دوران محمدرضاشاهی؛ سربلندی ایران و ایرانی (صد سال پهلوی؛ ۱۳۰۴ تا ۱۴۰۴) - بخش بیست و نهم

بی عرضه دولت را داد به یه مشت جلاد اسلامی و به خارج فرار کرد و باعث بدبختی مردم و نابودی ایران شد. حالا پسر دیکتاتور او هم داره زور میزنه که برگرده ایران

هر چى بود جونها و مردها جونتر و مردانه تر بودند،. گوشنگى و بى آبتر از امروز هم نبودوم. مقام اسنیتم بالاتر بود. ارتباطات بین ایران و ایرانى تر بود. احترام غزت هم متقابل تر بود. عسىٰ،موسىٰ نوح..و اسلامى تر بود.

قبول کنیم دوران پهلوی از قاجار بهتر بود ولی در هیچ سطحی با الان قابل مقایسه نیست.کشور برق نداشت و قطعی برق همیسه بود. تلویزیون عصر تا شب برنامه داشت اونم دوتا شبکه که شبکه دو فقط در چند شهر بزرگ بود و اکثر مردم تلویزیون هم نداشتند. همه قسمتهای شهرهای بزرگ برق نداشت و عمده شهرستانها فقط مرکز شهر و روستاها اصلا برق نداشتند. وسایل کرمایشی نفتی بود و نفت سفید هم به سختی گیر می آمد و صف و منبع نفت کنار هر خونه ای بود. گاز کپسول بوتان و پرسی بود که باید انقدر زنگ میزدی و سرک میکشیدی تا ماشینش بیاد بپری کپسول را عوض کنی وگرنه میرفت و‌هزار مکافات. تعداد کمی خانه ها تلفن داشتند و تلفنهای همگانی بود که عموما خراب بودن و برای زنگ زدن از شهری به شهر دیگه باید میرفتی مخابرات صف بشینی. عمده مردم هفته بک روز برنج می خوردن. زمستون تقریبا هیچ میوه تابستانی گوجه و خیار وجود نداشت.خیابانها باربک با آسفالت تکه تکه. ترافیک سنگین در شهر و دود ماشینهای گازوئیلی خفه کننده. تاکسی خیلی کم‌بود.سفر رفتن سخت. خانه ها قدیمی و تازه خانه یازی مردم اواخر پهلوی بهتر شده بود عمده کارها در تهران بود .