خامنه‌ای هنوز قادر به فهم این حقیقت نیست که روزگار پاشایی در شام به سرآمده است
+54
رأی دهید
-2
ساختمان تخریب‌شده کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق، ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ایندیپندنت فارسی: علیرضا نوریزادهپس از قتل حسن نصرالله و کادر رهبری حزب‌الله و حماس، سرنگونی و فرار بشار اسد و در دو سه روز گذشته، انتخاب ژوزف عون به‌عنوان رئیس‌جمهوری لبنان به جای داماد میشل عون، «جبران باسیل» که وابسته به جمهوری اسلامی و حزب‌الله بود و بعد هم نخست‌وزیر شدن نواف سلام، به جای ادامه دولت نجیب میقاتی که میانه‌بازی‌اش، عامل بقای او بود و در نهایت، آتش‌بس غزه و رقص و پایکوبی هزاران فلسطینی بر ویرانه‌های خانه و کاشانه‌شان، لحظهای تردید نکرده‌ام که ولی فقیه در وضع دشواری است.
او نه‌تنها متحمل ضرباتی سهمگین شد، بلکه ضربه‌ای که او این روزها در پی هم متحمل می‌شود، کمتر از از دست رفتن سوریه برای «مقام معظم» دردآور نبوده است.
آتش‌بس غزه بعد از آتش‌بس لبنان پیامدهایی خواهد داشت که برای رهبر جمهوری اسلامی ناگوار است. لحظهای خود را جای او بگذارید. من کارتان را آسان می‌کنم. ژانویه ۲۰۲۳ را پیش نظر آورید. به لطف پرزیدنت جو بایدن، خزانه رهبر جمهوری اسلامی لبریز شد و نیروهای نیابتی از لبنان و سوریه و صنعا و قطر برای عرض ارادت و دریافت «بقشیش»ــ واژه‌ای که مصری‌ها برای انعام و گاهی مرحمتی از آن استفاده می‌کنندــ راهی دارالخلافه تهران بودند.
تقریبا از اواخر ژوییه ۲۰۲۳ جلسات پنهانی در تهران، بیروت و دمشق بین نمایندگان حماس و جهاد اسلامی و حزب‌الله با سران سپاه و سپاه قدس برپا بود. البته همه شرکت‌کنندگان در گفت‌وگوها از پس پرده و جزئیات خبر نداشتند، ولی رهبران حماس و جهاد و حزب‌الله می‌دانستند قرار است با پول ملت ایران و سلاح‌های اهدایی ولی فقیه آتشی بر پا شود که خانمان هزاران فلسطینی را نابود خواهد کرد.
من اینجا از سخنان دکتر محمود الهباش، فرزانه فلسطینی و مشاور ارشد رئیس محمود عباس (ابومازن)، مدد می‌گیرم که ساعتی بعد از اعلام آتش‌بس، در مصاحبه با تلویزیون الحدث گفت: «حماس طی ۱۷ سال بعد از کودتایش علیه دولت قانونی فلسطین، جز مرگ و ویرانی و وابستگی چه برای ملت ما آورد؟ قبل از ۷ اکتبر هزار و ۵۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بودند. حالا حماس ادعا می‌کند که هزار و ۷۰۰ تن از آن‌ها آزاد می‌شوند، اما از ۷ اکتبر تاکنون تعداد زندانیان فلسطینی به ۱۷ هزار رسیده است. ۴۰ هزار کشته و ۲۰۰ هزار مجروح و آسیب‌دیده، ۹۰ درصد غزه ویران، ربع میلیون نفر آواره و سرگشته دستاورد عملکرد حماس بوده است.»
در واقع به گفته روشنفکر سرشناس فلسطینی، رژیم ایران و حماس بزرگ‌ترین هدیه و امتیاز را در طول تاریخ پیدایش اسرائیل به آن تقدیم کردند.
در خیابان‌های ویران غزه، در میان تلی از خاک و ویرانی و خون و مرگ، ملتی دردمند آواز می‌خواند و می‌رقصد. نه فقط برای آتش‌بس، بلکه به این سبب که می‌داند دکان حماس و جهاد و سیدعلی خامنه‌ای و حزب‌الله و عبدالملک حوثی و راهزنان حوثی آن تعطیل خواهد شد، که کشتی‌بان را سیاستی دگر آمد.
خلیل الحیه، رهبر از راه دور حماس در غزه، بعد از سخنان محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخست‌وزیر قطر، ادعا می‌کند پیروزی بزرگی بر دشمن به دست آورده‌اند و با سپاس از جمهوری ولایت فقیه برای دادن پول و سلاح به حماس و تشکر از قطر و مصر برای نقشی که در برقراری آتش‌بس داشتند، حتی واژه‌ای به سپاس خطاب به دولت خودمختار و رهبرش ابومازن ایراد نمی‌کند.
محمد مصطفی، نخست‌وزیر دولت خودمختار، چندی پیش با ارائه آماری دقیق آشکار کرد که در تمام سال‌های اشغال غزه به دست حماس، حقوق کارمندان و بازنشسته‌ها، تامین برق و آب و خدمات از جمله بهداشت را دولت خودمختار تامین کرده و حماس وجوهات دریافتی از حامیانش را برای آشوب‌آفرینی و جنگ و ضربه زدن به آرمان‌های ملت فلسطین و مصارف رهبرانش خرج کرده است. در واقع حماس و جهاد با تنفیذ اوامر ولی فقیه برای رفاه مردم غزه و بهبود اوضاع این باریکه راهبردی حتی قدمی برنداشته‌اند.
بگذارید از درد بزرگ «ولی فقیه» از رویدادهای لبنان هم بگویم. او سه روز پیش از انتخاب ژوزف عون، فرستاده ویژه‌ای به لبنان فرستاد. ملاقات‌های او با محمد رعد، یکی از تتمه رهبران حزب‌الله، و رئیس فراکسیونش در پارلمان و با واسطه با نبیه بری، نتیجه‌بخش نبود. اراده لبنان بر بستن صفحه دوران اشغال به دست سوریه، حزب‌الله و رژیم ولایت فقیه قرار گرفته بود.
واکنش این روزهای حزب‌الله و شریکش، میلیونر شیعه، نبیه بری، رئیس دائمی و تغییرناپذیر پارلمان و رهبر امل، به انتخاب ژوزف عون برای رئیس‌جمهوری و سپس نواف سلام به نخست‌وزیری لبنان (با آنکه همه زورشان را زدند تا مانع تحقق آرزوهای ملتشان شوند) کودکانه است. با لبنان سیاسی قهر کرده‌اند و قادر به پنهان کردن بغض و غضب خود نیستند. یک طنزپرداز لبنانی توصیه کرده بود یک دوش آب سرد در هتل اسپیناس تهران بد نیست و می‌تواند کمی از غضبشان بکاهد.
دکتر نواف سلام فردی عادی در عرصه سیاست و دیپلماسی نیست. ریاست بر دیوان داوری لاهه آخرین مسئولیت او پیش از پذیرش نخست‌وزیری کشورش و پیش از آن ریاست شورای امنیت سازمان ملل، ریاست مجمع عمومی، استادی دانشگاه هاروارد و دانشگاه آمریکایی بیروت، این عضو خاندان سلام را در جایگاه ویژه‌ای قرار داده است. عمویش صائب سلام که لقب «بیک» داشت، چهار بار در بحرانی‌ترین روزها نخست‌وزیر لبنان شده بود و پسرعمویش، تمام سلام، با دو سال نخست‌وزیری چهره‌های برجسته‌ای در تاریخ معاصر لبنان است و حالا او می‌آید که سومین فرد از خاندان صلح نیز بر کرسی صدارت در سرای حکومتی تکیه زند.
موسسه اتحاد علیه ایران هسته‌ای که بسیاری از یاران ترامپ در آن عضویت یا مشارکت دارند، برای مقابله با بزرگ‌ترین کیان حامی تروریسم طرحی ارائه داده است که هرکس را که جای خامنه‌ای باشد، سخت به وحشت می‌اندازد.
در این طرح، برای نخستین بار ملت ایران نیز جای مهمی دارد. در بیانیه این موسسه می‌خوانیم: «باید تلاش‌ها برای اطمینان از دسترسی بیشتر مردم ایران به اطلاعات بدون سانسور در اولویت قرار گیرد. این شامل حمایت و گسترش فناوری‌هایی نظیر اینترنت استارلینک است که کانال‌های جایگزین برای ارتباطات مطمئن و انتشار اطلاعات را فراهم می‌کند. برای مقابله با تبلیغات و عملیات نفوذ رژیم ایران در خاورمیانه و غرب اتخاذ راهبردی جامع ضروری است. این می‌تواند شامل همکاری با شرکای بین‌المللی و شرکت‌های فناوری برای حذف تبلیغات رژیم ایران، استفاده از پلتفرم‌های دیجیتال برای افشای دروغ‌ها و اعمال تحریم‌هایی علیه افراد و نهادهای مرتبط با رژیم ایران باشد.»
اتحاد علیه ایران هسته‌ای می‌افزاید: «دولت ترامپ باید برای احیای دیپلماسی عمومی آمریکا در رابطه با ایران تلاش‌هایی انجام دهد و به‌ویژه در رسانه‌های اجتماعی فعال باشد تا محتوای خلاقانه و مرتبطی ارائه شود که با موضوع‌های موردتوجه ایرانیان همخوانی داشته باشد.»
رئیس‌جمهوری منتخب رهبر پنج روز پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید، در گفت‌وگو با ان‌بی‌سی نیوز، تلویحا علاقه‌مندی خود را برای گفت‌وگو با ترامپ اعلام می‌کند. «حسین شریعتمداری»، نماینده ولی فقیه و مدیر کیهان، اما ساز دیگری می‌زند: «مطرح‌کنندگان موضوع مذاکره با آمریکا یا خواب‌اند یا مست یا دیوانه.»
بازگردیم به منطقه‌ای که به‌سرعت از بانگ ولایت خالی می‌شود. چهار سال پیش در بامداد سال نو میلادی که با یکی از مناسبت‌های شیعیان تقارن پیدا کرده بود، دانشجویان دانشگاه آمریکایی بیروت با پخش ترانه «بیروت» در سالن آمفی‌تئاتر با صدای فیروز دم گرفته بودند که ناگهان ۵۰ــ۴۰ به‌اصطلاح دانشجوی حزب‌اللهی وارد شدند و با صدایی دلخراش، آوای فیروز را خاموش کردند. آوازشان چنین بود: «سیدنا خامنه‌ای، قائدنا خامنه‌ای». در لابه‌لای نعره‌ها که نیم‌صدای فیروز به گوش می‌رسید که «یا بیروت از قلبم برتو سلام»، نعره حزب‌اللهی‌ها فراتر می‌شد که «یا خامنه‌ای کبیر، قلبم از تو انباشته است».
سرانجام یکی از مسئولان دانشگاه به پلیس شکایت برد که جمعی غیردانشجو شادمانی دانشجویان ما به مناسبت سال نو را به مجلس عزا تبدیل کرده‌اند. پلیس آمد و بعد از معرکه‌ای که به رسانه‌ها هم کشیده شد، حزب‌اللهی‌ها را بیرون ریخت، اما آن‌ها چند روزی کمین می‌کردند و دانشجویان را می‌زدند. امسال اما کریسمس در بیروت و دمشق آزاد شده بود و رنگ و عطری دیگر داشت.
کاردینال اعظم مارونی‌ها، بشاره پطرس الراعی، در مراسمی باشکوه در مقرش در بکرکی با حضور همه بزرگان لبنان میلاد عیسی مسیح را گرامی داشت و اسقف دمشق هم به شادمانی کریسمس در جشن همشهریانش شرکت کرد. دوروبر زینبیه و مزار رقیه نیز جوانان دمشقی شادی می‌کردند. انگار جهان در این سوی عالم دیگر شده است. سوریه هنوز گرسنه است. پول در دست‌های مردم نیست. هنوز لوبیا و عدس و لبو سفره دمشقی‌ها را رنگین می‌کند. با این همه، خنده از لب‌ها برچیده نمی‌شود.
عباس عراقچی، وزیر خارجه رژیم، محمدرضا رئوف شیبانی را که سال‌ها در سوریه کاردار و سرکنسول و مستشار سیاسی و سفیر بود، به‌عنوان دستیار ویژه خود در امور سوریه تعیین می‌کند؛ بدین امید که او در کوچه پس‌کوچه‌های خاطره‌اش در دمشق کسانی را بجوید که آماده همکاری باشند.
خامنه‌ای هنوز قادر به فهم این حقیقت نیست که روزگار پاشایی در شام به سرآمده است و ورشکستگی کمیساریای عالی ولایت فقیه در سوریه و لبنان در شرق و غرب عالم اعلام شده است.
بعد از لبخند سوریه و لبنان، لحظه رویش لبخند بر چهره وطن نزدیک می‌شود.
او نه‌تنها متحمل ضرباتی سهمگین شد، بلکه ضربه‌ای که او این روزها در پی هم متحمل می‌شود، کمتر از از دست رفتن سوریه برای «مقام معظم» دردآور نبوده است.
آتش‌بس غزه بعد از آتش‌بس لبنان پیامدهایی خواهد داشت که برای رهبر جمهوری اسلامی ناگوار است. لحظهای خود را جای او بگذارید. من کارتان را آسان می‌کنم. ژانویه ۲۰۲۳ را پیش نظر آورید. به لطف پرزیدنت جو بایدن، خزانه رهبر جمهوری اسلامی لبریز شد و نیروهای نیابتی از لبنان و سوریه و صنعا و قطر برای عرض ارادت و دریافت «بقشیش»ــ واژه‌ای که مصری‌ها برای انعام و گاهی مرحمتی از آن استفاده می‌کنندــ راهی دارالخلافه تهران بودند.
تقریبا از اواخر ژوییه ۲۰۲۳ جلسات پنهانی در تهران، بیروت و دمشق بین نمایندگان حماس و جهاد اسلامی و حزب‌الله با سران سپاه و سپاه قدس برپا بود. البته همه شرکت‌کنندگان در گفت‌وگوها از پس پرده و جزئیات خبر نداشتند، ولی رهبران حماس و جهاد و حزب‌الله می‌دانستند قرار است با پول ملت ایران و سلاح‌های اهدایی ولی فقیه آتشی بر پا شود که خانمان هزاران فلسطینی را نابود خواهد کرد.
من اینجا از سخنان دکتر محمود الهباش، فرزانه فلسطینی و مشاور ارشد رئیس محمود عباس (ابومازن)، مدد می‌گیرم که ساعتی بعد از اعلام آتش‌بس، در مصاحبه با تلویزیون الحدث گفت: «حماس طی ۱۷ سال بعد از کودتایش علیه دولت قانونی فلسطین، جز مرگ و ویرانی و وابستگی چه برای ملت ما آورد؟ قبل از ۷ اکتبر هزار و ۵۰۰ فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بودند. حالا حماس ادعا می‌کند که هزار و ۷۰۰ تن از آن‌ها آزاد می‌شوند، اما از ۷ اکتبر تاکنون تعداد زندانیان فلسطینی به ۱۷ هزار رسیده است. ۴۰ هزار کشته و ۲۰۰ هزار مجروح و آسیب‌دیده، ۹۰ درصد غزه ویران، ربع میلیون نفر آواره و سرگشته دستاورد عملکرد حماس بوده است.»
در واقع به گفته روشنفکر سرشناس فلسطینی، رژیم ایران و حماس بزرگ‌ترین هدیه و امتیاز را در طول تاریخ پیدایش اسرائیل به آن تقدیم کردند.
در خیابان‌های ویران غزه، در میان تلی از خاک و ویرانی و خون و مرگ، ملتی دردمند آواز می‌خواند و می‌رقصد. نه فقط برای آتش‌بس، بلکه به این سبب که می‌داند دکان حماس و جهاد و سیدعلی خامنه‌ای و حزب‌الله و عبدالملک حوثی و راهزنان حوثی آن تعطیل خواهد شد، که کشتی‌بان را سیاستی دگر آمد.
خلیل الحیه، رهبر از راه دور حماس در غزه، بعد از سخنان محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخست‌وزیر قطر، ادعا می‌کند پیروزی بزرگی بر دشمن به دست آورده‌اند و با سپاس از جمهوری ولایت فقیه برای دادن پول و سلاح به حماس و تشکر از قطر و مصر برای نقشی که در برقراری آتش‌بس داشتند، حتی واژه‌ای به سپاس خطاب به دولت خودمختار و رهبرش ابومازن ایراد نمی‌کند.
محمد مصطفی، نخست‌وزیر دولت خودمختار، چندی پیش با ارائه آماری دقیق آشکار کرد که در تمام سال‌های اشغال غزه به دست حماس، حقوق کارمندان و بازنشسته‌ها، تامین برق و آب و خدمات از جمله بهداشت را دولت خودمختار تامین کرده و حماس وجوهات دریافتی از حامیانش را برای آشوب‌آفرینی و جنگ و ضربه زدن به آرمان‌های ملت فلسطین و مصارف رهبرانش خرج کرده است. در واقع حماس و جهاد با تنفیذ اوامر ولی فقیه برای رفاه مردم غزه و بهبود اوضاع این باریکه راهبردی حتی قدمی برنداشته‌اند.
بگذارید از درد بزرگ «ولی فقیه» از رویدادهای لبنان هم بگویم. او سه روز پیش از انتخاب ژوزف عون، فرستاده ویژه‌ای به لبنان فرستاد. ملاقات‌های او با محمد رعد، یکی از تتمه رهبران حزب‌الله، و رئیس فراکسیونش در پارلمان و با واسطه با نبیه بری، نتیجه‌بخش نبود. اراده لبنان بر بستن صفحه دوران اشغال به دست سوریه، حزب‌الله و رژیم ولایت فقیه قرار گرفته بود.
واکنش این روزهای حزب‌الله و شریکش، میلیونر شیعه، نبیه بری، رئیس دائمی و تغییرناپذیر پارلمان و رهبر امل، به انتخاب ژوزف عون برای رئیس‌جمهوری و سپس نواف سلام به نخست‌وزیری لبنان (با آنکه همه زورشان را زدند تا مانع تحقق آرزوهای ملتشان شوند) کودکانه است. با لبنان سیاسی قهر کرده‌اند و قادر به پنهان کردن بغض و غضب خود نیستند. یک طنزپرداز لبنانی توصیه کرده بود یک دوش آب سرد در هتل اسپیناس تهران بد نیست و می‌تواند کمی از غضبشان بکاهد.
دکتر نواف سلام فردی عادی در عرصه سیاست و دیپلماسی نیست. ریاست بر دیوان داوری لاهه آخرین مسئولیت او پیش از پذیرش نخست‌وزیری کشورش و پیش از آن ریاست شورای امنیت سازمان ملل، ریاست مجمع عمومی، استادی دانشگاه هاروارد و دانشگاه آمریکایی بیروت، این عضو خاندان سلام را در جایگاه ویژه‌ای قرار داده است. عمویش صائب سلام که لقب «بیک» داشت، چهار بار در بحرانی‌ترین روزها نخست‌وزیر لبنان شده بود و پسرعمویش، تمام سلام، با دو سال نخست‌وزیری چهره‌های برجسته‌ای در تاریخ معاصر لبنان است و حالا او می‌آید که سومین فرد از خاندان صلح نیز بر کرسی صدارت در سرای حکومتی تکیه زند.
موسسه اتحاد علیه ایران هسته‌ای که بسیاری از یاران ترامپ در آن عضویت یا مشارکت دارند، برای مقابله با بزرگ‌ترین کیان حامی تروریسم طرحی ارائه داده است که هرکس را که جای خامنه‌ای باشد، سخت به وحشت می‌اندازد.
در این طرح، برای نخستین بار ملت ایران نیز جای مهمی دارد. در بیانیه این موسسه می‌خوانیم: «باید تلاش‌ها برای اطمینان از دسترسی بیشتر مردم ایران به اطلاعات بدون سانسور در اولویت قرار گیرد. این شامل حمایت و گسترش فناوری‌هایی نظیر اینترنت استارلینک است که کانال‌های جایگزین برای ارتباطات مطمئن و انتشار اطلاعات را فراهم می‌کند. برای مقابله با تبلیغات و عملیات نفوذ رژیم ایران در خاورمیانه و غرب اتخاذ راهبردی جامع ضروری است. این می‌تواند شامل همکاری با شرکای بین‌المللی و شرکت‌های فناوری برای حذف تبلیغات رژیم ایران، استفاده از پلتفرم‌های دیجیتال برای افشای دروغ‌ها و اعمال تحریم‌هایی علیه افراد و نهادهای مرتبط با رژیم ایران باشد.»
اتحاد علیه ایران هسته‌ای می‌افزاید: «دولت ترامپ باید برای احیای دیپلماسی عمومی آمریکا در رابطه با ایران تلاش‌هایی انجام دهد و به‌ویژه در رسانه‌های اجتماعی فعال باشد تا محتوای خلاقانه و مرتبطی ارائه شود که با موضوع‌های موردتوجه ایرانیان همخوانی داشته باشد.»
رئیس‌جمهوری منتخب رهبر پنج روز پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید، در گفت‌وگو با ان‌بی‌سی نیوز، تلویحا علاقه‌مندی خود را برای گفت‌وگو با ترامپ اعلام می‌کند. «حسین شریعتمداری»، نماینده ولی فقیه و مدیر کیهان، اما ساز دیگری می‌زند: «مطرح‌کنندگان موضوع مذاکره با آمریکا یا خواب‌اند یا مست یا دیوانه.»
بازگردیم به منطقه‌ای که به‌سرعت از بانگ ولایت خالی می‌شود. چهار سال پیش در بامداد سال نو میلادی که با یکی از مناسبت‌های شیعیان تقارن پیدا کرده بود، دانشجویان دانشگاه آمریکایی بیروت با پخش ترانه «بیروت» در سالن آمفی‌تئاتر با صدای فیروز دم گرفته بودند که ناگهان ۵۰ــ۴۰ به‌اصطلاح دانشجوی حزب‌اللهی وارد شدند و با صدایی دلخراش، آوای فیروز را خاموش کردند. آوازشان چنین بود: «سیدنا خامنه‌ای، قائدنا خامنه‌ای». در لابه‌لای نعره‌ها که نیم‌صدای فیروز به گوش می‌رسید که «یا بیروت از قلبم برتو سلام»، نعره حزب‌اللهی‌ها فراتر می‌شد که «یا خامنه‌ای کبیر، قلبم از تو انباشته است».
سرانجام یکی از مسئولان دانشگاه به پلیس شکایت برد که جمعی غیردانشجو شادمانی دانشجویان ما به مناسبت سال نو را به مجلس عزا تبدیل کرده‌اند. پلیس آمد و بعد از معرکه‌ای که به رسانه‌ها هم کشیده شد، حزب‌اللهی‌ها را بیرون ریخت، اما آن‌ها چند روزی کمین می‌کردند و دانشجویان را می‌زدند. امسال اما کریسمس در بیروت و دمشق آزاد شده بود و رنگ و عطری دیگر داشت.
کاردینال اعظم مارونی‌ها، بشاره پطرس الراعی، در مراسمی باشکوه در مقرش در بکرکی با حضور همه بزرگان لبنان میلاد عیسی مسیح را گرامی داشت و اسقف دمشق هم به شادمانی کریسمس در جشن همشهریانش شرکت کرد. دوروبر زینبیه و مزار رقیه نیز جوانان دمشقی شادی می‌کردند. انگار جهان در این سوی عالم دیگر شده است. سوریه هنوز گرسنه است. پول در دست‌های مردم نیست. هنوز لوبیا و عدس و لبو سفره دمشقی‌ها را رنگین می‌کند. با این همه، خنده از لب‌ها برچیده نمی‌شود.
عباس عراقچی، وزیر خارجه رژیم، محمدرضا رئوف شیبانی را که سال‌ها در سوریه کاردار و سرکنسول و مستشار سیاسی و سفیر بود، به‌عنوان دستیار ویژه خود در امور سوریه تعیین می‌کند؛ بدین امید که او در کوچه پس‌کوچه‌های خاطره‌اش در دمشق کسانی را بجوید که آماده همکاری باشند.
خامنه‌ای هنوز قادر به فهم این حقیقت نیست که روزگار پاشایی در شام به سرآمده است و ورشکستگی کمیساریای عالی ولایت فقیه در سوریه و لبنان در شرق و غرب عالم اعلام شده است.
بعد از لبخند سوریه و لبنان، لحظه رویش لبخند بر چهره وطن نزدیک می‌شود.
۴۵
Momijii - توکیو، ژاپن
مفعول و پاشا !!؟ بفرمائید پوشال نه پاشا !
0
26
جمعه ۲۸ دی ۱۴۰۳ - ۱۸:۳۱
۶۹
sabbas - لندن، انگلستان
آیت الشیطان خامنه ایی یه ماموره. از خودش هیچ قدرتی ناره. هیچ کدومشون ندارن.
0
13
جمعه ۲۸ دی ۱۴۰۳ - ۱۹:۰۵
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۴۱
Nasrol.Senvar.Hani - مسکو، روسیه
یک طنزپرداز لبنانی توصیه کرده بود که اعضای حزب الله و رومانوی غمگین از محور مقاومت به ف.. رفته، یک دوش آب سرد در هتل اسپیناس تهران بد نیست و می‌تواند کمی از غضبشان بکاهد. ابومازن هم گفته حماس جز اینکه باعث باعث شخم زده شدن غزه و کتلت شدن فرماندهان و کشته شدن حدود پنجاه هزار چه اقدام مفیدی داشتن؟ (نقل به مضمون) و البته سخنان بیهوده و خنده دار دوستمون در اینجا که مادر خانمش هم یهودی است چه سودی برای ج اسلامی داشته؟؟
0
2
جمعه ۲۸ دی ۱۴۰۳ - ۲۰:۱۶
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ