وقتی پخمه‌های پشت میز نشین نخبه های ایرانی را فراری می‌دهند

جعفر بخشی بی نیاز - نویسنده و روزنامه نگار می نویسد:
جهان را اقتصاد اداره نمی کند.‌ حتی پول هم اداره نمی کند. جهان را تفکر و اندیشه و معرفت اداره می کند. انسان مدیریت می کند نه حیوان. انسانی که بلد است بین روشنی و تاریکی و زشتی و زیبایی مرز قائل شود و بفهمد و بداند خوب کدام است و بد کدام. بیشتر کشورها به جز تک و توک از کشورهایی مثل ایران که به راستی و واقعی روی قله اند و آن بالا را با افتخار فتح کرده اند نه با ادعا ؛ شایستگی آن را دارند که روز به روز هوای آسمانِ شهرشان را تمیزتر کنند و زمینی پاک و ضمیری سالم را به مردم هدیه دهند. مدیرانی که در دیار فرنگ هوای مغزها را دارند و به نخبگانشان بیشتر از پخمگان اهمیت میدهند. دانشمندان شان را روی سر می نشانند و عیار آن ها را به خوبی درک می کنند. بی جهت و با توصیه و رانت مشاغل حساس را به گیج ها و خنگ ها و بی سوادها نمی دهند و راننده ی نیسان را پشت فرمان هواپیما نمی نشانند. آنها بلدند طلا را کجا بگذارند و مفرغ را کجا 

او مریم میرزا خانی نیست. بیشتر از او نباشد البته کمتر از مریم نیست. لیلایی که اهل شیراز است و از هر انگشتش هنر که نه معجزه می بارد. لیلا کشاورزی یک روز با مادرش راهی اداره ای می شود که مسئولش قرار بوده این نخبه ی ایرانی را کشف کند و راهی بیابد تا آوازه ی لیلا در تمام جهان بپیچد. راننده ی همان نیسانِ داغان که حالا با همان رانت و توصیه و پدر سوخته بازی پشت میز نشسته بی خجالت و بی حیا و بی شرم جایی که مادر و دختر روبرویشان روی صندلی با ادب و تواضع نشسته اند و شرح موضوع می کنند تا توانمندی و داشته های استثنایی لیلا را به گوشِ بسته ی مدیر برسانند ؛ او بساط ناهارش را روی میز پهن کرده و با گستاخی و بی ادبی تمام همانند گاوانِ طویله شروع به نشخوار می کند‌‌. لیلا و مادرش خجالت می کشند. اما زبان به کام می گیرند و صبوری می کنند. دست آخر که معرفی لیلا و توانایی هایش تمام می شود مسئول مربوطه یک اسکناس ده هزار تومانی از جیبش بیرون می آورد دور سرش می چرخاند و چون صدقه ای در صندوق صدقات یا اهدایی به گداییِ بی نوا در سر چهار راه مقابل مادر و دختر می اندازد.
 حالا ببینیم لیلا کیست. مخترع و پژوهشگری که چندین اختراع ثبت‌ شده ی جهانی دارد. یکی از برجسته‌ ترین دستاوردهای لیلا کسب مدال طلا و نقره در مسابقات جهانی اختراعات چین به دلیل ارائه یک دستگاه پزشکی نوین است که بر پایه هوش مصنوعی و یاد گیری ماشین عمل می‌کند. این اختراع منحصر به فرد قادر به تشخیص سریع ناهنجاری‌ های اسکلتی و استخوانی ست و به طور چشمگیری فرآیند تشخیص و درمان را تسهیل می‌کند. لیلا دارای مدال‌های دیگری از جمله مدال نقره مسابقات جهانی اختراعات کانادا و مدال‌های طلا ؛ نقره و برنز المپیاد دانشجویان جهان در بخش‌ های پزشکی ؛ شیمی و هوا فضاست. او در کنار فعالیت‌های علمی یک ورزشکار حرفه‌ای در رشته تکواندو نیز هست. عضو تیم ملی تکواندو ایران است و در مسابقات جهانی هانمادانگ تکواندو موفق به کسب مدال‌های طلا نقره و برنز شده. یکی از افتخارات او کسب مدال طلا در مسابقات جهانی با وجود پای شکسته بوده که به دلیل همین مبارزه لقب بال پرنده را از سوی فدراسیون جهانی تکواندو دریافت کرده. او همچنین نویسنده و محقق کتاب چگونگی مهار سرطان در دانشگاه هاروارد آمریکاست و به عضویت سازمان جهانی یونسکو نیز درآمده. دختری روستایی از روستاهای شیراز که با اراده ی بالا و همتی تحسین برانگیز تا هاروارد آمریکا رفت. یکی بپرسد چرا ما در این مملکت درجا می زنیم و هر روزمان بدتر از دیروز است.
+64
رأی دهید
-3

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۷۱
    senator x - تهران، ایران

    مریم خانم کشاورزی؛درود بشما و خانواده ارجمندشما که چنین نابغه ای را برای دنیا پرورش دادند.موفق و سلامت و پایدار باشید.بامید آکاهی خداوند
    11
    48
    شنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۴ - ۲۲:۴۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۵۵
    hamid411 - لس آنجلس، ایالات متحده امریکا

    کلا در جایی که اسلام قوت بگیره موندن استعداد ها جایز نیست. اینجوری حداقل سودش به مردم دنیا میرسه.
    2
    35
    یکشنبه ۰۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۰:۴۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۵
    chaghalo - برلین، آلمان
    ایران در آینده میشه پخمه استان.
    2
    15
    یکشنبه ۰۲ آذر ۱۴۰۴ - ۰۶:۴۹
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۳
    Chokam - ری، ایران
    تو اسمت کشاورزیه و رفتی چین، یه نگاهی توی چین بینداز، که بزرگترین تولیدکننده برنج جهان هستن. الان شما بدبختها نصفتون که با پاجه خواری اخوند دنبال استخدام و مدیرشدن توی ادارات هستین نصف دیگه تون هم دنبال همین دانشگاه و جوایز. حاضر نیتین همون زمین رو محاسبه و مکانیزه کنین، فقط دنبال پذیرش و جایزه و مدال همین حرفها. وای به حال اینده، به روزی می افتین که پر از مدال و جایزه و کرسی دانشگاهی هاروارد و پشت میز نشینی و رانت ، اما محتاج نان بشیدالان که آب و نانتون سهمیه بندی
    0
    1
    دوشنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۴ - ۱۰:۲۴
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.