داروی فشار خون میتواند نوع نادری از تومور مغزی را درمان کند
+4
رأی دهید
-0
ایندیپندنت فارسی: دانشمندان چینی دریافته‌اند که یک داروی رایج فشار خون ممکن است در درمان نوعی تومور مغزی نادر اما بسیار تهاجمی موثر باشد.هرچند کرانیوفارنژیوما یک تومور خوش‌خیم است، به‌دلیل رشد در امتداد ساختارهای عصبی حیاتی مغز در نزدیکی هیپوتالاموس و غده هیپوفیز، میتواند عوارضی ایجاد کند.
با توجه به محل قرارگیری، این تومور میتواند باعث مشکلات هورمونی و اختلال‌های سوخت‌و‌سازی مانند چاقی، دیابت و کم‌کاری تیرویید شود.
گزینه درمانی اصلی در حال حاضر عمل جراحی است، که با خطرات بالایی از جمله بازگشت تومور همراه است.
پژوهشگران آکادمی علوم چین دریافتند که یک داروی رایج فشار خون، موسوم به آملودیپین بیسیلات، تاثیری قوی بر این تومور دارد.
دانشمندان در پژوهشی که در نشریه پزشکی کاربردی‌سازی علم (Science Translational Medicine) منتشر شد، دو مدل موش برای شبیه‌سازی کرانیوفارنژیوما طراحی کردند.
این مدل‌ها پیشرفت آسیب‌شناختی تومور را شبیه‌سازی کردند، که به دانشمندان امکان داد تا ارتباط میان سلول‌های عصبی هیپوتالاموس و سلو‌های کرانیوفارنژیوما را بررسی کنند. آن‌ها دریافتند که فعال‌سازی برخی نورون‌ها رشد تومور را تسریع می‌کند، در حالی که کاهش فعالیت سلول‌های عصبی رشد تومور را مهار می‌کند.
پژوهشگران حدود ۳۰۰۰ ترکیب را برای بررسی آثار احتمالی ضدتومور غربالگری و ۷۴ ترکیب امیدوارکننده را شناسایی کردند. آن‌ها دریافتند که آملودیپین بیسیلات، یک مسدودکننده کانال کلسیم که معمولا برای درمان فشار خون تجویز می‌شود، به‌ویژه در سرکوب رشد تومور قوی عمل می‌کند.
دانشمندان می‌گویند نمایه ایمنی تثبیت‌شده و کاربرد گسترده این دارو میتواند آن را به گزینه‌ای کلیدی برای مقابله با این تومور تبدیل کند.
آن‌ها احتمال می‌دهند که عملکرد این دارو از طریق مسدود کردن پیام‌های کلسیمی است که برای ارتباط میان سلول‌های عصبی هیپوتالاموس و سلول‌های تومور کلیدی‌اند.
وو چینگ‌فنگ، سرپرست این پژوهش، به روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست گفت: «ما از طریق همکاری نزدیک با جراحان مغز و اعصاب، متخصصان مغز و اعصاب، متخصصان غدد و متخصصان سرطان‌شناسی تحول بالینی این دارو برای پاسخ به نیاز بیماران را پیش خواهیم برد.»
پژوهشگران می‌گویند تحقیق و بررسی بیشتر آثار این دارو بر مغز انسان، از جمله ارزیابی عوارض جانبی احتمالی مانند سردرد و تپش قلب، ضروری است.
در این پژوهش آمده است: «آثار درمانی با کاهش انتقال کلسیمی مرتبط بودند که در تعامل میان سلول‌های عصبی و سلول‌های تومور و همچنین فعالیت عصبی نوروآندوکرین [عصبی‌ـ‌هورمونی] نقش دارد.»
«این یافته‌ها شناخت ما از زیست‌شناسی تومورهای ناحیه سوپراسلار را عمیق‌تر می‌کند و مسیرهای امیدوارکننده‌ای برای بررسی بالینی شیمی‌درمانی‌های موثر ارائه می‌دهد.