دختر حسن نصرالله: مردم ایران هر چه داشته‌اند به «مقاومت» کمک کرده‌اند

زینب نصرالله،‌ دختر حسن نصرالله،‌ دبیرکل کشته‌شده حزب‌الله لبنان،‌ گفت که دوست دارد مادرش هم «شهید» شود و افزود به این موضوع افتخار می‌کند. او خطاب به مردم ایران افزود: «شمایید که هر آنچه داشته‌اید به مقاومت کمک کرده‌اید، مجروحان پیجر را در آغوش گرفتید و پای مقاومت ایستاده‌اید.»

دختر نصرالله گفت پدرش دعا می‌کرد «خدا باقی عمر او را گرفته و به خامنه‌ای اضافه کند.»

زینب‌ نصرالله خطاب به خامنه‌ای گفت پدرش در «عشق» رهبر جمهوری اسلامی ذوب شده بود.

--------
اخبار مرتبط

کمک‌های مالی ایران به حزب‌الله لبنان: از جیب مردم ایران
رابطه راهبردی میان جمهوری اسلامی ایران و حزب‌الله لبنان فراتر از یک اتحاد سیاسی صرف است و ابعاد حیاتی آن در حمایت‌های مالی گسترده ایران از این گروه متبلور می‌شود. این پشتیبانی اقتصادی، که منشأ اصلی آن به دارایی‌ها و منابع درآمدی ایران بازمی‌گردد، نقشی محوری در تبدیل حزب‌الله به قدرتمندترین بازیگر غیردولتی در خاورمیانه ایفا کرده است. 

در حالی که حامیان این سیاست، آن را یک سرمایه‌گذاری حیاتی برای امنیت ملی و گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران می‌دانند، منتقدان داخلی و خارجی این هزینه‌های هنگفت را در تضاد با نیازهای مبرم اقتصادی مردم ایران و عاملی برای تشدید تحریم‌های بین‌المللی می‌دانند. شفافیت نداشتن در مورد حجم و کانال‌های این کمک‌ها، این موضوع را به یکی از جنجالی‌ترین مباحث در افکار عمومی ایران تبدیل کرده است.

میزان و دامنه این کمک‌های مالی، به دلیل ماهیت محرمانه و غیردولتی بودن، هرگز به طور رسمی توسط مقامات ایرانی یا حزب‌الله اعلام نشده است. با این حال، گزارش‌ها و ارزیابی‌های نهادهای اطلاعاتی و رسانه‌های بین‌المللی، ارقام قابل توجهی را مطرح می‌کنند که حاکی از یک جریان مالی مستمر و سنگین است. 

بر اساس بسیاری از برآوردها، ایران سالانه بین ۷۰۰ میلیون تا ۱ میلیارد دلار به حزب‌الله کمک مالی می‌کند (برآورد اسرائیل و برخی منابع دیگر). در یک گزارش مربوط به سال ۲۰۱۸، یک مؤسسه بین‌المللی این مبلغ سالانه را بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون دلار اعلام کرد. البته، آمارهای دیگری نیز وجود دارد؛ گزارش‌های قدیمی‌تر (حدود سال‌های ۹۰ و ۹۳ شمسی) بودجه سالانه حزب‌الله توسط ایران را در حدود ۳۵۰ میلیون دلار ذکر کرده بودند، در حالی که برخی دیگر از برآوردها (مانند نهادهای امنیتی آمریکا) رقم ۲۰۰ میلیون دلار کمک سالانه نقدی را در گذشته گزارش داده‌اند.

این کمک‌های مالی نه تنها برای تأمین تسلیحات و تقویت بازوی نظامی حزب‌الله (شامل موشک‌ها و تجهیزات لجستیکی)، بلکه برای حمایت از شبکه گسترده اجتماعی و خدماتی این گروه نیز به کار می‌رود. حسن نصرالله، دبیرکل پیشین حزب‌الله، در یک سخنرانی عمومی به صراحت این وابستگی را تأیید کرده و گفته بود: «نان، آب، پول، اسلحه و موشک‌های ما همگی از ایران می‌رسد… و تا ایران پول دارد، حزب‌الله هم پول دارد.» علاوه بر بودجه عمومی، ایران به هر نیروی فعال حزب‌الله، مبلغی در حدود ۱۳۰۰ دلار حقوق ماهانه پرداخت می‌کند که نشان‌دهنده یک تعهد مالی عمیق و مداوم برای حفظ نیروی انسانی این گروه است.

یکی از برجسته‌ترین ابعاد این کمک‌ها، تأثیر مستقیم بر زندگی روزمره مردم ایران است. در سال‌هایی که ایران با کسری بودجه مزمن، تورم بالا، تحریم‌های کمرشکن و بحران‌های اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند، تخصیص این مبالغ کلان به خارج از مرزها، اعتراضات و انتقادهای گسترده‌ای را در داخل کشور به دنبال داشته است. 

منتقدان معتقدند که این هزینه‌ها، منابع حیاتی را از بخش‌های ضروری داخلی مانند سلامت، آموزش، و زیرساخت‌ها منحرف کرده و بار فقر را بر دوش طبقات ضعیف جامعه افزایش می‌دهد. این نارضایتی عمومی در شعارهای اعتراضی سال‌های اخیر مردم ایران منعکس شده که به صراحت نسبت به هزینه‌های خارجی اعتراض کرده‌اند.

کانال‌های انتقال مالی و سازوکارهای دور زدن تحریم‌ها برای رساندن این پول‌ها به لبنان، بخش دیگری از پیچیدگی این موضوع است. نهادهایی چون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نهادهای حمایتی مرتبط با ایران، از جمله بنیاد شهید، به عنوان مجریان اصلی این انتقال‌ها شناخته می‌شوند. این فعالیت‌ها به طور مداوم تحت نظر و تحریم‌های سخت‌گیرانه آمریکا و متحدانش قرار دارند. هرگونه تلاش برای اجرای این تحریم‌ها (مانند مسدود کردن حساب‌های بانکی وابسته به حزب‌الله در لبنان) نشان می‌دهد که جریان پول از ایران، نقدی و غیربانکی است و همین امر ردیابی و قطع آن را دشوار می‌سازد.

در سمت دیگر، مدافعان سیاست کمک به حزب‌الله، این هزینه‌ها را نه بخشیدن ثروت، بلکه تضمین عمق استراتژیک و دفاع پیش‌دستانه برای ایران می‌دانند. به زعم این جریان، حزب‌الله با ایجاد یک جبهه بازدارنده قوی در برابر اسرائیل، امنیت مرزهای ایران را به نوعی در عمق خاک دشمنان منطقه‌ای تأمین می‌کند و هزینه مستقیم نظامی برای دفاع از کشور را کاهش می‌دهد. 

این دیدگاه، کمک‌های مالی را در چارچوب دکترین «محور مقاومت» تعریف می‌کند و آن را ابزاری موفق برای مقابله با میلیاردها دلار هزینه نظامی آمریکا و متحدانش در منطقه می‌داند.

با وجود توجیهات استراتژیک، پیامدهای منطقه‌ای و بین‌المللی این کمک‌ها برای ایران هزینه‌بر بوده است. حمایت مالی از گروهی که توسط بسیاری از کشورها به عنوان سازمان تروریستی شناخته می‌شود، ایران را با انزوای سیاسی عمیق‌تری مواجه کرده و بهانه‌ای محکم برای حفظ و تشدید تحریم‌های اقتصادی فراهم آورده است. 

این موضوع به خصوص در بحران‌های لبنان مشهود است؛ جایی که قدرت حزب‌الله، که با پول ایران پشتیبانی می‌شود، به بن‌بست سیاسی و فروپاشی اقتصادی داخلی این کشور دامن زده و ثبات دولت لبنان را متزلزل کرده است.

در نهایت، موضوع کمک‌های مالی ایران به حزب‌الله لبنان، یک مناقشه سه‌گانه است که در محل تلاقی اقتصاد داخلی ورشکسته، راهبرد امنیت منطقه‌ای، و فشار بین‌المللی قرار دارد. 

تداوم این سیاست، تا زمانی که به طور مستقیم بر رفاه عمومی مردم ایران تأثیر بگذارد و در شرایط سخت تحریمی ادامه یابد، همچنان به عنوان یک معضل حیثیتی و مالی در صحنه سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی باقی خواهد ماند و شکاف عمیقی میان دیدگاه‌های مردم و حاکمیت ایجاد کرده است.