ژیلا صادقی: من صددرصد عاشق حکومتم و از خامنه‌ای خوشم میاد! + ویدیو

ژیلا صادقی، مجری تلویزیون که اخیراً در برنامه جنجالی خط قرمز نیز حواشی گسترده‌ای به پا کرده. 

در گفت‌وگو با تلویزیون اینترنتی صبا درباره علاقه شدید خود به بیان، علم و سواد رهبری و تأثیرپذیری‌اش از نحوه صحبت‌کردن ایشان، از تجربه‌هایش در آمریکا و عشق گسترده مردم به حاج‌قاسم صحبت کرده است که ویدیو مربوط به آن را در ادامه می‌توانید مشاهده کنید.

ژیلا صادقی: من صددرصد عاشق حکومتم و از خامنه‌ای خوشم میاد! pic.twitter.com/VxqZ9MQjSt

— Iranian UK (@IranianUk) November 22, 2025

----------------
اخبار مرتبط:

فحاشی ژیلا صادقی به حمید فرخ نژاد: بی غیرت، بی‌صفت، نمک‌نشناسجدیدترین استوری منتشر شده در صفحه رسمی «ژیلا صادقی»، در اینستاگرام را، خطاب به حمید فرخ‌نژاد، در پی انتشار مصاحبه‌ای جنجالی با این بازیگر را مشاهده می‌کنید.

دیده می‌شود که در ماه‌های اخیر و پس از خروج حمید فرخ‌نژاد، بازیگر شناخته‌شده ایرانی، از کشور و اقامت او در آمریکا، موجی هماهنگ و گسترده از حملات لفظی و تخریب شخصیت علیه او در فضای مجازی آغاز شده است. 

این حملات نه تنها از سوی کاربران عادی، بلکه به شکلی سازمان‌یافته توسط رسانه‌های وابسته به دولت، فعالان سایبری و چهره‌های نزدیک به حکومت دنبال می‌شود. این حجم و تداوم حملات نشان می‌دهد که مسئله صرفاً یک واکنش احساسی نیست، بلکه یک استراتژی حساب‌شده برای مقابله با یک پدیده خاص است؛ پدیده‌ای که می‌تواند برای نظام بسیار خطرناک تلقی شود.

یکی از اصلی‌ترین دلایل این هجمه، شکستن تابویی است که سال‌ها در فضای سینمای ایران وجود داشت. فرخ‌نژاد برخلاف بسیاری از هنرمندان خارج از کشور، در طول سال‌ها فعالیت در داخل ایران، با همکاری در پروژه‌های دولتی و خصوصی، بخشی از بدنه سینمای ایران محسوب می‌شد. 

خروج او از کشور و انتقادات بی‌پرده‌اش از خاک آمریکا، این تصویر را به هم زد که هنرمندان برجسته می‌توانند همزمان هم در سیستم فعالیت کنند و هم به منتقد آن تبدیل شوند. این اقدام او یک پیام قوی به سایر هنرمندان داخل کشور فرستاد که می‌توانند خط قرمزهای مرسوم را نادیده بگیرند، و این دقیقاً همان چیزی است که دستگاه‌های امنیتی و تبلیغاتی را نگران کرده است.

عامل دیگر، تلاش برای بی‌اعتبار کردن صدای مخالف از درون نظام است. حامیان حکومت به خوبی می‌دانند که سخنان یک چهره شناخته‌شده و محبوب مانند فرخ‌نژاد، که در آثار متعدد با مردم ارتباط برقرار کرده، تاثیرگذاری به مراتب بیشتری نسبت به یک فعال سیاسی ناشناس یا یک چهره اپوزیسیون از ابتدا خارج از کشور دارد. 

بنابراین، هدف از تخریب او، نه صرفاً انتقام‌گیری، بلکه تهی کردن پیام او از اعتبار است. آن‌ها می‌کوشند با متهم کردن او به ریاکاری، فرصت‌طلبی و کسب درآمد از سیستم پیش از خروج، اینگونه القا کنند که انگیزه‌های او شخصی و منفعت‌طلبانه است، نه از سر دغدغه مردم و وطن.

این حملات همچنین جنبه یک "درس عبرت" را برای سایر هنرمندان ایفا می‌کند. حکومت با ایجاد چنین فضایی، پیامی روشن به تمامی بازیگران، کارگردانان و چهره‌های فرهنگی داخل کشور می‌فرستد: «اگر از خط قرمزها عبور کنید و به مخالفت با نظام بپردازید، نه تنها از امکانات حکومتی محروم خواهید شد، بلکه با یک کمپین تخریب شخصیت گسترده روبرو می‌شوید که اعتبار، شهرت و حتی زندگی شخصی‌تان را هدف قرار می‌دهد.» 

این استراتژی مبتنی بر ترس، به منظور جلوگیری از پیوستن چهره‌های مشهور به موج اعتراضات مردمی طراحی شده و با هدف خفه کردن صدای هنرمندان و روشنفکران دنبال می‌شود.

نمی‌توان از نقش اصلی "لشکرهای سایبری" و اکانت‌های فیک در این حملات چشم‌پوشی کرد. تخریب فرخ‌نژاد صرفاً یک خشم مردمی نیست، بلکه یک عملیات سازمان‌دهی‌شده است. این نیروها با استفاده از ربات‌ها، اکانت‌های جعلی و ترندسازی‌های هدایت‌شده، تلاش می‌کنند تا فضای مجازی را به نفع روایت حکومتی تغییر دهند. 

آن‌ها با نشر اطلاعات نادرست، شایعات و حتی تهدیدات مستقیم، جوی مسموم ایجاد می‌کنند که در آن هرگونه انتقاد به چهره‌ای چون فرخ‌نژاد به یک هنجار تبدیل شود و صدای مخالفان در هیاهوی این حملات گم گردد.

این هجمه در چارچوب یک جنگ فرهنگی و ایدئولوژیک گسترده‌تر نیز قابل تحلیل است. حکومت جمهوری اسلامی همواره در تلاش بوده تا روایت مسلط بر جامعه را کنترل کند. هنرمندان و افراد مشهور، به دلیل نفوذ اجتماعی‌شان، می‌توانند این روایت را به چالش بکشند. 

زمانی که یک بازیگر محبوب از چارچوب‌های مورد نظر خارج می‌شود و مستقیماً نظام را هدف قرار می‌دهد، این اقدام به مثابه یک شورش فرهنگی تلقی می‌شود. در نتیجه، پاسخ حکومت به جای بحث و گفتگو، تخریب و حملات شخصی است تا با شکستن وجهه اجتماعی فرد، تاثیر کلام او را از بین ببرد و نشان دهد که تنها روایت مشروع، روایت رسمی است.

در نهایت، می‌توان گفت که حملات سیستماتیک به حمید فرخ‌نژاد در فضای مجازی، واکنشی چندوجهی به اقدام یک چهره محبوب است. این حملات از یک سو تلاشی برای بی‌اعتبار کردن صدای او و ممانعت از پیوستن سایر هنرمندان به جنبش مخالفان است، و از سوی دیگر، ابزاری برای جنگ روانی و کنترل فضای عمومی محسوب می‌شود. 

فرخ‌نژاد به دلیل موقعیت منحصر به فردش به عنوان فردی که از درون سیستم سینمایی ایران برخاسته و سپس در خارج از کشور به آن پشت کرده است، به نمادی از مخالفت تبدیل شده و این دقیقا همان چیزی است که حکومت را تا این حد نگران کرده است. بنابراین، هرچه او بیشتر به بیان دیدگاه‌هایش بپردازد، این هجمه سایبری نیز شدیدتر خواهد شد.