ایمپلنت میله ای از جنس تیتانیوم است که داخل استخوان فک در ناحیه دندان از دست رفته کار گذاشته می شود .این میله پس از مدتی 6 هفته تا 6 ماه بر حسب نوع بستر استخوانی و نوع ایمپلنت ، با فک جوش می خورد و می توان روی آن دندان گذاشت . جراحی ایمپلنت عموما با بی حسی موضعی و داخل مطب انجام می شود و عارضه خاصی ایجاد نمی کند .برای اینکه شخصی کاندید خوبی برای ایمپلنت باشد ، باید شرایط زیر را دارا باشد :1. استخوان ناحیه مورد نظر باید از لحاظ قطر ، ارتفاع و تراکم آمادگی کافی داشته باشد .2.بهداشت بیمار در حد بالا بوده و بیماری لثه ای نداشته باشد .3.بیمار از استعمال دخانیات خودداری کند .4.بیمار از لحاظ وضعیت بدنی سالم بوده و مبتلا به دیابت پیشرفته ، سرطان و سایر بیماری های محدود کننده نباشد .نگهداری های پس از ایمپلنت :پس از قرار دادن ایمپلنت، رعایت بهداشت باید به نحو احسن انجام شود . اگر نه ، لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دچار عفونت شده و ایمپلنت همانند یک دندان طبیعی لق می شود و باید خارج گردد . پروتزهای روی ایمپلنت : (Implant Supported Prostheses )در مواردی که فقط یک دندان از دست رفته باشد ، می توان دندان مورد نظر را با قرار دان یک ایمپلنت جایگزین کرد . ولی اگر تعداد دندان های کشیده شده زیاد باشد ، می توان از ایمپلنت ها به عنوان پایه های بریج یا پل استفاده برد .یکی از موارد مصرف ایمپلنت در بیمارانی است که سالها است دندان های خود را از دست داده اند و از دندان های مصنوعی استفاده می کنند . در این موارد دندان مصنوعی فک پایین به مرور زمان در اثر تحلیل استخوان فک ، لق می شود .بهترین راه درمان چنین بیمارانی ، قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در ناحیه دندان های نیش فک پایین است که روی آنها دو گیره نصب می شود و این گیره ها داخل دندان مصنوعی قفل شده و از لقی آنها جلوگیری می کنند .
رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.
