دو روی سکه‌ای به نام بهنام بانی؛ قرآن خوانی در صدا و سیما و کنسرت در لس‌آنجلس

حافظه تاریخی: بهنام بانی، خواننده، در صداوسیمای جمهوری اسلامی (اردیبهشت ۹۶) و در سالن کنسرت لس آنجلس (شهریور ۱۴۰۴)

ماجرای کنسرت لس آنجلس بهنام بانی از نظر یک سایت خبری داخل ایران
آسیانیوز:  کنسرت بهنام بانی در لس‌آنجلس با فروش فوق‌العاده ۳۰۰۰ بلیت در کمتر از ۱۰ روز، باعث ایجاد جنجال فراوانی در فضای مجازی و رو در رو شدن طرفداران موسیقی لس آنجلسی و موسیقی داخلی گشته است. در این یادداشت به بررسی این ماجرا و ابعاد مختلف آن می پردازیم.

لس‌آنجلس، پایتخت غیررسمی ایرانیان خارج از کشور، این روزها شاهد جنگی زیرپوستی است که از سالن کنسرت‌ها تا شبکه‌های اجتماعی ادامه دارد. وقتی بهنام بانی، خواننده پاپ مقیم ایران، تور آمریکایش را اعلام کرد، کمتر کسی پیش‌بینی می‌کرد این رویداد موسیقی به صحنه نبرد قدرت تبدیل شود. در کمتر از ۱۰ روز، ۳۰۰۰ بلیت کنسرت او به فروش رفت - رقمی که برای بسیاری از خوانندگان مقیم لس‌آنجلس یک رؤیای دست‌نیافتنی است. این موفقیت چشمگیر، نه تنها موجی از شادی در میان هوادارانش ایجاد کرد، بلکه زنگ خطر را برای امپراتوری‌های رسانه‌ای و موسیقیایی لس‌آنجلس به صدا درآورد. حالا جنگ شروع شده است؛ جنگی که در آن از تهمت و تخریب گرفته تا فشارهای اقتصادی، همه ابزارها به کار گرفته می‌شوند. این داستان تنها درباره موسیقی نیست، بلکه نبرد کهنه‌ای است بین سنت و مدرنیته، بین انحصار و رقابت، و بین نسل قدیم و جدید ایرانیان خارج از کشور.
 طی روزهای اخیر، انتشار خبر برگزاری کنسرت بهنام بانی در آمریکا و استقبال بیش از سه‌هزار نفر از این اجرا، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و فعالان حوزه موسیقی داشته است. این ماجرا اما تنها یک رویداد هنری نیست؛ بلکه به‌سرعت به موضوعی مناقشه‌برانگیز در میان تهیه‌کنندگان و هنرمندان مقیم لس‌آنجلس تبدیل شده است. بسیاری از چهره‌های باسابقه موسیقی در آمریکا، این استقبال را نشانه‌ای از بی‌توجهی به هنرمندان خارج از ایران دانسته و آن را نوعی تهدید برای جایگاه سنتی خود در بازار موسیقی معرفی کردند.در همین فضا، حمید طالب‌زاده، خواننده پاپ ساکن آمریکا، با انتشار ویدئویی به‌صراحت از مخاطبان خواست به جای حمایت از هنرمندان داخل ایران، به سامی‌بیگی - که به گفته بهمن بابازاده، کنسرتش تنها 117 بلیت فروخته -  توجه کنند و از او حمایت کنند. 
فروش 3000 بلیط کنسرت بهنام بانی در لس آنجلس
در شرایطی که بیش از یک ماه به کنسرت «بهنام بانی» در لُس آنجلس باقی مانده، بیش از 3 هزار بلیت این کنسرت در کمتر از ده روز به فروش رسید و این استقبال با عصبانیت برگزارکنندگان کنسرت های لُس آنجلس همراه شده است. در روزهای گذشته چند خواننده ایرانی خارج نشین نسبت به استقبال ویژه ایرانی های آمریکا از کنسرت بهنام بانی در این کشور انتقاد کرده اند در حالی که کلیه بلیت های کنسرت بهنام بانی به اتمام رسیده است.

در این بین مشخص شده همه برنامه ریزی های تخریب کنسرت بهنام بانی از سوی دو برگزارکننده کنسرت لُس آنجلسی هدایت و مدیریت شده است. دو نام همیشه آشنا و بدنام: «علیرضا امیرقاسمی و مسعود جمالی». چهره هایی که در همه این سالها با سیطره و استثمار خواننده های ایرانی ساکن آمریکا در تلاش برای ساختن امپراطوری خود بودند که حالا با بلوغ نسل جدید تهیه کننده های ایرانی، راهی جز تخریب و نفرت پراکنی برایشان نمانده است. علیرضا امیرقاسمی و مسعود جمالی بخاطر برگزاری کنسرت «سامی بیگی» همزمان با برگزاری تور بهنام بانی، با شکست بزرگ تجاری رو به رو شده اند و همین باعث شده از خواننده های ایرانی که در رستوران شان اجرای برنامه دارند، بخواهند علیه خواننده های ایران سخن بگویند و پمپاژ نفرت کنند!
واکنش خواننده های داخلی
این در شرایطی که خواننده های داخلی ایران بارها و بارها از بازگشت چهره های ایرانی خارج از کشور استقبال کرده اند و نهایت حسن نیت خود درباره هموطنان خود را نشان داده‌اند. از سوی چهره هایی همچون معین، شادمهر، ابی، عارف، منصور، گوگوش، قمیشی و داریوش نیز بارها در گفتگوهای تصویری درباره هنرمندان داخل ایران با خوشرویی و احترام سخن گفته اند. موج تخریب خواننده های داخل ایران به شکل فزاینده‌ای در حال گسترش است. تلاش برای ایجاد دو قطبی، تخریب سیاسی و لقب‌های اشتباه به چهره‌هایی مستقل و هنرمند، آخرین ترفند  لُس آنجلس نشین هاست. کنسرت بهنام بانی در سالن Peacock Theater لس‌آنجلس که (۲۱ سپتامبر/ ۳۰ شهریور) با حضور بیش از ۶ هزار نفر برگزار شد، به صحنه‌ای برای نمایش شکاف‌های عمیق میان ایرانیان خارج از کشور تبدیل شد. 
حاشیه های سیاسی
این رویداد که همزمان با سالگرد «زن، زندگی، آزادی» برگزار شد، از سوی برخی چهره‌های اپوزیسیون به ‌عنوان «خیانت به خون کشته‌شدگان» محکوم شد. طالب‌زاده در ویدئویی جنجالی، بانی را «نماینده جمهوری اسلامی» خواند و مخاطبان را به کنسرت‌های جایگزین مانند سامی بیگی دعوت کرد؛ اقدامی که حامیانش آن را «کودتا علیه مافیای لس‌آنجلس» نامیدند. این رویکرد تفرقه‌افکنانه سلطنت‌طلبان که به ‌جای تقویت همبستگی، به ایجاد نفرت و دوقطبی‌سازی دامن زد، بار دیگر نشان داد این گروه بیش از پیش درگیر منافع شخصی و نمایش قدرت است تا حمایت واقعی از آرمان‌های به اصطلاح آزادی‌خواهانه.
جنجال هایی در فضای مجازی
این حمله، عمدتاً در فضای دیجیتال و رسانه‌های ماهواره‌ای اپوزیسیون شکل گرفت. در پلتفرم ایکس، هشتگ‌های تحریم وایرال شد و اکانت‌هایی مانند «حافظه تاریخی» با بازنشر ویدئوهای قدیمی بانی (مانند حمایت از «مدافعان حرم») تلاش کردند او را به ‌عنوان «همکار رژیم» قاب‌بندی کنند. تلویزیون‌هایی مانند منوتو و اینترنشنال نیز با گزارش‌های جهت‌دار، روایت «شادی در زمان عزاداری» را تقویت کردند که به تهدیدهای شخصی علیه شرکت‌کنندگان منجر شد. علیرضا امیرقاسمی، مجری شناخته‌شده، خشم خود را از این «تلاش‌های ناکام» ابراز کرد و حتی عماد طالب‌زاده، برادر حمید، به ویدئوی او واکنش نشان داد.
ابعاد مختلف ماجرا
۱. جنگ اقتصادی در پشت پرده

    شکست سنگین کنسرت سامی بیگی با تنها ۱۱۷ بلیت فروخته شده
    تهدید منافع مالی شبکه‌های حامی هنرمندان لس‌آنجلسی
    ترس از الگوسازی موفقیت هنرمندان داخلی برای دیگران

2. واکنش‌های قطبی شده

    موافقان: استقبال از "بلوغ نسل جدید تهیه‌کنندگان"
    مخالفان: اتهام‌زنی‌های سیاسی و "خیانت به خون کشته‌شدگان"
    میانه‌روها: انتقاد از "تفرقه‌افکنی سلطنت‌طلبان" در حوزه ی سیاسی
    تحلیل رسانه‌ای جنگ

3. ابزارهای تبلیغاتی مورد استفاده

    هشتگ‌های ویرال در پلتفرم X
    گزارش‌های جهت‌دار در منوتو و اینترنشنال
    استفاده از ویدئوهای قدیمی برای القای همکاری با نظام
    ایجاد روایت "شادی در زمان عزاداری"

4. واکنش‌های قابل توجه

    حمید طالب‌زاده: دعوت به تحریم و حمایت از رقبا
    عماد طالب‌زاده: واکنش غیرمنتظره به ویدئوی برادر
    هنرمندان داخلی: سکوت یا ابراز تعجب از حاشیه‌ها
پیامدهایی برای آینده
در صنعت موسیقی

    شکسته شدن انحصار شبکه‌های لس‌آنجلسی
    الهام‌بخشی به دیگر هنرمندان داخلی برای تورهای خارجی
    تغییر معادلات اقتصادی در بازار موسیقی ایرانی

برای جامعه ایرانی

    عمیق‌تر شدن شکاف‌های سیاسی و فرهنگی
    آزمونی برای بلوغ جامعه در پذیرش تفاوت‌ها
    امکان شکل‌گیری جریان‌های مستقل جدید