بی بی سی: روز دوم نوامبر سال ۲۰۲۰ زندگی خانواده پلیکو برای همیشه تغییر کرد. وقتی ژیزل پلیکو، به دخترش اطلاع داد که دامینیک، همسرش و پدر کارولین، برای ده سال او را بیهوش میکرده و مردان زیادی را به خانه میآورده تا به او تجاوز کنند، کارولین فقط فریاد میکشید.
ساعت ۸:۲۵ دقیقه شب بود. زندگی هیچگاه به قبل از آن تاریخ برنگشت. ژیزل با حمایت کارولین و دو پسرش، تصمیم گرفت که محاکمه همسرش و سایر مردان متجاوز را علنی کند. پرونده پلیکو بهعنوان بزرگترین محاکمه تجاوز در تاریخ فرانسه به یاد خواهد ماند.
کارولین دارین که حالا کتابی تحت عنوان «دیگر هیچگاه تو را پدر نمیخوانم» نوشته است، میگوید پلیس به او عکسهای نیمه لختی از او نشان داده که بیهوش بوده و میگوید مطمئن است که پدرش به او هم تجاوز کرده، گرچه دامینک پلیکو در دادگاه این را رد کرده بود.
دامینیک پلیکو به بیست سال و سایر مردان به سه تا ده سال حبس محکوم شدند اما آنچه بیش از همه از این پرونده به یاد میماند، شعاری است که همهگیر شد: «شرم باید متوجه متجاوز باشد نه قربانی.» اما بارنت در گفتوگویی با کارولین دارین، دختر ژیزل و دامینیک پلیکو از او میپرسد که او و خانوادهاش چطور با این فاجعه کنار آمدند.