هوشنگ نهاوندی، سیاستمدار و وزیر در حکومت محمدرضا شاه، در ۹۳ سالگی درگذشت

هوشنگ نهاوندی، سیاستمدار ایرانی در دوره حکومت محمدرضا شاه که در دوره‌های مختلف وزیر علوم و آبادانی و مسکن بود، روز ۲۷ مهرماه در ۹۳ سالگی در بروکسل درگذشت.

آقای نهاوندی که تحصیلکرده رشته حقوق در دانشگاه تهران و دکترای اقتصاد دولتی از دانشگاه پاریس بود، در دولت حسنعلی منصور وزیر مسکن و آبادانی شد و در سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ ریاست دانشگاه شیراز را برعهده داشت.

او بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۵ نیز رئیس دانشگاه تهران بود و در بحبوحه انقلاب سال ۵۷، در دولت جعفر شریف امامی وزیر علوم شد.

آقای نهاوندی پس از انقلاب، کشور را ترک کرد و به مدت ۱۴ سال استاد دانشگاه پاریس بود.

از او آثاری چون «محمدرضا پهلوی، آخرین شاهنشاه»، «آخرین روزها»، «خمینی در فرانسه» و «سه رویداد و سه دولتمرد» برجای مانده است.
هوشنگ نهاوندی، رئیس پیشین دانشگاه‌های تهران و پهلوی، درگذشت
بی بی سی: هوشنگ نهاوندی، سیاست‌مدار و از معتمدان محمدرضا شاه پهلوی در ۹۳سالگی درگذشت. او پیش از انقلاب رئیس دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی بود. آقای نهاوندی پس از انقلاب ایران ساکن بلژیک شد و در دانشگاه‌های فرانسه تدریس می‌کرد.

او تحصیل‌کرده رشته حقوق در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود و از دانشگاه دولتی پاریس مدرک دکتری اقتصاد دولتی داشت.

آقای نهاوندی در دوره‌ای وزیر آبادانی و مسکن و در ماه‌های پایانی سلطنت، وزیر علوم بود.

پیش از وزارت علوم، آقای نهاوندی مدتی رئیس دانشگاه پهلوی در شیراز و سپس رئیس دانشگاه تهران بود.

آقای نهاوندی درباره آن سال‌ها و درخصوص دوره ریاست‌اش بر دانشگاه تهران به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود در دو سال آخر ریاستش ترجمه‌ای از کتاب تاریخ عقاید اقتصادی کارل مارکس از سوی انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد که «ترجمه را بر حسب اتفاق دکتر کریم سنجابی انجام داده بود همان شخصی که وزیر دکتر [محمد] مصدق هم بود. شاه خیلی هم از چاپ این اثر ابراز رضایت کرد. روی هم رفته [شاه] شاید در دل هم راضی نبود اما این کارها را ضروری می‌دانست و تشویق می‌کرد.»
هوشنگ نهاوندی پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ ساکن بلژیک شده بودهوشنگ نهاوندی رابطه نزدیکی با حسنعلی منصور، نخست‌وزیر وقت داشت که در بهمن ۱۳۴۳ به دست فدائیان اسلام مقابل مجلس شورای ملی به قتل رسید اما روابط چندان گرمی با امیرعباس هویدا که دوره‌ای طولانی نخست‌وزیر بود، نداشت.

آقای نهاوندی در دوره ریاست بر دانشگاه تهران معتقد بود گزارش‌های دولت که به شاه می‌رسد دقیق نیستند و تلاش کرده بود خارج از روال اداری، گزارش گروهی از کارشناسان دانشگاهی درباره نرخ تورم سالانه را به اطلاع شاه برساند.

او از مخالفان خروج شاه از ایران در دی‌ماه ۱۳۵۷ بود. کمتر از یک ماه بعد از این خروج، سلطنت در ایران سقوط کرد و روح‌الله خمینی به قدرت رسید.

آقای نهاوندی به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود: «کسانی بودند که مخالف رفتن شاه از ایران بودند و من فکر می‌کنم که تاریخ حق را به آنها خواهد داد... به تمام آن گروهی که تا ساعت آخر به شاه می‌گفتند از ایران نروید... به کیش بروید یا به هر جایی می‌خواهید بروید، ارتش و دولت را آزاد بگذارید.»
هوشنگ نهاوندی از چهره‌های سیاسی نزدیک به شاه در ماه‌های منتهی به انقلاب بودآقای نهاوندی در سال ۱۳۹۰ کتابی درباره سقوط شاه و برآمدن آیت‌الله خمینی به زبان‌های فرانسه و فارسی نوشت و بخش‌هایی از کتابش را که درباره روزهای منتهی به انقلاب بهمن ۱۳۵۷ است، در اختیار بی‌بی‌سی فارسی گذاشته بود.

آقای نهاوندی در بخشی از این کتاب درباره محمدرضاشاه نوشت که او «بزرگ‌ترین و بدخیم‌ترین اشتباهات زندگی سیاسی خود را مرتکب شد. وطنش، هم‌وطنانش، ارتش توانا و برازنده‌ای را که مایه سربلندی و غرور خودش و همه ایرانیان و هنوز به وی وفادار و در انتظار فرمانش بود، رها کرد.»

او در این کتاب آقای خمینی را متهم کرده که در جریان مبارزه با شاه، از دولت‌های خارجی کمک مالی دریافت می‌کرد.

تاریخ مختصر عقاید اقتصادی و شاه‌عباس صفوی از دیگر کتاب‌های آقای نهاوندی است.

فرزندان آقای نهاوندی به نام‌های فیروزه و افسانه در بلژیک و آمریکا در امور دانشگاهی و تدریس در رشته‌های علوم انسانی فعالیت دارند.
+40
رأی دهید
-3

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۵۰
    tabatabayi - آلمان، آلمان
    چه خوب که مرد و بیش از این دروغ و جفنگ تحویل مردم نداد. بارها شاه و دربار را به عضویت در فراماسونری متهم کرد، علیه شخص شاه افترا بست و هر چه به مغز آلوده اش می رسید، به شاه نسبت می داد. ولی دریغ از یک کلمه که در مورد آخوندهای وطن فروش و چپی ها و ملی منقلی های مزدور، گفته باشد. اگر ایشان واقعا در حد یک رییس دانشگاه سواد و اطلاعات داشت، باید با دقت بیشتری رویدادهای منتهی به انقلاب را آنالیز می کرد، نه این که فقط شاه را متهم کند. کاری که اراذل و اوباش 57 ای کردند و کم نگذاشتند
    7
    5
    دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴ - ۱۷:۵۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.