اگر زیاد عرق می‌کنید چه کنید؟

عرق کردن طبیعی است، اما همیشه اینطور نیست، به خصوص وقتی که با بوی بد بدن مواجه می‌شویمبی بی سی: آیا تا‌ به‌ حال پیش آمده که در میانه روز یا پیش از ملاقات با فردی نگران بوی بدن خود باشید؟

چنین دلواپسی‌هایی زمانی تشدید می‌شوند که در گوشه و کنار شهر یا در اینترنت آگهی یا مطالبی می‌بینیم که می‌گویند چطور در تمام روز «کاملاً خوشبو و ترو‌تازه» بمانیم .

در چنین تبلیغاتی اینفلوئنسر‌هایی هستند که سر تا پای خود را دئودورانت می‌زنند و کلیپ‌های پر‌بازدیدی که در آنها افراد در وسایل حمل‌و‌نقل عمومی شلوغ از مسافران «بدبو» شکایت می‌کنند.

کارشناسان می‌گویند انتظار اینکه عرق نکنید غیر‌واقع‌بینانه است. عرق کردن نشانه عدم رعایت بهداشت نیست، کارکرد زیستی بدن است.

میشل اسپیر، استاد آناتومی دانشگاه بریستول بریتانیا می‌گوید: «عرق کردن فرآیندی کاملاً طبیعی و ضروری در بدن است».

بیشتر افراد بر اثر گرما، فعالیت‌ بدنی یا استرس عرق می‌کنند. عرق کردن مکانیسم تنظیم دمای بدن است.

در اینجا برای پاسخ به پرسش‌هایی درباره تعریق و خوشبو ماندن با کارشناسان گفتگو کرده‌ایم.
چرا وقتی عرق می‌کنیم بوی بد می‌دهیم؟نگرانی درباره بوی بدن در مکان‌های شلوغ بیشتر می‌شودوقتی بدن گرم می‌شود مایعی همراه با برخی نمک‌ها به صورت عرق ترشح می‌کند. این مایع تبخیر می‌شود و گرما و دمای بدن را کاهش می‌دهد.

اما عرق باعث بوی بد بدن نمی‌شود.

پروفسور اسپیر توضیح می‌دهد: «بدن ما حدود دو تا چهار میلیون غده عرق دارد که دو نوع عرق ترشح می‌کنند، عرق آب‌مانند که بدن را خنک می‌کند و عرقی که غلیظ‌‌تر و دارای چربی است».

عرق چرب‌تر در جاهایی مانند زیر بغل و کشاله ران ترشح می‌شود که باکتری‌ها آن را تجزیه می‌کنند و بوی بد بر اثر همین فرآیند به وجود می‌آید.

هرچند تعریق فرآیندی طبیعی است اما اینکه بخواهیم احساس پاکیزگی و اعتماد‌به‌نفس داشته باشیم هم طبیعی است.

البته کارشناسان می‌گویند هدف نباید جلوگیری کامل از تعریق باشد اما باید روش‌هایی استفاده کرد تا زندگی هر روزه آسوده‌تر شود.
 شستشوی منظم به عنوان برنامه بهداشت روزانه پیشنهاد می‌شودچه کنیم تا خوشبو بمانیم؟
شستشوی مرتب با آب و صابون به عنوان موثرترین روش برای رفع عرق و بوی بدن پیشنهاد می‌شود.

هنوز بحث‌هایی در مورد اینکه چند بار بهتر است دوش بگیریم وجود دارد و پیشنهادات از دوش گرفتن روزانه تا سه بار در هفته متغیر است.

پروفسور اسپیر توصیه می‌کند: «برای مثال به‌ویژه به زیر بغل، کشاله ران و پاهای خود توجه کنید».

«وقتی زیر دوش می‌رویم آب از بدن عبور می‌کند اما اغلب شستن پاهای خود را فراموش می‌کنیم. یادتان نرود که پاهای خود را هم خوب بشویید».

لباس‌هایی که می‌پوشیم هم مهم است. پارچه‌هایی با الیاف طبیعی مانند نخ و کتان رطوبت را جذب می‌کنند و آن را از بدن جدا می‌کنند اما الیاف مصنوعی عرق را روی پوست نگه می‌دارند و باعث می‌شوند افراد احساس گرما و ناراحتی بیشتری کنند.

لوازم بهداشت شخصی مانند دئودورانت‌ها و ضدعرق‌ها و خوشبو‌کننده‌ها هم روش‌های دیگر قابل استفاده هستند.

دئودورانت‌ها به طور معمول دارای الکل هستند و باعث ایجاد محیط اسیدی روی پوست می‌شوند که برای باکتری‌ها نامناسب است. همچنین با بوی خود بوی عرق را می‌پوشانند.

ضدعرق‌ها دارای نمک‌های آلومینیوم هستند که با بستن منافذ برخی از غدد عرق میزان تولید عرق را کاهش می‌دهند.

توصیه می‌شود ضد عرق‌ها را شب استفاده کنید که صبح آنها را از بدن خود بشویید. متخصصان پوست می‌گویند چون غدد عرق شب‌ها فعالیت کمتری دارند به همین دلیل آلومینیوم آسان‌تر جذب می‌شود و نمک‌ها به تدریج غدد عرق را می‌پوشانند و نتیجه به مرور زمان اثر آن آشکار می‌شود.
آیا ضدعرق‌ها زیان‌بار هستند؟
مدت‌هاست پرسش‌هایی درباره ایمنی استفاده از ضد عرق‌ها و ارتباط آن با سرطان پستان و بیماری آلزایمر به وجود آمده است.

دکتر نورا جعفر، متخصص پوست می‌گوید: «شواهد موجود تاکنون اطمینان‌بخش بوده است. هیچ پژوهش معتبری سرطان‌زا بودن ضد عرق‌ها را ثابت نکرده است».

او می‌گوید: «نمک‌های آلومینیوم منطقه‌ای و بازگشت‌پذیر عمل می‌کنند. وقتی غدد عرق را می‌بندند پس از مدتی به طور طبیعی همراه با لایه‌های پوست می‌ریزند».

هرچند استفاده نامناسب از این محصولات ممکن است منجر به مشکلات و بیماری‌های پوستی شود. پروفسور اسپیر می‌گوید: «محصولاتی را در نظر بگیرید که می‌گویند به مدت ۷۲ ساعت یا ۴۸ ساعت بدن شما را خوشبو نگه می‌دارند».

«اگر فردی از چنین ضد عرق‌هایی به جای شستشوی منظم استفاده کند احتمال دارد دچار مشکلاتی شود چون آنها غدد عرق را مسدود می‌کنند».

ترکیب عرق و سلول‌های پوست هم باعث بسته شدن غدد عرق و تحریک و التهاب پوست می‌شود.

متخصصان پوست می‌گویند بهترین روش برای استفاده از محصولات دارای آلومینیوم زمانی است که زیر بغل کاملاً خشک باشد. اگر مرطوب باشد کلرید آلومینیوم در ترکیب با آب اسید هیدروکلریک تولید می‌کند که باعث تحریک پوست می‌شود.
آیا دئودورانت‌های طبیعی اثر دارد؟دئودورانت‌های طبیعی در میان افرادی که می‌خواهند به جای استفاده از مواد شیمیایی از مواد طبیعی استفاده کنند محبوبیت پیدا کرده استدئودورانت‌های طبیعی محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند و اغلب به عنوان محصول جانشین برای افرادی که از نمک‌های آلومینیوم و عطر‌های مصنوعی پرهیز می‌کنند عرضه می‌شوند.

دراین محصولات به طور معمول از ضدباکتری‌های طبیعی یا روغن‌های گیاهی برای از بین بردن بوی ناخوشایند یا موادی مانند نشاسته برنج تاپیوکا برای جذب رطوبت استفاده می‌شود.

دکتر جعفر می‌گوید: «این محصولات چون غدد عرق را مسدود نمی‌کنند ملایم‌تر هستند و بیشتر با بوی بد و نه عرق مقابله می‌کنند اما طبیعی همیشه به معنای فقدان تحریک یا التهاب نیست. روغن‌های گیاهی یا جوش شیرین هم می‌تواند باعث تحریک پوست‌های حساس شود».

در مورد تأثیر آنها متخصصان معتقدند نتیجه بستگی به افراد دارد.

نوع باکتری‌های موجود بر پوست و مواد موجود در دئودورانت تعیین می‌کند که تا چه اندازه برای رفع بوی بد می‌تواند موثر باشد.

اگر خیلی عرق می‌کنید شاید به اندازه کافی قوی نباشند. هرچند اگر بخواهید از آلومینیوم پرهیز کنید انتخاب خوبی هستند.
آیا می‌توانم دئودورانت را سرتاسر بدنم استفاده کنم؟
دئودورانت‌های سراسر بدن برای رفع بوی بد تا ساعت‌ها پس از استفاده عرضه و تبلیغ می‌شوندبرخی افراد نه فقط نگران این هستند که کدام دئودورانت یا ضد عرق بهتر است بلکه می‌خواهند بدانند در کدام قسمت‌های بدن می‌توانند از آنها استفاده کنند.

دئودورانت‌های جدیدی در بریتانیا و آمریکا برای استفاده در سرتاسر بدن از جمله زیر پستان‌ها، روی باسن و ناحیه تناسلی عرضه شده‌اند.

این محصولات وعده می‌دهند تا شستشوی بعدی خوشبو می‌مانید، برخی از آنها حتی می‌گویند تا ۷۲ ساعت بوی بدن را مهار می‌کنند اما کارشناسان می‌گویند لزومی ندارد سرتاسر بدن به‌ویژه ناحیه تناسلی را دئودورانت بزنید.

دکتر جعفر هشدار می‌دهد: «بخش بیرونی آلت تناسلی زنان و کشاله ران مناطق بسیار حساسی است. استفاده از دئودورانت‌های معمولی خطر تحریک پوستی و واکنش‌های حساسیتی و اختلال در میکروبیوم طبیعی و میزان اسیدیته این ناحیه را دارد».

«تمیز کردن ملایم با آب و صابون به طور معمول تنها کاری است که لازم است انجام دهید».
وقتی عرق کردن تبدیل به بیماری می‌شود
برخی افراد دچار هیپر‌هیدروز یا تعریق بیش‌ازحد هستند، نوعی بیماری که فرد بیش از میزان تعریق طبیعی بدن برای تنظیم دما عرق می‌کند.

به گفته انجمن بین‌المللی هیپر‌هیدروزغده‌های عرق که عرق چرب تولید می‌کنند نسبت به محرک‌ها بیش از حد واکنش نشان می‌دهند و بیش از اندازه عرق تولید می‌کنند.

پزشکان می‌گویند این عارضه می‌تواند نشانه بیماری‌های دیگری باشد و گاهی به دلیل تغییرات هورمونی، اختلالات تیروئید، عفونت‌ها یا اختلالات متابولیسمی روی می‌دهد.

در این عارضه ضد عرق‌های قوی که میزان بالایی نمک‌های آلومینیوم دارند و غدد عرق را مسدود می‌کنند تجویز می‌شود.

تزریق بوتاکس هم باعث کاهش تعریق می‌شود. عمل جراحی برای برداشتن غدد عرق هم روش دیگری برای مهار بیماری است.

پروفسور اسپیر می‌گوید: «اگر فردی احساس می‌کند بیش از اندازه عرق می‌کند اولین توصیه‌‌ای که به آنها می‌کنم این است که از این موضوع احساس شرم نکنند و از فرد متخصص کمک بگیرند».