از مراسم رسمی اهدای «کولر آبی دست دوم» به یک نیازمند تا اهدای جعبه چیپس به خبرنگاران

جعفر بخشی بی نیاز - نویسنده و روزنامه نگار

پارت اول:
رییس هلال احمر شهرستان بوده. نفر اول. و نفر بعدی آقای شهردار. کنار دستش هم رییس شورای شهر ایستاده بوده. و شخص مهم دیگر که نقشش در این داستان بسیار تاثیر گذار بوده‌ که اگر در قاب نمی بود هدیه هیچ ارزشی نداشت. و آن هم آقای امام جمعه بود. و آقای فرماندار هم که می بایست از قافله عقب نمی ماند و در این مراسم باشکوه حاضر می شد. می ماند نماینده محترم مردم در مجلس شورای اسلامی که این پازل را تکمیل کرد و به این قاب قداستی ارزشمند داد.

کنار همه ی اینها یک بخت برگشته ی ننه مرده هم ایستاد که قرار بود در این شوی تلویزیونی که رسانه ها کامل آن را پوشش داده بودند ؛ یک هدیه ی نفیسِ گران قیمت را از این آقایان والا مقام هدیه بگیرد. حالا هدیه چه بود. یک دستگاه کولر آبی دست دوم.
پارت دوم:
هنر نمایی‌ مدیران وطنی این بار برای مدال آوران ملی نه سکه بود و نه هدیه نقدی. مدیران شاخص استان با تلاش شبانه روزی و زحمات طاقت فرسای خود توانستند از نام آوران تیم ملی به عالی ترین شکل ممکن قدردانی کرده و در یک برنامه ی زنده ی تلویزیونی یک قابلمه را به کشتی گیر فرنگی‌ هدیه دهند.

در ادامه ی همین پارت دوم هم آرین سلیمی قهرمان ۲۰ ساله‌ی تکواندوی المپیک ۲۰۲۴ پاریس که میهمان یک برنامه تلویزیونی بود؛ وقتی از او در خصوص پاداش‌ های قهرمانی اش پرسیدند که آقایان مسئول چه هدایای نفیسی به وی داده اند گفت شهرداری بسیار زحمت کشیده بود و ظاهرا با ارگان ها و نهادهای دیگر هم رایزنی کرده بود تا بتواند یک شکلات خوری به من هدیه دهد. بعد هم یک قطعه زمین به من دادند که یازده نفر دیگه هم صاحب آن بودند.

پارت سوم:
روز پنج شنبه شانزدهم مرداد ماه سال ۱۴۰۴ حدود ساعت ۶ عصر کلی خبرنگار و خانواده ی رسانه مهمان ویژه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. از قبل هم پیامهای تبریک و پاسداشت روز خبرنگار از سوی مدیران ارشد استان تمام فضای مجازی و رسانه ای را پوشاند تا خبر از یک برنامه ویژه و غافلگیر کننده دهد. نهادهای متولی این دعوت هم خوشبختانه همانند گذشته ادارات و نهادهایی بودند که در ریخت و پاش های سخاوتمندانه دست حاتم طایی را از پشت بسته بودند. کم و کیف اجرای برنامه و حواشیِ آن بماند برای فرصتی بهتر. اما در پایان اهالی سخت کوش و تلاشگر رسانه هدیه ی بسیار نفیسی را از مسئولان استانی دریافت کردند که بعید میدانم تا آخر عمرشان فراموش کنند. شما بخوانید یک کارتن چیپس.