نقش ویتامینها در زندگی روزمره

رأی دهید

‌پنجشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۸۵ - ۲۰ آوریل ۲۰۰۶


	نحوه مصرف ویتامین A محلول در چربی است و برای جذب نیاز به رژیم غذایی حاوی چربی دارد. مکملهای ویتامین A باید همراه با غذا و یا با فاصله کوتاهی بعد از غذا مصرف شود. موارد احتیاط خانمهای حامله نباید از مکملهای ویتامین A استفاده کنند زیرا باعث نقایص مادرزادی در جنین میشود. همة‌ ویتامینهایی که در این دوره استفاده می شوند حاوی مقداری ویتامین A هستند و مصرف هر مقدار بیشتری برای جنین خطرناک است. مصرف زیاد ویتامین A برای بدن سمی و حتی کشنده است. معمولاً میزان ویتامین A دریافتی از رژیم غذایی آنقدر زیاد نیست که باعث مسمویت شود، اما مصرف مکملهای ویتامین A بدون نظر پزشک توصیه نمی شود. ویتامین A در انواع مختلفی از فرمولهای ویتامینی یافت می شود. برای مثال مکملهایی که با نامهای "فرمول سیستم ایمنی"، "فرمول سرماخوردگی"، "فرمول چشمی"، "فرمول پوستی" یا "فرمول آکنه" موجود هستند همگی حاوی ویتامین A هستند. اگر شما از انواع مختلف فرمولی ویتامین A استفاده کنید خود را در معرض خطر مسمومیت با این ویتامین قرار داده اید. بعضی از نشانه های مسمومیت با ویتامین A شامل سردرد، خستگی، درد مفاصل و عضلات، خشک شدن و ترک لبها و پوست، چشمهای خشک و تحریک پذیر، تهوع یا اسهال و ریزش مو است. مصرف الکل، احتمال مسمومیت با ویتامین A را افزایش می دهد. مصرف بیش از ۲۵۰۰۰ واحد از ویتامین A روزانه در بزرگسال و ۱۰۰۰۰ واحد روزانه در بچه ها، چه از غذا و چه از مکملهای این ویتامین می تواند باعث مسمومیت شود. در صورتی که از آکوتان، رتین - آیا هر داروی مشتق شده از ویتامین A برای درمان آکنه، پسوریازیس یا دیگر مشکلات پوستی استفاده می کنید، مکمل های ویتامین A را مصرف نکنید. تداخلهای احتمالی مصرف زیاد ویتامین E باعث می شود که بدن از ویتامین A بیشتری استفاده کند. برای استفاده از ویتامین A بدن نیازمند به «روی» است. کمبود روی می تواند علایمی مشابه با کمبود ویتامین A در بدن ایجاد کند، زیرا بدون حضور روی بدن قادر به استفاده از ویتامین A نیست. بدن شما برای استفاده از ویتامین A نیازی به مقدار کافی پروتئین دارد. یک فرد بزرگسال باید روزانه حدود ۷ اُز پروتئین و بچه ها حداقل ۴ اُز مصرف کنند. بعضی از داروها نظیر استروژن و قرصهای خوراکی ضدحاملگی سطح رتینول را در خون افزایش می دهند. اگر شما به طور مرتب از دارویی استفاده می کنید، قبل از مصرف مکمل ویتامین A با پزشک مشورت کنید.	ویتامین A (رتینول) ویتامین A در حفظ بینایی خوب، سلامت پوست و غشاهای مخاطی مهم و مفید است. همچنین تحقیقات نشان می دهد که این ویتامین برای عملکرد سیستم ایمنی بدن ضروری است. ویتامین A همچنین برای رشد، تشکیل استخوان، تولید مثل و بهبود زخمها مؤثر و مفید است. کبد می تواند نیاز یکسالة بدن به این ویتامین را به صورت ذخیره در خود نگه دارد. اگر فرد بیمار شود یا دچار عفونتی شود، این ذخیره سریعاً قابل استفاده است. موارد استفاده آکنه و پسوریازیس: داروهای شامل ویتامین A در از بین بردن آکنه و پسوریازیس موفق بوده اند. اخیراً داروی جدید دیگری از ویتامین A ساخته شده است که باعث کمتر شدن چروک و آثار زخم پوست شده و آنها را کوچک و ناچیز می کند همچنین از تشکیل چروک جدید نیز جلوگیری می کند. سیستم ایمنی: تحقیقات نشان می دهد که ویتامین A به عنوان یادآور سیستم ایمنی عمل کرده،‌ بدن را در مقابل بیماریها و عفونتها، مخصوصاً عفونتهای ویروسی حمایت می کند. بهبود زخم: وقتی که بافت و پوست جدید در حال تشکیل است، بدن در کنار سایر مواد مغذی نیاز به ویتامین A نیز دارد. سرخک: مرگ و میر ناشی از این بیماری را در بین شیرخواران کاهش می دهد. همچنین در درمان شب کوری و هیپرکراتوزیز استفاده می شود. منابع غذایی شما می توانید مکمل ویتامین A طبیعی را که به صورت رتینول یا رتینیل پالمیتات است خریداری کنید. همه اشکال ویتامین A به راحتی قابل جذب هستند. قرصها و کپسولهای موجود ۱۰۰۰۰، ۲۵۰۰۰ و ۵۰۰۰۰ واحد هستند. پزشک در انتخاب میزان ویتامین A مصرفی به شما کمک می کند. بیشتر مولتی ویتامینها حاوی میزان مجاز توصیه شده برای ویتامین A هستند. اگر شما از مولتی ویتامین استفاده می کنید، احتمالاً بیشتر از میزان توسط مورد نیاز، ویتامین A دریافت کرده اید. بدون مشورت با پزشک هرگز بیشتر از ۲۵۰۰۰ واحد روزانه (۱۰۰۰۰ واحد برای بچه ها) مصرف نکنید. در بیشتر موارد استفاده از بتاکاروتن که پیش ساز ویتامین A است، جایگزین مطمئنی برای ویتامین A میباشد. بر خلاف ویتامین A، بتاکاروتن محلول در آب است و در بدن ساخته نمی شود، بنابراین مصرف مقدار زیاد آن بدون خطر است. بتاکاروتن جایگزین خوبی برای ویتامین A در بچه ها و بزرگسالانی که دچار بیماری کبدی و کلیوی هستند و زنان حامله است.

منابع غذایی حبوبات و گوشت خوک منابع غنی از ویتامین "ب-1" هستند. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل برنج پرقوت سفید، دانه های گل آفتابگردان، بادام زمینی، سبوس گندم، مخمر آبجو، شیر سویا، لوبیا و .... شیر، میوه جات و سبزیجات اگر به میزان کافی مصرف شوند منابع خوبی برای ویتامین "ب-1" هستند. اشکال دیگر ویتامین "ب-1" به نام های "تیامین هیدروکلرید" و "تیامین مونونیترات" وجود دارد. این ماده به صورت قرص یا کپسول در فرم مولتی ویتامین شامل قابل جویدنی برای بچه ها و شکل مایع، به صورت ترکیب ب- کمپلکس و یا به تنهایی قابل دسترس است. نحوة مصرف برای جلوگیری از بیماری کمبود ویتامین "ب-1" بزرگسالان بین 1/1 تا 1/5 میلی گرم از این ویتامین را همراه با آب ترجیحاً بعد از غذا، روزانه مصرف کنند. خانم های حامله روزانه 1/5 میلی گرم و زنان شیرده 1/6 میلی گرم از این ویتامین در روز استفاده کنند. قبل از دادن مکمل ویتامین "ب-1" به بچه ها با پزشک مشورت کنید. در صورتی که خانم حامله بخواهد از این ویتامین استفاده کند نیز باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کند. تداخل های احتمالی میزان جذب ویتامین ب-1 در افرادی که الکل زیاد مصرف می کنند، کاهش می یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین "ب-1" با پزشک مشورت کنید.

ویتامین ب-1 (تیامین) ویتامین "ب-1" تیامین نیز خوانده میشود. شما برای شکستن کربوهیدرات های بدنتان نیاز روزانه به این ویتامین دارید. انرژی آزاد شده از این سوخت و ساز صرف فعالیتهای تنفسی و حرکتی بدن میشود. ناکافی بودن ویتامین "ب-1" در رژیم غذایی منجر به بیماری «بربری» میشود. در این بیماری سیستم عصبی و قلب گرفتار هستند. الکلی ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند زیرا مصرف زیاد الکل ذخائر ویتامین "ب-1" بدن را کاهش می دهد. موارد استفاده استفاده مهم ویتامین "ب-1" در بهبود علایم بیماری "بربری" است. این علایم شامل درد، ورم، قرمزی دست ها و پاها و احساس سوزن سوزن شدن و مورمور شدن در دستها و پاهاست. گیجی و از دست دادن حافظه نیز از علایم بالقوه این بیماری هستند. علایم دیگر "بربری" شامل اشکال در نفس کشیدن، ورم پاها و افزایش ضربان قلب است. بعضی از دیورتیک ها (ادرارآور) باعث از دست دادن این ویتامین از طریق ادرار شده باعث کمبود آن میشوند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که ویتامین "ب-1" در درمان نارسایی احتقانی قلب مؤثر است. ویتامین "ب-1" همچنین در شیمی درمانی سرطان نقش منفی بازی می کند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف زیاد این ویتامین در طی شیمی درمانی باعث رشد سریع تومور میشود.


	اشکال دیگر مکمل های ریبوفلاوین به 2 صورت قابل دسترسی سهتند: ساده و فعال شده. این ماده همچنین در مولتی ویتامین ها و ویتامین های ب - کمپلکس نیز به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی یافت میشود. نحوة مصرف میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی شامل موارد زیر است: بچه های 1 تا 3 سال: 0/5 میلی گرم در روز. بچه های 4 تا 8 سال: 0.6 میلی گرم در روز. بچه های 9 تا 13 سال: 0/9 میلی گرم در روز. پسران 14 سال: 1/3 میلی گرم در روز. دختران 14 تا 19 سال: 1/0 میلی گرم در روز. زنان حامله: 1/4 میلی گرم در روز. زنان شیرده: 1/6 میلی گرم در روز. قبل از دادن ریبوفلاوین به بچه ها با پزشک مشورت کنید. موارد احتیاط مسمویت با ریبوفلاوین بندرت اتفاق می افتد. واکنش های ایجاد شده ناشی از مصرف میزان زیاد این ماده شامل خارش، بی حسی و کرختی، احساس سوزن سوزن شدن و حساسیت به نور است. مصرف میزان زیاد ریبوفلاوین می تواند بر روی نتایج آزمایشات تجزیه ادرار اثر بگذارد. تداخل های احتمالی داروهای سولفا، داروهای ضد مالاریا، مسهل ها و الکل می تواند مانع از تأثیر مفید ریبوفلاوین شود. مصرف زیاد ریبوفلاوین از باربیتورات ها باعث کاهش اثر ریبوفلاوین میشود. بیماریهای مشخص کبدی می تواند برروی عمی ریبوفلاوین اثر بگذارد. ریبوفلاوین برای فعال شدن ویتامین "ب-6" ضروری است. برای اطلاعات بیشتر در مورد ریبوفلاوین با پزشک مشورت کنید.	ویتامین ب-2 (ریبوفلاوین) ریبوفلاوین که به نام ویتامین "ب-2" نیز شناخته میشود باعث آزاد سازی انرژی از کربوهیدراتها، پروتئین و چربی می شود. ریبوفلاوین برای تکثیر، رشد و ترمیم پوست، مو، ناخن و مفاصل ضروری است. همچنین برای سیستم ایمنی که بدن را در مقابل بیماریها حفاظت می کند، لازم و مهم است. موارد استفاده ریبوفلاوین در پیشگیری و درمان بیماریهای زیر مؤثر و مفید است: سردرد میگرنی، ریبوفلاوین در پیشگیری از سردرد میگرنی مؤثر اس. مطالعات نشان می دهد که مکمل هایی که حاوی ریبوفلاوین هستند بیشتر از آسپیرین در پیشگیری از سردردهای شدید مؤثرند. آب مروارید. کمبود ریبوفلاوین می تواند باعث آب مروارید شود. ریبوفلاوین برای فعالیت آنزیم هایی که باعث تقویت بینایی شما میشود ضروری و حیاتی است. کمبود ریبوفلاوین در افراد مسن نسبتاً شایع است. قبل از مصرف بیش از حد مجاز توصیه شده (RDA) برای پیشگیری از آب مروارید، با پزشک مشورت کنید. مکمل های ریبوفلاوین در درمان «کم خونی داسی شکل» مؤثرند. این ماده همچنین اثر مکمل های آهن را در درمان کم خونی، افزایش می دهد. روماتیسم مفصلی. مقدار خیلی کم ریبوفلاوین در رژیم غذایی می تواند فرد را در معرض خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی قرار دهد. مکمل های حاوی ریبوفلاوین می تواند از پیشرفت علایم جلوگیری کند. ریبوفلاوین در موارد زیر نیز مفید و مؤثر است: نشانه های "سندرم تونل کارپال" را بهبود می بخشد. کاهندة اثرات استرس. مشکلات پوستی از قبیل آکنه (مخصوصاً آکنه روزاسه)، ورم پوست، اگزما، و زخم ها با مصرف مکمل های ریبوفلاوین بهبود می یابد. گرفتگی عضلانی را بهبود می بخشد. بدن را در مقابل انواع مشخصی از آسیب سلولی در طی حمله یا سکته قلبی ایجاد میشود، حمایت می کند. عملکرد سیستم ایمنی را افزایش می دهد. منابع غذایی بهترین منابع ریبوفلاوین شامل مخمر آبجو، بادام، گوشت اندام، غلات، سبوس گندم، چمن برنجی، قارچ، سویا، شیر و اسفناج. ریبوفلاوین به آرد و حبوبات اضافه میشود. ریبوفلاوین در اثر نور و قلیا نظیر جوش شیرین از بین می رود. این ماده توسط حرارت از بین نمی رود. اگرچه در داخل آبی که در حال پختن است، نفوذ می کند. برای حفظ محتوی ریبوفلاوین غذاها آنها را باید دور از نور قرار داد.


	منابع غذایی اسید پانتوتنیک از ریشة یونانی پانتوز (Pantos) به معنی «هرکجا» گرفته شده است و این نام به خاطر این است که این ماده در انواع مختلف مواد غذایی یافت میشود. مقدار زیادی از ویتامین "ب-5" در طی تهیه فرآورده های غذایی از بین می رود. بنابراین گوشت تازه، سبزیجات و تمام غلات تازه دارای ویتامین "ب-5" بیشتری نسبت به غذاهای فریز شده یا کنسرو شده هستند. بهترین منابع ویتامین "ب-5" عبارتند از: مخمر آبجو، نان غلات و حبوبات، قارچ، کبد، لوبیای خشک و نخود، آووکادو، ماهی، مرغ، آجیل (فندق،گردو)، بادام زمینی، گل کلم، شیر و پنیر، سیب زمینی، پرتقال، موز و تخم مرغ. اشکال دیگر ویتامین "ب-5" در بیشتر ویتامین های ب- کمپلکس وجود دارد.این ویتامین همچنین به صورت منفرد در "کلسیم پانتوتنات" نیز قابل دسترس است. این ماده 92 درصد اسید پانتوتنیک و 8 درصد کلسیم دارد. این ویتامین همچنین به صورت کپسولهای 100، 250 و 500 میلی گرمی در دسترس است. موارد احتیاط تداخل یا عوارض جانبی در مورد مصرف مکمل های ویتامین "ب-5" شناخته نشده است. توصیه شده است که ویتامین ب-5 را همراه با سایر ویتامینهای "ب" مصرف کنید تا تعادل سیستم بدن شما در مورد ویتامین ب حفظ شود. تداخل های احتمالی هیچ تداخل شدیدی در مورد این ویتامین با ویتامین های دیگر، گیاهان و داروها شناخته نشده است.	ویتامین ب-5 (اسید پانتوتنیک) همه سلولهای بدن نیاز به ویتامین "ب-5" یا اسید پانتوتنیک دارند. این ویتامین "ب" محلول در آب است و در بدن تبدیل به ترکیبی به نام «کوآنزیم-آ» می شود که وجود این ماده در بدن برای تبدیل غذا به انرژی لازم است. ویتامین «ب-5» به عنوان ویتامین « ضد استرس» نیز شناخته شده است. زیرا عملکرد غذة آدرنال را تقویت کرده و بهبود می بخشد. (غده آدرنال عضوی است که بدن را در مقابل انواع استرس ها حمایت می کند). ویتامین ب-5 برای عمل عضلات و اعصاب ضروری است و برای حفظ سلامتی سیستم ایمنی بدن، حیاتی است. این ویتامین همچنین در کاهش علایم دردناک روماتیسم مفصلی مؤثر است. موارد استفاده بعضی از پزشکان برای خستگی، آلرژی، آسم، پسوریازیس یا دیگر بیماری های مزمن یا برای زندگی های بسیار فعال و پراسترس، ویتامین "ب-5" را توصیه می کنند. ثابت نشده است که ویتامین "ب-5" برای این بیماریها مفید بوده باشد. مصرف ویتامین "ب-5" به کاهش درد، تورم و خشکی صبگاهی بیماری روماتیسم مفصلی کمک می کند و بهبودی زخم را مخصوصاً بعد از جراحی، تسریع می کند. اسید پانتوتنیک به کاهش لیپید خون (چربی، کلسترول، تری گلیسریدها) کمک کرده و پدیدة سمیت زدایی را تسریع می کند

صفحه اول

برای بیماران

مشاوره پزشکی

پزشکان پایگاه

اخبار پزشکی

توصیه های پزشکی

اطلاعات دارویى

دانستنیهای پزشکی

انجمن کاربران

بیماران خاص

برای پزشکان

منابع غذایی مرغ، ماهی، کلیه، کبد، تخم مرغ و گوشت خوک غنی ترین منابع غذایی ویتامین ب-6 هستند. موارد زیر نیز منابع خوبی برای این ویتامین هستند: مخمر، سبوس گندم، غلات، سیب زمینی، موز و جو دوسر. ویتامین ب-6 در غذاهای فریزشده یا فرآورده های غذایی (مانند گوشت) از بین می رود. شکال دیگر ویتامین ب-6 به صورت پیریدوکسین هیدروکلرید قابل دسترسی است. این ترکیب به صورت قرص در شکل مولتی ویتامین (قابل جویدن برای بچه ها) در دسترس است. شکل ب-کمپکس یا به تنهایی به مقدارهای 1 تا 150 میلی گرمی وجود دارد. ویتامین ب-6 همچنین در مولتی ویتامین هایی که به صورت قطره و مایع هستند و بچه ها استفاده می کنند نیز وجود دارد. نحوة مصرف برای جلوگیری از کمبود ویتامین ب-6 مردان باید روزانه 2 میلی گرم و زنان 1/5 میلی گرم از این ویتامین استفاده کنند. زنان حامله نیاز به 2/2 میلی گرم ویتامین ب-6 روزانه و زنان شیرده 2/1 میلی گرم نیاز دارند. افرادی که رژیم غذایی متعادل شامل منابع ویتامین ب-6 مصرف می کنند نیاز روزانه شان به این ویتامین مرتفع شده و نیازی به مکمل های اضافی این ویتامین ندارند. اگر در مورد نیاز روزانه به ویتامین ب-6 سؤالی دارید می توانید با پزشکتان مشورت کنید. مکمل های ویتامینی را همیشه همراه با آب، ترجیحاً بعد از غذا مصرف کنید. موارد احتیاط ویتامین ب-6 وقتی به مقدار زیاد (200 میلی گرم یا بیشتر در روز) و به مدت طولانی مصرف شود می تواند باعث مشکلات عصبی شود. قطع مصرف آن باعث بهبودی مشکلات میشود. تداخل های احتمالی وتامین ب-6 اثر لوودوپا داروی بیماری پارکینسون را مهار می کند برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین ب-6 با پزشک صحبت کنید.

ویتامین ب-6 (پیریدوکسین) ویتامین ب-6 یک ویتامین محلول در آب است. بدن شما از 3 شکل ویتامین ب-6 استفاده می کند. پیریدوکسین (PN)، پیرویدوکسال (PL) و پیریدوکسامین (PM). بیشتر مواقع منظور از ویتامین ب-6 پیریدوکسین است. ویتامین ب-6 عملکرد های متفاوتی در بدن دارد که عبارت است از: شکستن کربوهیدراتها برای ایجاد انرژی، تشکیل هموگلوبین و دیگر موادی که بدن به آن نیاز دارد. موارد استفاده موارد استفاده ویتامین ب-6 شامل موارد زیر است: بهبود علایم ناشی از کمبود ویتامین ب-6، این علایم شامل التهاب (قرمزی، ورم، درد)، دهان، ترک و خشک شدن لبها، تحریک پذیری، افسردگی و گیجی است. درمان کم خونی و اختلالات سیستم عصبی ناشی از داروهای ضد سل. درمان بیمارانی که میزان زیادی ایزونیازید (داروی ضد سل) مصرف کرده اند. کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی (PMS). کاهش تهوع و استفراغ در طی حاملگی. جلوگیری از بیماریهای قلبی. مطالعات اخیر نشان می دهد که ویتامین ب-6، ویتامین ب-12 و فولات می تواند باعث کاهش سطح هوموسیستین خون (ماده ای که خطر بیماریهای قلبی را افزایش

می دهد) شود.

منابع غذایی غذاهایی که شامل میزان چشمگیری از اسید فولیک هستند شامل کبد، عدسی، سبوس برنج، مخمر آبجو، آرد سویا، نخود چشم سیاه، لوبیای مرمری، لوبیا قرمز، بادام زمینی، اسفناج، برگ شلغم، لوبیا، گندم و مارچوبه. در فرآورده های غذایی (برای مثال جوشیده یا حرارت داده شده) اسید فولیک از بین می رود. نگه داشتن غذا در حرارت اتاق به مدت طولانی نیز می تواند محتوای اسید فولیک آن را از بین ببرد. شکال دیگر مکمل های ویتامین ب-9 به صورت اسید فولیک و اسید فولینیک قابل دسترسی هستند. در حالی که فولات پایدارتر است، اسید فولینیک مفیدترین شکل ذخیرة غذایی در بدن است. نحوة مصرف اسید فولیک به صورت قرص و در صورت صلاحدید پزشک به صورت تزریقی قابل استفاده است. قرص ها در مقدارهای 40 تا 1000 میکروگرم در دسترس هستند. میزان مجاز توصیه شده (RDA) برای اسید فولیک بستگی به سن و جنس دارد (پایین را نگاه کندی). در صورت حامله بودن، میزان کافی اسید فولیک باید استفاده شود. قبل از شروع مصرف مکمل های اسید فولیک یا دادن آن به بچه ها، با پزشک مشورت کنید. میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی (RDA) شیرخواران زیر 6 ماه: 25 میکروگرم 6 تا 12 ماه: 35 میکروگرم بچه های 1 تا 3 سال: 50 میکروگرم بچه های 4 تا 6 سال: 75 میکروگرم پسران و دختران 11 تا 14 سال: 150 میکروگرم مردان 15 سال و بالاتر: 400 میکروگرم زنان 15 سال و بالاتر: 400 میکروگرم خانم های حامله: 400 میکروگرم زنان شیرده: 280 میکروگرم موارد احتیاط اسید فولیک ندرتاً‌سمی است. مصرف زیاد آن (بیشتر از 15 میلی گرم) می تواند باعث مشکلات معده، مشکلات خواب، واکنش های پوستی و تشنج شود. مکمل های اسید فولیک کمبود ویتامین ب-12 را که می تواند باعث آسیب دائمی به سیستم عصبی شود، مخفی نگه دارد. مکمل های اسید فولیک باید همیشه ویتامین ب-12 نیز به همراه داشته باشند. تداخل های احتمالی باعث کاهش جذب روی میشود. کاهش جذب و عملکرد در صورت همراهی با استروژن، الکل، داروهای مختلف شیمی درمانی (مخصوصاً متوتروکسات)، سولفاسلازین، باربیتورات، و داروهای ضد تشنج. اگر آسپیرین، ایبوپروفن یا استامینوفن برای مدت طولانی استفاده می کنید به اسید فولیک بیشتری نیاز دارید. در صورتی که اسید فولیک با ویتامین ب-12، نیاسین، کولین و ویتامین "سی" استفاده شود بهترین اثر را دارد. برای اطلعات بیشتر در مورد اسید فولیک با پزشکتان صحبت کنید.	ویتامین ب-9 (اسید فولیک) اسید فولیک که به نام های فولات یا ویتامین ب-9 نیز خوانده میشود برای بسیاری از اعمال بدن از جمله سلامتی سیستم عصبی، خون و سلول ها حیاتی و اساسی است. این ویتامین بدن را در مقابل بیماریهای قلبی، نقص های مادرزادی، پوکی استخوان و سرطان های مشخصی حفظ می کند. موارد استفاده اسید فولیک در درمان و مقابله با بسیاری از بیماریها، شامل موارد زیر، کمک کننده است: نقایص مادرزادی، میزان پایین اسید فولیک با نقایص موقع تولد همراه است. نیمی از نقایص لوله عصبی (نظیر اسپینا بیفیدا) قابل پیشگیری است اگر زنان در سن باروری از اسید فولیک در رژیم غذایی شان استفاده کنند. مطالعات نشان می دهد که میزان اسید فولیک مورد نیاز برای جلوگیری از نقایص لوله عصبی از طریق مکمل های ویتامینی بسیار راحت تر قابل دسترسی است تا منابع غذایی به تنهایی. حمله و سکته قلبی. اسید فولیک برای پاک کردن خون از ماده ای به نام هوموسیستین ضروری است. میزان بالای هوموسیستین خطر بیماریهای قلبی و سکتة قلبی را افزایش می دهد. سرطانها. سطح پایین اسید فولیک، در ایجاد سرطان مخصوصاً سرطان کردن رحم، ریه و روده بزرگ نقش دارد. پوکی استخوان. فقدان اسید فولیک و در نتیجه افزایش هوموسیستین باعث ضعف استخوانها شده آنها را مستعد شکستگی می کند. افسردگی و دیگر مشکلات ذهنی. اسید فولیک برای عملکرد مغز مهم است. این ویتامین خلق، خواب و اشتها را تنظیم می کند. افزایش سطح اسید فولیک و در بعضی افراد، مخصوصاً اشخاص مسن باعث علایم روانی یا ذهنی منفی بر عکس میشود. اسید فولیک یک اثر ضد افسردگی خفیف دارد و مصرف مکمل های اسید فولیک در بهبود اثر داروی پروزاک مؤثر است. اسید فولیک همچنین در موارد زیر مفید است: جلوگیری از کم خونی که می تواند باعث کاهش تعداد سلولهای قرمز خون شود، کمک به درمان سردرد، بهبود روماتیسم مفصلی، کمک به درمان ناباروری، کمک به درمان آکنه و مفید برای افراد مبتلا به ایدز.

اشکال دیگر ویتامین ب-12 در فرم ویتامینی سیانوکوبالامین نیز یافت میشود. ویتامین ب-12 به صورت قرص، ژل یا در مولتی ویتامین (قابل جویدن و به صورت قطره مایع)، فرم ب-کمپلکس یا به تنهایی وجود دارد. نحوة مصرف برای جلوگیری از اختلالات ناشی از کمبود ویتامین ب-12، بزرگسالان باید روزانه 2 میکروگرم از این ویتامین استفاده کنند. افرادی که رژیم غذایی شان شامل گوشت، شیر و دیگر فرآورده های لبنی است، میزان نیاز روزانه آنها برطرف شده نیازی به مصرف مکمل ویتامینی ندارند. گیاهخوارانی که فرآورده های پروتئین حیوانی مصرف نمی کنند باید مکمل های ویتامینی را ترجیحاً بعد از غذا باید مصرف کنند. خانم های حامله 2/2 میکروگرم از ویتامین ب-12 و خانم های شیرده 2/6 میکروگرم از این ویتامین روزانه باید مصرف کنند. قبل از دادن هرگونه مکمی ویتامین ب-12 به بچه ها با پزشک مشورت کنید. افراد پا به سن گذاشته روزانه بیش از 2 میکروگرم ویتامین ب-12 نیاز دارند زیرا توانایی جذب وتیامین ب-12 با افزایش سن کاهش می یابد. افراد مسن باید در مورد میزان مصرف روزانه این ویتامین با پزشک مشورت کنند. موارد احتیاط ویتامین ب-12 غیرسمی است، اما در مصرف بیش از 2 میکروگرم آن در روز، اثرام مفید شناخته شده ای وجود ندارد. تداخل های احتمالی جذب ویتامین ب-12 به وسیله مصرف مت فورمین که برای درمان افزایش قند خون استفاده میشود، کاهش می یابد. همچنین مصرف زیاد ویتامین سی (500 میلی گرم یا بیشتر) باعث تخریب این ویتامین میشود.	ویتامین ب-12 (کوبالامین) .ویتامین ب-12 کوبالامین نیز نامیده میشود. برای کمک به رشد و عملکرد طبیعی سلولهای بدن نیاز روزانه به مصرف این ویتامین داریم. مخصوصاً این ویتامین برای سلامت مغز استخوان (جایی که سلولهای خونی تشکیل میشود) و سیستم عصبی مهم و ضروری است. مصرف ناکافی این ویتامین منجر به یک بیماری به نام «کم خونی پرنیشیوز» میشود که منجر به دریافت ناکافی اکسیژن توسط سلولها و ایجاد اختلالات سیستم عصبی میشود. افراد پا به سن گذاشته بیشتر در معرض خطر کم خونی پرنیشیوز هستند زیرا افزایش سن باعث کاهش میزان ویتامین ب-12 دریافتی از طریق غذا میشود. موارد استفاده مهمترین استفاده ویتامین ب-12 در درمان علایم و نشانه های «کم خونی پرنیشوز» است. این علایم شامل: ضعیفی، رنگ پریدگی، نشانه های عصبی نظیر سوزن سوزن شدن و سوزش دست ها و پاها، عدم تعادل، گیجی از دست دادن حافظه و کج خلقی است. تحقیقات اخیر مشخص کرده است که ویتامین ب-12 در جلوگیری از بیماریهای قلبی دخالت دارد. افرادی که ترکیبی از اسید فولیک، ویتامین ب-12 و ویتامین ب-6 استفاده می کنند سطح خونی پایینی از هوموسیستئین (که به نظر می رسد مرتبط با خطر بیشتر برای بیماری قلبی باشد) دارند. منابع غذایی ویتامین ب-12 در غذاهای حاوی پروتئین حیوانی وجود دارد. غنی ترین منبع این ویتامین کبد و کلیه است. دیگر منابع خوب برای این ویتامین شامل شیر، تخم مرغ، ماهی و پنیر است.


	منابع غذایی ویتامین "سی" در بسیاری از میوه جات و سبزیجات وجود دارد. مواد غذایی که غنی از ویتامین "سی" هستند شامل آب پرتقال، فلفل سبز، هندوانه، خربزه، گریب فروت، گرمک، توت فرنگی، انبه، گل کلم، آب گوجه فرنگی، کلم فندقی، گل کلم،‌کاهو. ویتامین «سی» همچنین در برگ های سبز پخته شده یا خام (کلم، اسفناج)، گوجه فرنگی تازه و سیب زمینی، کدو تنبل، تمشک، و آناناس. ویتامین سی به نور، هوا و گرما حساس است. خوردن سبزیجات خام و یا مختصری پخته شده جذب ویتامین "سی" شما را افزایش می دهد. اشکال دیگر شما می توانید هم از فرم طبیعی و هم فرم ساختگی ویتامین "ٍی" که اسید اسکوربیک نامیده میشود و به اشکال گوناگونی از مکمل ها وجود دارد، استفاده کنید شکل های رایج آن به صورت قرص، کپسول پودرهای کریستاله، قرص های جوشان و به شکل مایع وجود دارد. شما می توانید قرص های 25 میلی گرمی تا 100 گرمی را خریداری و استفاده کنید. در صورتی که اسید اسکوربیک معده شما را اذیت می کند. می توانید ویتامین «سی» است که ظاهراً بدن آن را بهتر جذب می کند. تستهای آزمایشگاهی نشان داده است که این مدعی حقیقت ندارد و ویتامین «سی» معمولی نیز به خوبی قابل جذب است. نحوة مصرف ویتامین «سی» در بدن ذخیره نمیشود، بنابراین باید به طور مرتب استفاده شود. بهترین روش مصرف مکمل ها همراه با غذا 2 تا 3 بار در روز با میزان مناسب است. میزان مجاز مصرف روزانة (RDA) ویتامین "سی" 60 میلی گرم برای بزرگسالان، 70 میلی گرم برای خانم های حامله، 95 میلی گرم برای زنان شیرده، 100 میلی گرم برای سیگاریها، 40 میلی گرم برای بچه های جوانتر و 50 میلی گرم برای بچه های بزرگتراست. بعضی از تحقیقات 250 تا 500 میلی گرم ویتامین "سی" 2 بار در روز براز بزرگسالان توصیه می کند تا بیشترین اثر را داشته باشد. در صورتی که مصرف بیشتر از 1000 میلی گرم در روز دارید قبل از مصر فبل پزشک مشورت کنید. موارد احتیاط ویتامین سی" سمی نیست. مصرف زیاد آن (بیشتر از 2000 میلی گرم روزانه) باعث اسهال نفخ و آشفتگی معده میشود.اگر هرگونه مشکل کلیوی دارید قبل از مصرف ویتامین "سی" با پزشک مشورت کنید. تداخل های احتمالی ویتامین "سی" در بدن دارای اثرات زیر است: افزایش جذب آهن از غذا و مکمل های آهن یا مولتی ویتامین ها یا مکمل های معدنی. کاهش جذب مسن. ایجاد اختلال در آزمایش خون برای ویتامین ب-12. اگر شما آزمایش خون دارید و ویتامین «سی» زیادی مصرف کرده اید با پزشک مشورت کنید. تداخلی شیدی با هیچ دارو یا گیاهی در مورد این ویتامین شاخته نشده است. ویتامین «سی» به وسیله کبد برای سمیت زدایی داروها و دیگر مواد شیمیایی استفاده میشود. اگر شما داروی طبی به طور مرتب استفاده می کنید قبل از مصرف هرگونه مکمل ویتامینی با پزشک مشورت کنید.	ویتامین سی (اسید اسکوربیک) بدن شما قادر به ذخیرة ویتامین «سی» نیست. بنابراین برای حفظ سلامتی باید به طور مرتب روزانه به میزان کافی از این ویتامین استفاده کنید. ویتامین «سی» برای رشد و ترمیم بافت ها در همة قسمتهای بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن (که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم است. علاوه بر اینها، بدن برای ترمیم زخم، نیاز به میزان زیادی ویتامین «سی» دارد. همچنین برای تشکیل و ترمیم غضروف. استخوان و دندان ویتامین "سی" ضروری است. میزان زیادی ویتامین "سی" در طی هر نوع پدیدة ترمیمی در بدن، شامل یک سرماخوردگی، عفونت، ییماری، صدمه یا جراحی مورد نیاز است. در این موارد شما نیاز بیشتری به ویتامین «سی» دارید. ویتامین «سی» همچنین به کاهش آسیب بدن ناشی از مواد شیمیایی سمی و آلوده کننده هایی نظیر داروها و دود سیگار، کمک می کند. سیگاریها بیشتر به ویتامین «سی» نیاز دارند. تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «سی» در جلوگیری از سرطان مؤثر است و برای تقویت سیستم ایمنی بدن ضروری است. این ویتامین، همچنین به نگهداری دید خوب با افزایش سن، کمک می کند. موارد استفاده ویتامین «سی» اثرات مثبت بسیار زیادی در بدن دارد که شامل موارد زیر است: یادآوری عملکرد سیستم ایمنی بدن تقویت بدن در مقابل سرطان ضروری برای ترمیم زخم ها کمک به جلوگیری از آب مروارید افزایش کلسترول خوب (HDL) کاهش خطر بیماری قلبی کاهش فشار خون مفید در درمان آلرژی مقابله با اسپاسم ناشی از آسم نگهداری سلامت عروق خونی کمک به تقویت باروری مرد تقویت بدن در مقابل مشکلات و عوارض دراز مدت دیابت. کمک به بدن در مقابل سوختگی ناشی از خورشید و اثرات آن. کمک به درمان خونریزی لثه، کبود شدگی و ورم مفاصل. کمک به درمان ورم مفاصل و دیگر بیماری های التهابی. اگر شما فرآورده های گوشتی مانند سوسیس، خوک و هات داگ زیاد استفاده می کنید باید بدانید که ویتامین «سی» مانع از تشکیل نیتروزآمین که یک عامل ایجاد سرطان است میشود. بنابراین عقیده خوبی است که به همراه مصرف فرآورده های گوشتی از مکمل های ویتامین "سی" نیز استفاده کنیم.

منابع غذایی غذاهایی که شامل ویتامین «دی» هستند عبارتند از: روغن ماهی سالمون آزاد ماهی تونا (ماهی بزرگ) شیر مقوی نرم تن قارچ حبوبات مقوی زردة تخم مرغ نور خورشید منبع طبیعی برای ویتامین «دی» است. اگر پوست شما روشن است روزانه 20 تا 30 دقیقه در معرض نور خورشید قرار گیرد تا نیاز روزانه شما به ویتامین «دی» مرتفع میشود. در صورت داشتن پوست تیره به مدت 3 ساعت در برابر نور خورشید قرار گیرد تا از آن سود ببرید. ابر، مه آلودگی، لباس و پوشش، فیلترهای نوری و پنجره های شیشه ای میزان دریافتی ویتامین «دی» نور خورشید را کاهش می دهند. اشکال دیگر ویتامین «دی» در بسیاری از مولتی ویتامین ها یافت میشود. همچنین به صورت مایع، قرص، کپسول و ژل نرم به میزان 50 واحد تا 1000 واحدی یافت میشود. میزان های بیشتر از این مقدار نیز به صورت آماده و قابل دسترس وجود دارد. اگر شما در هضم چربیها مشکل دارید فرم تزریقی ویتامین «دی» نیز قابل دسترس است. نحوة مصرف برای جلوگیری از بیماری، بزرگسالانی که به طور منظم در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند بین 200 تا 400 واحد روزانه از ویتامین «دی» استفاده کنند. برای مصرف منظم این مکمل ها با پزشکتان مشورت کنید. همچنین قبل از دادن ویتامین «دی» به بچه ها با پزشک مشورت کنید. موارد احتیاط مصرف مقدار زیاد ویتامین «دی» (بیشتر از 1000 واحد روزانه) می تواند شما را بسیار بیحال و مریض کند. نشانه های آن شامل تشنگی بیش از حد، مزة‌فلزی در دهان، درد استخوانی، خستگی،‌چشم درد، خارش پوست، استفراغ، اسهال، نیاز به ادرار کردن،‌و مشکلات عضلانی است. بیش از حد در معرض نور خورشید بودن، به شما ویتامین «دی« اضافی نمی دهد. اگر سطح کلسیم یا فسفر خون شما بالاست و یا اینکه بیماری کلیوی یا قلبی دارید قبل از استفاده از ویتامین «دی» با پزشک مشورت کنید. تداخل های احتمالی موارد زیر باعث کاهش میزان ویتامین «دی» دریافتی شما میشود: کلسترامین روغن معدنی الکل بعضی از درمانی های ضد تشنج در صورتی که از آنتی اسیدهای حاوی منیزیوم، گلیکوزیدهای دیجیتال، وراپامیل و دیورتیک های تیازیدی استفاده می کنید، مصرف همزمان ویتامین «دی» می تواند باعث بهم خوردن تعادل مواد معدنی در بدن شما شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین «دی» با پزشک صحبت کنید.	ویتامین د ویتامین «دی» برای ساختن و نگهداری سلامتی استخوان ها در طول عمر ضروری است. کلسیم که عنصر اصلی استخوان است تنها در صورت حضور ویتامین «دی» قابل جذب است. ویتامین «دی» و کلسیم در بسیاری از اعمال بدن از قبیل حفظ سیستم ایمنی و سلامتی سیستم عصبی دخالت دارند. موارد استفاده مصرف کافی و مناسب ویتامین «دی» می تواند یک سری از بیماریهای جدی شامل موارد زیر جلوگیری کند: پوکی استخوان: جلوگیری از حالت نرمی و شکنندگی سریع استخوان ها. ویتامین «دی» بدن در مقابل بیماریهایی نظیر ریکتز، نرمی استخوان (استئومالاسی)، پوکی استخوان و استئوپنی حفظ می کند. افرادی که در قسمتهای آب و هوای شمالی زندگی می کنند و کسانی که نور مستقیم خورشید را دریافت نمی کنند. برای تقویت استخوان ها نیاز به مصرف مکمل های ویتامین «دی» دارند. اگر سطح ویتامین «دی» بدن پایین باشد مکمل های کلسیم در درمان پوکی استخوان کمکی نمی کنند. سرطان: ویتامین «دی» در رشد سلولها دخالت دارد و نشان داده شده است که باعث کاهش رشد سلولهای سرطانی خون، رودة بزرگ پوست و پستان میشود. همچنین تحقیقات بیانگر این نکته است که افراد با سطح کافی ویتامین «دی» خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات و کولورکتال دارند. دیابت: ویتامین «دی» به تنظیم قند خون برای جلوگیری از دیابت یا کنترل آن کمک می کند. مولتیپل اسکلروزیز: ویتامین «دی» بدن را در مقابل ای بیماری حفظ می کند. بیماری قلبی: ویتامین «دی» از تصلب شرایین جلوگیری می کند و باعث کاهش فشارخون میشود. ویتامین «دی» همچنین در موارد زیر مفید است: کمک به کنترل قند خون کمک به یک پاراتیروئید بیش از حد فعال کاهش آسیب غضروفی در افراد مبتلا به آرتروز و کاهش شدت روماتیسم مفصلی در درمان پسوریازیس موفقیت آمیز است. اگر شما تحت درمان با داروی ضد تشنج یا گلوکوکورتیکوییدها هستید و یا اینکه ... از مصرف ویتامین «دی» سود می برید.

منابع غذایی غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی از ویتامین «ای» هستند عبارت است از: آجیل (شامل بادام، فندق، و گردو)، تخم آفتابگردان، روغن ذرت، مارگارین، مایونز، روغن سبزیجات فشرده شده خنک،‌ شامل ذرت، گل آفتابگردان، سویا، دانة پنبه، کانولا، و سبوس گندم (غنی ترین منبع)، اسفناج و کلم پیچ، سیب زمینی و تمیس. اشکال دیگر شما می توانید فرآورده های طبیعی یا مصنوعی (ساختگی) ویتامین "ای" را انتخاب کنید. پزشک معالج شما معمولاً شکل طبیعی آن را توصیه می کند (دی- آلفا- توکوفرول). شکل ساختگی آن دل-آلفا- توکوفرول نامیده میشود. ویتامین «ای» به صورت کپسول، قرص و ژل نرم در اختیار است و به میزان های 50، 100، 200، 400، 500، 600 و 1000 موجود است. برای افرادی که در هضم چربیها مشکل دارند ویتامین «ای سوکسینات» ("dry-E") بهتر است. نحوة ‌مصرف ویتامین «ای» معمولاً غیرسمی است. میزان زیاد آن (خیلی بیشتر از 1200 واحد روزانه) می تواند باعث تهوع، نفخ، اسهال و طپش شود. در صورتی که فشارخون دارید و یا اینکه از رقیق کننده های خون نظیر کومادین یا وارفارین استفاده می کنید قبل از مصرف ویتامین «ای» با پزشکتان مشورت کنید. تداخل های احتمالی تداخلات ممکن در مورد ویتامین «ای» شامل موارد زیر است: مانع از جذب ویتامین «کا» (که به انعقاد خون کمک می کند) میشود. باعث افزایش خطر خونریزی غیرطبیعی در افرادی که ضد انعقاد مصرف می کنند، میشود. با مصرف مکمل های آهن، از بین می رود و در صورت مصرف کلسترامین و کلستی پول جذب آن کاهش می یابد. استفادة بدن از ذخیره های ویتامین «آ» را افزایش می دهد، افزایش جذب ویتامین «ای» می تواند ذخیره های ویتامین «آ» بدن را کاهش دهد. افزایش جذب در صورت همراهی با سلنیوم (یک عنصر کمیاب موجود در غذاها). کاهش جذب در صورت مصرف زیاد الکل.

ویتامین ای تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «ای» در مقابل بسیاری از بیماری ها به بدن کمک می کند و سلول ها را از انواع مشخصی از آسیب ها حفظ کرده، طول عمر آنها را افزایش می دهد. این خاصیت ویتامین «ای» در طول زمان باعث کند شدن آسیب سلولی میشود که به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق می افتد. موارد استفاده ویتامین «ای» بدن را در مقابل بعضی از اختلالات حفظ می کند و به درمان بعضی دیگر از بیماری ها کمک می کند. در زیر لیستی از این بیماریها آورده شده است. سرطان. ویتامین "ای" نقش مهمی در درمان در بسیاری از سرطان ها از جمله سرطان پوست، دهان و گلو، معده، رودة بزرگ پستان و غذه پروستات ایفا می کند. همچنین خطر ابتلا به سرطان های ریه، مری و دهانة رحم را کاهش می دهد به نظر می رسد ویتامین «ای» از طریق پیام های کنترلی اکسیژن مانع از رشد سلولهای طبیعی بدن را در مقابل اثرات شیمی درمانی حفظ می کند، اما سلولهای سرطانی زخم پذیر را باقی می گذارد. حملات و سکته های قلبی. تحقیقات نشان می دهد که ویتامین «ای» مانع از انسداد شریان ها توسط «کلسترول تبدیل شده به فرم خطرناک»» میشود. هم چنین ویتامین «ای»» یک صد انعقاد قوی است که به جریان راحت تر خون در شریان هایی که دارای پلاکهای چربی چسبیده به دیواره هستند کمک می کند. بیماریهای سیستم ایمنی. این بیماریها دفاع بدن را در مقابل بیماری کاهش می دهد، اما ویتامین «ای» سطح ایمنی بدن را در مقابل آنها بالا می برد. بیماریهای وابسته به سن. ویتامین های «ای» از پیشرفت بعضی از بیماریها مانند بیماری آلزایمر که باعث کاهش قدرت ذهنی و فیزیکی میشود، جلوگیری می کند. آب مروارید و دژنراسیون ماکولر. ویتامین «ای» می تواند با این بیماریها که باعث کاهش دید و کوری میشود، مقابله کند. دیابت. ویتامین «ای» خطر بیماری قلبی را که افراد مبتلا به دیابت کاهش می دهد. ویتامین «ای» همچنین در موارد زیر کمک کننده است. کند کردن پدیدة پیری سلول ها و بافتها. تقویت فرد در مقابل آلوده کننده های محیط. نگهداری و سلامت سلولهای قرمز خون و مقابله با کم خونی. درمان اختلالات وابسته به «چربیهای بدهضم». مؤثر در درمان بیشتر بیماریهای پوستی. کمک به بهبود سریعتر زخم ها. کمک به درمان اختلالات تولید مثل. کاهش ناراحتی های قبل از شروع قاعدگی. کاهش علایم و نشانه های لوپوس.

نابع غذایی غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی از ویتامین «ای» هستند عبارت است از: آجیل (شامل بادام، فندق، و گردو)، تخم آفتابگردان، روغن ذرت، مارگارین، مایونز، روغن سبزیجات فشرده شده خنک،‌ شامل ذرت، گل آفتابگردان، سویا، دانة پنبه، کانولا، و سبوس گندم (غنی ترین منبع)، اسفناج و کلم پیچ، سیب زمینی و تمیس. اشکال دیگر شما می توانید فرآورده های طبیعی یا مصنوعی (ساختگی) ویتامین "ای" را انتخاب کنید. پزشک معالج شما معمولاً شکل طبیعی آن را توصیه می کند (دی- آلفا- توکوفرول). شکل ساختگی آن دل-آلفا- توکوفرول نامیده میشود. ویتامین «ای» به صورت کپسول، قرص و ژل نرم در اختیار است و به میزان های 50، 100، 200، 400، 500، 600 و 1000 موجود است. برای افرادی که در هضم چربیها مشکل دارند ویتامین «ای سوکسینات» ("dry-E") بهتر است. نحوة ‌مصرف ویتامین «ای» معمولاً غیرسمی است. میزان زیاد آن (خیلی بیشتر از 1200 واحد روزانه) می تواند باعث تهوع، نفخ، اسهال و طپش شود. در صورتی که فشارخون دارید و یا اینکه از رقیق کننده های خون نظیر کومادین یا وارفارین استفاده می کنید قبل از مصرف ویتامین «ای» با پزشکتان مشورت کنید. تداخل های احتمالی تداخلات ممکن در مورد ویتامین «ای» شامل موارد زیر است: مانع از جذب ویتامین «کا» (که به انعقاد خون کمک می کند) میشود. باعث افزایش خطر خونریزی غیرطبیعی در افرادی که ضد انعقاد مصرف می کنند، میشود. با مصرف مکمل های آهن، از بین می رود و در صورت مصرف کلسترامین و کلستی پول جذب آن کاهش می یابد. استفادة بدن از ذخیره های ویتامین «آ» را افزایش می دهد، افزایش جذب ویتامین «ای» می تواند ذخیره های ویتامین «آ» بدن را کاهش دهد. افزایش جذب در صورت همراهی با سلنیوم (یک عنصر کمیاب موجود در غذاها). کاهش جذب در صورت مصرف زیاد الکل.

اشکال دیگر مکمل های ویتامین "کا" هم به صورت طبیعی و هم به صورت ساختگی در دسترس هستند. مکمل های کلروفیل (سبزینه) محلول در چربی منبع عالی از ویتامین "کا" هستند. کلروفیل محلول در آب رایجترین شکل ویتامین "کا" هستند. اشکال محلول در آب برای بدن قابل جذب نیستند و در درمان پوست و کاهش بوی بدن مفید است. ویتامین "کا" در کمپلکس های «مولتی ویتامین» و به صورت قرصه های 5 میلی گرمی وجود دارد. نحوة مصرف میزان مصرف مجاز ویتامین «کا» (RDA) 80 میکروگرم برای مردان و 65 میکروگرم برای زنان است. برای پیشگیری و درمان بیماریها، باید میزان مصرف برگه های سبز تیره سبزیجات را زیاد کنید و رژیم غذایی شما روزانه حاوی بیش از 500 میکروگرم ویتامین «کا» باشد. قبل از دادن هرگونه مکمل ویتامین کا به بچها با پزشک مشورت کنید. موارد احتیاط ویتامین «کا» با اثر ضد انعقادهایی نظیر وارفارین یا کرمادین تداخل دارد. اشعه X و پرتوتابی میزان نیاز روزانه به ویتامین «کا» را افزایش می دهد. ویتامین «کا» در شیر ترشح میشود و از جفت عبور می کند. خانم های حامله و خانم های شیرده قبل از مصرف مکمل های ویتامین «کا» باید با پزشک مشورت کنند. اگر شما آسپیرین، کلسترامین، فنی تویین یا ملین های روغنی معدنی مصرف می کنید. بدن شما نیاز بیشتری به ویتامین «کا» دارد. سم بعضی از مارها ویتامین «کا» را که در ایجاد لخته مؤثر است، از بین می برد. ویتامین «کا»» در توقف خونریزی ناشی از «زهر سم» مؤثر است. زیادی مصرف آنتی بیوتیک ها می تواند باعث کمبود ویتامین «کا» شود. این داروها نه تنها باکتری های مضر را از بین می برد، بلکه باکتری های مفید فعال کننده ویتامین «کا» را نیز از بین می برد. تداخل های احتمالی ویتامین "کا" به صورت خوراکی غیرسمی است. میزان زیاد ویتامین "کا" مصنوعی که برای جلوگیری از خونریزی در بعضی از بیماریها استفاده میشود، می تواند باعث کم خونی و آسیب کبدی شود. تزریق ویتامین «کا» می تواند باعث گرگرفتگی (فلاشینگ)، تعریق، درد سینه و محدودیت تنفسی شود. مشکلات خونی، زردی و مشکلات کبدی در نوزادان بعد از دادن ویتامین "کا" دیده میشود. تزریق داخل عضلانی ویتامین "کا" می تواند باعث درد، ورم و اگزما شود.

ویتامین کا نقش ویتامین «کا» در کمک به انعقاد خون و جلوگیری از انعقاد به خوبی شناخته شده است. این ویتامین همچنین در سلامت استخوان نقش مهمی ایفا می کند. موارد استفاده ویتامین "کا" بدن را در مقابل عوامل زیر تقویت و حمایت می کند: خونریزی. ویتامین "کا" خطر خونریزی در بیماریهای کبد، زردی، سوءجذب، و یا خطر خونریزی مرتبط با استفادة طولانی مدت از آسپیرین و آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهد. ویتامین "کا" در درمان خونریزی شدید قاعدگی و به همراه ویتامین «سی» در درمان تهوع صبحگاهی مؤثر است. بعضی مواقع به بچه ها بلافاصله بعد از تولد ویتامین «کا» تزریق میشود، زیرا بعضی موارد، نظیر بچه هایی که زودتر از موعد به دنیا می آیند در معرض خطر خونریزی هستند. پوسیدگی استخوان. برای اینکه استخوان بتواند از کلسیم استفاده کند نیاز به ویتامین "کا" دارد. مکمل های ویتامین "کا" در افزایش تودة استخوانی در زنان بعد از یائسگی مؤثر و مفید اس. بین کمبود ویتامین "کا" و پوسیدگی استخوان ارتباط وجود دارد. مکمل های ویتامین "کا" در درمان پوسیدگی استخوان مفید است. ویتامین "کا" همچنین در موارد زیر کمک کننده است: ویتامین "کا" در پیشگیری از سنگ های کلیه مؤثر است. یک مادة مشابه ویتامین "کا" بنام "ترکیب پنج کا" (k CAMPOUND 5) از رشد سرطان کبد جلوگیری می کند. بعضی از اشکال (سبزینه محلول در آب) به کنترل بدن مدفوع و بوی ادرار کمک می کند. اشکال محلول در اب به درمان زخم های پوستی کمک می کند. منابع غذایی غذاهایی که شامل میزان قابل توجهی ویتامین "کا" هستند عبارتند از: سبزینه (کلروفیل)، چای سبز، اسفناج، شلغم، گل کلم، کلم پیچ، مارچوبه، کاهو. فریز کردن غذاها باعث از بین بردن ویتامین «کا» میشود. اما گرم کردن غذا تأثیری بر روی آن ندار.