حمله آمریکا به کشتی عازم ایران؛ آیا روزهای سخت تهران با کارزار «فشار حداکثری» ترامپ در راه است؟

یورونیوز: روزنامه وال‌استریت ژورنال گزارش داده است که کماندوهای آمریکایی در ماه نوامبر وارد یک کشتی که مقصدش ایران بودند شدند.

بنا به همین گزارش این کشتی از مبداء چین عازم ایران بود و در اقیانوس هند مورد حمله کماندوهای آمریکایی قرار گرفت. محموله این کشتی که شامل اقلامی مرتبط با امور نظامی بود در جریان این عملیات توقیف شد.

مقام‌های آمریکایی می‌گویند این اقدام در راستای تلاش برای جلوگیری از بازسازی زرادخانه ایران انجام شد. سخنانی که تلویحا به ضربات وارده به ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل و حمله آمریکا به مراکز هسته‌ای تهران اشاره دارد.

کماندوهای آمریکایی پس از توقیف محموله کشتی مورد اشاره به آن اجازه دادند که به مسیر خود ادامه دهد. حمله‌ای که در چند صد کیلومتری ساحل سریلانکا در اقیانوس هند انجام شد.

این عملیات از آنجا اهمیت دارد که برای اولین بار است که آمریکا محموله‌ای از مبداء چین به سوی ایران را توقیف می‌کند.

به نظر می‌رسد که واشنگتن با این اقدام به تهران پیام داده باشد که اجازه بازسازی تسلیحاتی ایران را نخواهد داد و کارزار «فشار حداکثری» مورد نظر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا در جریان است.

این در حالی است که آمریکا هفته گذشته نیز اعلام کرده بود که یک نفتکش تحریم‌شده را که پیش‌تر برای انتقال نفت از ونزوئلا و ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت توقیف کرده است.

اقدامی که به نظر می‌رسد در راستای کارزار «فشار حداکثری» دونالد ترامپ علیه ایران و ونزوئلا صورت گرفت.

خبرگزاری رویترز نیز پس از توقیف نفتکش تحریم‌شده به نقل از شش منبع آگاه گزارش داده بود که واشنگتن در حال برنامه‌ریزی برای رهگیری شناورهای بیشتری است که نفت ونزوئلا و حتی ایران را حمل می‌کنند.

حمله به کشتی عازم ایران؛ «مرحله جدید از راهبرد فشار ترکیبی»
سعید جعفری، روزنامه‌نگار و تحلیلگر امور بین‌الملل درباره توقیف محموله کشتی از مبداء چین به مقصد ایران به یورونیوز گفت: «این یورش بیشتر از آن‌که «تغییر استراتژی» باشد، مرحله جدید اجرای همان راهبرد فشار ترکیبی است: بعد از حمله به زیرساخت هسته‌ای، حالا نوبت زنجیره‌های تدارکاتی است. ضمن اینکه این پیام را به تهران منتقل می‌کند که بازسازی توان نظامی و موشکی حتی از طریق چین تحت رصد آمریکا است و در دریا هم با آن برخورد می‌شود. ضمن اینکه یک پیام فرعی به پکن نیز در بطن خود دارد که اگر به صادرات اقلام حساس به ایران ادامه دهد، حتی کشتی‌های چینی هم در دریا هدف عملیات آمریکایی قرار می‌گیرند.»
ایران در نقش «بازیگر سایه» مناقشه در کارائیب
این تحلیلگر در خصوص احتمال باز شدن پای ایران به مناقشه کارائیب گفت: «ایران بازیگر سایه در مناقشه کارائیب است و همواره بخشی از یک محور ضد آمریکایی به رهبری چین و روسیه بوده است. حضور اقتصادی و فنی ایران در ونزوئلا در اندازه‌ای نیست که بتوان آن‌ را بازیگر تعیین کننده‌ای در معادلات ونزوئلا در نظر گرفت. در واقع بیش از اینکه تهران بخواهد جبهه جدیدی برای خود باز کند، این واشنگتن است که می‌خواهد «پرونده ایران در ونزوئلا» را به عنوان بخشی از فشار علیه مادورو استفاده کند.»
آیا اقدام غافلگیرکننده از سوی ترامپ علیه ایران محتمل است؟
سعید جعفری در پاسخ به این پرسش که آیا باید منتظر پاسخ غافلگیر کننده‌ای از سوی ترامپ علیه ایران بود نیز گفت: «تا مقصود از پاسخ غافلگیرکننده چه باشد؟ احتمال یک ضربه بسیار بزرگِ جدید در حد ترور قاسم سلیمانی یا حمله هسته‌ای در شرایط فعلی بسیار دور از دسترس است چرا که دولت ترامپ که تاکید دارد ایران دیگر تهدیدی برای منطقه نیست، در نتیجه توجیهی برای چنین کاری نمی‌بیند. اما بله، می‌شود انتظار اقدامات غافلگیرکننده محدود علیه ایران و شبکه منطقه‌ای‌اش را داشت (به‌ویژه در دریا، فضاهای سایبری، و زنجیره تدارکاتی). اما اقدام بزرگ‌تر بسیار بعید است مگر اینکه اتفاق غیرمنتظره‌ای مثل جهش واقعی در برنامه هسته‌ای ایران و یا کشتار نیروهای آمریکایی در منطقه صورت گیرد.»

او در پایان افزود: «همانطور که در سند امنیت ملی آمریکا آمده، از نگاه دولت ترامپ، ایران حکومتی تضعیف شده است که باید آن‌ را با ضربات موضعی کنترل کرد، بدون اینکه نیاز باشد در خاورمیانه گرفتار شد.»