چهار نشانه از موجودات بهشتی

آدمی‌زاد طوری آفریده شده، که اگه چیزی رو دوست داشته باشه کم کم شبیه اون میشه.

گفتم "چیز" چون این خاصیت فقط درباره دوست داشتن آدمها نیست بلکه غیرِآدمی رو هم شامل می‌شه.

البته خُب این دگرگونی و مشابه شدن در رابطه‌ی بین آدما شدیدترِ.

(پس باید مواظب Favorites خودمون باشیم!!؟)

خیلیا بهشت رو دوست دارن و دوست‌دارن که برن اونجا.

خوب طبیعتا یه چنین آدمایی حتما بهشتیا رو هم دوست دارن و علاوه بر اون خودشون هم می‌خوان مثل اونا باشن.

شناختن آدمای بهشتی و دونستن نشونه‌های اونا برای اون دسته از آدمای طالب بهشت، خیلی خوبه، چون تا اونا رو ببینن و بشناسن و باهاشون بپّرن زودی مثل اونا می‌شن.

و چون من می‌دونستم که شما؛ بله خودِ خودِ شما؛ عاشق بهشت و بهشتیا هستید، خواستم چند تا نشونه اَزَشون بِدم که راحتر اونا رو بشناسید و باهاشون باشید تا مثل اونا بشید.

البته شاید شما یکی از اونا باشید! محال که نیست!

اگه اینطور بود حتماً یه آدرسی، نشونه‌ای، چیزی از خودتون تو پنجره‌ی نظرات بذارین تا بیایم سراغتون

و اگه نیستید، ولی ازشون خبری دارید، بازم حتماً برای من و بقیه‌ی دوستاتون بنویسید.

اما نشونه‌ها:

حضرت امام جعفر صادق که سلام و درود خدا برو و خاندان پاکش باد می‌فرمایند:

بهشتیا 4 تا نشونه دارن:

     1- روی گشاده و خندون

     2- زبان لطیف و نرم

     3- دل رقیق و مهربون

     4- دست بخشنده و باز

و خلاصش اینکه: آدم بهشتی، یه آدمِ بشّاش  و خوش زبون و مهربون و دست و دل بازِ.

شما هم اگه نشونه‌ی دیگه‌ای ازشون دارید بنویسید

متن روایت :

قال الصادق علیه السلام:

اِنَّ لِاَهلِ الجَنَّةِ اَربَعُ عَلامَاتٍ:

وَجهٌ مُنبَسِطٌ، وَ لِسانٌ لَطیفٌ، وَ قَلبٌ رَحیمٌ، وَ یَدٌ مُعطِیَةٌ.(1)

تو بهشت همدیگه‌ رو می‌بینیم

یا علی

سلام