دک کردن چربی‌های مزاحم
بالغ بر 95 درصد زنان روی کره زمین از بیماری سلولیت رنج می‌برند. آیا با خواندن این آمار تکان‌دهنده باز هم روزنامه را ورق می‌زنید و به سراغ صفحات دیگر می‌روید؟
بهتر است بگوییم تنها تعداد کمی از خانم‌ها سلولیت ندارند و این گروه کم تعداد نیز شامل ورزشکاران هستند. در واقع شما که خواننده این دست نوشته هستید حتما سلولیت دارید. اگر این طور فکر نمی‌کنید حتما تا پایان این مطلب با من همراه باشید.
سلولیت همان تجمع چربی‌های سفت شده در اندام‌های بدن به خصوص اندام تحتانی و نشیمنگاه است.
داستان از این قرار است که بدن ما هر روز موادی را که در کارخانه سوخت و ساز بدن به تولید انرژی نمی‌رسند، به صورت چربی در نقاط مختلف از جمله زیر پوست ذخیره می‌کند.
در بدن افرادی که به اندازه می‌خورند و به اندازه فعالیت می‌کنند این چربی‌ها امروز می‌آیند و فردا می‌روند و این چرخه تا زمان تناسب تولید و مصرف چربی‌ها به بهترین شکل به کار خود ادامه می‌دهد. امان از روزی که این چرخه به هم بخورد! اینجاست که چربی‌ها لایه‌لایه در زیر پوست جمع شده و کم‌کم باعث برآمده شدن پوست می‌شوند.
تا اینجای کار چاقی‌های موضعی را شناختیم و اما سلولیت!
سلولیت یک اختلال هورمونی است که موجب بر هم خوردن چرخه سوخت و ساز بدن می‌شود، به این معنا که فرد به دلایل هورمونی قادر نیست چربی‌های زاید را بسوزاند. دلایل این امر گوناگون است و ما تشخیص و درمان آن را به عهده پزشکان متخصص می‌گذاریم.
بد نیست بدانید، مصرف قرص‌ها و آمپول‌های ضدبارداری یکی از عوامل بر هم خوردن چرخه سوخت و ساز بدن است. پس اگر چاق هستید و تصمیم دارید که بچه‌دار نشوید، هنگام استفاده از قرص‌های ضد بارداری به عنوان روش پیشگیری از بارداری حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
مصرف غذاهای هورمونی، هورمون‌های پرورش اندام و کورتون‌ها نیز از جمله دیگر عوامل این بیماری محسوب می‌شوند.
موشکافی سلولیت
داستان تا اینجا پیش رفت که سلول‌های چربی در لایه زیرین پوست جمع شدند. این چربی‌ها چندان سفت نبوده و خیلی زود با ورزش و ماساژ‌های موضعی آب می‌شوند اما امان از سلولیت. سلولیت در واقع چربی‌های تجمع یافته و سفت شده‌ای است که به صورت توده‌هایی در بین رشته‌های فیبرینی محبوس شده است و با ورزش، ماساژ و حتی جراحی لیپوساکشن نیز به راحتی نمی‌توان از شر آنها خلاص شد.
عرض نکردم سلولیت بیماری بدی است؟
دانشمندان معتقدند عوامل هورمونی، به خصوص فشارهای موضعی بر روی چربی‌ها باعث بروز نوعی هایپوکسی (کمبود اکسیژن) در بافت می‌شوند. این خود باعث تجمع مواد زاید و سموم در ناحیه می‌شود. این سموم به مرور زمان در بین سلول‌های چربی رسوب کرده و کم‌کم بافت ناحیه را سفت می‌کنند.
از سوی دیگر تمامی بافت‌های بدن ما وقتی از خارج زیر فشار قرار می‌گیرند، طبق یک قانون کلی با گذشت زمان و با تولید رشته‌های فیبرینی سعی می‌کنند از فرد محافظت کنند.
به این ترتیب سلول‌های چربی به صورت توده‌های محصور در بین رشته‌های فیبرینی در می‌آیند و این نمای توده‌توده و زشت را برای شما ایجاد می‌کنند.
این تغییرات به دلایل کاملا ناشناخته با تغییرات پوستی ناحیه به صورت ضخیم شدن، توده توده شدن و ایجاد سطح ناصاف پوست همراه می‌شود که در اصطلاح به آن پوست پرتقال اطلاق می‌شود. پس معلوم شد چرا سلولیت بیشتر در اندام‌های پایینی، به خصوص ران‌ها و باسن بروز می‌کند. این نواحی پر فشارترین نواحی بدن هستند.
اما چرا خانم‌ها؟
پاسخ به این سوال در خاصیت استثنایی سلول‌های چربی بدن خانم‌ها به خصوص در نواحی پایینی بدن آنها نهفته است، چرا که این سلول‌ها شش تا هشت برابر بیشتر از دیگر سلول‌های چربی قدرت ذخیره‌سازی چربی دارند.
به عبارت راحت‌تر، این سلول‌ها بسیار مقتصد و ناخن خشک هستند و به این راحتی چربی‌های عزیز خود را از دست نمی‌دهند.
از این روست که یک خانم برای اینکه بخواهد این چربی‌های دوست داشتنی را در راه تناسب اندام خود فدا کند باید رژیم سخت‌تری را نسبت به آقایان تحمل کند.
راه‌حل
<کمتر بخور و لاغر شو> شعاری است که در مورد تمامی انواع چربی‌ها صدق می‌کند به جز سلولیت، بنابراین بهترین راه بهره‌گیری از یک روش لاغری موضعی است.
از بین روش‌های موجود مثل جی‌فایو، فارادیک، استاروک رادیو فریکوئنسی، کمربندهای لاغری، ماساژ، بادل رپینگ و لیزرتراپی، لیپوساکشن و مزوتراپی، هر کدام موفقیت‌هایی به دست آورده‌اند،برای اینکه مشخص شود کدام روش برای شما بهتر از روش‌های دیگر است حتما با پزشک متخصص در این مورد مشورت‌کنید.
