تحلیل سایت کلمه درباره راهپیمایی ۲۲ بهمن: کدام پیروزی از این بزرگتر؟

تحلیل سایت کلمه درباره راهپیمایی ۲۲ بهمن: کدام پیروزی از این بزرگتر؟

 می خواستیم به همه ی آنها که ما را دوست ندارند بگوییم کسانی خشونت طلبند که حتی یک دستبند سبز را هم بر نمی تابند آنها هستند که به تجمعات مسالمت آمیز ما و اعمال اصل بیست و هفت قانون اساسی حمله می کنند و آن را به خشونت می کشند// ببینند که برای سبزهایی که می گویند سیصد چهارصد نفر بودند چه لشکر کشی عظیمی انجام داده اند//همایش عظیم 22 بهمن اتمام حجت سبز ها بود برای باند انحصار گری که هشت ماه تمام تهمت زدند. و سبز ها امدند تا بگویند آرمانشان را در خون های ریخته شده جوانان 57 جست و جو می کنند چون اتفاقا دولت مستقر را دورترین دولت ها از آن آرمان ها می دانند// 22 بهمن بزرگترین پیروزی برای ما بود چرا که علاوه بر همه آنچه گفته شد و گفته نشد راههای جدیدی و روزنه های امید نوینی در پیش چشمان ما گشود//هر ایرانی یک “کلمه” خواهد بود برای انتقال پیام حق خواهی و ظلم ستیزی و آزادی خواهی مردم سبز اندیش سرزمین ما.

کلمه- یوسف مهرآئین: گویی شاهد از غیب رسید. «کلمه» می خواست با همین رسانه ی محدود شده ی اینترنتی به هر که به آن دسترسی دارد بگوید مخالفان مردم قصد دارند جشن ملی بیست و دو بهمن را با انحصار رسانه ای و سوء استفاده از غول صدا و سیما به نفع خود مصادره کنند که هک شد. چه کاری برای بیان این انحصار و انصار طلبی از این راهزنی اینترنتی کاراتر؟

هشت ماه تمام است که می خواهند ما مردم را خشونت طلب و آشوبگر معرفی کنند. ( دیروز لهوف سید بن طاووس را می چشیدم. ابن زیاد هم با چوبدستی مسلم ابن عقیل را می زد و گناه او را آشوبگری و خروج از امام عادل معرفی کرده بود). هشت ماه است و دیگر در این هشت ماه تهمتی باقی نمانده به ما مردم نزده و توهینی نکرده باشند. چیزی نمانده بود که گلوهامان از فشردگی راه نفس هامان را ببندد. هیچ راهی برایمان نگذاشته بودند تا به همه ی آن مردمانی که مانند ما نمی اندیشیدند بگوییم که ما نه خشونت طلبیم و نه خروج کننده. مطالبه ی ما آن چیزی است که پدرانمان برای آن در خیابانهای ۵۷ جان دادند و حالا امروز آن چیز در محاق فراموشی فرو رفته است . پس چه روزی از همایش ملی ۲۲ بهمن برای ما مغتنم تر تا کسانی که ما را می بینند بدون واسطه ی بی امانتی چون صدا و سیما آرامش و مظلومیت ما را مشاهده کنند؟ چه رسانه ای از مشاهده ی مستقیم گویا تر؟

ما می خواستیم به همه ی آنها که ما را دوست ندارند بگوییم کسانی خشونت طلبند که حتی یک دستبند سبز را هم بر نمی تابند آنها هستند که به تجمعات مسالمت آمیز ما و اعمال اصل بیست و هفت قانون اساسی حمله می کنند و آن را به خشونت می کشند. ما فقط می خواهیم آنها ما را ببینند و سخن ما را بشنوند. آنها هستند که هر سخنی را با باتوم و زندان پاسخ می دهند . این متصدیان نابخرد امور هستند که حتی اجازه نمی دهند یک نویسنده حرف ما را با قلمش فریاد کند شاید مرهمی باشد بر زخم هایی که بر دلهامان گذاشته اند. آنها هستند که بیش از نیمی از اصول قانون اساسی را فرو گذاشته اند و معدودی از اصول آن را با تفسیر های من در آوردی تبدیل به ابزاری برای ایراد اتهام و کتک زدن مردم کرده اند . چقدر باید زحمت می کشیدیم تا دیگرانی که مانند ما نمی اندیشند فیلم عریان کردن جوانی که پیراهن سبز پوشیده بود را بعد از عبور از صدها مانع و فیلتر ببینند؟ ببینند که چگونه چند باتوم بدست به جان آن دختری افتاده اند که دستش را به علامت پیروزی بالا آورده بود . ببینند که برای سبزهایی که می گویند سیصد چهارصد نفر بودند چه لشکر کشی عظیمی انجام داده اند. مگر قرار نبود چند روز دیگر در روزنامه ها بخوانند که مردم بودند که به کروبی حمله کردند؟! پس چه امکانی بالاتر از این که خود با دو چشم خویش ببینند که گلوله ها ی رنگی و لباس های غیر شخصی! بود که یار امام را در روز جشن ملی هدف قرار داد و او را مضروب کرد . حالا دیگر آنها هم می دانند که روزنامه های مورد علاقه شان دروغ خواهند گفت. باتوم هایی که بر سر بانوی سبز ایران این قرآن پژوه انقلابی فرود آمد که در دست مردم عادی نیست. مردم عادی آنهایی هستند که عباس وار جوانمردی کردند و او را از دست باتوم به دستان نجات دادند. چقدر باید تلاش می کردیم تا این همه خبر، و خبر از این همه مظلومیت به کسانی که مانند ما نمی اندیشند بدهیم؟ آن هم در این انحصار دیکته ای رسانه ها. کدام نگاه از نگاه های مردد و جستجو گر مردمی که می خواستند بدانند حقیقت چیست نافذ تر؟

۲۲بهمن قرار بود برای همه باشد و البته برای همه نیز بود. مردم سبز اندیش چنان که همراهشان موسوی از آنان خواسته بود همراه با روحیه جمع بودن ضمن حفظ هویت دراین همایش عظیم شرکت کردند. آنها آمدند تا خود رسانه ی بی واسطه ی سبز ها باشند تا به آنان که هم عقیده شان نیستند بگویند که آنها را نیز دوست می دارند و در نهایت پیروزی خودشان را پیروزی همگان می دانند . پیروزی ای که کسی در آن شکست نخورده است. همایش عظیم ۲۲ بهمن اتمام حجت سبز ها بود برای باند انحصار گری که هشت ماه تمام تهمت زدند. و سبز ها امدند تا بگویند آرمانشان را در خون های ریخته شده جوانان ۵۷ جست و جو می کنند چون اتفاقا دولت مستقر را دورترین دولت ها از آن آرمان ها می دانند.

آنها با همه ی نیروهای امنیتیشان و لباس شخصی های باتوم به دستشان مستقر شده بودند تا ما یکدیگر را پیدا نکنیم. تا باز هم دروغ بگویند که ما دیگر نیستیم . از روز های قبل با پیامک های آنچنانی شروع کردند و با احضارصد ها نفر برای ارسال فقط چند اس ام اس! ادامه دادند و دامنه دستگیری ها را چنان گسترش دادند تا یک رکورد دیگر جهانی در زندانی کردن روزنامه نگاران به ثبت برسانند. چند نفر را که اصلا معلوم نیست مربوط به حوادث انتخابات بودند یا نه، اعدام کردند. خط و نشان کشیدن در تلوزیون هم که دیگر عادی شده است. همه اینها وسط گذاشتن تمام امکانات اقایان بود و زدن تیر آخر برای اینکه بتوانند ما را نادیده بگیرند. دیگر چه کار می توانستند بکنند و نکردند ؟ آیا این اخرین تیرهایشان نبود؟ اما آیا توانستند؟ آیا توانستند قلوب ما را تسخیر کنند. چه می گویم؟ آیا حتی توانستند قدم های ما را با ایجاد رعب و وحشت از حرکت بازبدارند؟ با یقین قلبی می گویم آنها این لشگر کشی را انجام دادند نه برای اینکه از احتمال خشونت جلوگیری کنند آنها خوب می دانند که مردم با هر گرایش و سلیقه فکری با هم در مسالمت خواهند بود. آنها فقط و فقط می خواستند ما را نادیده بگیرند. و این البته بزرگترین توهینشان به ما در ماههای گذشته بود. اما همین لشگر کشی مگر معنایی غیر از این داشت که نتوانستند و نمی توانند ما را نبینند؟

زیر نویس های شبکه سه را قبل از راهپیمایی به خاطر بیاورید . نوشته بودند راهپیمایی ۲۲ بهمن روز حضور همه مردم با هر سلیقه و گرایش فکری و حالا آن را با سرمستی می خواستند مصادره کنند. نمی دانند این بار همین مردم با هر گرایش و سلیقه خود سوژه اخبار بودند و هر دروغی به آنان کارساز نیست.

ما آنچه که وظیفه داشتیم صادقانه انجام دادیم . تمایزمان را خصوصا برای اینکه بهانه در دست فرمان بریدگان ندهیم کم کردیم . در جشن پیروزی انقلاب شرکت کردیم تا تعهد خودمان را در تلاش برای بازگشت به شعار های به محاق رفته ی انقلاب نشان دهیم.

و حالا درس های جدید تر و بهتری آموختیم. یاد گرفتیم که منتظر نمانیم . دست به کار شویم و خود به میان مخالفان فکریمان برویم بدون واسطه ی صدا و سیمای دروغ که دوست ندارد بخش بزرگی از مردمش راببیند به آنها بگوییم با شما درصلحیم و شما را دوست می داریم. اگر مردم را چه کم و چه زیاد دوست نداشته باشیم نمی توانیم برای آگاه کردن آنان تلاش کنیم یا به تغییر نگرش های نادرست امید ببندیم.

رسانه های انحصار هم پوستین واروونه ای از دین رحمانی ما ارائه داده اند و هم کاریکاتوری زشت از جنبش اصیل سبز ما ایرانیان . ما در بیست و پنج خرداد تنها خودمان را دیدیم و هویتمان را یافتیم. اما در ۲۲ بهمن همه ما را دیدند. چه کم و چه زیاد.

۲۲ بهمن بزرگترین پیروزی برای ما بود چرا که علاوه بر همه آنچه گفته شد و گفته نشد راههای جدیدی و روزنه های امید نوینی در پیش چشمان ما گشود. از امروز هر ایرانی یک رسانه خواهد بود برای رساندن پیام رحمانی دین سبز محمدی تا نتوانند از آن ابزاری بسازنند و هر ایرانی یک “کلمه” خواهد بود برای انتقال پیام حق خواهی و ظلم ستیزی و آزادی خواهی مردم سبز اندیش سرزمین ما.

و همه این پیروزی ها و درس ها را ما از ۲۲ بهمن داریم. کدام پیروزی از این بزرگتر؟

a_bamdad - ایران - تهران ما بودیم،هستیم و خواهیم بود حتی بعد از پیروزی جنبش سبز تا اهدافمان در سایه پیروزی گم نشوند.ما هستیم و می مانیم تا بتهای تازه ای پدیدار نشوند.ما پیروزیم و دیکتاتور اگر اندکی شک داری و هنوز کمی از توهم محبوبیتت در سایه تملق کاسه لیسان باقیست فقط اندک مجالی می خواهیم تا به تو نشان دهیم که ما بدون ساندیس بی شمارانیم.روزی سگانت را از خیابانها جمع کن تا نشانت دهیم که ما بدون اتوبوسهای تو،بدون وعده های حقیرانه ات خود از دل خیابانها میجوشیم.تا نشانت دهیم ما رهبری نداریم که به عشق دروغینش و به اتکای لشگر تا دندان مسلحش به خیابان بیاییم که رهبران ما به عشق ما و به اتکای ما به خیابانها خواهند امد.دیکتاتور ما نه تنها بی شمارانیم که ما بی پایانیم.ما مردم اصیل یاران هستیم دوشنبه 26 بهمن 1388

armanazadi - انگلستان - بیرمنکام a-bamdad-ایران-تهران درود بر تو هموطن شیردل دوشنبه 26 بهمن 1388

Azadyar - ایران - تهران با سلام , جنبش سبز در روز 22 بهمن حضور داشت و البته سرکوب شد. خوب این بخشی از واقعیت است ولی بخش دیگر واقعیت این است که حضور آنها در این روز قطعاً یک درصد 25 خرداد 88 نبود. همچنین یک درصد افرادی که در حمایت از نظام در خیابانها راهپیمایی می کردند هم نبود. هر چند خشونت بکار رفته در این روز اعم از تیراندازی , پرتاب گاز اشک آور و حتی ضرب و شتم نیز یا نبود و یا در مقیاسی بسیار محدودتر از تظاهرات قبلی و فقط در محدوده میدان صادقیه و حول و حوش زمان حضور کروبی بکار گرفته شد. لطفاً تحلیل دقیقتری ارائه کنید تا ما بفهمیم کجای کاریم. با تشکر دوشنبه 26 بهمن 1388

tnttnt59 - ایران - تهران a_bamdad - ایران - تهران. عالی بود دمت گرم- ما بیشماریم دوشنبه 26 بهمن 1388

hossein53n - المان - بن مرگ بر خامنه ای دجال صفت بی اصل و نصب. رافضی .منقلب .دشمن ساز .منقلی .شیره ای. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

778899 - ایران - شیراز در دستهایم می‏گیرم زمستانی را که بانویش بر شانه‏هایم شالی سبز می‏اندازد. و شادی را که در سلولهایم یخ زده است به جنبش عظیمی وا می‏دارد. پیش از این، در تصویرهایی واهی، قدم می‏زدم...در ناکجا اباد در برهوت یاس و نا امیدی. در واژه کوتاه «مرگ»،و حالا به برگی سبز رسیده‏ام ..به امید یک زایش و تولد دیگر که اگر دستان من و تو در کنار هم باشند و پشتیبان هم، از چه سد ها و سیاهی ها که میگذرند و همه جا سرود امدن بهار را سر خواهند داد و بلبلان خاموش شده به دست این سیاه دلان و سیاه بازان چه اوازه ها که سر خواهند داد از امدن بهاری که همه چشم به راه انیم . سی و یک زمستان در من ورق خورده است تا من به رؤیا بهار رسیده‏ام و بهار را تا جبران گناهان سکوت و کوتاهیم ،نفس خواهم کشید . دستهایمام لبخند را جرقه خواهند زد..ودلهایمان گرم خواهد شد از به بار نشستن دانه های تلاش و کوششمان برای امدن بهار. .........اندکی صبر سحر نزدیک است.... سه‌شنبه 27 بهمن 1388

vira7562 - ایران - تهران قطره در یاست اگر با دریاست ورنه قطره قطره استو دریا دریاست. با دل وجان همدیگر را یاری کنیم .که موج سبز از دریای عشق به ازادی ایران زمین می خروشد. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

zagros1 - نروژ - اسلو a-bamdad ایران-تهران زنده و پاینده باشی, عالی بود حضورتان و خروش تان. جشن تولدشان را خوب به هم زدید و ابروی نداشته شان را بیشتر برده و رسوای عالم کردید این نامردمان را. Azadyar - ایران تهران. در وحله اول توصیه میکنم تمامی تحلیلهای ای چند روزه را بخوانی, البته اگر برایت مهم میباشد و اینها عبارتند از تحلیلهای جرس طرفداران موسوی و کروبی, سخنرانی سازگارا, مهاجرانی و شرکا, چپهای ایران از جمهوری خواهان اکثریتی گرفته تا چپترین های سوسیال و لیبرال دموکرات و همینطور مشروطه طلبان, سلطنت طلبان و بعلاوه تجزیه و تحلیلهای وبلاگی فردی که در سایتهای گوناگون منعکس میشوند. شاید به یک حقیقتی که تعبیر خودت میباشد برسی. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

alexi979 - ایران - تهران باسپاس از نویسنده این متن. منشخصا موافقم با حرف ایشان. من فکر می کنم جریان ازادی خواهی دارد به بلوغ می رسد و این بلوغ برای این جریان که جوان است لازم می باشد. من فقط با یک موضوع مشکل دارم. ان هم حرف زدن از یک حکومت دینی دیگر است. باید اگاه بود مشکل ما همین حکومت دینی است حال با هر اسمی (به نظر من بدترین ان اسلامی) ب عبارت دیگر در یک جمع انسانی هر وقت عیارها از چهارچوب حقوق انسانی و برابری خارج شود ازادی رخت بر می بند. کوتاه سخن اینکه لطفا از انتساب جریان ازادی خواهی به گرایش خاص (دینی) و افراد خاص باید پرهیز کرد و همواره ان را گوشزد کرد. ما به دنبال ایرانی ازاد اباد براساس حویت ایرانی (حتی مذهبی برامده از فرهنگ ایرانی - نه چیز دیگر با هراسمی) هستیم. اینده از ان ماست سه‌شنبه 27 بهمن 1388

zagros1 - نروژ - اسلو Azadyar - ایران تهران. 22 بهمن ثابت کرد که رهبری جنبش سبز نه در دست موسوی ویا کروبی است و نه ایرانیان مقیم خارج از سازگارا و مخملباف گرفته تا اطاق فکر گنجی, مهاجرانی, کدیور و بازرگان از یک طرف و مشروطه طلبان, سلطنت طلبان و یا سکولاریست های چپ و یا راست در طرف دیگر نیست. چه گروه اول مخصوصا کروبی و موسوی بر خلاف 13 ابان و عاشورا مردم را رسما به شرکت در جشن پیروزی انقلاب در 22 بهمن کرده بودند و چه ما بقی گروها و سازمانها که با تلاش و فعایت شبانه روزی و بی دریغشان در برنامه ریزی, راهبری و اطلاع رسانی به مردم ایران از جیزی دریغ نکرده بودند. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

zagros1 - نروژ - اسلو . Azadyar تهران-ایران. حال سوال این استکه ایا همه این گروهها یک هدف داشتند ویا نیت های گوناگون و در مواردی سازش طلبانه با اهداف کنترل کننده, تحلیل برنده و خنثی کننده جنبش سبز. در پیروزی ها و دستاوردهای این روز سر افراز جنبش شکی نیست که در این مورد در چند روز کذشته از منظرهای گوناگون تجزیه و تحلیل شده است و همینطور در مورد شکست جمهوری اسلامی و گروه کودتاگران به رهبری خ.ر. 22 بهمن امسال نشان داد که وفاداران همه گروههای بالا امده بودند به جز اکثریت مردم که نمیخواستند اولا در جشن فاجعه تولد جمهوری اسلامی شرکت کنند و نه مورد بهره برداری و سو استفاده کودتاگران و یا سازشکاران قرار بگیرند. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

ساعت 12 - ایران - تهران مرگ بر رهبر آدمخور و دکتر(ا.ن) هالو سه‌شنبه 27 بهمن 1388

ساعت 12 - ایران - تهران خامنه ای فتنه گر ایران است. سه‌شنبه 27 بهمن 1388

freydun - ایران - شیراز Azadyar - ایران - تهران/تحلیل ما این است که خودتی جوجه بسیجی! ...دی شب دراز است.تو شاید قاطی ساندیس خورها که با اتوبوس می ایند توی شهر .. باشی ولی پیش ما حنات رنگی ندارد.ولی یک چیز را بهت قول میدهم که در نمیروی سه‌شنبه 27 بهمن 1388

freydun - ایران - شیراز zagros1 - نروژ - اسلو/ اول که این یارو مامور رژیمAzadyar تهران-ایران سئوال احمقانه ای کرد که همه از نوشتار احمقانه اش فهمیدند که یک بسیجی است بجز تو که نادانیت را اشکار کردی.دوم در مورد تحلیل بند تنبانی تو/به کوری چشم تو نوکر اوجالان تمام گروهها اعم از سبزهای طرفدار موسوی وکروبی/سازگارا وکدیور و مهاجرانی/سبزهای مستقل /مشروطه و سلطنت طلبان/گروههای دینی/ جمهوری خواهان/ سکورارها/مجاهدین و فداییان موفق شدند در یک صف در تظاهرات باشند.فقط ایران است که پایدار میماند و امثال تو باید به نزد اربابان خود که نوکر دیگرانند باز گردند.این تحلیل های ابگوشتی را برای برادران بسیجیت در جای دیگر بکن که به ما حالت تهوع دست ندهد.فکر کنم یکی دو روز قربون صدقه خودت رفتی این چرندیات را نوشتی.ایران ار ان همه است ولی برای نوکران بیگانه هیچوقت جایی نیست سه‌شنبه 27 بهمن 1388

zagros1 - نروژ - اسلو freydun - ایران - شیراز /. . اقای محترم دقیقا کجای مطلب را درک نکردی یا کجای مطلب شما را تحریک کرد. شما که جمله های مرا در ترکیب دیگری بیان کرده ای و برای اینکه سو تفاهم نشود اعتراف میکنم که با شما موافقم به استثنا توهین ها و برچسپ هایتان. ضمنا من همیشه در صف اول اعتراضات بوده وهستم در ضمن کرد هم نیستم. با azadyar کاری ندارم ولی شما خودت میتوانی مرا متقاعد کنی که مامور نیستی. پارانویا بد دردی است که از ناامیدی مطلق سرچشمه میگیرد. سه‌شنبه 27 بهمن 1388