نقد فیلم عیسی می آید

نقد فیلم عیسی می آید

عیسی می آید" نام یکی از مهم ترین فیلم هایی است که این روزها در یکی دو سینمای تهران به نمایش در آمده است، اما چنان که انتظار می رفت مورد استقبال قرار نگرفته است.

"عیسی می آید" چهارمین فیلم علی ژکان است.بسیاری از منتقدان "مادیان"، اولین فیلم او را موفق ترین فیلم این کارگردان می دانند.

علی ژکان و شهریارمندنی پور به صورت مشترک، فیلمنامه این فیلم را نوشته اند و فیلم را می توان تجربه ای جدیدی در اقتباس سینمایی از آثار ادبی بر شمرد.

داستان به موضوع اسارت می پردازد. عیسی اسیر ایرانی است که از اردوگاه های عراق می گریزد و در آخرین مرحله از تعقیب و گریز، در حالی که عراقی ها در چند قدمی او هستند خود را به آب می زند.

هنگام فرار بر اساس نامه های رد و بدل شده میان او و دخترش آگاهی هایی به دست می آوریم و در می یابیم که او در پاسخ به یکی از نامه های دخترش که از او خواسته است زود بیاید، نقشه فرار از اردوگاه اسرا را کشیده است.

رضا کیانیان در فیلم نقش "سلطان سلام" را بازی می کند، نقشی متفاوت با همه نقش هایی که او بازی کرده است. نقش او پر از جزییاتی است که به یاری کارگردان می آید تا قصه را آن جور که دوست دارد، روایت کند.

نقش حامل نشانه های ریز و درشتی است که قرار است بیننده را به پیام کارگردان و نویسنده نزدیک کند.

رضا کیانیان در ارائه نقش غیر متعارفی که نویسنده نوشته است، موفق است و بازی خوبی را ارئه می کند و در نماهایی که هر سه بازیگر بزرگسال حضور دارند، اگر چه او نقش اول را بازی نمی کند، اما بازی اش بقیه بازی ها را تحت الشعاع قرار می دهد.

فیلم در ژانری که ساخته شده است و به موضوع هایی که می پردازد، علیرغم داشتن تهیه کننده دولتی، از کلیشه های رایج و شعارهای مد روزی که در فیلم های مربوط به جنگ و اسارت ارائه می شود، فراتر رفته و نمونه یک فیلم خوب در این زمینه است که در آن فرم هنری و روایت قصه بر هر چیز دیگری ارجحیت دارد و قربانی پیام های تکراری نمی شود.

به نظر می رسد این ویژگی فیلم بیش از این که مدیون کارگردانی باشد، مدیون داستان فیلم است، اما نقش کارگردان در انتخاب داستان و تبدیل آن به فیلم نیز نباید فراموش شود.

انتخاب داستانی سوررئال درباره جنگ ایران و عراق که پیوسته در تبلیغات رسمی و فیلم ها و ادبیات همبسته آن، نوعی عالم عرفانی و معنوی و متاثر از غیب از آن ساخته شده است، همواره با این خطر روبه روست که در دام چنین کلیشه ای بیافتد، اما داستان "عیسی می آید" علیرغم سوررئال بودن در چنین وضعیتی گرفتار نمی شود.

کارگردان موفق می شود بخش های سوررئال فیلم را به جای این که به عالم غیب ربط دهد، به عالم رویا و خواب ربط دهد و با ارائه نشانه هایی مرز میان خیال و واقعیت را در هم بریزد.

رضا افشار ، شیلا خداداد، آیدا تبیانیان و مجید عبدالعظیمی در "عیسی می‌‌آید" بازی کرده ‌اند.