آرژانتین - برزیل، داربی ملی فوتبال دنیا : نود و چهارمین جنگ قاره یی

رأی دهید

‌چهارشنبه ۸ آبان ۱۳۸۷ - ۲۹ اكتبر ۲۰۰۸

مارادونا تا لحظه آغاز بازی بزرگ بین برزیل و آرژانتین از کرکری خواندن دست نمی کشد حتی اگر ستاره های بزرگ تیمش را در اختیار نداشته باشد.

او به لیونل مسی دل بسته است. بزرگ ترین بازیکن تاریخ فوتبال چنین به استقبال داربی ملی فوتبال دنیا رفت؛ «مسی کم کم مرد می شود نشان به آن نشان که نسبت به سال های قبل پخته تر عمل می کند. لیونل بسیار سریع، آرام و آماده به نظر می رسد و می داند چگونه از موقعیت ها گل بسازد. او اکنون آماده بر عهده گرفتن مسوولیت های بزرگ است. از وقتی سرمربی تیم ملی آرژانتین شده ام، تاکنون مسی را اینقدر آماده ندیده ام.»

یکی از عوامل محرک مسی تجربه اولین بازی رسمی ملی در زادگاهش رزاریو است. دومین مرد برتر سال 2009 فوتبال جهان در 10 سالگی به دلیل ابتلا به نوعی بیماری خاص آرژانتین را ترک کرد و دیگر هرگز به رزاریو بازنگشت. حالا او امروز می خواهد بی مهری های گذشته را جبران کند. اگر لیونل در این راه موفق شود، احتمال شکل گیری نخستین پیروزی آلبی سلسته در چهار رویارویی گذشته با رقیب دیرینه فراهم می شود. آرژانتین آخرین بار سال 2005 به لطف جادوگری خوان رامون ریکلمه مردان زردپوش را شکست داد. به زعم مارادونا چهار سال انتظار کافی است. شرایط جدول نیز بر عزم آرژانتین برای پیروزی می افزاید. آبی و سفیدها با اختلاف پنج امتیاز نسبت به برزیل صدرنشین، آخرین جایگاه صعود مستقیم به جام جهانی (رتبه چهارم) را در اختیار دارند. چنانچه نتیجه بازی بزرگ امریکای جنوبی به نفع آنها رقم نخورد، باز هم هیچ کس از امثال دومینگوس خرده نخواهد گرفت. در غیاب جمعی از بهترین بازیکنان نایب قهرمان جام جهانی 1990، دومینگوس همراه اوتامدی فرصت تجربه اولین بازی ملی را می یابند و خسوس داتولو ستاره جوان ناپولی نیز آماده تکرار شاهکار گلزنی در اولین بازی ملی می شود. مارادونا این دارایی ها را می بیند و بر غلظت کرکری هایش می افزاید؛ «از جناحین توسط ماکسی و داتولو هجوم می آوریم. ورون نیز در مرکز میدان به هافبک های حریف فشار می آورد و تبس و مسی هم بازوهای تهاجمی آرژانتین من نام دارند. برزیل می تواند به شکل دلخواه بازی کند چون ما برای تاکتیک های آنها برنامه پیش بینی شده یی داریم. حریف بازیکنان بزرگی در اختیار دارد اما ما هم کارمان را بلد هستیم.» در سوی مقابل دونگا تحت فشار شدیدی قرار دارد چون باید ثابت کند بی دلیل رونالدو و رونالدینیو را خط نزده است. در ترکیب کاپیتان قهرمان جام جهانی 1994، فلیپه ملو یک مهره کلیدی محسوب می شود. بازیکن سابق فیورنتینا که در جدال حساس هفته گذشته اولین گل خود را برای یووه به ثمر رساند، اگر مانند جام کنفدراسیون ها بدرخشد، آرژانتینی های حاضر در کناره های خط میانی و حمله روز پردردسری خواهند داشت. اما بدون توجه به شرایط رقبای دیرینه در آستانه رقابت حساس، تاریخ و اعداد هم حکایت خاص خود را دارند.داربی ملی جهان از نگاه اعداددر 93 رویارویی قبلی، برزیل 35 بار و آرژانتین 34 بار طعم شیرین پیروزی بر رقیب دیرینه را چشیده اند و 24 رقابت نیز برنده یی نداشته است. هر چند آبی و سفیدپوشان یک بار کمتر از فاتح پنج دوره جام جهانی دست ها را به علامت برتری بالای سر برده اند اما در مجموع نبردهای قبلی پنج گل بیش از برزیلی ها به ثمر رسانده اند. در تاریخ این بازی کلاسیک آرژانتین 149 بار و برزیل 145 بار دروازه ها را گشوده اند.در رقابت امروز عدد 8 خیلی مورد توجه واقع می شود. آرژانتین و برزیل هر کدام با هشت بازیکن شاغل در اروپا مقابل هم صف آرایی می کنند. لیونل مسی، دنی آلوس، کارلوس تبس، روبینیو، گاگو، کاکا، ماسکرانو، لوکاس، لوسیو، سزار، مایکون، دیه گو میلیتو، خاویر زانتی، بوردیسو، ژوان و باپتیستا لژیونرهای رقابت همسایه ها هستند. همچنین از اولین بازی خانگی آرژانتین مقابل برزیل در رقابت های مقدماتی جام جهانی هشت سال می گذرد. در روز پنجم سپتامبر 2001 شاگردان مارچلو بیلسا دو بر یک مردان لوئیس فلیپه اسکولاری را شکست دادند. سپتامبر برای آرژانتین یک خاطره تلخ را به همراه دارد. هشت سال قبل از برتری دو بر یک در نخستین بازی خانگی مقدماتی جام جهانی مقابل برزیل، دار و دسته مارادونا در بوئنوس آیرس پنج - یک مغلوب کلمبیا شدند. نام بردن از جام جهانی یادآور افتخارآفرینی بزرگان امریکای جنوبی است. آرژانتین و برزیل با هفت قهرمانی به تنهایی بیش از دو سوم فتوحات قاره خود در جام جهانی را رقم زده اند. باید دید در سومین میزبانی رزاریو از غول ها، آرژانتین نخستین پیروزی مقابل دیدگان منتظر مردم این منطقه را به چنگ می آورد یا برزیل خاطره شیرین برتری یک بر صفر و تساوی بدون گل در دو مصاف قبلی استادیوم میزبان فعلی را حفظ می کند. البته عدد 2 تداعی کننده تعداد مصاف های قبلی برزیل و آرژانتین در جایی غیر از رزاریو است که اتفاقاً هر دو جدال با برتری آرژانتین میزبان پایان یافت. خاویر زانتی خیلی خوب آن خاطرات را به یاد می آورد. به طور کلی آرژانتین در 12 سال اخیر فقط یک بار خارج از استادیوم مونو منتال در رقابت های خانگی مقدماتی جام جهانی به میدان رفته که تساوی یک - یک حاصل رقابت ورزشگاه بومبونرا (استادیوم اختصاصی بوکاجونیورز) بوده است. در نبرد سرشار از احساس، اعداد ثبت شده در دل تاریخ اهمیتی ندارد. تنها جنگ به سبک اهالی امریکای جنوبی برنده را از بازنده متمایز می کند.

ramin1976 - ایران - تهران

برزیل مثل اب مزنتش دونایا برزیل

شنبه 14 شهریور 1388

arash-20 - ایران - تهران

به امید پیروزی مارادونا و ارژانتین

شنبه 14 شهریور 1388

xosrov - انگلیس - منچستر

دتیا و ارژانتین .

شنبه 14 شهریور 1388

katrina - اسکاتلند - گلاسکو

نه ارژانتین نه برزیل فقط وفقط ایتالیا

شنبه 14 شهریور 1388