ترس حکومت از تبریز؛ بازی تراکتور و پرسپولیس در ورزشگاه ۳هزار نفری

ایران وایر: پیام یونسی پور

رسانه‌های ایران خبر داده‌اند که دیدار تیم‌های تراکتور و پرسپولیس به جای ورزشگاه ۷۰ هزار نفری یادگار تبریز باید در ورزشگاه «قاسم سلیمانی» با گنجایش ۳هزار نفر برگزار شود.

منابع «ایران وایر» می‌گویند این تصمیم نه تنها باشگاه تراکتور را شوکه کرد که حتی در خارج از فدراسیون فوتبال و هم‌زمان با ناآرامی‌ها در شهر مشهد، در نهادهای اطلاعاتی و امنیتی گرفته شده بود.
خبرگزاری دولت یک هفته قبل از آمادگی ورزشگاه یادگار گفته بود
سازمان لیگ برتر فوتبال ایران، ۲۴آبان۱۴۰۴ تصمیم گرفت به دلیل حضور تیم فوتبال ایران در رقابت‌های چهارجانبه امارات، دیدار مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی میان تیم‌های تراکتور و پرسپولیس را به تعویق بیاندازد. این بازی قرار بود جمعه ۳۰آبان۱۴۰۴ به میزبانی ورزشگاه یادگار تبریز برگزار شود.

سازمان لیگ برتر فوتبال ایران به عنوان متولی و برگزار کننده رقابت‌های لیگ و جام حذفی در بیانیه‌اش اعلام کرد که زمان این دیدار متعاقبا اعلام می‌شود. هم‌زمان مدیران باشگاه تراکتور از به تعویق افتادن این بازی به دو دلیل استقبال کردند؛ فشرده نشدن مسابقات این تیم در جام حذفی و لیگ نخبگان آسیا و همین طور بازگشت دوباره به ورزشگاه یادگار تبریز.

زمین چمن ورزشگاه یادگار از هفته اول آبان ۱۴۰۴ زیر کشت مجدد رفت تا مورد ترمیم قرار بگیرد. در این مدت تراکتور مجبور بود مسابقاتش را در ورزشگاه قاسم سلیمانی (بنیان دیزل سابق) برگزار کند.

 خبرگزاری دولتی «ایرنا» یک هفته قبل یعنی ۱۶آذر۱۴۰۴ در گزارشی مفصل از آماده شدن قطعی زمین چمن ورزشگاه یادگار نوشت و مدعی شد که نه تنها «قارچ‌های چمن» از بین رفته که زمین به صورت کامل ترمیم شده است. ایرنا به نقل از مدیران باشگاه تراکتور و مسوولان ورزشگاه یادگار خبر داده بود که بازی‌های تراکتور مقابل پرسپولیس در جام حذفی و برابر «الدحیل» قطر در لیگ نخبگان آسیا به طور قطع در ورزشگاه یادگار تبریز برگزار خواهد شد.
چه نهادی دستور به تغییر ورزشگاه داد؟
ساعاتی پیش از انتشار رسمی خبر تغییر زمین میزبانی تراکتور از پرسپولیس و انتقال مکان مسابقه از یک ورزشگاه ۷۰ هزار نفری به ورزشگاهی که نهایتا ۳هزار نفر گنجایش دارد، خبرگزاری «تسنیم» رسانه وابسته به سپاه از «قطعی بودن» برگزار نشدن مسابقه در ورزشگاه یادگار خبر داد و نوشت: «پیگیری خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد دیدار تراکتور مقابل پرسپولیس در جام حذفی، قطعاً در ورزشگاه اختصاصی تراکتور برگزار خواهد شد و این موضوع از سوی مسئولان استانی به اطلاع مدیران باشگاه تراکتور نیز رسیده است.»

ساعاتی بعد رسانه‌ها از ارسال نامه رسمی «کمیسیون ورزش تبریز» به باشگاه تراکتور خبر دادند. «ورزش سه» در گزارش خود نوشت: «در حالی که هواداران تراکتور امیدوار بودند که دیدار این تیم مقابل پرسپولیس سرانجام در ورزشگاه یادگار امام برگزار شود اما امروز کمیسیون ورزش تبریز در نامه رسمی اعلام کرد که این ورزشگاه نمیتواند میزبان دیدار با پرسپولیس باشد.»

حد فاصل رونمایی خبرگزاری سپاه از برگزار نشدن بازی در ورزشگاه اصلی شهر تبریز با انتشار این خبر، بیش از ۲ ساعت زمان قرار داشت.

کمیسیون ورزش تبریز که این خبر را به باشگاه تراکتور ابلاغ کرده، در حقیقت بی‌ربط‌ترین نهاد ممکن با موضوع میزبانی رقابت‌های لیگ برتر، جام حذفی و لیگ‌های آسیایی در شهر تبریز است.

کمیسیون ورزش به عنوان یکی از زیرشاخه‌های شورای شهر تبریز شناخته می‌شود، درحالی که مسوولیت برگزاری رقابت‌های فوتبال به صورت مستقیم زیر نظر «شورای تامین امنیت استان»، «تربیت بدنی استان»، «هیات فوتبال شهرستان» و باشگاه میزبان قرار دارد.
بازداشت‌ها در مشهد، ترس از تبریز
یک منبع آگاه به ایران وایر می‌گوید که زمزمه‌های برگزار نشدن مسابقه تراکتور و پرسپولیس از نیمه شب پنج‌شنبه ۲۱آذر۱۴۰۴ به گوش می‌رسید.

او می‌گوید که از آغاز درگیری‌ها در مشهد و بازداشت‌های گسترده در مراسم هفتم «خسرو علیکردی»، تماس‌هایی با مدیران فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های تراکتور و پرسپولیس گرفته شد مبنی بر این‌که آماده مکان برگزاری مسابقه باشند.

در جریان مراسم هفتم خسرو علیکردی وکیل خانواده‌های دادخواه و فعال حقوق بشر، اطلاعات سپاه مشهد، حدود ۴۰نفر از فعالان مدنی، زندانیان سیاسی سابق و خانواده‌های دادخواه که برای مراسم هفتم آقای علیکردی حاضر شده بودند را بازداشت کرد.

میان بازداشت شدگان، «نرگس محمدی»، برنده جایزه نوبل صلح، «علی آدینه‌زاده»، پدر دادخواه «ابوالفضل آدینه‌زاده»، نوجوان کشته شده در اعتراضات «زن زندگی آزادی» در مشهد و «پوران ناظمی»، «سپیده قلیان»، «عالیه مطلب‌زاده»، «هستی امیری»، همگی فعال مدنی و زندانی سیاسی سابق دیده می‌شدند.

منبع ایران وایر می‌گوید: «از اطلاعات سپاه تماس گرفتند، گفتند مکان بازی تغییر می‌کند. اما بر سر این‌که دستور از چه نهادی برسد بحث وجود داشت. در نهایت تصمیم گرفتند شورای شهر تبریز به باشگاه‌ها خبر بدهد. تاکید کردند که مدیران و بازیکنان تراکتور یا پرسپولیس تا زمانی که اجازه داده نشده نسبت به تغییر ورزشگاه، در رسانه‌ها یا شبکه‌های اجتماعی حق اعتراض ندارند.»

به گفته منبع ایران وایر، نگرانی از شکل گرفتن یک کلونی ۷۰هزار نفری و سر دادن شعارهایی همسو با شعارهای سر داده شده در شهر مشهد و مراسم هفتم خسرو علیکردی، مهم‌ترین دغدغه سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی برای این مسابقه است.

او با یادآوری این‌که پیش از این هم در سال ۱۴۰۱ سازمان اطلاعات سپاه، ماه‌ها جلوی برگزاری مسابقات فوتبال با حضور تماشاگران را می‌گرفت می‌گوید: «می‌دانید که این بازی خاص است. همیشه التهاب روی سکوها وجود دارد. گفته‌اند فعلا این بازی دور از هیجان برگزار شود، اگر کشور آرام بود بازی با الدحیل در لیگ نخبگان، در یادگار تبریز برگزار می‌شود.»
حکومت در زمان اعتراضات چه تصمیمی برای تماشاگران فوتبال می‌گیرد؟
از اواخر آبان۱۳۹۸، رقابت‌های ورزشی بیش از یک ماه در سراسر کشور برگزار نشد و پس از آن در بسیاری از کلان‌شهرها و شهرهای کوچک، بیش از دو ماه تماشاگران اجازه ورود به سالن‌های ورزشی و ورزشگاه‌ها را نداشتند. دلیلش اعتراضات سراسری به افزایش قیمت بنزین در ایران بود.

۷مهر۱۴۰۱ رسانه‌های ایران خبر دادند که هفته هفتم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران بدون حضور تماشاگران برگزار خواهد شد. در گزارش رسانه‌ها، دلیل این تصمیم اعلام نشد، اما ممنوعیت حضور تماشاگران در ورزشگاه، ارتباط مستقیم با آغاز اعتراضات سراسری در ایران به‌دلیل قتل حکومتی «مهسا (ژینا) امینی» داشت. این تصمیم فقط شامل فوتبال نبود؛ تمامی لیگ‌های ورزشی در سراسر ایران، پشت‌ درهای بسته مسابقات‌شان را برگزار کردند.

به تعویق انداختن مسابقات فوتبال یا برگزاری کردن بازی‌های مهم پشت درهای بسته یا در ورزشگاه‌های بسیار کوچک، اولین راه‌حل حکومت در آغاز هر اعتراضی در ایران است.

در عین حال، «احمد دنیامالی» وزیر ورزش و جوانان، پنج‌شنبه ۲۹خرداد۱۴۰۴، در اوج حملات موشکی و هوایی اسراییل به ایران در نامه‌ای به تمامی فدراسیون‌ها و انجمن‌‌های ورزشی خواست که از شنبه ۳۱خرداد۱۴۰۴، تمامی تیم‌های ملی در رشته‌های ورزشی مختلف اردوهای آماده‌سازی خود را در کشور برپا کنند و دستور داد که رقابت‌های لیگ «با حضور تماشاگران» زودتر از موعد مقرر برگزار شود.

آن‌جا تماشاگران سپر انسانی حکومت بودند و حالا هواداران و کلونی‌های تماشاگران، خطری برای موجودیت حکومت.