف بازی های آسیایی بوسان، سمت خود را از دست داد و محمدرضا طالقانی به فدراسیون کشتی آمد.
 طالقانی، رسول خادم را به عنوان مسئول امور علمی، فنی و فرهنگی فدراسیون کشتی برگزید. او در رقابت های قهرمانی ۲۰۰۳ آسیا، نتایجی شگفت آور را به جا گذاشت و با تیمی متشکل از جوانان، شش طلا و یک نقره در هفت وزن به جا گذاشت.
 
تیم ملی برای مسابقات جهانی ۲۰۰۳ نیویورک آماده می شد. خادم برای ایجاد تفنن در اردو، برنامه های مختلفی را تدارک دید که اجرای برنامه توسط «جواد یساری» در اردوی تیم ملی از آن جمله بود. این آوازه خوان مشهور که خود کشتی گیر بود، با تمهید خادم برای جلوگیری از ایجاد حاشیه، در غیاب خبرنگاران و بدون سر و صدا به اردو آمد، برنامه اش را اجرا کرد و رفت.
 
اما مرتضی فرجی، نایب رییس وقت فدراسیون کشتی که بدون تخصص در این رشته ورزشی، از فدراسیون سوارکاری به فدراسیون کشتی آمده بود، به انتقاد شدید از این اقدام خادم پرداخت.
 
فرجی پیش از آن هم در برنامه زنده تلویزیونی ورزش و مردم، از هاشمی شاهرودی رییس وقت قوه قضاییه خواسته بود اسدالله رضایی دبیر موقت فدراسیون کشتی را مقابل ساختمان این فدراسیون، با اجرای «مجازات شلاق»، متنبه کند!
 
فرجی معتقد بود عنوان شغلی رسول خادم در این فدراسیون قانونی نیست. زیرا امور علمی به انستیتو مرتبط است و امور فرهنگی هم به روابط عمومی.
 
تقابل مصطفی هاشمی طبا و رسول خادم نیز همچنان ادامه داشت. هاشمی طبا رییس کمیته ملی المپیک بود و نگاه مثبتی به حضور رسول خادم در فدراسیون کشتی نداشت.
 
خادم نیز ناگهان با اعلام انصراف از ادامه فعالیت، رنجنامه ای طولانی منتشر کرد و در متن آن، برای ورزشی که «هاشمی طبا به عنوان مهندس ریسندگی و بافندگی» برایش تصمیم می گیرد ابراز تاسف کرد.
 
از آن روز به بعد، خادم دیگر حضوری در صحنه ورزش ایران نداشته. اعضای غیر ورزشی شورای شهر مثل حبیب کاشانی، ورزشی شدند اما او به عنوان ورزشی ترین عضو شورا، بیش از هشت سال از صحنه ورزش دور بود.
 
گرچه طی این مدت، برخی کشتی گیران از او مشورت می گرفتند. علیرضا رضایی قبل از مسابقات جهانی نیویورک، نشست هایی با رسول خادم داشت که منج به کسب اولین مدال جهانی او شد. رضایی قبل از المپیک آتن هم به دیدار رسول خادم رفت که حاصل آن، کسب اولین و آخرین مدال سنگین وزن ایران در تاریخ المپیک ها بود.
 
رسول حالا در شرایطی به میدان برگشته که برخی دوستان سابق اش مسئولیت هایی در کشتی دارند. غلامرضا محمدی سرمربی تیم ملی است و علیرضا رضایی هدایت تیم ملی جوانان را برعهده دارد. پرویز عالی هم سرپرست تیم ملی بزرگسالان شده.
 
اما برخی رقبا و منتقدان سابق نیز در صحنه کشتی حضور دارند که نام دارترین شان عباس جدیدی است. او یک هفته قبل از بازگشت رسول، حکم عضویت در شورای سیاستگذاری فدراسیون کشتی را دریافت کرده.
 
برادرش امیر نیز کاندیدای ریاست بر این فدراسیون است تا ده سال پس از برکناری، مجدداً روی کرسی ریاست این فدراسیون بنشیند. گرچه به نظر نمی رسد وزارت ورزش و امور جوانان تمایلی به برگزاری انتخابات تا قبل از رقابت های المپیک لندن داشته باشد.