ویاگرای زنانه ۳۰ سال پس از نوع مردانه به بازار آمد

ایندیپندنت فارسی: پس از نزدیک به سه دهه تمرکز صنعت داروسازی بر درمان اختلالات جنسی مردان با قرص‌هایی مانند ویاگرا، یک شرکت زیست‌فناوری آمریکایی از یک کرم حاوی سیلدنافیل برای افزایش برانگیختگی جنسی زنان رونمایی کرد؛ محصولی که با هدف بهبود جریان خون در اندام‌های تناسلی زنان طراحی شده است و می‌تواند نقطه‌ عطفی در پاسخ علمی به اختلالات جنسی شایع اما کمتر درمان‌شده زنان باشد.

ویاگرا نزدیک به ۳۰ سال است که با افزایش جریان خون در آلت تناسلی، شروع و حفظ نعوظ را برای مردان آسان‌تر می‌کند، اما زنان تا امروز عملا امکان مشابه بی‌نصیب بوده‌اند و برای کاهش میل یا برانگیختگی جنسی آنان داروی موثری وجود نداشت. اینک به‌ گزارش نیویورک‌پست، شرکت داره بایوساینس (Daré Bioscience) محصولی به نام «در تو پلی» (Dare to Play/ جسارت لذت بردن) را معرفی کرده که نخستین کرم برای افزایش جریان خون به بافت تناسلی زنان است.

این داروی موضعی که حاوی سیلدنافیل، همان ماده‌موثر ویاگرا، است، خلئی را که مدت‌ها نادیده گرفته شده بود، پر می‌کند.

به گفته سابرینا مارتوچی جانسون، مدیرعامل داری بایوساینس، مطالعات نشان می‌دهد زنان به همان اندازه مردان دچار اختلالات عملکرد جنسی می‌شوند، اما گزینه‌های دارویی بسیار کمتری برای درمان این مشکل در اختیار دارند. ما به شواهد علمی محکمی دست یافتیم که نشان می‌داد سیلدنافیل می‌تواند برای زنان هم موثر باشد، به شرطی که به‌طور خاص با در نظر گرفتن نیازهای آنان طراحی و فرمول‌بندی شود و دقیقا همین‌جا بود که وارد عمل شدیم.»

پژوهش‌ها نشان می‌دهد بیش از ۴۰ درصد زنان به نوعی اختلال در عملکرد جنسی مواجه‌اند و مشکلات مربوط به برانگیختگی از شکایت‌های شایع زنان است. این مشکل که نام رسمی آن اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان (FSIAD) است، می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی ناشی از بارداری یا یائسگی، استرس، مصرف برخی داروها، دیابت، افسردگی یا سابقه سوءاستفاده جنسی ایجاد شود.

برای مقابله با این مشکل، زنان ممکن است به روان‌درمانی، روش‌های کاهش استرس یا مصرف فلیبانسرین روی بیاورند؛ دارویی که با متعادل‌سازی هورمون‌های شیمیایی مغز مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین، میل جنسی را افزایش می‌دهد.

کرم جدید با هدف قرار دادن علائم فیزیکی اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان عمل می‌کند و با کمک به شل شدن و باز شدن رگ‌های خونی در کلیتوریس و فرج، جریان خون را در ناحیه تناسلی زنان افزایش می‌‌دهد و به افزایش رطوبت طبیعی در واژن و واکنش‌های فیزیولوژیک برانگیختگی کمک می‌کند جانسون توضیح می‌دهد: «این جریان خون است که باعث ایجاد حس گزگز، گرما و پرشدگی می‌شود. در واقع همین جریان خون به بافت‌ها است که هنگام برانگیختگی جنسی زنان، واکنش روان‌سازی طبیعی را ایجاد می‌کند.»

به گفته او، ساخت این کرم سال‌ها زمان برد. پژوهش‌های اولیه نشان داده بودند سیلدنافیل می‌تواند همان‌طور که به مردان کمک کرده است، برای زنان مبتلا به اختلالات جنسی نیز مفید باشد، اما ساخت یک قرص مخصوص زنان به دوز بسیار بالاتری سیلدنافیل (نسبت به مردان) نیاز داشت و به همین دلیل از نظر عملی امکان‌پذیر نبود. شرکت داری بایوساینس حدود یک دهه است روی ساخت محصولی با جذب سریع کار می‌کند که بتواند به‌ سرعت، آسان و ایمن، نیازهای زنان را براورده کند.

گفته می‌شود این کرم حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پس از استفاده روی ناحیه تناسلی اثر می‌گذارد.

این شرکت در کارآزمایی‌های بالینی، دریافت که استفاده از این کرم برانگیختگی، میل جنسی و ارگاسم را بهتر کرد و در مقایسه با کرم دارونما، عارضه جانبی خاصی برای آن مشاهده نشد. این محصول حتی در شرایط رابطه دهانی نیز آزمایش شد.

از عوارض شایع ویاگرا که معمولا خفیف و موقتی‌اند، می‌توان به سردرد، گرگرفتگی، سوءهاضمه، مشکلات بینایی و گرفتگی بینی اشاره کرد. به گفته جانسون، «به دلیل روش مصرف موضعی کرم در همان جایی که دقیقا به آن نیاز است، عملا عوارضی را که معمولا با ویاگرا دیده می‌شود، مشاهده نمی‌کنیم، چون دارو وارد گردش خون نمی‌شود و به همه جای بدن نمی‌رود».

با این حال، این کرم هم مانند ویاگرا، برای همه مناسب نیست و زنانی که مشکلات قلبی دارند یا دچار تبخال‌ تناسلی‌اند، باید از مصرف آن خودداری کنند.

خبر خوب این است که برای دریافت نسخه این دارو، نیازی به تشخیص رسمی اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان (FSIAD) نیست. دارِی بایوساینس همچنین در حال پیگیری دریافت تاییدیه کامل اف‌دی‌ای (FDA) است.

جانسون یادآور شد در حالی که ویاگرا از سال ۱۹۹۸ تاییدیه اف‌دی‌ای را دارد، هنوز محصول معادل و تاییدشده‌ای برای زنان وجود ندارد، در حالی که مشکلات آن‌ها نیز به همان اندازه جدی است. او در پایان گفت: «هدف این محصول اصلاح به‌تاخیر‌افتاده سیستمی است که سلامت جنسی زنان را به حاشیه رانده بود. ما می‌خواهیم با جایگزین کردن علم به‌ جای شبه‌علم و تبلیغات، این تجربه را به رسمیت بشناسیم، زیرا زنان هم شایسته راه‌حل‌های بالینی‌اند که واقعا به‌طور علمی بررسی شده باشند.»