پیتر فالک بازیگر نقش ستوان کلمبو درگذشت
پیتر فالک بازیگر نقش ستوان کلمبو درگذشت
پیتر فالک بیشترین معروفیت خود را به خاطر ایفای نقش "ستوان کلمبو" کسب کرد
پیتر فالک، هنرپیشه نامی سینما و تلویزیون آمریکا، در ۸۳ سالگی درگذشت.
خبرگزاری‌ها از قول خانواده پیتر فالک گفته‌‌اند که این هنرپیشه محبوب شامگاه پنجشنبه در خانه خود در بورلی هیلز (لس آنجلس) درگذشته است.
پیتر فالک از سال ۱۹۵۸ در بیش از ۴۰ فیلم سینمایی بازی کرد، اما بیشترین معروفیت او به خاطر ایفای نقش ستوان کلمبو بود، یکی از جذاب‌ترین کارآگاهان تاریخ نمایش که به خاطر آن چهار بار جایزه "امی" را دریافت کرد.
کارآگاهی "خنگ" اما سمج
جذابیت و محبوبیت کلمبو به خاطر ظاهر غلط‌انداز او بود: سر و وضع نامرتب، بارانی چروک، ماشینی قراضه، با سیگاری بر گوشه لب، که معمولا خاموش بود و نگاهی لوچ؛ او واقعا هم یک چشم بینا بیشتر داشت.
کلمبو در عین سرسختی و لجاجت، رفتاری شل و ول داشت. بیشتر اوقات خود را به خنگی می‌زد. به ظاهر گیج و کودن و حواس‌پرت بود، اما در نهایت پیچیده‌ترین معماهای جنایی را حل می‌کرد.
رفتار ناشیانه کلمبو باعث می‌شد که متهمان پرسش‌های او را جدی نگیرند و خیال کنند می‌توانند سر او شیره بمالند و دست به سرش کنند، اما دست آخر او بود که مچ آنها را باز می‌کرد و آنها را به دام می‌انداخت.
کلمبو غالبا وانمود می‌کرد که میان حرف‌ها و ادعاهای راست و دروغ گیج شده و مبهوت مانده و دیگر از هیچ چیز سر در نمی‌آورد، اما در واقع کوچکترین جزئیات را در ذهن خود ثبت می‌کرد و به موقع علیه متهمان به کار می‌برد.
با این تضاد میان رفتار ظاهری و شخصیت واقعی بود که هم جنایتکاران را غافلگیر می‌کرد و هم تماشاگران را. طنز او نیز تا حد زیادی از همین تضاد بیرون می‌آید. آدمی ظاهرا خنگ و دست و پاچلفتی که تبهکاران زرنگ و باهوش را به دام می‌اندازد.
پیتر فالک ۶۹ بار در نقش کلمبو ظاهر شد و این کارآگاه صمیمی و فروتن را به شهرت جهانی رساند. یک بار از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۷ و بار دیگر در سال ۱۹۸۹ میلادی.
سریال کلمبو در بیش از ۸۰ کشور جهان به نمایش در آمده و بارها و بارها تا امروز در تلویزیون کشورهای گوناگون (از جمله ایران پیش از انقلاب) تکرار شده است.
پیتر فالک بازیگری توانا بود، و یک بار در گفت‌وگویی از ایفای نقش ثابت کلمبو طی سالیان دراز، ابراز پشیمانی کرده بود: "اگر این نقش نبود، شاید من هنرپیشه بهتری شده بودم."
پیتر فالک در بیش از ۴۰ فیلم سینمایی نقش ایفا کرد. یکی از بازی‌‌های ماندگار او در فیلم "زیر آسمان برلین" (۱۹۸۷) به کارگردانی ویم وندرس، سینماگر آلمانی، است که در آن در نقش خود ظاهر می‌شود.
به ویژه جان کاساویتس سینماگر نوجوی امریکایی، به پیتر فالک علاقه‌مند بود و در شش فیلم او را به کار گرفت.
راه دشوار تا دنیای نمایش
پیتر فالک در سال ۱۹۲۷ در خانواده‌ای متوسط در نیویورک به دنیا آمد. پدر و مادر او مهاجران یهودی بودند که از شرق اروپا به امریکا رفتند.
او سه ساله بود که زیر عمل جراحی سختی رفت. چشم راست او را به خاطر تومور سرطانی بیرون آوردند و به جای آن چشمی شیشه‌ای گذاشتند.
پس از اخذ دیپلم دبیرستان مدتی به عنوان آشپز کار کرد و بعد به تحصیلات و کارهای متفرقه پرداخت.
تلاش کرد در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) استخدام شود، اما در این هدف ناکام ماند.
در ۲۹ سالگی پس از گذراندن یک دوره هنرپیشگی، تصمیم گرفت بازیگر شود. نخست به روی صحنه تئاتر رفت و سپس از سال ۱۹۵۸ در تلویزیون و سینما نقش‌هایی کوچک به عهده گرفت.
پیتر فالک همیشه به بازی در تئاتر علاقه‌مند بود و در هر فرصتی به روی صحنه می‌رفت. در سال ۱۹۷۲ جایزه تئاتری "تونی" را برنده شد، به عنوان بهترین بازیگر تئاتری سال.
یک بار گفته بود: "آدمی که روی صحنه تئاتر نرود، نمی‌تواند خودش را هنرپیشه درست و حسابی بداند."
کلمبوی ایرانی
در ایران پیتر فالک با صدا و لهجه‌ای خاص معروفیت پیدا کرد، که مبتکر و مجری آن منوچهر اسماعیلی، دوبلور نامی، بود.
این شیوه گفتار شیرین و بانمک با فیلم سینمایی "معجزه سیب" (جیبی پر از معجزه - محصول ۱۹۶۱) به کارگردانی فرانک کاپرا شروع شد که در آن پیتر فالک نقشی فرعی ایفا می‌کرد.
این زبان و کاراکتر در فیلم‌های بعدی پیتر فالک و به ویژه در سریال تلویزیونی کلمبو تکامل یافت و طرفداران زیادی پیدا کرد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|