ببینید؛ بوسه علی لاریجانی بر سنگ قبر سید حسن نصرالله

علی لاریجانی، رئیس شورای عالی امنیت ملی در جریان سفر به لبنان، بر سر مزار سید حسن نصرالله، دبیرکل پیشین حزب‌الله حضور یافت. ویدیویی از این بازدید نشان می‌دهد که لاریجانی کنار مزار سید حسن‌ نصرالله زانو زده و سنگ قبر را می‌بوسد.

علی لاریجانی، چهره سیاسی شناخته شده و رئیس سابق مجلس، در سفری پرحاشیه به بیروت، پایتخت لبنان، بار دیگر نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. این سفر موجی از تحلیل‌ها و انتقادات را در داخل ایران و خارج از آن به دنبال داشت. در شرایطی که ایران با چالش‌های اقتصادی و سیاسی متعددی دست و پنجه نرم می‌کند و بسیاری از مردم درگیر مشکلات معیشتی هستند، این سفر به مثابه پاشیدن نمک بر زخم‌های جامعه تلقی شد. منتقدان معتقدند که در برهه‌ای حساس، حضور یک مقام سابق در خارج از کشور و دیدار با چهره‌های سیاسی و مذهبی لبنان، جز نمایش قدرت و جایگاه از دست رفته، ثمر دیگری ندارد و بیشتر به یک سفر شخصی و تفریحی با هزینه‌هایی گزاف شبیه است.

بوسه علی لاریجانی بر سنگ قبر سید حسن نصرالله pic.twitter.com/krczJo1mCf

— Iranian UK (@IranianUk) August 16, 2025

این سفر نه تنها در محافل سیاسی، بلکه در فضای مجازی نیز با واکنش‌های تندی روبرو شد. کاربران شبکه‌های اجتماعی با اشاره به شرایط دشوار اقتصادی و فقر روزافزون، این سفر را مصداق بارز بی‌تفاوتی مسئولین نسبت به وضعیت مردم دانستند. انتشار تصاویری از این سفر، به ویژه دیدارهای لاریجانی با سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان، این انتقادات را دوچندان کرد. در حالی که افکار عمومی از ناکارآمدی و فساد در بخش‌های مختلف گلایه‌مند است، این نوع سفرهای پرهزینه و پر سر و صدا، تنها به شکاف میان مردم و حاکمیت دامن می‌زند. بسیاری این سوال را مطرح کردند که انگیزه اصلی از این سفر چه بوده و آیا این دیدارها در راستای منافع ملی ایران انجام شده است یا تنها برای حفظ موقعیت و نفوذ شخصی؟

بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی بر این باورند که سفر لاریجانی به لبنان، بی‌ارتباط با تحولات آینده در سپهر سیاسی ایران نیست. برخی این سفر را تلاشی برای عرض اندام مجدد در صحنه سیاست و یک مانور سیاسی قلمداد کردند، به ویژه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آینده و در بحبوحه گمانه‌زنی‌ها درباره حضور یا عدم حضور چهره‌های قدیمی در این رقابت. با این حال، منتقدان این نوع حرکت‌ها را به شدت زیر سوال می‌برند و معتقدند که عرصه سیاست داخلی بیش از هر چیز به شفافیت و پاسخگویی نیاز دارد، نه به سفرهای مرموز و بی‌حاصل. مردم حق دارند بدانند که اهداف پشت پرده این سفرها چیست و چرا در شرایطی که سفره‌هایشان کوچک‌تر می‌شود، سیاستمداران با آرامش خاطر به سفرهای خارجی می‌روند.

از سوی دیگر، این سفر نشان می‌دهد که برخی از چهره‌های سیاسی، همچنان در حال و هوای گذشته و سیاست‌های سنتی خود سیر می‌کنند، غافل از اینکه جامعه ایران تغییر کرده و انتظارات مردم دیگر مثل قبل نیست. مردم به دنبال راهکارهای عملی برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود هستند، نه نمایش‌های سیاسی که هیچ گره‌ای از کارشان باز نمی‌کند. این سفر نه تنها به حل هیچ مشکلی کمک نکرد، بلکه به اعتبار و جایگاه سیاستمداران نزد مردم نیز خدشه وارد کرد و باعث شد تا باور عمومی به این که مسئولین به فکر مردم نیستند، تقویت شود.

در نهایت، می‌توان گفت که سفر جنجالی علی لاریجانی به بیروت، بیش از آنکه یک رویداد سیاسی ساده باشد، به نمادی از شکاف میان مردم و مسئولین تبدیل شد. این سفر در زمانی اتفاق افتاد که جامعه بیش از هر زمان دیگری به همبستگی و وحدت نیاز دارد، اما نتیجه آن چیزی جز افزایش بی‌اعتمادی و نارضایتی نبود. این اتفاق، زنگ خطری برای تمامی سیاستمداران است که اگر از وضعیت جامعه و مطالبات مردم دور بمانند، نه تنها جایگاه خود را از دست خواهند داد، بلکه به بی‌ثباتی و تفرقه در کشور نیز دامن خواهند زد.