راه حلی تازه برای درمان بیماری stammering یا لکنت زبان

هیدی کینگ، دختری بیست و پنج ساله و از اهالی ایسکس انگلستان اولین انگلیسی ای هست که برای آزمایش این روش جدید درمان لکنت زبان به نیویورک آمریکا رفت. هیدی دختری زیبا، بسیار شاد و سرزنده و با دوستان فراوونی ست که بسیار اجتماعی و مخصوصا عاشق رقص تانگو و پارتیه...ولی اون بمحض باز کردن دهانش و آغاز صحبت توجه همه رو به خودش جلب میکنه. بسیار طول میکشه که حتی چند جمله خیلی ساده رو ادا کنه که هم سخت و عذاب آور برای خودشه و هم خسته کننده برای شنونده. لبخند اون وقتی قطع میشه که سعی کنی جمله اونو تو تموم کنی...لکنت زبون اون از سن سه سالگی شروع شد و تمام معالجات تا به الان همه شون بیفایده بودن. لکنت زبان برای هیدی نه تنها مانعی برایش در زندگی نبوده که او بعنوان دانشجوی ممتاز در رشته روانشناسی از دانشگاه کنت فارغ التحصیل شده و الان هم یک شغل خیلی خوب داره. او چند وقت پیش بعنوان یک داوطلب به نیویورک رفت تا بعنوان اولین انگلیسی این روش درمان جدید رو به روی خودش آزمایش کنه...این روش درمان حدودا 5000 پوند هزینه داره و بیمه های دولتی هم پرداخت اونو تو انگلیس قبول نمیکنن و این درحالیه که هیچ تضمینی هم برای خوب شدن 100% بیماری وجود نداره. این وسیله کوچک که در گوش نصب میشه شبیه یک سمعک بسیار کوچک ولی پیشرفته تر و الکترونیکیه و اسمش هست SpeechEasy . و اما نحوه کار این وسیله از این قراره: بیشتر افراد مبتلا به لکنت زبان، حتی موارد حاد اون مثل هیدی، قادر هستند که تقریبا بدون اشکال به همراه یک آهنگ و خواننده اون آواز بخونن و بقول معروف همنوایی یا همخوانی کنن. مثل مثلا خواننده معروف انگلیسی، گرت گیت، که حرف زدن عادی اش با لکنت فراوون همراه بود ولی موقع خوندن این لکنت متوقف میشد. این اثر که "تاثیر پژواکی" نامیده میشه دقیقا کاری هست که این دستگاه انجام میده؛ به این صورت که دستگاه صدای شخص بیمار رو هنگام حرف زدن تقلید میکنه، بازسازی میکنه و به گوش فرد میرسونه و به مغز شخص اینگونه القا میکنه که اون داره با یکنفر دیگه همزمان صحبت و همخوانی میکنه و دقیقا داره همون چیزهایی رو میگه که اون شخص داره میگه؛ که نهایتا این "اثر پژواکی" باعث توقف لکنت و عملکرد صحیح مغز میشه. هیدی میگه: "من احساس میکنم که دیگه هیدی نیستم چون من دیگه موقع حرف زدن لکنت ندارم..احساس میکنم رها شده ام و این شخص دیگری است که داره حرف میزنه و این من نیستم. احساسم شبیه کسی است که مواد مخدر مصرف کره باشه..آرامش کامل دارم..من دائماٌ به اون به اون شخصی گوش میدم که تو گوشمه و حرف میزنه. احساس عجیبی دارم...دیگه تقلا برای حرف زدن نمیکنم..و حرف زدن بدون لکنت برام خیلی عجیبه.." دکتر جان هاسکل پزشک معالج هیدی در نیویورک میگه:"این یک معالجه 100% نیست، هیدی تازه شروع کرده به شنیدن صدای خودش به یه روش دیگه. او صدای خودش رو با یک تاخیر بسیار کوتاه و کمی تٌن بالاتر دوباره میشنوه که داره با او صحبت میکنه؛ او در بعضی لحظات با لکنت و توقفهای کوچیک مواجه خواهد شد ولی بتدریج یاد میگیره که چطور اون مشکل روحل کنه و بهش عادت کنه. دوستان و اطرافیانش نباید انتظار داشته باشن که هیدی 100% مثل اونا صحبت کنه.." مسائل احساساتی این تغیر هم مهم هستند.. هیدی از استفاده کردن از این وسیله میترسید...اون میگه:"این وسیله نحوه ارتباط منو با اطرافیانم تغییر میده..این تقریبا شبیه این میمونه که من کنترلم رو از دست داده ام.نگاهم به خودم عوض شده واعتماد به نفسم بیشتر. امروز احساس میکنم که شخص متفاوتی شده ام در حالیکه من هنوز همون هیدی هستم.من سعی میکنم تمرکز کنم و به این شخصی که در گوشم صحبت میکنه گوش کنم.من زندگی خودم رو مثل سابق ادامه خواهم داد ولی اینبار دیگه هیچوقت مجبور نیستم که به نحوه حرفزدنم هنگام صحبت فکر کنم." او ادامه میده:" این یک ماجرای طولانی بوده تا حالا که هنوز هم ادامه داره. من میترسم وقتی که به این ماجرا فکر میکنم، اما توانایی من بیشتر از اینهاست، چه با لکنت چه بدون آن