خاطره‌هایی از نوروز با پرویز قریب‌افشار + فایل صوتی و ویدیو

خاطره‌هایی از نوروز با پرویز قریب‌افشار

رادیو زمانه : هنگامی که صحبت از برنامه‏های نوروزی در تلویزیون ملی ایران پیش می‏آید، برای بسیاری از ایرانیان از نسل گذشته، برنامه‏های نوروزی تلویزیون ملی تداعی می‏شود؛ برنامه‏هایی که تا پیش از سه دهه‏ی پیش، بسیاری از مردم را در نخستین روزهای بهار پای تلویزیون می‏نشاند تا شاهد برنامه‏های هنرمندان محبوب‏شان باشند.

یکی از مجریان اصلی این برنامه‏ها، پرویز قریب‏افشار بود که در آمریکا تحصیل کرده بود و پس از چندین سال فعالیت در همان کشور، به «چهره»‏های تلویزیون ملی ایران پیوسته بود.

از چپ به راست: نوشیروان روحانی، پرویز قریب‌افشار، مهستی‌ هایده - پشت صحنه برنامه نوروز 1354، تلویزیون ملی ایران

قریب‏افشار با خنده‏های معروف خود، مجری بسیاری از برنامه‏های نوروزی و جشن‏های دیگر در تلویزیون ملی بود؛ برنامه‏هایی که شاید در آن زمان تصور می‏شد تنها برای مناسبتی خاص تهیه و پس از مدتی به فراموشی سپرده می‏شوند.

اما انقلابی که بسیاری از تفریحات معمول را از مردم سلب کرده بوده و «سیما»یی که بخش عمده‏ی برنامه‏هایش، به سخنرانی روحانیون و اخبار جنگ اختصاص داشت، بازار مخفی بزرگی را برای پخش برنامه‏های گذشته در سراسر ایران پدید آورد.

بایگانی تلویزیون ملی، گرچه از انقلاب تا کنون، هم‏چون دژی، دست‏نیافتنی به‏نظر می‏رسد، اما بسیاری از برنامه‏ی ضبط شده در آن در سال‏های پیش از انقلاب، روی نوارهای ویدئویی تکثیر و در سال‏ها بعد، دست به دست، میان مردم چرخید.

نسل قبل هم که شاید در سال‏های جوانی‏ خود، چنین برنامه‏هایی برایش بسیار عادی جلوه می‏کرد، با محدودیت‏های تازه و هم‏چنین اشتیاقی که در فرزندان خود در تماشای این ویدئوها می‏دید، این بار با نگاهی دیگر به تماشای این برنامه‏ها نشست.

پرویز قریب‏افشار، چهره‏ی سرشناس تلویزیون ملی ایران در آن زمان، از راه همین نوارهای ویدئویی، برای نسل پس از انقلاب هم به چهره‏ای آشنا بدل شد. قریب‏افشار که خود نیز در پی انقلاب، ناگزیر به ترک ایران شده بود، در کالیفرنیا هم که مقصد بسیاری از ایرانیان مهاجر بود، به فعالیت برای ضبط برنامه‏های نوروزی ادامه داد و این روزها، برنامه‏هایش از راه شبکه‏های ماهواره‏ای هم در دسترس دوست‏دارانش قرار دارد.

یکی از برنامه‌های نوروزی پرویز قریب‌افشار، پرویز صیاد و ... در دهه ۱۳۵۰

جهت نمایش ویدئو در یوتوب اینجا کلیک کنید.

● جهت دانلود مستقیم و بدون فیلتر ویدئو در ایران اینجا کلیک کنید.

جهت دانلود برنامه پخش ویدئوهای دانلود شده اینجا کلیک نمایید.

https://www.youtube.com/watch?v=c5nvXQq-bKQ

پرویز قریب‏افشار همواره خودش از هنرمندان برای حضور در برنامه‏های نوروزی دعوت می‏کرده، ولی این بار ما به سراغ او رفتیم تا از فعالیت‏ها و خاطراتش از این همه ضبط برنامه‏های نوروزی بپرسیم:

پرویز قریب‌افشار: ۱۰ سال اول ِ۵۰ سال گذشته‏ی فعالیت‏ام را که می‏توانم در باره‏ی آن صحبت کنم، در آمریکا بودم. در آن زمان، برنامه‏های نوروزی را برای دانشجویان روی صحنه می‏بردم. پس از بازگشت به وطن عزیزمان، در ۱۰ سالی که آ‏ن‏جا بودم، خیلی دوست داشتم کارهای نوروزی را ضبط کنیم و به بهترین وجه ارائه بدهیم.

آخرین برنامه‏ا‏ی که در وطن عزیزمان داشتیم، برنامه‏ی نوروز ۵۷ بود. در این سال یکی از بزرگ‏ترین برنامه‏های نوروزی را ساختیم. البته با کمک دوستان و تعدادی از مدیران برنامه‏ها که همه خیلی کمک کردند. کارهایی از این برنامه را که هیچ‏وقت از یادم نمی‏‏رود و خاطره‏اش الان هم برای دوستان باقی است، اجرای حاجی‏فیروز توسط عارف، سلی، فرامرز پارسی است و یا اجرای سمنو توسط نلی، نسرین و بتی و…این برنامه‏های نوروزی را که در آن زمان می‏ساختیم، بعدها دوستان به آمریکا آوردند و این‏جا هم از آن‏ها در برنامه‏هایمان استفاده کردیم.

در این ۳۰ سالی که در آمریکا هستیم، نخستین برنامه‏ی نورورزی در خارج از کشور را نیز همان ۳۰ سال پیش تهیه و پخش کردم. در آن زمان، برنامه تنها در لوس‏آنجلس پخش می‏شد. دو ساعت و نیم برنامه بود و باید همه چیز را از صفر شروع می‏کردیم. هیچ امکاناتی در این‏جا نبود.

برای این برنامه‏ی نوروزی، با زنده‏یاد مهستی صحبت کردم. ناصر چشم‏آذر، ستار و… همکاری کردند و یک خواننده‏ی جدید، خانم زویا ثابت هم برای نخستین‌بار به دیگران پیوسته بود.

منظورتان همان برنامه‏ای است که با نام «سیمای آشنا» روی نوارهای ویدئویی پخش می‏شد؟

برای اولین برنامه‏ی نوروزی که در آمریکا داشتیم، چون در آن زمان در سفارت آمریکا در ایران گروگان‏گیری صورت گرفته بود و به من اجازه ندادند که به نام نوروز ایرانی برنامه پخش کنم. به همین جهت، نخستین برنامه‏ای که این‏جا داشتیم، به نام «جشنواره‏ی بهاره‏ زرتشتیان» پخش شد. آن برنامه، نخستین برنامه‏ای بود که خارج از ایران درست می‏شد.

من چون سال‏ها در ایران برنامه نوروزی داشتم، خیلی علاقه‏مند بودم این برنامه را در این‏جا هم ادامه بدهیم. بعد از آن هم هر سال برنامه‏های نوروز در آمریکا داشته‏ایم.

آن برنامه با کمک تلویزیون خاصی ضبط شد؟

سؤال بسیار خوبی است. چون در آن زمان هیچ برنامه‏ی تلویزیونی‏ ایرانی نبود. من باید یک برنامه‏ی رادیویی برای یک ماه پیش از نوروز می‏گرفتم که به مردم اطلاع بدهم برنامه‏ای تلویزیونی خواهیم داشت. خوشبختانه ایرانی‏ها، با توجه آشنایی با من و برنامه‏های تلویزیونی‏ام در ایران، کمک کردند و در آن برنامه از ما آگهی گرفتند. یعنی خرج برنامه که حدود ۲۴ هزار دلار شد از طریق آگهی‏های هم‏‏وطنان عزیزمان در لوس‏آنجلس تامین شد.

این برنامه‏ها کجا ضبط شدند؟

چون امکانات نداشتیم، تکه‏هایی از آن را در کوچه و خیابان ضبط کردیم. از آن‏جایی که می‏خواستیم حال و هوای شرقی داشته باشد، یک فرش‏فروشی را در لوس‏آنجلس پیدا کردیم و مقداری از برنامه را در آن‏جا ضبط کردیم. حتی جایی بود که کار نمایندگی ایران را بر عهده داشت و نقشه‏ی ایران را روی دیوار داشتند، ستار که ترانه‌ای درباره ایران می‏خواند را به آن‏جا بردیم.

نه استودیو و نه امکانات دیگری داشتیم، در نتیجه از همان امکانات موجود استفاده می‏کردیم. دوربین را برمی‏داشتیم و به جاهای گوناگون می‏بردیم و برنامه را ضبط می‏کردیم.

تقریباً ۱۰ ماه پس از این برنامه‏ی نوروزی، اولین برنامه‏ای که به طور معمول در آمریکا شروع کردیم، برنامه‏ی «سیمای آشنا» بود. البته دو تلویزیون دیگر هم شروع به کار کرده بودند. دومین برنامه نوروزی را با عنوان «سیمای آشنا» با هوشمند عقیلی و بیژن سمندر محلی را اجاره کردیم. از آن به بعد، برنامه‏های «سیمای آشنا» هفته‏ای یک بار - روزهای یکشنبه –پخش می‌شد. بعد از مدتی، «سیمای آشنا» را به برنامه‏ی صبحگاهی بردیم و پنج روز هفته از ساعت هفت و نیم تا هشت ونیم این برنامه را اجرا می‏کردیم.

خاطره‏ای از آن دوران که این فعالیت‏ها را در لوس‏‏آنجلس با امکانات محدود انجام می‏دادید، بگویید...

جالب این‏جاست که دوستان هنرمندمان که در ایران با آن‏ها برنامه داشتیم، این‏جا بودند. از ناصر چشم‏آذر خواهش کردیم، کارهایی ساخت و بیشتر آثار موسیقی‏ای که آن موقع ساخته شد، کار مشترک ناصر چشم‏آذر و بیژن سمندر بود.

ناصر چشم‏آذر الان در وطن عزیزمان است و کارهایش هم بسیار موفق‏اند. بیژن سمندر حال‏اش زیاد خوب نیست و از بیماری پارکینسون رنج می‏برد. امیدوارم که حال ایشان هم خوب بشود. در هر صورت، آن زمان ما این برنامه‏ها را با امکانات خیلی کم در این‏جا با کمک دوستان شروع کردیم.

ولی خاطره را نگفتید!...

خاطره‏های مختلفی هستند؛ اما از خاطره‏ای که می‏توانم برای یک نوروز بگویم، این است که سال پیش دوستان ما در این‏جا از من خواستند یک برنامه‏ی نوروزی درست کنم. گفتند ما نه بودجه، نه وقت، نه استودیو و نه امکانات، اما می‏خواهیم یک برنامه‏ی یک ساعته‏ی نوروزی جالب برای ما تهیه کنی!

من هم فکر کردم، بهترین برنامه‏ای که می‏توانم پخش کنم، یادی از هنرمندانی است که در این ۲۹ سال مهمان برنامه‏های نوروزی ما بودند و الان در میان ما نیستند.

به این ترتیب، قسمت‏هایی از حضور این هنرمندان را در برنامه‏های نوروزی ۲۹ سال گذشته انتخاب و پخش کردم. این برنامه که به نظر بقیه‏ی دوستان هم جالب آمد، یک برنامه‏ی یک ساعته بود که و هم حال و هوای نوروزی داشت و هم یادی بود از هنرمندانی که جسم‏شان این‏جا نیست؛ اما کار، صدا، تصویر و یاد‏شان این‏جا هست و هنوز در میان ما هستند. از جمله خانم پوران، هایده، عماد رام، تورج نگهبان، حسن شهباز، مرحوم بهاری و…

از سال‏های پیش از انقلاب و روندی که طی می‏شد تا برنامه‏های نوروزی در تلویزیون ملی ایران تهیه شوند، چطور؟ خاطره‏ای از آن دوران...

مثلا آخرین برنامه‏‏ی نوروزی که سال ۵۷ در وطن عزیزمان ساختیم، هفت ساعت برنامه‏ رنگی بود که هفت تا سین را معرفی کردیم. آن‏قدر برای تهیه‏ی این برنامه فشرده کار کرده بودیم که در انتهای کار، کارگردان برنامه از حال رفت. دیگر دوستان هم به همین شکل بسیار خسته بودند.

پرویز قریب افشار و مهندس بیلی، تلویزیون ملی ایران، چند ماه پیش از انقلاب

جهت نمایش ویدئو در یوتوب اینجا کلیک کنید.

● جهت دانلود مستقیم و بدون فیلتر ویدئو در ایران اینجا کلیک کنید.

جهت دانلود برنامه پخش ویدئوهای دانلود شده اینجا کلیک نمایید.

https://www.youtube.com/watch?v=ys_WDV427KE

مانند بقیه‏ی کارهای فرهنگی‏مان که همه تا لحظه‏ی آخر منتظر می‏مانیم تا خانه‏تکانی کنیم و خودمان را برای نوروز آماده کنیم، ما هم در آن زمان یادمان می‏رفت که برای کار کردن روی برنامه‏ی نوروزی یک سال وقت هست. حال و هوای بهار که می‏آمد، همه شروع می‏کردیم به کار. در آخرین روزهای زمستان و پیش از آغاز بهار، همه ضربه فنی شده بودیم که برنامه‏ی نوروز را تهیه کنیم و آغاز بهار را به بهترین وجه به همه نشان بدهیم.

homa-ir - المان - هامبورک
فدای اون خنده های پرویز قرب افشار ومهندس بیلی( خیاط باشی) خدا ذلیل کند این اخوندهای حرامزاده ها و بنیانگذار گوربگورافتاده " خمینی" را که بجای ان گریه وغم وماتم بجای گذاشت .
پنج‌شنبه 5 فروردین 1389

cat - اتریش - وین
اخه
پنج‌شنبه 5 فروردین 1389

vaghe bin - ایران - تهران
یادش بخیر..چه ارم ساده و زیبائی.تلویزیون ملی ایران.
پنج‌شنبه 5 فروردین 1389

bigmoeshah - امریکا - ویرجینیا
یادش بخیر اون وقتها قبل از انقلاب البته شوهای تلویزیون مثل میخک نقره ای وشوئ پرویزقریب افشار چقدر مردم را خوشحال میکردن اواز ورقص چهره تمامی مردم را غرق خوشحالی میکرد یادم هست در شوئ قریب افشار کمدینی باسم دنی بنیادی بود که بیشتروقتها با اون ماشین ژیانش چه دلقک بازیهائی درمیاورد تامردمی راکه پای تلویزیون نشستن بخندونه ولی حالا تمام برنامه رادیو وتلویزیون شده درسومشق مذهبی مردم خیلی اینها را دوست دارن بجای برنامه کمدی دستمون دردنکنه بااین انقلاب ..بامیدایران ازادوایرانی ازاد..
پنج‌شنبه 5 فروردین 1389

رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.