حضور پررنگ مرگ و مردگان در زندگی ایرانیان.

شادی که نداریم،لااقل قدر غم رو بدونیم که مثل آب خوردن تو حکومت نبت آخوندی گیر آدم ها مییاد!!!

مرده پرستی از خصیصه های مشهور ایرانیان است .

جدیدا که غم و افسردگی و ناراضی بودن از همه چی تو ایران شده ادای روشنفکری به قول صادق هدایت چس ناله های روشنفکری !!!. اگر هم بخندی و شاد باشی میگن طرف سرخوشه و بیعاره و خارج نشین خوش نشینه!!!

این دویچه وله دست تو هر سوراخی میکنه!

تاسف اوره واقعا !!!

عالی بود

معلوم نیست این فرهنگ عزاداری همیشگی و مرده پرستی از کجا وارد ایران شده است. در ایران باستان و مردم زرتشتی عزاداری نیست و برای مرگ کسانشان هم سفید میپوشند و زاری نمیکنند. مردم عرب هم که عزاداری شان خیلی کوتاه است و دو سه روز بیشتر هم سیاه نمیپوشند. این خرافه های احمقانه را ملاها معلوم نیست از کدام جهنمی گیر آورده اند.

فردوسی‌ بزرگ می‌‌فرماید: چنین گفت بهرام نیکو سخن .. که با مردگان آشنایی مکن

به وقایعِ جاری در کشور و فرهنگِ فعلی‌ ایران بعدِ ۵۷ اشاره کرده که تمامِ روزهایِ مردم شده نوحه و عزا، اما آرفان را واردِ این مقوله کردن از بیسوادی پژهشگر میاید، مولوی با ابتکارِ سماع مکتب شور رقص و طرب را بنیان گذارد، به همین علت می‌گوید بی‌ دف و نی بر گورِ من نیا و اگر از خاکش گندم بروید خمیر و نانوا دیوانه گردند و مست.