جلسه محاکمه جواد ذبیحی در دادگاه انقلاباما در روز ۲۳ تیر ۱۳۵۹ همان دو روزنامه عصر تهران خبری منتشر کردند که جسد جواد ذبیحی در جنگلهای نارمک کشف شده است. «گروه توحیدی پیام مستضعفین» که این ترور را برعهده گرفته بود، تصاویر و پیامی را به این دو روزنامه فرستاده بود که یک روز بعد در روزنامه اطلاعات با این توضیح به چاپ رسید:
«به دنبال اعلامیه گروه توحیدی پیام مستضعفین در مورد ترور سید جواد ذبیحی، خواننده سابق مذهبی رادیو، صبح امروز (۲۴ تیر ۱۳۵۹) جنازه سید جواد ذبیحی که چند روز بعنوان ناشناس در سردخانه پزشک قانونی نگهداری شده بود، شناسایی شد.»
گفته میشود که اعضای این گروه اسلامگرا آقای ذبیحی را به شکل فجیعی به قتل رسانده بودند و بر مبنای خبر روزنامه اطلاعات، اعلامیه خود را تلفنی به روزنامهها دادند که در آن از جمله آمده بود: «بسمالله القاصم الجبارین، به عنوان اخطار هشدار به دادستان و دادگاههای انقلاب که متاسفانه سازشکاری پیش گرفتهاند و امثال مهدیونها و مهاجرانیها و وابستگان رژیم سابق و سراکیپهای ساواکیها را یکی پس از دیگری آزاد میکند اعلام میدارد که سید جواد ذبیحی در نیمه شب ۱۳۵۹/۴/۲۱ در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه به اعدام محکوم و حکم صادره به مورد اجرا گذارده شد.»
روزنامهها در روز کشف جسد، «گزارش ربودن و قتل سید جواد ذبیحی از زبان دخترش» را نیز منتشر کردند که در آن یکی از دختران آقای ذبیحی شرح بازداشت پدرش را یک روز پیش از ترورش توضیح میداد: «پدرم را دو نفر که خود را مامور اداره مبارزه با منکرات معرفی میکردند با خود بردند. آنها به زور وارد خانه ما شد و پس از اینکه پدرم را آماده حرکت از خانه کردند، گفتند تا نیم ساعت دیگر او بر میگردد. ربایندگان بهحدی عجله و شتاب داشتند که حتی اجازه ندادند پدرم کفشش را بپوشد و با دمپایی او را از خانه بیرون بردند. ساعتی پس از غیبت پدرم به دایره مبارزه با منکرات رفتیم و سراغ پدرم را گرفتیم اما با کمال تعجب آنها اظهار بیاطلاعی کردند.»
تقی روحانی، گوینده سرشناس رادیو (سمت راست) و جواد ذبیحی، خواننده مذهبی رادیو ایرانبسیاری همچنان صادق خلخالی و کمیتههای انقلاب را «مسئول ترور» آقای ذبیحی میدانند. حبیبالله بوربور در پاسخ به سایت دیدهبان ایران، دخالت ماموران کمیته را رد کرد و در مورد نقش آقای خلخالی گفت: «من هیچ خبری ندارم و بعید میدانم. چون تا با او (جواد ذبیحی) صحبت میکردیم، میگفتند اجازه بدهید کمی در مدح حضرت علی برایتان بخوانم و بعد شما خواستید، صحبت کنید. یعنی اول چهچهای برای شما میزد و دو تا متنی میخواند و بعد قبول میکرد که با او حرف بزنیم. به نظرم او با دو تا متن آقای خلخالی را راضی کرده بود که او را آزاد کرد.»
البته گروه توحیدی پیام مستضعفین چند ترور دیگر را هم انجام داد از جمله تقی روحانی، گوینده مشهور رادیو. او بهرغم شلیک به سرش جان به در برد هرچند تا هنگام مرگ در روز پنجم تیر ماه ۱۳۹۲ و در ۹۳ سالگی قدرت تکلم نداشت. اعضای این گروه هیچوقت تحت پیگرد قرار نگرفتند.
جواد ذبیحی مناجاتخوان برنامه گلها که بود؟
محمدرضا شاه پهلوی، علاقه خاصی به نحوه اجرای مناجاتهای جواد ذبیحی داشتجواد ذبیحی درکهای در سال ۱۳۰۹ در شمیران به دنیا آمد. پدرش سید اسدالله، مداح روستای درکه بود. جواد از جوانی فینه عربی به سر میگذاشت و در نشستهای مذهبی تهران و شهرستانها شرکت میکرد. با این که تحصیلات رسمی نداشت اما ردیفهای آوازی موسیقی ایران را بهخوبی یاد گرفت.
او از سال ۱۳۳۶ به دعوت داوود پیرنیا، بنیانگذار برنامه گلها به رادیو تهران رفت و برنامههای سحری بهویژه در ماه رمضان با صدای او بود. بهتدریج در اثر همکاری با استادانی چون حسن کسایی، رضا ورزنده، جلیل شهناز و احمد عبادی با موسیقی غیرمذهبی بیشتر آشنا شد اما به دلایل مذهبی نخواست با همراهی ساز شعر بخواند.
آقای پیرنیا چون دید او «سید» است و اغلب شال سبز بر گردن دارد، به فکر برنامهای افتاد که صدای مذهبی گلها باشد؛ برای اعیاد و وفاتها. از این رو «برگ سبز» شکل گرفت که بهسرعت مخاطبان فراوانی یافت تا آنجا که جواد ذبیحی به تنها مناجاتخوانی بدل شد که با شرکت در مراسم رسمی مذهبی دربار پهلوی، گویا علاقه پادشاه را نیز به اجرای خود جلب کرده بود.
صدای جواد ذبیحی، شفاف به اصطلاح زنگدار بود و با تحریرهایی که در اوج میخواند، فرم جدیدی را در مناجاتخوانی ابداع کرد که بیش از ۲۰ سال در گوش مردم ایران نشست.
آقای شجریان میگفت برای خواندن ربنا از جواد ذبیحی تاثیر فراوانی گرفته استانقلابیون اسلامگرا بلافاصله بعد از پیروزی، جواد ذبیحی را هم طاغوتی خواندند و او را متهم کردند که «خواننده شاه» بوده است. به همین دلیل اغلب آثار او را در آرشیو رادیو تهران از بین بردند. البته در آن موقع حتی اذان معروف موذنزاده اردبیلی نیز اجازه پخش نداشت در حالی که بعدها ثبت ملی شد.
محمدرضا شجریان، استاد فقید آواز ایران در سال ۱۳۹۰ به سایت «دل آواز» در مورد چگونگی خواندن دعای ربنا گفت: «… آنها نمیخواستند آثار دوره قبلی را پخش کنند. به ایشان گفتم سالهاست من از آن فضا دور شدهام و راه من با موسیقی و ارکستر تعریف شده است و الان این کار من نیست، اما ایشان گفت که فقط شما میتوانید و ما تنها شما را داریم و از من خواست برای دم افطار، مناجاتها و اذان کاری انجام بدهم. ظهر آن روز همان آیاتی را که مرحوم ذبیحی خوانده بود، پیدا کردم و دو آیه دیگر نیز از سوره آل عمران و بقره پیدا کردم و یک مطالعه ذهنی کردم که چگونه آن را بخوانم تا علاوه بر نزدیک بودن به کار مرحوم ذبیحی کار جدیدی باشد. به این فکر کردم باید آوازی باشد که علاوه بر اینکه تقلید نباشد، از اصل اثر هم خیلی دور نباشد.»