زنان خود را به زنجیر بکشید حتی الامکان...!
زنان خود را به زنجیر بکشید حتی الامکان...!
به بقالی می رویم و به خاطر خرید چند سطل ماست و دوغ و ایضا کشک یک عدد سی دی اشانتیون می گیریم، فیلم را نگاه می کنیم، کمی حالمان بد می شود، حدس می زنیم کار هالیوودیها باشد و آنها دوباره فیلمی ساخته اند تا فرهنگ و تمدن ما را زیر سئوال ببرند، و این بار نجابت زن ایرانی را نشانه گرفته اند، یحتمل نامش «سیصد 2» باشد ... کمی دقیقتر فیلم را نگاه می کنیم، نه انگار برخی بازیگران فیلم آشنا هستند ... ***خلاصه فیلم:دو نفر با هم همکار می شوند و با کمک هم زنان را تلکه می کنند، بدین ترتیب که یکی با دختری ازدواج می کند و دیگری مخ همان دختر را می زند، به طوری که او به شوهرش(همان همکارش) خیانت کند، مخ این زن های شوهردار هم بعضا در کمتر از یک هفته می خورد ...
موارد آموزنده فیلم: 1- اگر یک دوست خوشتیپ داشته باشید می توانید تیمی دو نفره تشکیل دهید و دست به کاری نان و آب دار بزنید، کاری که هم فال است و هم تماشا و ایضا پردرآمد!2- با دیدن این فیلم می آموزید که چگونه بی حیا باشیم، چگونه با احساسات افراد بازی کنیم، چگونه یک دوربین مخفی در خانه کار بگذاریم، چگونه زنی را به خانه بکشانیم، چگونه به او قرص بخورانیم، چگونه یک فیلم خفن درست کنیم و در نهایت چگونه او را تلکه کنیم!3- از این فیلم می آموزیم که بد زمانه ای شده است و این روزها به هیچ زنی نمی توانیم اعتماد کنیم، حتی به زن خودمان، و اگر شوهری به زنش کم محلی کند طبیعی است که به او خیانت شود، نجابت کیلو چنده؟!!4 - ما می آموزیم که بایستی چهارچشمی مواظب زنمان باشیم، و حتی الامکان او را در خانه به زنجیر بکشیم، زیرا امکان دارد در خیابان، بیابان، رستوران، کویر و هر جای دیگری مخش بخورد! اصلا چه معنی داره زن شوهردار با یه مرد غریبه ( منظور از غریبه هر فردی غیر از شوهر است، توضیح خودم!) صحبت کنه؟!
***
خوابم یا بیدار؟ من کی ام؟ اینجا کجاست؟ یکی به من حالی کنه اینجا چه خبره؟!
در سایت عصر ایران می خوانیم روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار بیانیه ای از اقشار مختلف مردم کشورمان به خاطر اکران ( به کلمه اکران توجه کنید، توضیح نگارنده) فیلم سینمایی «نقاب» عذرخواهی کرد، و جالب آنکه این بدانیم در این بیانیه آمده است که این فیلم در دوره گذشته ساخته شده ( عجب!پس علاوه بر ریگی و بدحجابی، گرانی و خیلی چیزهای دیگه این فیلم هم محصول دولت قبلی بوده، توضیح نگارنده) و صدور مجوز نمایش این فیلم در دوره حاضر محصول غفلت برخی از دست اندرکاران این حوزه است. (چه حرفا، چه چیزا! مگه دست اندرکاران حاضر در وزارت ارشاد هم غفلت می کنند؟!،توضیح نگارنده) در این بیانیه آمده است که به واسطه اعتماد صادقانه ای که نسبت به تهیه کننده این فیلم وجود داشته قرار بود بخش هایی از این فیلم حذف شود که متاسفانه این اتفاق نیفتاده است. (خوب شد، حالا چیزی دیگه ای به این فیلم اضافه نکرد!، ایضا توضیح نگارنده)
بعد از چند ساعتی در سایت خبرگزاری فارس و باز هم از قول روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می خوانیم که اشتباه شده! و ظاهراً پیش نویس اطلاعیة تأئید نهایی نشده سهواً برای خبرگزاری ها ارسال گردیده، و این عذرخواهی به خاطر سی دی اصلاح نشده است وگرنه فیلم مجوز اکران دارد، و اگر هم نقدی هم به نسخه اصلاح شده فیلم در حال اکران وجود داشته باشد در حقیقت ناشی از لغزشهای سهوی و متوجه عملکرد ما در اداره کل ارزشیابی و نظارت و شورای پروانه نمایش می باشد، در انتهای این بیانیه از سایتها خواسته شده بیانیه اولی رو از روی سایتها بردارند!
خب! حالا بیایید با هم اشتباهات و خطاهای سهوی رو مرور کنیم:
1- صدور مجوز نمایش فیلم محصول غفلت برخی از دست اندرکاران این حوزه است!( دو نفر با فاصله زیاد از هم ایستاده اند، به طوری که صدایشان به خوبی به هم نمی رسد.)- آقا این فیلم رو دیدی؟ مجوزش رو بدم؟-- ها ... بلندتر صحبت کن ... فیلم چی هست؟!- نقاب-- ها ... میم مثل مادر رو میگی؟! بده مورد نداره!- شترق!(این صدای زدن مهر تایید بود.)، تاییدش کردم.
2- اعتماد صادقانه به تهیه کننده فیلم (که به اشتباه وجود داشته!):- آقای کارگردان اون قسمت هایی که گفتیم رو حذف کردین؟-- آره! همه رو حذفیدم!- پس من مطمئن باشم؟! دیگه خودم نشینم فیلم رو ببینم؟!-- اصلاح اصلاح شده، به ما اعتماد صادقانه داشته باش!- بگو جون من حذف کردی!-- جون تو!
3- پیش نویس اطلاعیة تأئید نهایی نشده که سهواً برای خبرگزاری ها ارسال گردیده!یحتمل یکی از کارمندان پسر بچه کوچولوش رو به اداره آورده!- بابایی! این ورقه چیه اینجا افتاده؟ چکاره اش کنم؟ -- خوب شد یادم انداختی، برو بده تایید نهایی بکننش!و خب پسر بچه بازیگوش هم سهوا اونو داده خبرگزاری ها!
4- اگر نقدی به نسخه اصلاح شده فیلم در حال اکران وجود داشته باشد در حقیقت ناشی از لغزشهای سهوی و متوجه عملکرد ما در اداره کل ارزشیابی و نظارت و شورای پروانه نمایش می باشد. (روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)- چه حرفا، چه چیزا، نگید این حرف رو، شکست نفسی می فرمایید، لغزش سهوی اونهم در اداره کل ارزشیابی و نظارت و شورای پروانه نمایش؟!
نتیجه گیری اخلاقی: اشتباه سهوی می کنم، پس هستم!***چند نکته پایانی: 1 – آن فیلمی که ما دیدیم کلیت و موضوعش مورد داشت و یحتمل با حذف و اضافه چند دیالوگ چیزی تغییر نمی کند! 2- فکر می کنید اگر یکی از آن خانم های مورد اغفال واقع شده یک «پرستار» بود آن وقت چه اتفاقی می افتاد؟!3- اگر در این مطلب بنده حرف اشتباه و غیر واقعی زده شده است، در نتیجه اشتباه سهوی بوده است، و از آنجا که اشتباه سهوی، سهوی است پس عیبی هم ندارد!
این موضوع از سایت عصر ایران برداشته شده ولی با نظرات کاربران را نیز که در آنجا داده شده است به این متن اضافه میکنیم . چون نظرات کاربران نیز جالبتر از متن مقاله بود.