سرلشکر صفوی: «دلم نمی‌خواهد در رختخواب و استخر بمیرم»؛ واکنش روزنامه جمهوری اسلامی - ویدیو

روزیاتو- آرزوی شهادت سرلشکر سید یحیی صفوی، در مراسم تشییع سردار افشار به شدت خبرساز شده؛ تا جایی که روزنامه جمهوری اسلامی نیز به آن واکنش داده است. سرلشکر سید یحیی صفوی در صحبت‌هایی در مورد اینکه آرزوی شهادت دارد گفته بود:

    امیدوارم مرگ ما را هم خداوند یه مرگ خوب قرار بده من خودم دلم نمی‌خواد تو رخت‌خواب و این چیزا و تو استخر و اینا از خدا نمی‌خوایم اینجوری. از خدا می‌خوایم یه شهادت خیلی خوب، آنی مثل حاج قاسم سلیمانی مثل حسن نصرالله…

سرلشکر صفوی: «دلم نمی‌خواهد در رختخواب و استخر بمیرم»؛ واکنش روزنامه جمهوری اسلامی pic.twitter.com/AKMf3VOyQi

— Iranian UK (@IranianUk) October 18, 2025

در ادامه روزنامه جمهوری اسلامی در پاسخ به صحبت‌های سرلشکر سید یحیی صفوی می‌نویسد:

    یکی از آقایان که در دوران طولانی جنگ تحمیلی توفیق همراهی با ده‌ها هزار جوان پاکدل و پاکباخته را برای درک فیض شهادت نیافت، دعا کرده است که «یک شهادت خیلی خوب و آنی» نصیب او شود و افزوده است: «دلم نمی‌خواهد در رختخواب و استخر بمیرم!»

    البته اینکه این خواسته برآورده می‌شود یا نه، کسی خبر ندارد و در آینده معلوم خواهد شد ولی جهت تسکین خاطر کسانی که احتمالاً چنین آرزویی دارند، ازجمله این فرد، دو نکته را خاطرنشان می‌سازد.

    یکم. به نقل جناب کلینی در روایتی کاملا معتبر از امام صادق (ع) خطاب به ابوبصیر آمده است مرده شما که با اعتقاد راسخ شیعی بمیرد «شهید» است. وی پرسید: هرچند در بستر خود بمیرد؟ امام (ع) فرمود: «آری به خدا سوگند، ‌گرچه در بستر خود بمیرد، او زنده و پیش خدای خود روزی داده می‌شود».

    با این حساب، چه باک که کسی با ایمان واقعی و پای‌بندی کامل به وظایف دینی خود، در بستر یا حتی در استخر بمیرد! نگرانی را باید جای دیگر جست که شخص، پیش از مردن و با داشتن این همه فرصت و قدرت و نفوذ، چه کاری برای آخرت خود کرده و کدام بار را از دوش خلق خدا برداشته و به ویژه از رنج روزافزون مردمان همکیش و هموطن خود کاسته است؟

    آنچه از امیرالمؤمنین (ع) نیز در نهج‌البلاغه سراغ داریم این است که فرمود: به آن کسی که جان پسر ابی‌طالب به دست اوست سوگند که هزار ضربه شمشیر بر من آسان‌تر است از مردن در بستر در غیر طاعت خداوند (و انجام وظیفه).

    دوم. آنچه مطلوب است شهادت در راه خدا است اما تعیین اینکه شهادت کجا نصیب شود، خشکی باشد یا دریا؟ آنی باشد یا تدریجی؟ چه بسا خلاف أدب سخن گفتن در محضر خدا و ناسازگار با مقام تسلیم در برابر اوست. لذا بهتر است دعای خود را این گونه تکمیل کنید:

    خدایا! به من لیاقت و توفیق شهادت را عطا کن حتی اگر «شهادت در استخر» باشد! و السلام.

------------------
یکی از انتقادات اصلی به سرلشکر صفوی و برخی از فرماندهان هم‌طراز، اصرار بر تکرار گفتمان‌های تهاجمی و جنگ‌طلبانه در حالی است که وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور نیازمند آرامش و دیپلماسی فعال است. اظهاراتی مانند اینکه «بهترین دفاع، حمله است» و تأکید مکرر بر «آمادگی برای وقوع جنگ مجدد و نهایی»، از سوی منتقدان داخلی به عنوان عواملی دیده می‌شود که تنش‌های منطقه‌ای را تشدید کرده و ریسک‌های خارجی را بر کشور تحمیل می‌کند. 

این نوع سخنان، به جای آنکه باعث ایجاد حس اقتدار هوشمندانه شود، گاهی اوقات به مثابه هشداری تلقی می‌شود که نشان‌دهنده اولویت‌بخشی بیش از حد به مسائل نظامی در برابر معضلات معیشتی و زیرساختی جامعه است، و مردم را به جای آرامش، در نگرانی دائمی از آینده مبهم فرو می‌برد.

برخی از اظهارات منتسب به سرلشکر صفوی درباره توانمندی‌های نظامی، به ویژه در مورد قدرت تخریب موشک‌ها و جزئیات عملیات‌های خاص، مورد تردید و نقد افکار عمومی و حتی برخی کارشناسان قرار گرفته است. منتقدان معتقدند که بزرگ‌نمایی‌های غیرواقعی یا غیرشفاف، که مستقیماً بر اساس شواهد عینی قابل تأیید نیستند، در درازمدت به اعتبار سخنگویان نظامی نزد مردم آسیب می‌زند. 

این نوع بیانات، به جای افزایش اعتماد ملی، فضایی از تردید ایجاد می‌کند که آیا این آمارها و ادعاها واقعاً منعکس‌کننده حقیقت در میدان است، یا صرفاً ابزاری برای جنگ روانی و مصرف داخلی. از این رو، تمرکز بر اعداد و ارقام غیرمستند، به جای تقویت اقتدار، می‌تواند به تضعیف آن منجر شود.

با وجود درجه بالای نظامی و موقعیت وی به عنوان دستیار و مشاور عالی رهبر، انتقاداتی درباره دخالت او در مسائل سیاسی داخلی و ارائه تحلیل‌های مورد مناقشه مطرح است. برای مثال، تحلیل‌های او درباره جایگاه رئیس‌جمهور (به عنوان نفر دوم کشور) یا نقد مستقیم به گفتمان اصلاحات، از سوی برخی ناظران به عنوان مصادیقی از تلاش برای جهت‌دهی به فضای سیاسی و فراتر رفتن از حدود وظایف یک مقام عالی‌رتبه نظامی تلقی می‌شود. 

این دیدگاه، معتقد است که حضور پررنگ نظامیان در مباحث سیاست داخلی و تفسیر قانون اساسی، توازن قوا را بر هم زده و فضای لازم برای فعالیت مستقل نهادهای مدنی و سیاسی را محدود می‌کند، که این امر برای رشد سیاسی جامعه مناسب نیست.

سرلشکر صفوی، به دلیل سوابق طولانی در سپاه و نزدیکی به رأس قدرت، از جایگاهی خاص و بعضاً فراتر از نقد در فضای رسمی برخوردار است. منتقدان این وضعیت را نامطلوب می‌دانند، زیرا نبود مکانیسم‌های شفاف و مؤثر پاسخگویی، موجب می‌شود که تصمیمات و اظهارات او به آسانی به چالش کشیده نشود. 

این مسأله در حوزه استراتژیک، می‌تواند خطراتی در پی داشته باشد؛ چرا که تئوری‌های نظامی و تحلیل‌های امنیتی‌ای که از سوی او و هم‌فکرانش مطرح می‌شود، مستقیماً بر سیاست‌های کلان کشور تأثیر می‌گذارد، بدون آنکه نیاز به تأیید کارشناسان غیرنظامی یا پاسخگویی به نگرانی‌های عمومی باشد. 

این مصونیت نسبی از نقد صریح، خود می‌تواند مانعی بر سر راه اصلاح و بهینه‌سازی سیاست‌ها و گفتمان رسمی کشور باشد.