روانبخش، نماینده قم: پزشکیان «گاف» بزرگی داد، دشمن غلط میکند خامنهای را بزند
+4
رأی دهید
-27
قاسم روانبخش، نماینده قم در مجلس سخنان پزشکیان در خصوص نگرانی از کشته شدن خامنهای در جنگ ۱۲ روزه را «گاف بزرگ» خواند و نوشت: «به جای امید دادن به مردم و نومیدسازی دشمن، میگوید اگر رهبری را بزنند خودمان همدیگر را تکه تکه میکنیم، غلط میکنند که چنین اقدامی بکنند.»او افزود: «در این صورت مردم در سراسر جهان رگ حیاتشان را قطع خواهند کرد. انقلاب وابسته به شخص نیست چنان که با رحلت امام راهش را محکمتر از قبل پیش برد.»
پزشکیان در سخنرانی خود در روز ۲۰ آبان در جلسه علنی مجلس گفته بود: «در جنگ ۱۲ روزه هیچ ترسی از اینکه چه اتفاقی رخ بدهد نداشتم اما واهمه داشتم خدایی نکرده اتفاقی برای رهبری رخ بدهد. آنوقت ما با همدیگر دعوا میکنیم و اصلا لازم نیست اسرائیل بیاید.»
پزشکیان: هدف قرار گرفتن خامنهای میتواند جمهوری اسلامی را از درون فروبپاشاند
علی خامنهای و مسعود پزشکیانرادیو فرانسه: مسعود پزشکیان در سخنانی کمسابقه در مجلس هشدار داد که ثبات جمهوری اسلامی به طور کامل به امنیت علی خامنهای وابسته است و در صورت حمله به رهبر، کشور با «فروپاشی داخلی» روبرو خواهد شد. این اعتراف میزان شکنندگی ساختار سیاسی و عمق شکافهای درونی نظام را آشکار میکند.
مسعود پزشکیان، رئیسجمهوری اسلامی ایران، در سخنانی کمسابقه در مجلس اعلام کرد که جمهوری اسلامی در صورت هدف قرار گرفتن علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، با «فروپاشی از درون» مواجه خواهد شد.
او که در جلسه بررسی عملکرد دولت در چارچوب برنامه هفتم توسعه سخن میگفت، تأکید کرد که «ثبات کشور پیش از هر چیز به امنیت رهبر جمهوری اسلامی وابسته است» : عبارتی که بهطور ضمنی نشان میدهد که ساختار قدرت در ایران بر یک شخص استوار است و نبود او به عنوان ستون «خیمه نظام» میتواند آن را از هم بپاشاند.
پزشکیان با اشاره به جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل در خرداد ماه گذشته گفت که اصلیترین نگرانیاش در جریان این جنگ «بروز درگیری و شکاف داخلی» در صورت حمله احتمالی اسرائیل به علی خامنهای بوده است.
او گفت: «برای فروپاشاندن نظام، حتی نیازی به اقدام مستقیم اسرائیل نبود، اختلافات داخلی میتوانست برای از هم پاشاندن کشور کفایت کنند.» این سخنان، خواسته یا ناخواسته، اعترافی است به شکنندگی ساختار سیاسی جمهوری اسلامی و میزان وابستگی آن به وجود رهبر.
رئیسجمهوری ایران در ادامه خواستار «وحدت» و کنار گذاشتن اختلافات میان جناحهای سیاسی شد و هشدار داد که تنشهای داخلی میتواند خطرناکتر از تهدیدهای خارجی باشد. او گفت که اعتمادش به توان دفاعی کشور آسیب ندیده، اما «بیانضباطی سیاسی و نبود گفتگوی داخلی» میتواند ضربهای باشد که هیچ دشمن خارجی قادر به وارد کردن آن نیست.
پزشکیان همچنین به نارضایتی روزافزون مردم اشاره کرد و پذیرفت که دولت و مجلس در وضعیت اقتصادی کنونی مسئولیت دارند. او با تأکید بر ضرورت تدوین بودجه بدون کسری گفت: «نمیتوان کشور را در حالی اداره کرد که مردم گرسنهاند.»
ایران در کنار بحران اقتصادی، با یکی از سختترین دورههای کمآبی نیز روبروست، بحرانی که با کاهش شدید منابع آب، فرسودگی زیرساختها و مدیریت ناکارآمد تشدید شده است.
به گمان ناظران کشور به «نقطه گسست» نزدیک میشود : نقطهای که در آن بحرانهای زیستمحیطی، فشار اقتصادی و نارضایتی اجتماعی میتوانند به بیثباتی گسترده منجر شوند.
او که در جلسه بررسی عملکرد دولت در چارچوب برنامه هفتم توسعه سخن میگفت، تأکید کرد که «ثبات کشور پیش از هر چیز به امنیت رهبر جمهوری اسلامی وابسته است» : عبارتی که بهطور ضمنی نشان میدهد که ساختار قدرت در ایران بر یک شخص استوار است و نبود او به عنوان ستون «خیمه نظام» میتواند آن را از هم بپاشاند.
پزشکیان با اشاره به جنگ دوازده روزه ایران و اسرائیل در خرداد ماه گذشته گفت که اصلیترین نگرانیاش در جریان این جنگ «بروز درگیری و شکاف داخلی» در صورت حمله احتمالی اسرائیل به علی خامنهای بوده است.
او گفت: «برای فروپاشاندن نظام، حتی نیازی به اقدام مستقیم اسرائیل نبود، اختلافات داخلی میتوانست برای از هم پاشاندن کشور کفایت کنند.» این سخنان، خواسته یا ناخواسته، اعترافی است به شکنندگی ساختار سیاسی جمهوری اسلامی و میزان وابستگی آن به وجود رهبر.
رئیسجمهوری ایران در ادامه خواستار «وحدت» و کنار گذاشتن اختلافات میان جناحهای سیاسی شد و هشدار داد که تنشهای داخلی میتواند خطرناکتر از تهدیدهای خارجی باشد. او گفت که اعتمادش به توان دفاعی کشور آسیب ندیده، اما «بیانضباطی سیاسی و نبود گفتگوی داخلی» میتواند ضربهای باشد که هیچ دشمن خارجی قادر به وارد کردن آن نیست.
پزشکیان همچنین به نارضایتی روزافزون مردم اشاره کرد و پذیرفت که دولت و مجلس در وضعیت اقتصادی کنونی مسئولیت دارند. او با تأکید بر ضرورت تدوین بودجه بدون کسری گفت: «نمیتوان کشور را در حالی اداره کرد که مردم گرسنهاند.»
ایران در کنار بحران اقتصادی، با یکی از سختترین دورههای کمآبی نیز روبروست، بحرانی که با کاهش شدید منابع آب، فرسودگی زیرساختها و مدیریت ناکارآمد تشدید شده است.
به گمان ناظران کشور به «نقطه گسست» نزدیک میشود : نقطهای که در آن بحرانهای زیستمحیطی، فشار اقتصادی و نارضایتی اجتماعی میتوانند به بیثباتی گسترده منجر شوند.