گرمازدگی و آفتابزدگی چیست؟
گرمازدگی و آفتابزدگی چیست؟
گرمازدگى و آفتاب زدگى هنگامى رخ مى دهند که بدن شما نمى تواند خودش را خنک نگاه دارد.بدن شما با افزایش درجه حرارت خود را با تبخیر عرق خنک مىکند.در روزهایى که آب و هوا گرم و مرطوب باشد، به علت افزایش رطوبت هوا، تبخیر عرق کند مىشود.
هنگامى که تعریق براى خنک کردن بدن شما کافى نباشد، درجه حرارت بدن افزایش مىیابد و شما احساس ناخوشى مىکنید.
ضریب گرما
برای اندازهگیری میزان احساس گرما از معیاری به نام "ضریب گرما" استفاده میشود. ضریب گرما بیان کننده این است که در محیط بیرون و خارج از سایه هوا چقدر گرم است.
هنگامى که رطوبت نسبى هوا نیز بالا باشد - در نتیجه تعریق نتواند بدن را خنک کند- و یا هنگامى که در آفتاب کامل ایستاده اید، ضریب گرما بالاتر است.
ضریب گرماى ۹۰ درجه یا بالاتر خطرناک است.
علائم گرمازدگی
گرمازدگی با علائم سردرد، سرگیجه، ضعف یا گرفتگى عضلانى، تهوع و استفراغ بروز میکند.
در صورتی که دچار این علائم شدید، فوراً به جایى سایه دار و خنک بروید. لباس هاى اضافى تان را درآورید و با آب ولرم شیر پاشویه کنید. به آهستگى آب یا سایر مایعات بنوشید.
اما در صورتى که دچار علائم هشداردهنده زیر شدید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- پوست داغ و خشک، اما بدون عرق.
- اغتشاش شعور و از دست رفتن هشیارى.
- استفراغ مکرر.
- تنگى نفس.
پیشگیری از گرمازدگی
هنگامى که "ضریب گرما" بالاست، درون خانه بمانید و از وسایل خنک کننده استفاده کنید. اگر مجبورید بیرون بروید، مسایل زیر را رعایت کنید:
- لباس هاى سبک، روشن و گشاد بپوشید.
- با به سر گذاشتن کلاه یا به دست گرفتن چتر، خود را از آفتاب محافظت کنید. عینک آفتابى را فراموش نکنید.
- پیش از شروع کار خارج از خانه مقدار زیادى آب بنوشید، در تمام طول روز آب اضافى بنوشید. چاى، قهوه و کولاى کمترى بنوشید.
- فعالیت هاى شدید در بیرون خانه را در ساعات خنکتر روز پیش از ۱۰ صبح و بعد از ۶ بعدازظهر انجام دهید.
- در طول فعالیت خارج از خانه مکرراً به خود استراحت دهید. هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه حتى اگر احساس تشنگى نمى کنید آب یا سایر مایعات بنوشید. اگر رنگ ادرارتان روشن و رنگ پریده است، احتمالاً به مقدار کافى مایعات نوشیده اید.
- اگر دچار یک بیمارى مزمن هستید، از پزشکتان در مورد چگونگى برخورد با هواى گرم و مقدار مایعات اضافى که مى توانید بنوشید سوال کنید.هنگام که دمای هوا اوج میگیرد، ضروری است که نگذاریم در محیط درون بدنمان نیز همین اتفاق بیفتد، و گرنه دچار گرمازدگی میشویم.
بدن به شدت تلاش میکند و به معنای واقعی کلمه "عرقش درمیآید" تا درجه حرارت خودش را در 37 درجه ثابت نگه دارد.
کمآبی بدن یا رطوبت زیاد هوا ممکن است کار این دستگاه خنککننده را دچار اختلال کند و درجه حرارت بدن را در عرض 10 تا 15 دقیقه به میزانهای خطرناکی تا 41 درجه سانتیگراد برساند.
چنین گرمای شدیدی ممکن است به دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع و سایر اندامها صدمه بزند. بدون درمان گرمازدگی ممکن است مرگبار باشد.
هرکسی چه به خاطر قرار گرفتن در مدت زمان بیش از حد در محیطهای بیش از حد گرم باشد و چه به علت انجام فعالیت جسمی شدید در آب و هوای داغ مستعد گرمازده شدن است.
در گرمازدگی این علائم ظاهر خواهند شد:
- خشکی،قرمزی و داغی پوست.
- تب بالا.
- استفراغ.
- اغتشاش شعور و سردرگمی.
- حملات تشنجی در حین خنک شدن.
- ناهشیاری.
برای در گرمای سوزان خنک باقی بمانید، مهم است که به یاد داشته باشید که فعالیت جسمیتان را محدود کنید، مقدار زیادی آب بنوشید، لباسهای گشاد بپوشید، از نوشیدنیهای کافئیندار مانند قهوه که با افزایش ادرار کمآبیبدن را تشدید میکنند بپرهیزید.
به علاوه برای خنککردن محیط اطرافتان راههایی بیابید: از پنکه استفاده کنید، پنجرهها را باز کنید، و تهویه مطبوع را روشن کنید.