تلاش برای شناسایی عوامل واردات برنج آلوده به ایران
تلاش برای شناسایی عوامل واردات برنج آلوده به ایران
چگونگی ورود و توزیع برنج های آلوده به بازار ایران مورد توجه مقامات ایرانی قرار گرفته است
انو شیروان محسنی بندپی، نایب رئیس کمیسیون بهداشت مجلس ایران، از آغاز تلاش ها برای شناسایی "عوامل پشت پرده" واردات برنج های آلوده به ایران خبر داد.
به گزارش پارلمان نیوز، آقای محسنی بندپی روز پنجشنبه ۱۷ تیر (هشتم ژوئیه) گفت: هنوز سرنخی در این زمینه و اینکه چه عوامل یا جریاناتی پشت سر واردات این کالایی که وارداتش سود آور است و مورد نیاز کشور هم نیست و از سوی دیگر آلودگی آن محرز شده، به دست نیاورده ایم اما با کمک سازمان بازرسی به دنبال شناسایی عوامل پشت پرده این واردات هستیم.
کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ایران در گزارشی که سه شنبه گذشته (۱۵ تیر) در صحن علنی مجلس ایران خوانده شد، از تأیید نهایی آلودگی برخی از انواع برنج های وارداتی به ایران خبر داده و خواستار ممانعت از ورود و توزیع آنها در بازارهای داخلی شده بود.
پیش تر در اسفند ماه سال ۱۳۸۸ نیز گزارشی مشابه توسط کمیسیون کشاورزی مجلس ایران درباره آلودگی برنج های وارداتی به فلزات سنگین و آرسنیک ارایه شده بود.
محمد رضا نادری، معاون امور گمرکی گمرک ایران نیز اعلام کرده است که تنها در شش ماه اول سال ۱۳۸۸ بیشتر از ۸۰۰ هزار تن برنج خارجی وارد ایران شده که بخش عمده آن از پاکستان و مقداری از هند بوده است.
پس از انتشار گزارش اسفند ماه مجلس درباره برنج های آلوده، انتقاداتی مطرح شده بود که هیچ مقامی مسئولیت کنترل مواد غذایی وارداتی به ایران را از نظر آلودگی به فلزات سنگین را بر عهده ندارد و رئیس کل گمرک ایران هم اعلام کرده بود که از زمان انتشار گزارش هایی مبنی بر وجود برنج های آلوده هیچ اقدامی برای ممنوعیت ورود برنج به ایران نشده است.
همایون خیری، خبرنگار ایرانی محیط زیست در استرالیا در یادداشتی برای بی بی سی فارسی نوشت: "گزارش‌های پزشکی و زیست محیطی متعددی از دهه ۱۹۸۰ درباره آلودگی منابع آب ایالت بنگال غربی به آرسنیک در نشریات علمی به چاپ رسیده است."
گزارش کمیسون بهداشت مجلس ایران برنجهای وارداتی با عنوان های عطر گل باز، دل مبارکه کامونگی، سارال، کیمیا، جادوگر، هاشمی ۱۱۲۱، عررمان و حاجی مرادی را دارای غلظت بالاتر از حد استاندارد به فلز سنگین سرب اعلام کرده است. |
به گفته او: "یکی از معروف‌ترین گزارش‌های علمی در مورد آلودگی شالیزارهای بنگال غربی به آرسنیک هفت سال پیش، یعنی در سال ۲۰۰۳ منتشر شد."
با توجه به گذشت هفت سال از انتشار نخستین گزارش های جهانی در مورد آلودگی برنج های منطقه بنگال غربی هند و ادامه واردات این نوع برنج ها به ایران در سالهای اخیر، اکنون چگونگی ورود و توزیع این برنجها در بازار ایران و نبود سیستم های نظارتی و بهداشتی برای کنترل چنین اقلامی، مورد توجه مقامات ایرانی قرار گرفته است.
این درحالی است که بسیاری از شالیکاران ایرانی و کارخانه های تولید برنج در ایران معتقدند که تولید برنج ایرانی جوابگوی تقاضای مصرف داخلی است و بسیاری از وارادت برنج تنها به بهانه کنترل قیمت برنج در بازارهای داخلی صورت می گیرد.
برنج یکی از اصلی ترین کالای مصرفی در سبد تغذیه خانوارهای ایرانی است و بسیاری از ایرانیان دست کم یک وعده غذایی روزانه خود را به همراه برنج مصرف می کنند.
در گزارش جدید مجلس ایران دست کم هشت نوع از انواع برنج های وارداتی به ایران دارای آلودگی بیش از حد مجاز در زمینه سرب و آرسنیک معرفی شده اند.
آرسنیک یکی از انواع شبه فلزات است که اگر چه به شکل معمول فلزات در طبیعت یافت نمی شود اما پودر آن در تهیه سموم دفع آفات مورد استفاده قرار می گیرد و اثرات آن بر بدن زیانبار توصیف شده است.
میزان بیش از حد آرسنیک که حتی در تهیه بمب های شیمیایی نیز مورد استفاده قرار گرفته است، می تواند علاو ه بر آثار زیانبار بر پوست و مخاط، زمینه ساز انواع سرطان ها و ناراحتی های گوارشی شود.
سرب هم از انواع فلزاتی است که تحت عنوان "عنصر ناهمخوان" می تواند در بدن انسان آلودگی سمی ایجاد کند.
پژوهش های متعددی از تأثیر منفی سرب بر ضریب هوشی کودکان خردسال حکایت دارد و سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان جهانی کشاورزی و غذا (FAO) استاندارهایی را برای پیشگیری از آلودگی با سرب و فلزات سنگین ارایه کرده است.
ذرات کوچک سرب در دود اگزوز خودرو های مصرف کننده سوخت های فسیلی یافت می شود و همچنین محصولات مزارعی که گیاهان آن از آبهای آلوده و فاضلاب های صنعتی تغذیه شده اند، می توانند انتقال دهنده سرب به مصرف کنندگان این سبزیجات و غلات باشند.
پزشکان نوشیدن روزانه دو لیوان شیر و تأمین ویتامین C کافی برای بدن را به عنوان یکی از راه های کاستن از آسیب های ناشی از آلودگی سرب و فلزات سنگین سمی پیشنهاد می کنند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
