سه شنبه ۴ اسفند ۱۳۸۸ - ۲۳ فوریه ۲۰۱۰
ایران و مسالهای به نام زبان مادری
پوستری از یونسکو به مناسبت روز جهانی زبان مادری
سعید پیوندی (جامعه شناس)
نیمی از حدود ۶۷۰۰ زبانی که توسط مردم ساکن قاره های مختلف جهان استفاده می شود در حال نابودی است. نامگذاری روز ۲۱ فوریه (دوم اسفند) به عنوان روز جهانی زبان مادری از سوی کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ از جمله واکنش به خطری است که گنجینه غنی و متنوع زبانی بشریت و یا بخشی از میراث فرهنگی تمدن انسانی با آن دست و پنجه نرم می کند. کشور ما ایران به خاطر وجود شمار فراوانی زبان و گویش های بومی در بخش های جغرافیایی مختلف آن از جمله مناطق بسیار آسیب پذیر جهان از نظر زبانی به شمار می رود.زبان مادری واژه زبان مادری در حوزه علوم انسانی به اولین زبانی گفته می شود که کودک پس از تولد و در رابطه با محیط پیرامون خود می آموزد. کسانی هم که در خانواده های دوزبانه به دنیا میآیند و با هر دو زبان همزمان آشنا می شوند دارای دو زبان مادری هستند.اهمیت این تعریف در جایگاهی است که فرد و هویت و وابستگی فرهنگی او در بحث زبان مادری دارند. همزمان زبان ها بخشی از سرمایه فرهنگی و هویتی هر جامعه به شمار می روند. با آن که زبانشناسان بر سر تفکیک زبان ها و آنچه که لهجه و گویش بومی نامیده می شود همداستان نیستند، ولی واژه زبان مادری بیشتر مفهوم وسیع کلمه زبان را در بر می گیرد.زبان ها و گویش هایی که امروز می شناسیم در طول قرن ها همراه تمدن ها و همبودهای انسانی زندگی و سفر کردهاند، تحولات ژرفی را از سر گذراندهاند و تا حدودی آئینه انسانشناسانه پیچیدگیهای تاریخ بشریت هستند.از قرن نوزدهم به این سو روند صنعتی شدن و توسعه جامعه با بی توجهی به زبانهای بومی همراه بوده است. در آن زمان تصور غالب این بود که تنوع زبانی مانع پیشرفت جامعه و به ویژه اقلیتها می شود. بسیاری از کشورها راه "آسان"تر تحمیل یک زبان رسمی (بیشتر زبانی که اکثریت و یا نخبگان استفاده می کردند) به همگان و بی اعتنایی به زبان های بومی و اقلیت ها را برگزیدند و حتا برخی با کنار گذاشتن زبانهای بومی، زبانی خارجی را برای شتاب بخشیدن به روند توسعه اقتصادی برگزیدند.به وجود آمدن زبان رسمی، زبان اصلی ارتباطات و زبان آموزشی همزمان به معنای منزوی شدن سایر زبان ها و گویش های محلی هم بود. جایگاه جدید زبان نوشتاری و پیشرفت علوم و آموزش هم به تنوع زبانی جامعه انسانی لطمات فراوانی زد، چرا که بخش بزرگی از زبانهای رایج دنیا فقط شفاهی بودند و یا سنت نوشتاری کمی داشتند.بغرنجی پدیده ای به نام زبان مادری در دنیای امروز همچنین به شکاف ها و گسست هایی باز می گردد که میان مرزهای جغرافیایی و سیاسی از یک سو و مرزهای فرهنگی و زبانی از سوی دیگر وجود دارد. هیج کشوری در دنیا نیست که در آن فقط به یک زبان صحبت شود و کمتر زبانی هم وجود دارد که در چهارجوب مرزهای جغرافیایی یک کشور محدود بماند.این واقعیت مهم سیاستهای زبانی یک کشور را پیچیده میکند و گاه به آن بعد سیاسی هم میدهد. مهاجرت گسترده در سطح بینالمللی و شکلگیری اقلیتهای نوظهور در بسیاری از کشورهای دنیا هم بر پیچیدگی پدیده زبان مادری افزوده است، به ویژه آن که اقلیتهای جدید مهاجر دارای سرزمین مشخص نیستند و پراکندگی جغرافیایی آنها خطر انزوا و فراموشی تدریجی زبانشان را هم افزایش داده است.بی توجهی به بعد فردی و جمعی و اجتماعی زبانها به ویژه زبانهای اقلیت ها و زبان ها و گویشهای شفاهی در سراسر جهان سبب نابودی بخش مهمی از این سرمایه عظیم فرهنگی شده است. با به حاشیه رانده شدن این زبان ها و گویش ها بخشی از تاریخ، هستی معنوی و نمادین، ادبیات، موسیقی، سنت ها و فرهنگ مردم هم به فراموشی سپرده میشود.در نیم قرن اخیر روند جهانی شدن و تسلط روزافزون زبانهای اصلی بین المللی و بسیار قدرتمند دنیا زبان های کوچکتر را با مشکلات باز هم بیشتری روبرو کرده است. جایگاه زبان در جامعه را نمیتوان از رابطه قدرت جدا کرد.برای پاسخ گفتن به نیازهای زمانه و زنده مانده در فضای فرهنگی و علمی زبان ها به روز شدن، مراقبت، نوسازی و خلاقیت منظم نیاز دارند و باید به گونهای مستمر خود را با واقعیتهای دنیای پرتحول کنونی همراه سازند.امروز بیش از ۷۰ درصد مطالب علمی دنیا به زبان انگلیسی منتشر می شود و پنج زبان اصلی دنیا بیش از ۹۰ درصد تولید مطالب علمی را در انحصار خود دارند. زبان های اصلی بین المللی مانند انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی به خاطر موقعیت جهانی خود از غنا و ساختار پیچیده ای برخوردار شده اند و زبان های کوچکتر توانایی رقابت با آنها در دنیای علمی، ارتباطات و فرهنگی را ندارند. آموزش به زبان مادرییکی از مهم ترین بحث های پیرامون زبان مادری رابطه آن با زبانی است که در نظام آموزشی هر کشور مورد استفاده قرار می گیرد. نظام آموزشی به خاطر گسترگی پوشش آن و نقشی که در روند فرهنگ پذیری و یادگیری زبان دارد به مهم ترین وسیله حفظ و نوسازی زبان ها تبدیل شده است. از قرن نوزدهم به این سو دو گرایش مهم در رابطه با زبان رسمی تحصیلی در نظام های آموزشی دنیا شکل گرفته است.گرایش اول انتخاب و تحمیل یک زبان (زبان اکثریت در کشورهای چند زبانه و یا زبان استعماری در کشورهای مستعمره) به همه ساکنان کشور است. یکی از دلایل مهم این انتخاب نقشی است که سیاست های آموزشی برای زبان واحد آموزشی در شکل دادن به هویت جمعی و ملی یگانه و جلوگیری از چندپارگی و پراکندگی احتمالی در نظر میگیرند.برای طرفداران این نظریه به ویژه در کشورهایی که دارای تنوع زبانی و فرهنگی هستند چند زبانه شدن آموزش می تواند به تضعیف وحدت ملی و تقویت جنبش های قومی و ملی ویا گرایش های جدایی طلبانه منجر شود. از نظر تاریخی فرانسه یکی طرفداران جدی این گزینه بوده است.در اوایل قرن بیستم حدود شش میلیون نفر در فرانسه زبان مادری متفاوت از زبان اکثریت داشتند و اعمال این سیاست مبتنی بر آموزش یکسان به زبان فرانسه به عنوان یگانه زبان رسمی سبب تضعیف زبان های محلی و همگانی شدن زبان فرانسه شد. فرانسه تنها کشور اتحادیه اروپا است که میثاق اروپایی حق آموزش به زبان مادری را به دلیل تضاد آن با قانون اساسی خود نپذیرفته است.گرایش دوم کشورهایی را در بر میگیرد که با به رسمیت شناختن تنوع زبانی اقلیت ها به آنها امکان می دهند زبان خود را در مدرسه (به عنوان زبان اصلی و یا زبان دوم) فرا گیرند. سیاست تنوع زبانی در حوزه آموزش گاه به صورت همزیستی برابر چند زبان و گاه به صورت وجود یک زبان اصلی در کنار امکان فراگیری زبان مادری برای اقلیت ها اجرا می شود. سوئیس، کانادا و بلژیک از نظر تاریخی کشورهایی هستند که تجربه آموزش همزمان و برابر چند زبان را بکار گرفته اند.تجربه بسیار جالب دیگر در این زمینه هند است که ۲۲ زبان آموزشی دارد. یکی از تازهترین تجربههای چند زبانی مربوط به کشور اسپانیا میشود که از اوایل سالهای دهه ۸۰ میلادی به این سیاست روی آورده است.پژوهشهای جامعه شناسی نشان می دهد که سیاست چند زبانی در آموزش اثرات مثبتی روی حفظ و گسترش فرهنگ های بومی و یا میراث فرهنگی یک کشور بر جا میگذارد و به جذاب تر شدن آموزش رسمی برای اقلیت ها کمک می کند. هم زمان چند زبانه شدن نظام آموزشی گاه می تواند به گونهای غیر منتظره به تشدید نابرابری میان گروه های زبانی در یک کشور هم بیانجامد.این مشکل به ویژه در کشورهایی به چشم میخورد که نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی چشمگیری میان اکثریت و اقلیتها و یا در میان اقلیتهای بزرگ وجود دارد. در کشوری که زبان اکثریت دارای جایگاه علمی و فرهنگی بالایی است اقلیت ها به خاطر یاد گیری زبان بومی و عدم تسلط به زبان اصلی در عمل از دستیابی به سرمایه فرهنگی و نمادینی که موجب پیشرفت فردی در سطح ملی می شود باز می مانند. به همین خاطر است که برخی از کشورها همزمان با کاربست سیاست آموزش زبان مادری برای اقلیت ها، برای یادگیری زبان رسمی و زبان بین المللی در برنامه تحصیلی اهمیت خاصی قائل می شوند. هدف این سیاست ها آن است که آموزش زبان مادری در میان اقلیت ها به ابزاری برای حفظ سلطه اجتماعی و سیاسی اکثریت زبانی منجر نگردد. زبان مادری در آموزش ایراندر ایران بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۲۷ درصد از جمعیت کشور (۱۹ میلیون نفر) در مناطقی زندگی می کنند که به اقلیتهایی بزرگ که به زبانی غیر از فارسی حرف می زنند تعلق دارد. در کنار این اقلیت ها باید به وجود گویش های بسیار متنوع در استان های مختلف اشاره کرد که به درجات گوناگون با زبان فارسی متفاوتند و یا از شاخه های بسیار نزدیک آن به شمار می روند. گاه در منطقه بسیار کوچک و در شعاع چند ده کیلومتری می توان چند گویش محلی را یافت که با یکدیگر بسیار متفاوتند و هر یک تاریخ و ساختار خاص خود را دارند. همزمان جابجایی جمعیتی گسترده در ایران سبب حضور چشمگیر اقلیت ها (به ویژه آذری ها و کردها) در مناطق فارسی زبان شده است. با وجود گستردگی کمی اقلیت ها، گویش های بومی و یا زبان های اقلیت های بزرگ مانند آذری ها، کردها، عرب ها و بلوچ ها هیچ یک جایی در نظام آموزشی ایران ندارند.بررسی های آماری نشان می دهد که میزان دسترسی به آموزش در مناطق اقلیت نشین ایران به طور محسوسی کمتر از مناطقی است که به زبان فارسی صحبت می کنند. برای مثال در حالیکه در سرشماری ۱۳۸۵ نرخ باسوادی در بسیاری از استانهای مرکزی ایران (فارسی زبان) مانند تهران، اصفهان، سمنان و یزد به حدود ۹۰ درصد می رسد، در استان سیستان و بلوچستان این شاخص از ۶۸ درصد و در کردستان از ۷۵ درصد فراتر نمی رود.این تفاوتها در زمینه میزان ماندگاری در نظام آموزشی و یا راهیابی به آموزش عالی بسیار گسترده تر است. مناطق روستایی و شهرهای دورافتاده استانهای حاشیهای ایران که به زبان فارسی صحبت نمیکنند، محروم ترین مناطق آموزشی ایران هم به شمار میروند. برای نمونه احتمال دسترسی به آموزش عالی برای یک دختر روستایی در سیستان و بلوچستان بطور متوسط هشت برابر کمتر از یک دختر تهرانی است.هر چند این نابرابری ها فقط به دلیل دشواری های زبانی و وجود زبان مادری متفاوت نیست و فقر و توسعه نیافتگی نیز از عوامل اثر گذار به شمار می رود، اما همان گونه که در پژوهش های جامعه شناسی هم به خوبی می توان دید، تحمیل زبان اکثریت به عنوان عامل نوعی سلطه فرهنگی در بعد نمادین و عینی اثرات منفی فراوانی در توسعه اجتماعی و آموزشی مناطق اقلیت ها بر جا می گذارد.سیاستهای زبانی در آموزش ایران از ابتدای شکل گیری نظام آموزشی جدید هیچ گاه توجه به زبانها و گویش های بومی را در دستور کار خود قرار نداده است. در حالی که تناقضی میان یادگیری همگانی زبان فارسی به عنوان زبان ملی و رسمی همه ایرانیان و یادگیری زبانها و گویش های محلی وجود ندارد.هم اکنون در مدارس ایران تلاش فراونی برای آموزش زبان عربی (زبان دینی و زبان قرآن) به عنوان زبان سوم به کار میرود، در حالی که حدود یک سوم دانش آموزان ایران امکان یادگیری زبان مادری خود حتی در سطح ابتدایی و پایه را هم ندارند و گاه در مدرسه باید به زبانی که نمیشناسند، خواندن و نوشتن را بیاموزند.این سیاست مصداق واقعی اعمال خشونت نمادین علیه کودکانی است که نوعی تحقیر فرهنگی را زندگی میکنند و فرصت نمییابند با اصلیترین میراث فرهنگی گروه اجتماعی که به آن تعلق دارند، به گونهای عمیقتر در چهارچوب آموزش رسمی آشنا شوند.بسیاری از زبانها و گویشهای محلی ایران با راه یافتن به نظام آموزشی و مدارس و دانشگاهها میتوانستند حیاتی دوباره پیدا کنند و زمینهای برای بازسازی و مراقبت از این میراث فرهنگی چند هزار ساله فراهم شود. این زبانها و گویشها فقط ابزار ساده ارتباط میان انسانها نیستند، در دل هر یک از این زبانها و گویشها تاریخ، سنتها و فرهنگ و زندگی یک منطقه و یک همبود انسانی نهفته است.ابتکار یونسکو در سال ۱۹۹۹ برای نامگذاری روز ۲۱ فوریه به عنوان روز زبان مادری نوعی فراخوان به مقاومت در برابر روند رو به رشد به حاشیه رانده شدن و یا نابودی زبان اقلیت ها، زبان ها و گویش های کوچک و منطقه ای و زبان مهاجرین در سراسر جهان است.
guevara - سوئیس - زوریخ
|
اینهم جنایتی دیگر است در حق این (ملتها و اقوام) داخل نقشه سیاسی "ایران"،البته این بار رژیم به تنهایی مقصر نیست!بلکه خود ما کوردها و تورکها نیز مقصریم،چرا که با این وضع آگاهی ناسیونالیستیی که داریم و به این شکل ازش دفاع میکنیم،اگر هزار حکومت دیگر هم حاکم "ایران" شوند وضع ما همین جور میمونه. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
AREEAN - امریکا - ارلاندو
|
من با وجود اینکه امریکا زندگی میکنم به زبان مادریم که کردی هست افتخار میکنم و قصد دارم که به بچه هام در اینده اموزش بدم. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
zartusht67 - المان - فرانکفورت
|
زبان مادری من پارسی است چون ما ایرانی هستیم کسی دوست دارد زبانهای اقوام ایرانی را یاد بگیرد مسئله خودش است پارسی را پاس بداریم زبان ابا و اجداد عزیزمان را |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
sepher - استرالیا - سیدنی
|
ایران مشگلی نداره بجز زبان اجباری عربی, مادر زبانش رو از پدر می گیره وچیزی بنام زبان مادری معنا نداره , تمامی مغولها واعراب مهاجم زبانش رو به مردم سرزمینهای اشغالی تحمیل کردن وامروز به زبان سربازان مهاجم میگویند زبان مادری!!!!!!!!!!!!!!!!!!. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
kasta kurta - اسپانیا - مادرید
|
هر زبانی بدون شک از بزرگترین میراث های بشری است، میراثی که در طول قرن ها و قرن ها شکل گرفته ست، واقعا حیف است که به خاطر مسایل سیاسی یا هر مساله دیگری، این میراث از بین بره، برای مثال همین زبان یا گویش گیلکی که متاسفانه رو به زوال است. زبان های ترکی آذری یا کردی هم به دلیل عدم آموزش رسمی آنها در معرض تهدید است، به نظرم حق طبیعی هر خانواده ای است که حق انتخاب داشته باشد برای انتخاب زبانی که میخواهد بچه اش به آن زبان آموزش ببیند. متاسفانه الان به جای نگاه انسانی و علمی به این مقوله، جنگ زرگری افتاده بین برخی از هموطنان با زبان های مختلف، چه فارس، چه ترک، چه کرد و .. و زبان که یک ابزار برای ارتباط است، دلیلی شده است برای کینه ورزی. بیایین به دنبال تقویت زبان های مملکت مان باشیم که اگر دیر بجنبیم، همه آنها در مقابل زبان های روز دنیا منزوی خواهند شد. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا
|
زبان هاو گویشهای قومی باید پاس داشته شوند. فرهیختگان هر قوم که به زبانشان آشنایی کامل دارند باید به گردآوری واژه ها و نوشتن دستورزبان برای نسلهای آینده بپردازند. این گویشها بازمانده فارسی کهن و پهلوی هستند و مجموعه ای از واژگان پارسی که برای برابر سازی واژگان بیگانه تازی و ترکی و غربی باید بکار گرفته شوند. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
Pezhman - اتریش - وین
|
بخش نخست.. دلیل موفقیت مثلا"یک بلوچ در تهران تنها وتنها دلیل مادی وامکانات بهتر است. همین فرد در خاش ومرز پاکستان حتی نان درستی برای سیرکردن شکم خویش ندارد. گناه آن بر گردن زبان فارسی نیست بلکه نبود یا کمبودامکانات اقتصادی است درحالی که موضوع مطرح شده وجواب داده شده مغرضانه وتجزیه طلبانه است.ورسمی بودن ویا نبودن زبان فارسی ربطی به قضیه مادی ندارد. چرا باید انگلیسی ها با زورتوپ وتفنگ سهم زبانشان (انگلیسی) درجهان هفتاد درصد باشد وسرخپوستان واهالی مظلوم استرالیا با جدا کردن کودکان از مادرانشان ودادن این کودکان بعنوان نوکر خانه زاد به خانوادههای انگلیسی زبان انگلیسی یادبگیرند وحتی از لحاظ فرهنگی به خشن ترین صورت بقتل برسند. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
Pezhman - اتریش - وین
|
بخش دوم.. ودر عوض زبان فارسی که هزاران سال وقبل از ورود مغولها به منطقه, زبان رایج در آذربایجان بوده حق حضور نداشته باشد.حواسمان باشد درشلوغ پولوغی عده ای قصد محک زدن به ما ایرانیان را دارند.نیاکان ما مرزهای کشورمان را با ماچ وبوسه حفظ نکردند.بلکه باایثار خون وجانشان مام وطن را گسترش دادند.گذشت زمان شهر پانزده میلیونی تهران را بوجود آورده وهرسال زبان فارسی تنومندتر میشود وگذشت زمان بنفع زبان فارسی است.علی آباد روبروی غول تهران وزنی ندارد.البته باید اقلیتهای قومی دارای دانشگاه وحتی فارس زبانان بل اجبار یکی از زبانهای اقلیتها در کشور را یاد بگیرند.(به دلایل امنیتی) وامکانات فرهنگی مناسب در اختیار اقلیتها قرار گیرد.lt;<< پارسی شکر است .ترکی هنراست. gt;>>دشمن ایران هم برود سماق بمکد. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
خرمگس سبز - ایران - تبریز
|
zartusht67 - آلمان - فرانکفورت --- عزیز دل برادر ، اصلا نگرفتی ، مطلبو نخونده نظر دادی ، لطفا بخون بعد... |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
persianlover - انگلستان - لندن
|
این حق مطلق هر کسی یه که بتونه به زبان مادری خودش بنویسه و بخونه. زبان کشور فارسی یه ولی بازم ربطی به این نداره که در اون مناطق نتونن به زبان و نوشتار خود بنویسند. هیچ قوم و نژادی در ایران به عنوان قوم برتر نداریم. همه با هم بربرند و .... |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
kurdmhatahataya - - سردشت
|
من به عنوان کورد به دنیا امدم و کورد خوامم ماند و کورد بودنم را همیشه به همه نشان می دهم. من با زبان کوردی تو قبر هم با ملایک تکلم خواهم کرد نه به هیچ زبان بیگانه. دشمنان ملت کورد باید بفهمند که ملت کورد یکی از شجاع ترین ملل روی کره زمین است که فانی شدنی نیست. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
saljog - سوئد - استکهلم
|
تحصیل به زبان ترکی حق ابتدایی ما ترکها است. زبان ترکی اذربایجان طبق گزارش سالانه یونسکو سومیم زبان قوی دنیا و حتا اعجاز بشری و یکی . از میراثهای گنجینه کل بشریت کلاسه شده است . با اینحال زبان ترکی و فارسی در توصیف مسائل علمی به پای انکلیسی نمیرسد. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
saeid.j - انگلستان - کاونتری
|
اون احمقی رو نگاه کن که به زبان پارسی میگه زبان اشغالی. زمانی که پدران ما پارسی صحبت می کردند چیزی به نام عرب و مغول وجود نداشت به کوری چشم شما |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
persianlover - انگلستان - لندن
|
این حق مطلق هر کسی یه که بتونه به زبان مادری خودش بنویسه و بخونه. زبان کشور فارسی یه ولی بازم ربطی به این نداره که در اون مناطق نتونن به زبان و نوشتار خود بنویسند. هیچ قوم و نژادی در ایران به عنوان قوم برتر نداریم. همه با هم بربرند و .... |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
persianlover - انگلستان - لندن
|
Pezhman - اتریش - وین . تاریخ رو کامل بخونید نه اون چیزی که رژیم ایران نوشته و نشر داده. تو google تایپ کنین Gilgamesh اون موقع میبینین که زمانی که اجداد شما در سیبری بودند تورکهای منطقه اولین داستان حماسی دنیا رو نوشتن. لطفا لینک پایین و ببینین. https://en.wikipedia.org/wiki/Epic_of_Gilgamesh |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
saljog - سوئد - استکهلم
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا مگر خبر نداری زبان فارسی یکی از لهجهای 32 زبان عربی است. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا
|
saljogh- تو پانترک بیسواد مگر ازت نظر خواستند باز اومدی به میان؟ کی از تو خواست درباره فارسی نظر بدهی؟ همه جا باید بیسوادی ات را نشان بدهی؟ تو برو به همان ترکیت بچسب فارسی رو ول کن که اصلا هیچی بلد نیستی. این بابا رو باش، قارسی لهجه عربی است! اینرو بابا علی اف ات بهت یاد داده نه؟ |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا
|
در کامنت بالا منظورم گویشهای زبان فارسی مانند یزدی و اسفهانی و بختیاری و لری و استان فارس و گویشهای زاگرس و شهرهای میانی و باختری ایران بود. زبان های عربی و ترکی که جز زبانهای سامی و آلتاییک بوده و ربطی به زبانهای هندو اروپایی مانند فارسی و کردی ندارند. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا
|
saljog - تو پانترک بیسواد مگر ازت نظر خواستند باز اومدی به میان؟ کی از تو خواست درباره فارسی نظر بدهی؟ همه جا باید بیسوادی ات را نشان بدهی؟ تو برو به همان ترکیت بچسب فارسی رو ول کن که اصلا هیچی بلد نیستی. این بابا رو باش، قارسی لهجه عربی است! اینرو بابا علی اف ات بهت یاد داده نه؟ |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
arashbehdin - امریکا - اتلانتا
|
یکی از تلاشهای مسخره پانترکها اینست که در فورومهای گوناگون، چه ایرانی چه غربی، پارازیت اندازی کرده و بسیار کودکانه میخواهند نشان دهند ایرانیان و پارسها با اعراب یکی و همزبان هستند. گروه دیگر پا را فراتر گذاشته و مدام تلاش دارند بگویند پارسها هم نژاد با دراویدیهای هند بوده و شمال ایران ترک هستند!!! سخنهایی که میگویند با پژوهشهای منتشر شده، که در وب در دسترس همه هست، هزاران فرسنگ فاصله دارد، و با اینکه همه میدانند اینها چرند میگویند، هنوز دست از این رفتارهای کودکانه برنمیدارند. |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
zartusht67 - المان - فرانکفورت
|
خرمگس سبز -ایران - تبریز خواندام داداش نظرت در مورد این saljogh چیه من حالم از اینطور وطن فروشها بهم میخوره |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
zartusht67 - المان - فرانکفورت
|
salgog سوئد - استکهلم داشگاه هاروارد دنبال مدرس درجه یک میگردد میخوان زبان تاتاری را شما تدریس کنید اشتباه گفتی یونسکو گفت ترکی زبان اول دنیاست بعد انگلیسی دوم هست پانترک خائن برو کشکتو بساو بی سواد که به اذری میگی ترک خیلی .... تا ایران امثال تو را دارد احتیاج به دشمن نداره شرم بر تو وطن فروش |
سهشنبه 3 اسفند 1389 |
|
kasta kurta - اسپانیا - مادرید
|
آقای سلجوق، من به شخصه با نظر شما مبنی بر اینکه باید زبان های مختلف در منطقه ای که به آن زبان ها سخن گفته میشود تدریس شود موافقم، اما اصلا متوجه نمیشم چرا همراه با این درخواست، یکی دیگر از زبان های مردم ایران زمین یعنی زبان فارسی رو تحقیر میکنین؟ آیا این کار شما برای رسیدن به هدف شما کمکی میکند؟ یادتون باشه همراه با زبان که شناسنامه یک قوم یا ملت هست، خاک و مملکت هم سرمایه دیگر آن ملت است، به بهای رسیدن به زبان، بذر کینه رو در سرزمینمان ایران نکاریم! البته برخی از دوستان دیگر هم کم و بیش چنین اظهاراتی راجب زبان عربی یا ترکی داشته اند. آیا در این مملکت، شهروند عرب یا ترک یا کرد یا .. نیست که به راحتی سخن به زبان میرانید؟ لطفا هم زمان که زبان خود را دوست داریم، به دغدغه های دیگر هموطنان در مورد زبانشان نیز احترام بگذاریم! . |
چهارشنبه 4 اسفند 1389 |
|
Pezhman - اتریش - وین
|
persianlover - انگلستان - لندن مرسی برای کامنت .عزیز باید مسئله احقاق حق زبانهای گوناگون در ایران درفضایی دوستانه وبصورت جدی وموثر بیگیری شود.ودرنظرداشت روی آتشفشان راه میرویم.تحریک فارس زبانهاکه اکثریت وارتش ومنابع مالی وتعصبات نهفته دارندکار درست وعاقلانه ای نیست.باید روشن ومنطقی عمل نمود.نتیجه راحت تر وبهتر خواهد بود.اداره امور حق مردم است به زبان مادری سخن گفتن.ووووپس چرا عملی نمیشود؟. من فکرمیکنم افرادی از دوطرف, خنک کردن جگر وفحش دادن برایشان مهمتر از حل مسائل هست.واین خود بخاطر جو غیر دمکراتی است که ایرانیان در آن زاده ورشد نموده اند.من فکر میکنم حفظ تمامیت ارضی ایران تنها مانعی است که هر ایرانی, الالخصوص فارس زبانهارا از وارد شدن به بحث زبانهای دیگر میترساند.و محکم واستوار جواب رد میدهند.واگرافرادشونیست از هر دوطرف حذف جلسه ای شوند.محیط همکاریهای آینده فراهم میشود.واین بدان معناست که ابتدا روشنفکران واساتید راه وهدف را مشخص وسپس این بحثها به همه پرسی عمومی ومعرض دید همهگان گزارده شود. |
چهارشنبه 4 اسفند 1389 |
|
MNS - امریکا - مورگن هیل
|
persianlover - انگلستان - لندن من با نظر شما موافقم هر قوم و طایفه ای باید اگاهی به زبان مادری اش داشته باشد ولی یادگیری زبان رسمی کشور از اهمیت ویژه ای برای ایجاد پایگاه اجتماعی شخص در هر نقطه از کشور لازم است باید اقوام مختلف یک کشور توانایی مکالمه ومکاتبه با یکدیگر را داشته باشنددرتمام کشور های دنیا زبان محلی ورسمی وجود دارد. و فقط باید ازسیطره زبان بیگانه بر زبان مادری و رسمی جلوگیری کرد. با توجه به اینکه فراگیری زبان بیگانه هم واجب است فقط نباید ان را با زبان خود مخلوط کرد.مثل بریم شاپینگ بجای گفتن بریم خرید. |
چهارشنبه 4 اسفند 1389 |
|
Pezhman - اتریش - وین
|
kasta kurta - اسپانیا - مادرید .درود برشما به نکته خوب وسازنده ای اشاره فرمودید.ضرب المثلی هست که میگویند:غربال( آب کش و طوری)را جلو صورتت بگیر.هر جوری که منو می بینی, منهم تورا همانطور(مشبک و تار) خواهم دید.توهین به زبان فارسی نه تنها سودی ندارد.بلکه کار خودشان را دشوار تر میکند.هرکسی حق تبلیغ هرزبانی را دارد. واین لینک تقدیم به شما.https://www.youtube.com/watch?v=LppYFkn5rC8feature=related |
چهارشنبه 4 اسفند 1389 |
|