قصه غم انگیز بیوهزنان جوان هندی
رأی دهید
قصه غم انگیز بیوهزنان جوان هندی
برای یک لحظه، نمیدانستند چه واکنشی نشان بدهند. این گزینه ای است که آنها پاسخی برای آن نداشتند و از خجالت سرخ شدند و شروع کردن به خندیدن.اعتصاب غذااحساس فقدان و پوچی که در مانیپور به انسان دست میدهد غیرقابل تحمل است. برایم مشکل بود که بفهمم چه مقدار این احساس به این قانونی بر می گردد که پنجاه سال پیش وضع شده؛ قانونی که "قدرت و اختیارات ویژهای" را به نیروهای مسلح داده است.آنها به طور مرتب متهم به سوء استفاده از این اختیارات شدهاند.در طول ده سال گذشته ، فعالی به نام آیروم شرمیلا شانو به طور مداوم درخواست کرده تا این قانون لغو شود.این زن سیو هشت ساله، اعتصاب غذا کرده و تنها به این دلیل زنده مانده که در بیمارستانی که در تحت نظر قضایی بوده به اجبار به او غذا داده شده است.من در سال ۲۰۰۷ اجازه پیدا کردم که با او ملاقات کنم، اما حالا دیگر مسئولان اجازه دیدار با او را به من نمیدهند.اما من به هر صورت به بیمارستان رفتم.وقتی به سمت انتهای راهرو میرفتم، در یک آن او را دیدم که از سمت دیگر یک نردهی بزرگ آهنی رد میشد و در حال رفتن به ورزش صبحگاهی بود.او را صدا زدم: شرمیلا. او به شدت لاغر و نحیف بود. یک لوله تغذیه به دماغش آویزان بود اما به من لبخند زد.
|
|
|
|
|
|
|