(ویدیو) واکنش «اسکول نظام مقدس» به دست دادن فغانی با ترامپ

موضوع دست دادن علیرضا فغانی، داور سرشناس فوتبال ایران، با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، پس از قضاوت فینال جام جهانی باشگاه‌ها، همچون بمبی خبری در فضای مجازی ایران منفجر شد و واکنش‌های بسیار متفاوتی را در میان کاربران و رسانه‌ها به دنبال داشت. این تصویر، که بلافاصله پس از مراسم اهدای مدال منتشر شد، نه تنها در سطح ورزشی بلکه در ابعاد سیاسی و اجتماعی نیز مورد قضاوت قرار گرفت و به سرعت به یکی از داغ‌ترین موضوعات بحث در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. این اتفاق بار دیگر نشان داد که چگونه مرزهای ورزش و سیاست در جامعه ایران به هم گره خورده‌اند و هر کنش نمادین می‌تواند تفسیرهای متفاوتی را برانگیزد.

بخش قابل توجهی از واکنش‌ها در فضای مجازی، به شدت منفی و انتقادی بود. کاربران بسیاری، این اقدام فغانی را "خیانت به وطن"، "بی‌غیرتی" و "وطن‌فروشی" تلقی کردند. آنها با اشاره به سیاست‌های خصمانه دولت ترامپ علیه ایران، از جمله تحریم‌های اقتصادی و ترور سردار قاسم سلیمانی، معتقد بودند که دست دادن با چنین شخصیتی، توهین به مردم ایران و شهدای اخیر است. عده‌ای حتی این اقدام را با تصویر غلامرضا تختی، قهرمان کشتی ایران که به دلیل عدم رویارویی با حریف اسرائیلی مورد ستایش قرار گرفته بود، مقایسه کرده و فغانی را در نقطه مقابل "شرافت" تختی قرار دادند. این گروه از کاربران، به شدت از سکوت و عدم موضع‌گیری صریح فغانی در برابر سیاست‌های آمریکا انتقاد کردند.

در مقابل، گروه دیگری از کاربران تلاش کردند تا این حادثه را از منظری حرفه‌ای و غیرسیاسی تحلیل کنند. آن‌ها معتقد بودند که فغانی به عنوان یک داور بین‌المللی، تنها در حال انجام وظیفه حرفه‌ای خود بوده و پروتکل‌های بین‌المللی حکم می‌کنند که با مقامات حاضر در مراسم دست بدهد. این افراد تأکید داشتند که نباید یک اقدام ورزشی را تا این حد سیاسی و ایدئولوژیک کرد و فغانی را به دلیل رعایت آداب حرفه‌ای مورد قضاوت قرار داد. برخی دیگر نیز به این نکته اشاره کردند که فغانی تابعیت استرالیایی دارد و ممکن است از منظر یک شهروند استرالیایی، این دست دادن هیچ بار منفی نداشته باشد و صرفاً یک پروتکل عادی تلقی شود.

بحث‌های داغ در مورد ملیت و تعهد فغانی نیز بخش دیگری از واکنش‌ها بود. در حالی که برخی او را به دلیل اقامت در استرالیا و عدم ارتباط نزدیک با ایران، فاقد "غیرت ایرانی" می‌دانستند، عده‌ای دیگر مطرح کردند که این داور، سال‌ها برای فوتبال ایران افتخارآفرینی کرده و نباید به خاطر یک حرکت دیپلماتیک که ممکن است از نظر او بی‌اهمیت بوده باشد، تمامی گذشته‌اش زیر سوال برود. این دوگانگی در دیدگاه‌ها، نشان‌دهنده شکاف عمیق‌تر در جامعه ایران در مورد مفاهیمی چون "هویت ملی"، "وفاداری" و "سیاست" است.

برخی کاربران با نگاهی نقادانه به سیستم، دلیل این اتفاق را به "فراری دادن سرمایه‌های انسانی" از ایران نسبت دادند. آن‌ها استدلال می‌کردند که اگر شرایط لازم برای فعالیت نخبگان و ورزشکاران در داخل کشور فراهم بود، شاید آن‌ها مجبور به مهاجرت و در نتیجه مواجهه با چنین موقعیت‌هایی نمی‌شدند. این دیدگاه، تقصیر را از گردن فغانی برداشته و آن را به سیاست‌های کلان و محیط داخلی کشور حواله می‌داد که باعث می‌شود افراد مستعد، به دنبال فرصت‌هایی در خارج از مرزها باشند.

عده‌ای نیز با رویکردی واقع‌گرایانه‌تر، عنوان کردند که دست دادن با ترامپ، هرچند از نظر عده‌ای ناپسند است، اما در مقایسه با فسادها و "وطن‌فروشی‌های" بزرگتری که در کشور رخ می‌دهد، اهمیت کمتری دارد. این دسته از کاربران، با نقد سیاست‌زدگی افراطی، بر این باور بودند که باید به مشکلات اساسی‌تری پرداخت و از بزرگنمایی یک اتفاق جزئی خودداری کرد. این استدلال، به نوعی تلاشی برای تغییر مسیر بحث از یک فرد به مسائل ساختاری جامعه بود.

در مجموع، واکنش‌ها به دست دادن علیرضا فغانی با دونالد ترامپ، یک طیف گسترده از دیدگاه‌ها را شامل می‌شد؛ از خشم و محکومیت شدید تا تلاش برای توجیه حرفه‌ای و حتی دفاع از او. این تنوع در افکار، منعکس‌کننده پیچیدگی جامعه ایران و وجود گرایش‌های فکری مختلف در آن است.

 

واکنش «اسکول نظام مقدس» به دست دادن فغانی با ترامپ pic.twitter.com/KU9Quj4vkF

— Iranian UK (@IranianUk) July 17, 2025

این حادثه، بار دیگر نشان داد که چگونه یک اتفاق در ظاهر ساده ورزشی، می‌تواند به نمادی برای بحث‌های عمیق‌تر سیاسی، اجتماعی و اخلاقی در فضای عمومی ایران تبدیل شود و هر فرد در معرض قضاوت شدید قرار گیرد.