ببینید: برخورد یک فرد ضد مهاجر با چند مرد ایرانی در لندن: «برگردید به کشور خودتان!»

هشدار: این ویدیو حاوی الفاظ رکیک و توهین‌آمیز است.

دلایل متعددی برای افزایش برخوردهای ضد مهاجرتی در بریتانیا وجود دارد که ریشه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی عمیقی دارند. این پدیده، تنها محدود به یک عامل نیست، بلکه حاصل مجموعه‌ای از تحولات و چالش‌هایی است که جامعه بریتانیا در سال‌های اخیر با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده است.

🚨🇬🇧 This Clip out of The UK is going viral as it shows an entire Children’s Park being taken over by Military Age Fighting Men staying in a nearby Hotel.

Schools out for Summer and there isn’t a single Child playing here.

Be honest would you let your Kids go hang out here? pic.twitter.com/A7ZTXr7P5M

— Concerned Citizen (@BGatesIsaPyscho) August 21, 2025

یکی از مهم‌ترین دلایل، وضعیت اقتصادی کشور است. بریتانیا، مانند بسیاری از کشورهای اروپایی، با تورم بالا، افزایش هزینه‌های زندگی و رکود اقتصادی روبرو است. در چنین شرایطی، مهاجران اغلب به عنوان "رقبا" در بازار کار یا "باری" بر دوش سیستم رفاهی و خدمات عمومی (مانند بهداشت و آموزش) تلقی می‌شوند. 

سیاستمداران و برخی رسانه‌ها با استفاده از این نارضایتی اقتصادی، مهاجران را به عنوان مقصر مشکلات معرفی می‌کنند تا خشم عمومی را از خود منحرف کنند. این روایت، هرچند ساده‌انگارانه است، اما در میان اقشار آسیب‌پذیر جامعه خریدار دارد.

عامل دیگر، بحث برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) است. کمپین برگزیت بر اساس شعارهای ضد مهاجرتی قدرتمندی شکل گرفت. رهبران این کمپین، با وعده "بازپس‌گیری کنترل مرزها" و "کاهش مهاجرت"، احساسات ملی‌گرایانه و ضد مهاجرتی را در جامعه تقویت کردند. 

اگرچه برگزیت به پایان رسید، اما تأثیرات آن بر نگرش عمومی نسبت به مهاجران همچنان باقی است. در واقع، برگزیت به نوعی به احساسات ضد مهاجرتی مشروعیت بخشید و آن‌ها را از حاشیه به متن سیاست آورد.

همچنین، تأثیر رسانه‌ها و سیاستمداران را نمی‌توان نادیده گرفت. برخی روزنامه‌ها و شبکه‌های خبری پرمخاطب در بریتانیا، به ویژه نشریات راست‌گرا، با انتشار گزارش‌ها و مقالات جهت‌دار، به طور مداوم تصویری منفی از مهاجران ارائه می‌دهند. این رسانه‌ها اغلب مهاجران را به عنوان افرادی که از سیستم رفاهی سوءاستفاده می‌کنند یا مجرم هستند، به تصویر می‌کشند. 

این نوع پوشش خبری، کلیشه‌های منفی را تقویت کرده و ترس و نفرت از "دیگری" را در جامعه گسترش می‌دهد. سیاستمداران نیز برای کسب رأی، از این فضا استفاده کرده و با اتخاذ مواضع تند ضد مهاجرتی، سعی در جلب حمایت افکار عمومی دارند.

مسائل فرهنگی و هویتی نیز نقش مهمی دارند. بخشی از جامعه بریتانیا، به ویژه نسل‌های قدیمی‌تر، احساس می‌کنند که افزایش مهاجرت، هویت و فرهنگ سنتی کشور را تهدید می‌کند. آن‌ها نگران تغییر بافت جمعیتی و از بین رفتن سنت‌ها و ارزش‌های بریتانیایی هستند. 

این نگرانی‌ها، که اغلب با ترس از ناشناخته‌ها و پیش‌داوری‌ها همراه است، زمینه را برای رفتارهای نژادپرستانه و ضد مهاجرتی فراهم می‌کند. این بخش از جامعه، مهاجران را مسئول این تغییرات می‌دانند، حتی اگر این تغییرات ناشی از عوامل اجتماعی و جهانی دیگری باشند.

علاوه بر این، سیاست‌های دولت در قبال مهاجران، خود به ایجاد تنش‌ها دامن زده است. سیاست‌های سختگیرانه مانند طرح «روآندا»، که پناهجویان را به این کشور آفریقایی منتقل می‌کند، هرچند با هدف بازدارندگی اجرا می‌شود، اما به صورت غیرمستقیم این پیام را به جامعه می‌دهد که مهاجران، "نامطلوب" و "مسئله‌ساز" هستند. 

این سیاست‌ها، به‌جای حل مشکل، بیشتر به قطب‌بندی جامعه کمک کرده و به افزایش خصومت نسبت به مهاجران منجر شده است.

در نهایت، می‌توان گفت که افزایش برخوردهای ضد مهاجرتی در بریتانیا، یک پدیده چندوجهی است که از تلاقی مشکلات اقتصادی، تأثیرات سیاسی برگزیت، پوشش مغرضانه رسانه‌ها، نگرانی‌های فرهنگی و سیاست‌های بحث‌برانگیز دولت نشأت می‌گیرد. 

این عوامل، با یکدیگر در ارتباط هستند و یک چرخه معیوب را تشکیل می‌دهند که در آن، هر عامل، دیگری را تقویت می‌کند و به افزایش نفرت و خشونت علیه مهاجران منجر می‌شود.