«نظرسنجی غلط, هدفمند و باطل تلویزیون ایران اینترنشنال»؛ مقاله ای از عبدالستار دوشوکی

عبدالستار دوشوکی
سه‌شنبه ۱۶ دسامبر ۲۰۲۵

تلویزیون ایران اینترنشنال که قبلاً نظرسنجی‌های تبلیغی و هدفمند خود را به مؤسسه گمان «برون‌سپاری» می‌کرد، قریب به یک هفته پیش در صفحه ایکس خود نظرسنجی‌ای را از مخاطبان خود قرار داده است که از چند نظر حائز اهمیت است:

اول اینکه چه اتفاقی بین مؤسسه گمان و تلویزیون ایران اینترنشنال صورت گرفته است که این برون‌سپاری انجام نشده است؟

دوم اینکه بعد از پنج روز، این تبلیغ تا به این ساعت (سه‌شنبه ۱۶ دسامبر؛ ساعت یک‌ونیم بعدازظهر ایران) بیش از صد و چهار هزار نفر از مخاطبان تلویزیون ایران اینترنشنال آن را دیده‌اند، اما فقط ۱۲۵ نفر آن را لایک کرده‌اند که به‌خودی‌خود گویاست و احتیاج به تفسیر ندارد.

سوم اینکه گزینه‌هایی مانند «آیا تلویزیون ایران اینترنشنال را نگاه می‌کنید یا نه؟» و یا گزینه «هیچ‌کدام» در سؤال‌های هدفمند وجود ندارد و مخاطب مجبور است یکی از گزینه‌ها را انتخاب کند.

چهارم و خطرناکتر از همه اینکه در بالای صفحه نوشته شده است: «پاسخ‌های شما به‌صورت ناشناس ثبت می‌شود». اما تعجب کردم که چرا آدرس ایمیل من  اتوماتیک وار در ابتدای صفحه ظاهر شده است که شانسی آن را دیدم، چون حواس انسان بلافاصله به سؤال‌ها می‌رود و نه خط ریز دوم که آدرس ایمیل فرد است. این عمل عجیب و مزورانه برخلاف قانون است و در اروپا (و حتی آمریکا) باید رضایت آگاهانه (informed consent) داده شود.

پنجم علی‌رغم اینکه رأی‌گیری برای مدت حداقل پنج روز در بالای صفحه اول ایکس تلویزیون ایران اینترنشنال الصاق دائمی (Pinned) شده است، فقط ۱۲۵ نفر آن را لایک کرده‌اند؟

ششم اینکه تا این لحظه ۱۲۸ نفر نظر داده‌اند و اکثریت نظرات، انتقاد از سوگیری و غیرحرفه‌ای بودن این رسانه است. کاربری نوشته بود: «اسم شبکه‌تون رو عوض کنید بذارید سطلی_اینترنشنال». کاربر دیگری پرسیده بود: «همه اطلاعات ما رو می‌خوای برای نظرسنجی؟؟؟»

هفتم اینکه این رسانه در مورد حوادث اخیر مشکوک مشهد، در انعکاس صدای تفرقه‌اندازان سنگ تمام گذاشت که نشان می‌دهد چه مأموریتی دارد. نگارنده مقالات روشنگرانه بسیاری در مورد نقش این رسانه نوشته‌ام، از جمله «نقدی به دروغ اختصاصی ایران اینترنشنال» و یا «ایران اینترنشنال و راستی‌آزمایی که وجود ندارد». دو ماه پیش نیز در مقاله «از کنفرانس مونیخ تا اسلو؛ نقش مزورانه ایران‌اینترنشنال در ایجاد تفرقه»، نقش این رسانه را مورد کالبدشکافی قرار دادم.

هشتم اینکه نباید منتظر نتیجه این به‌اصطلاح نظرسنجی بود، زیرا بعد از پنج روز و بیش از صد و چهار هزار بیننده، فقط ۱۲۵ نفر آن را لایک کرده‌اند. باید گفت: «مُشک آن است که خود ببوید، نه آن‌که عطار بگوید»؛ یا به‌عبارتی «رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر درون».

کلام پایانی: بنده در مقاله چند روز پیش در مورد حوادث و فحاشی ها و تبلیغات گمراه کننده و هیاهو فرقه ای مایوس شده بودم. اما اکنون می بینم که اکثریت مطلق هموطنان از شعور سیاسی بسیار بالایی برخوردار هستند و نباید از صدای بلند دُهل خالی و هیاهو و سازهای تعزیه خوانی، طبل، نَقاره، و سرنا و شیپورو شعار و نی و سنج و "سنگ اندازی" مایوس شد.