ایندیپندنت فارسی: دکتر دیلن پتکوس، متخصص خواب ساکن فلوریدا، میگوید علاوه بر مدتی که میخوابیم، ساعتی که به خواب میرویم نیز با توجه به عملکرد ساعت داخلی بدن بر سلامت ما تاثیرگذار است.
پتکوس، بنیانگذار مرکز «سلامت شبانهروزی بهینه» (Optimal Circadian Health) در فلوریدا و نویسنده کتاب پرفروش «راهحل آپنه خواب»، میگوید: «ساعت مطلوب به خواب رفتن برای همه یکسان نیست، زیرا ساعت داخلی هر فرد منحصر به خود اوست.» نیویورکپست به نقل از او مینویسد: «با این حال نقطه مشترک مطلوبی برای اغلب بزرگسالان وجود دارد و به طور کلی کیفیت خواب افرادی که بین ساعت ۹ تا ۱۱ شب به خواب میروند از کیفیت خواب افرادی که تا دیروقت بیدار میمانند بیشتر است.»
بعضی تحقیقات نشان میدهند که «شبزندهداران» احتمالا بیش از «سحرخیزان» در معرض مشکلات سلامت روان قرار دارند، اما این موضوع احتمالا بیشتر به این دلیل است که شبزندهداران مجبورند طبق برنامهای زندگی کنند که با ساعت خواب طبیعیشان هماهنگ نیست.
پتکوس میگوید: «سحرخیزان با هنجارهای اجتماعی مانند مشاغل سنتی ساعت ۹ صبح تا ۵ عصر بهتر کنار میآیند، اما هر دو گروه شبزندهداران و سحرخیزان میتوانند به یک اندازه سالم باشند، به این شرط که خواب کافی داشته باشند و به یک برنامه منظم پایبند بمانند. مسئله زمانی پیش میآید که شبزندهداران مجبور شوند به برنامه صبحگاهی پایبند باشند و همین موضوع کمخوابی و پیامدهای سلامت به همراه خواهد داشت.» صرفنظر از ساعت، ثبات در برنامه خواب بسیار مهم است.
پتکوس میگوید: «پیدا کردن زمان خواب مناسب شخصی، بخشی به علم و بخشی به خودآگاهی فردی برمیگردد.» اغلب متخصصان توصیه میکنند که بزرگسالان باید هفت تا نه ساعت خواب شبانه داشته باشند و بر همین اساس پتکوس نیز توصیه میکند که ساعت بیدار شدن مناسب خودتان را پیدا کنید تا به ساعت به خواب رفتن پی ببرید. بنابراین، اگر باید ساعت ۷ صبح بیدار شوید و میخواهید هشت ساعت بخوابید، ساعت به خواب رفتن را ۱۱ شب تعیین کنید و به آن پایبند باشید.
پتکوس همچنین توصیه میکند که به احساستان در هنگام صبح توجه کنید، نه اینکه فقط بر طول خواب متمرکز باشید. او میگوید: «اگر بعد از یک هفته هنوز احساس خستگی داشتید، زمان خواب را یک ربع تا نیم ساعت جابهجا کنید تا به نقطه مناسب خواب و بیداری برسید.» به خاطر داشته باشید که اگر در طول خواب شبانه زیاد بیدار میشوید، زودتر به رختخواب رفتن لزوما مشکل را حل نمیکند.
به گفته پتکوس: «وسوسهانگیز است که فکر کنیم زودتر خوابیدن بیدار شدن در طول خواب را جبران میکند، اما در واقع اینطور نیست. زودتر خوابیدن مثل اضافهکردن مسیرهای بیشتر به بزرگراه است، بنابراین اگر هنوز راهبندان برقرار است کمکی نخواهد کرد.» او توصیه میکند که به جای سپری کردن زمان بیشتر در رختخواب به عامل اصلی بیدار شدنها فکر کنید. پیدا کردن دلایلی مانند سروصدا، استرس یا دلایل پزشکی نتیجه را قطعا تغییر میدهد. اصلاح این مشکلات مهم است زیرا کیفیت خواب بر سلامت کلی بدن، بهخصوص در درازمدت، تاثیر بسیار میگذارد.
او تاکید میکند: «خوابیدن فقط برای رفع خستگی نیست، بلکه بر قلب، مغز و دور کمر هم تاثیر میگذارد و این موضوع از آنچه بیشتر مردم فکر میکنند جدیتر است.» به گفته او کمتر از شش ساعت خواب شبانه خطر بیماریهای قلبی را ۲۰ درصد افزایش میدهد، در حالی که «خواب نامنظم هورمونها را مختل و ایمنی را ضعیف میکند و حتی خطر اختلالات خلقی را افزایش میدهد».
با آنکه احساس گیجی ناشی از بیخوابی بسیار آزاردهنده است، مشکلات جدیتر ناشی از بیخوابی را باید کاملا جدی گرفت. در نهایت، فراموش نکنید که برنامه خواب مطلوب با افزایش سن دستخوش تغییر میشود. برای مثال، در حالی که نوجوانان به دلیل تاخیر در به خواب رفتن تا دیروقت بیدار میمانند، بزرگسالان ممکن است زودتر به خواب بروند و این فقط «یک انتخاب» نیست، بلکه ساعت بدن در حال تغییر است.
+6
رأی دهید
-0
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.