ببینید: از قبرستان تا پارکینگ؛ روایت جدید از گورهای بینشان مجاهدین خلق در بهشت زهرا
+6
رأی دهید
-20
معاون شهردار تهران درباره تبدیل قبور اعضای مجاهدین خلق در قطعه ۴۱ بهشت زهرا به پارکینگ برای استفاده مردم پس از دههها خاکسپاری که امکان تغییر وضعیت قبر را به لحاظ قانونی و شرعی میدهد، توضیحاتی داد که در ادامه خواهید دید.دهه ۶۰ خورشیدی یکی از پرالتهابترین دورانها در تاریخ معاصر ایران است. پس از انقلاب ۱۳۵۷، اختلافات و درگیریها میان نیروهای مختلف سیاسی که در به ثمر رسیدن انقلاب نقش داشتند، به سرعت بالا گرفت. سازمان مجاهدین خلق که در ابتدا از متحدان انقلاب به شمار میرفت، به تدریج با رهبران جدید جمهوری اسلامی دچار اختلاف شد. این اختلافات در خرداد سال ۱۳۶۰ به اوج خود رسید و با عزل ابوالحسن بنیصدر از ریاستجمهوری و اعلام فاز نظامی توسط مجاهدین، منازعات سیاسی به فاز مسلحانه و خشونتآمیز کشیده شد. این آغاز یک دوره سرکوب گسترده بود که در آن، هزاران نفر از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق و دیگر گروههای مخالف حکومت، دستگیر، محاکمه و اعدام شدند.
از قبرستان تا پارکینگ؛ روایت جدید از گورهای بینشان مجاهدین خلق در بهشت زهرا pic.twitter.com/rs9LIoOqaK
— Iranian UK (@IranianUk) August 21, 2025
موج اول سرکوب: تابستان ۱۳۶۰ و اعدامهای روزانه
پس از ورود مجاهدین خلق به فاز مسلحانه، موج گستردهای از دستگیریها و اعدامها آغاز شد. دادگاههای انقلاب به سرعت تشکیل شدند و صدها نفر در محاکماتی کوتاه و بدون حضور وکیل، به اتهام "محاربه" و "فساد فیالارض" به اعدام محکوم شدند. گزارشهای مختلفی از اعدامهای دستهجمعی و صحرایی در این دوران منتشر شده است. برخی گزارشها از اعدام نوجوانان و زنان باردار خبر میدهند و تعداد اعدامشدگان در این مقطع به هزاران نفر میرسد. هرچند آمار دقیقی در دست نیست، اما بر اساس آمارهای منتشرشده از سوی منابع حقوق بشری و سازمانهای مخالف، اعدامهای سال ۱۳۶۰ از خونبارترین وقایع تاریخ پس از انقلاب بود.
کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷
اوج این اعدامها در تابستان سال ۱۳۶۷ رخ داد. پس از پایان جنگ ایران و عراق و عملیات فروغ جاویدان (مرصاد) توسط سازمان مجاهدین خلق، موج جدیدی از اعدامها در زندانهای سراسر کشور آغاز شد. با صدور فتوایی از سوی آیتالله خمینی، هیئتهایی به نام "هیئت مرگ" تشکیل شدند که مسئولیت رسیدگی مجدد به پرونده زندانیان سیاسی را برعهده داشتند. این هیئتها از زندانیان درباره عقاید و مواضع سیاسیشان سؤال میکردند و کسانی که همچنان بر موضع خود پافشاری میکردند، به اعدام محکوم میشدند. این اعدامها در سکوت کامل خبری انجام گرفت و اجساد قربانیان به صورت پنهانی در گورهای دستهجمعی دفن شدند.
دلایل و توجیهات حکومتی
مقامات جمهوری اسلامی این اعدامها را اقدامی ضروری برای حفظ نظام و مقابله با "محاربین" و "مفسدین" عنوان کردهاند. آنها معتقد بودند که زندانیان مجاهدین خلق حتی در داخل زندان نیز از فعالیتهای مسلحانه دست برنداشتهاند و قصد شورش و همکاری با نیروهای سازمان را داشتهاند. در فتوای آیتالله خمینی نیز به صراحت به ضرورت برخورد قاطع با "محاربین" اشاره شده بود. به باور مقامات حکومتی، این اعدامها در واقع اجرای حکم الهی علیه افرادی بود که علیه حکومت اسلامی دست به اسلحه برده بودند. برخی نیز این اعدامها را واکنشی به عملیات فروغ جاویدان میدانند.
روایتهای مخالفان و سازمانهای حقوق بشری
در مقابل، سازمان مجاهدین خلق و دیگر گروههای مخالف، این اعدامها را "جنایت علیه بشریت" و "قتلعام" مینامند. آنها تاکید دارند که بسیاری از اعدامشدگان در سال ۱۳۶۷ زندانیانی بودند که سالها از فعالیت مسلحانه دور بودند و حتی محکومیتشان رو به پایان بود. آنها معتقدند که محاکمات صورتگرفته، فاقد هرگونه اصول دادرسی عادلانه بود و تنها با پرسشهای عقیدتی، حکم اعدام صادر میشد. سازمانهای حقوق بشری بینالمللی نیز به شدت این اعدامها را محکوم کرده و خواستار پاسخگویی عاملان آن شدهاند.
پیامدهای اعدامها
اعدامهای دهه ۶۰، به ویژه کشتار سال ۱۳۶۷، زخم عمیقی بر پیکره جامعه سیاسی ایران بر جای گذاشت. این واقعه، نه تنها به سرکوب شدید مخالفان منجر شد، بلکه به موضوعی مناقشهبرانگیز در تاریخ ایران تبدیل شد که هر دو طرف، روایت متفاوتی از آن دارند. این موضوع همچنان به عنوان یک پرونده حقوق بشری باز مطرح است و خانوادههای قربانیان و فعالان حقوق بشر همچنان پیگیر شناسایی محل دفن عزیزان خود و محاکمه عاملان آن هستند. این اعدامها تا امروز نیز منبع اصلی اختلافات بین جمهوری اسلامی و سازمان مجاهدین خلق است و به یکی از مهمترین چالشهای حقوق بشری برای حکومت ایران تبدیل شده است.
۴۳
Chokam - ری، ایران
این قبرستان چیزی نیست اینها روی معدن طلا پارکینگ ساختن هنوز نفهمیدن اون زیر پاشون طلا بود. چای لاهیجان یکی از بهترین چاهای خاورمیانه در دامنه کوه لاهیجان بود نابود کردن تله کابین و ماشینرو و پارکینگ ساختند برنج آستانه تاج برنج خاورمیانه و قفقاز بودتوی شهرباران، بدون نیاز به آب زیرزمینی رو نابود کردند باغات توت تهران بهترین توتها رو برای انواع ترشیجات و مرباجات تحویل ملت میداد درخت توت یه درختی هست که اصلا آب نمی خواست یعنی مشکل کم ابی ایجاد نمی کرد یعنی اینها طلا بودندروش پارکینگ و آپارتمان و هتل ساختند همین ملت ، آب از آب تکان نخورد کدام رسانه ، کدام هنرمند ، کدام نویسنده یادی از این خفتگان در خاک کرد، اینها خفتگان واقعی خاک ایران بودند کسی از اینها یادی نکرده ، وگرنه جسد رو که همه جای جهان پهناور دفن می کنند . طلا نمیشه. کی میفهمیم روی طلا پارکینگ ساختیم؟ موقعیکه این جدالهای بیهوده سیاسی بره کنار، فضا کمی آروم بشه، گردو غبارهای سیاسی بخوابه، عین مدرنیته اروپا، مردم رو برگردونیم به این معادن طلا، تا همانجاها آن طلاها رو زنده کنند بجای جدل بیهوده سیاسی که ۵۰ ساله گرفتارشیم،
5
13
پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۸:۴۷
۴۳
paksan - ایران، ایران
مجاهدین انقدر بد کردند به مردم که واقعا کسی اهمیت نمیده. خیانت و مزدور صدام شدن و امروز هم که مزدوری سیا و موساد را میکنند برای آتش زدن و تخریب کشور به نفع دشمنان ایران . مجاهدین و کموله ها و جند الشیطان و البته یکسری جوانها که در یک زمانی با ری استار کارهایی میکردند اینها جذب موساد و سیا شده اند و عمده این تخریبها و با پرداختها و برنامه ریزی اینها صورت میگیره به نفع اسرائیل و اینها وطن فروشهایی هستند که تصور میکنند دارند برای آزادی ایران میجنگند ولی در اصل دارند برای منافع اسرائیل می جنگند و خوب مردم هم کاملا بی توجه هستند به اتفاقاتی که سر اینها میاد و فقط رسانه های موساد هستند که حساس هستند. جای خوشحالی نداره ولی نتیجه خیانت به وطن همینه که مردم بی احساس و بیزار میشوند از این افراد
2
0
جمعه ۳۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۲۳
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ