جنبش 4-بی (بدون قرار عاشقانه، بدون رابطه جنسی، بدون ازدواج و بدون بچه) از کرهجنوبی شروع شد و حالا به آمریکا رسیدهبی بی سی: پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، علاقه به جنبش «۴-بی» که پیش از این در کرهجنوبی آغاز شده بود، در نقاط دیگر جهان هم افزایش یافته است. اما چرا بعضی از زنان تصمیم میگیرند با چهار اصل این جنبش زندگی کنند: بیسکس، بیقرار عاشقانه، بیازدواج و بیفرزند؟
مین-جو پستی را به یاد میآورد که توجه زنان سراسر جهان را به خود جلب کرد: «پس از انتخابات ترامپ، مردان میگویند سقط جنین گناه است، اما همچنان انتظار دارند زنان با آنها رابطه جنسی داشته باشند. این دوگانگی نمیتواند همزمان وجود داشته باشد.»
مین-جو ۲۷ ساله، مانند چند زن دیگری که برای تهیه این گزارش با آنها صحبت کردیم، به دلیل ترس از آزار و اذیت خواست از نام واقعیاش استفاده نشود. او با اصول جنبش ۴-بی زندگی میکند: بدون قرار عاشقانه، رابطه جنسی، ازدواج و فرزندآوری.
این جنبش را فمینیستهای کره جنوبی ایجاد کردهاند. آنها در واکنش به زنستیزی در جامعه، زندگی بدون مردان را انتخاب کردهاند.
مین-جو میگوید: «ما مدام اخبار زنانی را میشنویم که از خشونت در روابط عاشقانه رنج میبرند یا حتی پس از تلاش برای پایان دادن به رابطه، به قتل میرسند.»
این جنبش با به چالش کشیدن نقشها و انتظارات سنتی جنسیتی، اکنون به آمریکا نیز رسیده است.
در هفتههای اخیر، بعد از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بحثها درباره جنبش ۴-بی در غرب نیز توجهها را به خود جلب کرده است.
فمینیستهای کره جنوبی که این جنبش را پایهگذاری کردهاند و بر اساس آن زندگی میکنند، از توجه جهانی اخیر به این جنبش هم دلگرم شدهاند و هم به دلایلی احساس دلسردی میکنند. جنبش ۴-بی چیست؟ زنی با پوشیدن لباسی که روی آن نوشته «دستگاه فروش نوزاد»، به نگاه به زنان به عنوان ابزار تولید مثل اعتراض میکندواژه ۴-بی از چهار عبارت کرهای گرفته شده است: بی یئونائه (بدون قرار عاشقانه)، بی سکشوال (بدون رابطه جنسی)، بی هون (بدون ازدواج)، و بی چولسان (بدون فرزندآوری).
پیشوند «بی» (Bi) در زبان کرهای به معنای بدون یا همان بی در زبان فارسی است.
جی-سون، که نام واقعیاش نیست، میگوید: «این یک مفهوم، یک جنبش و یک شیوه زندگی روزمره برای زنان است.»
جی-سون که قبلا رهبر گروه حقوق سقط جنین «موج-بی» بود (که ارتباطی با جنبش ۴-بی ندارد)، میگوید جنبش ۴-بی حدود سال ۲۰۱۶ از سوی چندین گروه فمینیست رادیکال ایجاد شد.
جی-سون توضیح میدهد که اصل بی هون (بدون ازدواج) در واکنش به ایده مردسالارانهای شکل گرفته که ازدواج را «کمال مطلوب» برای زنان میداند.
اصول دیگر، مانند رد رابطه جنسی، قرار عاشقانه و فرزندآوری، برای تاکید بر استقلال زنان به جنبش اضافه شده است.
جی-سون میگوید: «این یک اعتصاب نیست که به معنای نوعی اجبار باشد، بلکه انتخابی است برای احترام به خودمان.»
برای او، جنبش ۴-بی به معنای فروپاشی نظام پدرسالاری است، نه رد کردن مردان.
او توضیح میدهد: «این جنبشی است که به زنان امکان میدهد به عنوان انسان زندگی کنند. قرار عاشقانه، رابطه جنسی، ازدواج و فرزندآوری در واقعیت زنان را تضعیف میکند.»
جیسون همچنین به مفهوم جدید «۶-بی» اشاره میکند که نسخهای توسعهیافته از این جنبش است و شامل بی سو-بی (پرهیز از محصولاتی که زنان را از نظر جنسی استثمار میکند) و بی دوب-بی (حمایت زنان مجرد از یکدیگر) هم میشود.
گونگ یون-هوا، که مقالات آکادمیکی درباره این جنبش نوشته، زمانی را به یاد میآورد که تصمیم گرفت اصول ۴-بی را بپذیرد.
او میگوید: «این تصمیم در دورهای گرفته شد که با رویدادهای مهمی همراه بود.»
او به عنوان نمونه به مرگ یک زن ۲۳ ساله در ایستگاه گانگنام اشاره میکند که تنها به دلیل زن بودن مورد حمله قرار گرفت، و همین طور همهگیری فیلمبرداری پنهانی از زنان با دوربینهای مخفی و کارتل وبهارد که چنین ویدیوهایی را در فضای آنلاین توزیع میکرد.
او اضافه میکند: «بسیاری از زنان متوجه شدند که نه تنها ازدواج، بلکه حتی قرار ملاقات و رابطه جنسی هم میتواند آنها را در معرض خطر قرار دهد.»
قتل گانگنام، که در آن مردی ۳۴ ساله در سال ۲۰۱۶ زنی را در یک سرویس بهداشتی عمومی به ضرب چاقو کشت، به نقطه عطفی برای فمینیستها در سئول تبدیل شد.
زنان به خیابان آمدند و شعارهایی مانند «او تنها به خاطر زن بودن قربانی شد» سر دادند.
یون-هوا به گزارش سال ۲۰۲۰ وزارت برابری جنسیتی و خانواده اشاره میکند که نشان میداد ۴۲ درصد از مردان شرکتکننده در نظرسنجی گفتهاند که حداقل یک بار تجربه رابطه جنسی در ازای پرداخت پول را داشتهاند.
او میگوید این افشاگری باعث شده دوستانش به شکل روزافزونی نسبت به شریکهای مردشان بیاعتماد شوند.
«من هم گاهی احساس تنهایی میکنم و دلم برای روابط انسانی تنگ میشود. اما متوجه شدهام که رابطهای پر از شک و ترس، به اندازه صرف زمان و انرژی برای حمایت از دیگر زنان ارزشمند نیست.» زنان کرهای در جنبش ۴-بیزنانی که از جنبش ۴-بی حمایت میکنند، میگویند با چالشهای جدی روبرو هستند و به عنوان فمینیستهای ۴-بی که در کره جنوبی زندگی میکنند، اغلب احساس ناامنی میکنندبرای مین-جو، جنبش ۴-بی راهی است برای محافظت از خود در برابر خشونتی که زنان ممکن است در روابطشان، چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی با آن مواجه شوند.
او میگوید: «مرتکبان اغلب با حداقل مجازات روبهرو میشوند. قرار آشنایی گذاشتن در کره شبیه این است که حق آسیب زدن یا حتی گرفتن جانم را با پیامدهای ناچیز، به یک مرد واگذار کنم.»
گومسه، زنی در اوایل دهه ۳۰ زندگی که میخواهد با نام مستعار معرفی شود، میگوید تجربه عمل جراحی برای برداشتن تخمدانهایش، باعث شد سبک زندگی ۴-بی را بپذیرد.
او به یاد میآورد: «پزشکان بر بازگرداندن فعالیت تخمدانهایم تمرکز داشتند، اما نگرانی اصلی آنها تولید مثل بود. آنها با وجود بیماریام، پیشنهاد دادند تخمکهایم را منجمد کنم که شامل استخراج تخمک و تزریق هورمون بود. این موضوع باعث شد متوجه شوم که دلیل این پیشنهاد، نگاه ابزاری به بدن زن برای تولید مثل است.»
گومسه میگوید جنبش ۴-بی شکلی از مقاومت خاموش است؛ مسیری که زنان بدون اعلام آشکار، در سکوت برای کنترل فرزندآوری برگزیدهاند.
او میگوید: «این جنبش به راهی برای بقا در جامعهای تبدیل شده که صدای زنان را نادیده میگیرد. این یک بایکوت ملی علیه زنستیزی و مخالفت با فمینیسم است.»
این زنان اذعان میکنند که زندگی بر اساس اصول ۴-بی در کره جنوبی دشوار است.
مین-جو میگوید درباره تصمیم خود به دوستان مرد یا همکارانش چیزی نگفته است.
او توضیح میدهد: «فکر میکنم خطرناک است که به صورت علنی خودم را فمینیست ۴-بی معرفی کنم. دیدهام که بسیاری از فمینیستها و کسانی که از بی هون (بدون ازدواج) حمایت میکنند پس از اعلام مواضع خود در فضای آنلاین، هدف حمله سایبری قرار گرفتهاند.»
یونهوا که اکنون در استرالیا زندگی میکند، میگوید کشورش را برای خود «ناامن» میدانست.
او میگوید: «علاوه بر تجربه تبعیض جنسیتی، تنها دفاع از حقوق زنان و دنبال کردن فمینیسم باعث شد هدف تهدید قرار بگیرم که بسیار مرا نگران کرد. هر وقت آشکارا از جنبش ۴-بی حمایت میکنم، به سرعت برچسب فمینیست به من میزنند، عبارتی که میتواند در جامعه کره خصومت ایجاد کند.»
او اضافه میکند: «دلیل اینکه کره جنوبی خاستگاه این جنبشها شده، این است که زنستیزی در این جامعه ریشههای عمیقی دارد.» گسترش جنبش ۴-بی به کشورهای دیگر موضع رئیس جمهور جدید آمریکا درباره سقط جنین، که تصمیمگیری در این مورد را به ایالتها سپرده است، نگرانی گروههای مدافع حقوق زنان را درباره احتمال ممنوعیت سقط جنین در سطح ملی افزایش داده است.
با توجه به اینکه جمهوریخواهان قرار است کنترل ریاست جمهوری، سنا و مجلس نمایندگان را در دست داشته باشند و اکثریتی محافظهکار در دیوان عالی حضور دارند، موقعیت مناسبی برای تصویب قوانین محدودکننده به وجود آمده است.
علاوه بر این، اظهار نظرهای گذشته ترامپ درباره زنان، از جمله اتهامات سوءاستفاده جنسی و اظهارات جنجالی او درباره رقیبش، کامالا هریس، دوباره مورد توجه قرار گرفته است.
در واکنش به این شرایط، جنبشی در میان زنان آمریکایی برای «بایکوت» مردان و پیوستن به جنبش ۴-بی در حال شکل گرفتن است.
پستهای منتشر شده در رسانههای اجتماعی درباره این جنبش توجه زیادی را به خود جلب کرده و دادههای جستجو در اینترنت نشاندهنده افزایش چشمگیر علاقه به این روند در ماههای اخیر است.
یون-هوا گسترش جهانی جنبش ۴-بی را هم مثبت و هم تلخ توصیف میکند.
او میگوید: «از یک طرف احساس غرور میکنم که جنبش ۴-بی که با ابتکار زنان کرهای آغاز شده، اکنون بخشی از گفتوگوی فمینیستی جهانی است.»
او ادامه میدهد: «اما این موضوع تاملبرانگیز هم هست. آمریکا در گفتوگوی فمینیستی صد سال از کره جلوتر بوده، اما پذیرش جنبش ۴-بی در آنجا نشان میدهد که حتی در آمریکا زنان برای زندگی ایمن و برابر، همچنان با چالشهای بسیاری روبرو هستند.»
او اضافه میکند: «این موضوع به وضوح مشکلات جهانی زنان را نشان میدهد.»
اما در کره جنوبی، آگاهی و احساس عمومی درباره جنبش ۴-بی همچنان محدود یا نسبتا منفی است.
کیم هیون-جونگ اولین بار سه سال پیش در فضای آنلاین با این جنبش آشنا شد.
او میگوید: «من افرادی را که از جنبش ۴-بی پیروی میکنند قضاوت نمیکنم، اما دیدهام برخی از آنها دیگر زنان را به خاطر نپذیرفتن همان ارزشها سرزنش میکنند و این کار اشتباهی است.»
برخی دیگر میگویند که حتی نام این جنبش را هم نشنیدهاند.
کیم می-ریم میگوید: «همین الان درباره آن جستوجو کردم. تا حدی میتوانم درک کنم چرا برخی زنان این سبک زندگی را انتخاب میکنند، اما برای من بیشتر موضوع چالشهای اقتصادی مطرح است. با افزایش هزینههای زندگی، برقراری روابط صمیمانه سختتر به نظر میرسد.»
با وجود این برای برخی از زنان کرهای، جنبش ۴-بی بهطور کامل برنامههای زندگی آنها را تغییر داده و تعریف جدیدی از مفهوم خانواده ارائه داده است.
گومسه، که تقریبا هشت سال است سبک زندگی ۴-بی را دنبال میکند، گسترش این جنبش به آمریکا را، هم دلگرمکننده و هم غمانگیز میداند.
او میگوید: «جنبش ۴-بی درباره درخواست مزایایی مانند دستمزد برابر برای زنان و مردان نیست، بلکه درباره بازپسگیری حقوق بنیادین بدن من است.»
او اضافه میکند: «حقوقی که مردان هرگز مجبور نبودهاند برای آن بجنگند یا حتی به آن فکر کنند.»
+8
رأی دهید
-11
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.